Heilunarskólinn

Mér var á dögunum bent á að lesa um Rudolf Steiner sem ég hélt þá að væri í tengslum við spádóma um framtíðina sem var málefnið, en það sem ég hins vegar rakst á (og var ábyggilega það sem ég átti að finna) var annars eðlis en varðar eigi að síður framtíðina.

Ég hef oft talað um það að Kristur muni ekki fæðast aftur í líkama á jörðinni heldur í andanum, en þetta er einmitt það sem Rúdolf Steiner er að tala um.

Ég þýddi lauslega nokkur brot úr texta sem ég fann á netinu (aðallega mér til betri skilnings á efninu), svo að þýðingin er kannski ekki mjög faglega, en ég held að innihaldið komist alveg til skila fyrir því.

„SPÁDÓMUR MICHAELS”

Hver við erum og hvers vegna við erum hér

Árið 1924 – árið fyrir andlát sitt árið 1925 – var Rudolf Steiner loksins í aðstöðu til að tala um raunverulegt ævistarf sitt: að finna aftur raunverulega þekkingu á Karma og endurholdgun til kristni og vestrænnar siðmenningar.

En þetta krafðist þess að grundvöllur nútíma andlegra vísinda hafi verið lagður áður en hann gat boðað þetta fullkomnara verk; þessum grunni átti að hafa verið komið fyrir af öðrum frumkvöðli sem mistókst í verkefni sínu (varð of mikill efnishyggjumaður í jarðvist sinni á 19. öld) sem varð til þess að Steiner sjálfur kom fram með þessi andlegu vísindi u.þ.b. 20 árum áður en hann komst til að sinna sínu eigin kjarnastarfi. Kjarni nýrrar þekkingar Steiner varðandi Karma og endurholdgun var gefinn í röð fyrirlestra hans árið 1924 sem safnað hefur verið saman í 8 bindi og ber heitið KARMIC RELATIONSHIPS. Þetta eru meðal mikilvægustu verka Steiner. Eitt af lykilatriðum seríunnar kom fram 28. júlí 1924 í því sem er í boði í dag sem „Fyrirlestur VII: The New Age of Michael“ í III. Bindi Karmic Relationships

Í þessum fyrirlestri opnaði Steiner áheyrendum dýpri karmískan bakgrunn um hverjir þeir voru og hvers vegna þeir höfðu holdtekist á þessum tíma. Hann fór síðan lengra og sagði frá því sem þekktist í sumum hópum sem „Michael spádómur“: að stærsti hópur í sögu endurholdgunar einstaklinga sem venjulega holdgervast með eigin sálarhópum á mismunandi tímum, “ekki allir saman” – myndi eiga sér stað í lok 20. aldar, sem uppfylling undirbúnings þeirra á milli dauða og endurfæðingar í “the School of Michael in the Sun sphere/Michael sólinni”.

Hér að neðan er stutt útdráttur úr þessum fyrirlestri, með áherslum sem er bætt við til að draga fram ákveðin atriði:

——————————-

Síðan kom upp undir forystu Michael eitthvað sem við myndum kalla, (þar sem við verðum að nota jarðneskar tjáningar), skóli fyrir afburða einstaklinga (trúlega hér átt við andlega krafta), sem  hafði einu sinni verið Michael Mystery – það sem sagt hafði verið við vígslurnar í hinum fornu leyndardómum Michael verður nú öðruvísi, þar sem leyndardómurinn hafði fundið leið sína frá alheiminum til jarðar  — allt þetta hafði Michael sjálfur tekið saman og skýrði frá því aftur, fyrir þá sem hann hafði safnað saman í þennan skóla í byrjun 15. aldar. Allt sem lifði einu sinni sem Michael Mystery in the Sun Mysteries varð nú lifandi á ný í

Bent var á að í lok 19. aldar … myndi Michael sjálfur enn og aftur ná yfirráðum yfir jörðinni. Allan þann tíma sem liðinn var frá tíma Alexander, hefðu sex aðrar erkienglarnir uppfyllt nokkur markmið sín. Nú myndi nýr Michael tími hefjast. En þessi nýji Michael tími hlýtur að vera frábrugðin hinum. Áður hafði Michael alltaf tjáð sig á sameiginlegu sviði mannkynsins, en núna, – í nýjum Michael Age þarf eitthvað allt annað.

(Spurning hvort Arthúr konungur og riddararnir 12  á 5tu öld gætu átt þarna við).

Það sem Michael hafði gefið mönnum í gegnum aldir með lifandi innblæstri, var nú fallið frá honum. En hann átti eftir að finna það aftur þegar hann undir lok áttunda áratugar 19. aldar byrjaði nýja jarðneska stjórn. Hann myndi finna það aftur á þeim tíma þegar leyndardómarnir, höfðu skotið rótum meðal manna.

Kæru vinir mínir, þeir sem voru í skóla Michael og meðtókuð þær kenningar sem ég hef lýst svo stuttlega voru endurtekning á því sem kennt hafði verið í Sólarmysteries frá fornu fari. Þeir voru þegar spádómar um það sem átti að nást þegar nýa öld Michael hæfist.  

