Featured Posts

<< >>

Uppruni landvættanna

  Uppruni landvættanna. Þegar Ísland fékk sjálfstæði sitt 1918,var ákveðið að upp skyldi tekið sérstakt, þjóðlegt ískenkt ríkisskjaldarmerki. Með konungsúrskurði 12. febrúar 1919 var skjaldarmerkið ákveði og skyldi það vera “krýndur skjöldur og á hann markaður fáni Íslands. Skjaldberarnir eru hinar alkunnu landvættir þannig: dreki, gammur, uxi og risi”, segir í úrskurðinum. Nú, við fullnaðarskilnað

Bóksala

Bækurnar Táknmál drauma og Þróunarsaga sálar fást hjá bókabúðum; Pennin Eymundsson og Mál og Menning.  

Arcturians

Árið 2017 þýddi ég nokkar kafla úr 2 bókum um Arcturians; annars vegar “The Arcturian Anthology” sem fjallar um meistarana, upphaf mannkyns og svo um upprisu mannsins og uppstigningu jarðarinnar og hins vegar “How Arcturians Are Healing The Planet” sem fjallar m.a. um dökku öflin eða SKRIÐDÝRIN ein og þeir eru kallaðir í þeirri bók.

Kristur á jörðinni – Rudolf Steiner

Mér var á dögunum bent á að lesa um Rudolf Steiner sem ég hélt þá að væri í tengslum við spádóma um framtíðina sem var málefnið, en það sem ég hins vegar rakst á (og var ábyggilega það sem ég átti að finna) var annars eðlis en varðar eigi að síður framtíðina. Ég hef oft

ÍSLAND – hið forna land Isisar

Translation not available at the moment. Allt í kringum okkkur eru tákn eilífðarinnar, en fæst okkar taka eftir þeim. Hugmynd fæðist en er svæfð þar sem við höfum ekkert til að byggja á. Ekkert haldbært, bara brot úr hugmynd sem skýtur upp kollinum og lætur okkur ekki í friði en vill samt ekki fæðast til

Remarkable Healings

Inngangur

 

Ef við getum ímyndað okkur Guð sem einn líkama, þá erum við eins og mismunandi frumur og hlutar þessa líkama Guðs. Þegar einhver hluti líkamans er særður, er allur líkaminn særður. Á sama hátt, þegar við meiðum aðra manneskju, meiðum við okkur líka