Þetta var innblásið ákall, hátíðleg áskorun fyrir þá sem eru saman komnir í kringum Michael, að fylgja honum og ná í hina sönnu hvatningu hans, þar til leyndardómarnir geta aftur sameinast um veru Michael …

Þeir sem eru færir um að finna sanna og djúpa alúð í hjarta sínu – hafa innra með sér hvatir, sem eru afleiðing af öllu því sem þeir upplifðu í í byrjun 15. aldar og í byrjun 19. aldar og birtast aftur á jörðu í lok 20. aldar ásamt hinum sem hafa ekki enn snúið aftur

Á þeim tíma munu andleg málefni hafa búið sig undir það sem verður þá að að veruleika.

 

The Greatest Spiritual Event of Our Time According to Rudolf Steiner

Fyrir næstum hundrað árum, rétt eins og hann hefði gægst inn í kristalkúlu og séð inn í framtíðina, spáði andlegi kennarinn og miðillinn Rudolf Steiner  því að mikilvægasti atburðurinn í nútímanum væri það sem hann vísaði til sem endurfæðingar Krists á etersviðinu. Með „fæðingu Krists á etersviði“  er átt við nútíma upprisu líkama Krists sem hægt er að hugsa um sem skapandi, heilagan og heilsteypan anda sem er hvetjandi í þróun mannsins þegar hann starfar á líkamssviði mannkyns í gegnum sameiginlega vitund okkar. Með því að taka þátt í róttækum nýjum skilningi okkar á tímalausum andlegum atburði nálgast eteríski Kristur.  Í stað þess að holdgervast í  líkama, nálgast þessi  andi okkur eins og hann getur komist á þröskuld þriðja víddar líkamlegs heims án þess að holdgervast í veruleika formi. Til að vitna í Steiner, „mun líf Krists finnast í sálum manna meira og meira sem bein persónuleg reynsla frá tuttugustu öld og áfram.“

Til að vitna í Steiner, „í framtíðinni eigum við ekki að líta á líkamlega planið eftir mikilvægustu atburðum, heldur utan hans, rétt eins og við verðum að leita að Kristi þegar hann kemur aftur sem eterískt form í andlega heiminum.“ Mikilvægustu andlegu atburðir á öllum tímum eru oft huldir fyrir augum þeirra sem eru fastir eru í efnishyggju. Það krefst þess að við sofum ekki í gegnum lífið, heldur berum meðvitað vitni um það sem fram til þessa hefur átt sér stað að mestu leyti ómeðvitað,  falið undir hversdagslegri meðvitund tegundar okkar. Ef þessi andlegi atburður, til að vitna í Steiner, „myndi líða hjá óséður, myndi mannkynið fyrirgera mikilvægasta möguleika þess til þróunar og þar með sökkva niður í myrkrið og dauða að lokum.“  Ef dýpra andlega ferli endurholdgunar  Krists á etersviðinu – „Kristur í formi engils“ – er ekki skilið, mun þetta mögulega frelsandi ferli breytist í hið gagnstæða (í púkann).

Æðri regla ljóssins sem ritað er sem dulmál innra með Kristi á etersviðinu, vekur ljós myrkursins sem virðist andstætt því, sem hjálpar enn frekar til þess að ljós eðli þess sést. Hin sönnu útgeislun ljóssins er aðeins hægt að sjá og meta í mótsögn við dýpt myrkursins sem það lýsir. Það er eins og opinberun að eitthvað sé í andstæðu þess – rétt eins og myrkur er þekkt fyrir ljósið, ljós er þekkt í myrkrinu. Grundvallar andleg meginregla sköpunarinnar virðist vera sú að þegar einn kraftur – t.d. ljós – byrjar að koma fram í alheiminum myndast mótvægi, öfugt við það fyrsta, á sömu stundu.

Þegar Steiner sagði frá hinum – og minna viðurkenndum – síðari helmingi komunnar  „áður en fólk hefur getað skilið siðareglur Krists, hlýtur mannkynið að hafa farið í gegnum fundinn með dýrinu.“  Með „dýrinu “ meinar hann apocalyptic dýrið (sem talað er um í Opinberunarbókinni),  hið róttæka vonda. Dýrið er verndari þröskuldsins sem við verðum að fara í gegnum til að geta mætt hinum léttari, og himneska hluta náttúru okkar.

Í spádómi sínum bendir Steiner á að fundur okkar með dýrinu sé upphaf, gátt sem – gefur okkur möguleika  á að kynnast ímynd Krists. Til að vitna í Steiner: „Með reynslu af illu mun það vera mögulegt fyrir Krist að birtast aftur.“  Það er athyglisvert að andstæðurnar birtast saman: samhliða toppi ills er innri þróun sem gerir það mögulegt fyrir Krist – sem er alltaf til staðar og tilbúinn sem leiðbeinandi nærvera  – að verða  smám saman leiðarljós nærveru innra með mönnum, bæði fyrir einstaklinginn  og sameiginlega í heild sinni. Í ysta hluta andstæðna er fræið til fæðingar hins.

Eins og endurtekning er þessi arfgerð, tímalaus leyndardómur „að upplifa á ný“ í nútíma útgáfu. Í engum öðrum heimi en líkamlegum heimi getum við lært hið sanna eðli leyndardóms Golgata. Til að vitna í Steiner: „Ekki til einskis hefur manninum verið komið fyrir í líkamlega heiminum; því það er hér sem við verðum að öðlast það sem leiðir okkur til skilnings á þeim krafti sem býr í Kristi! “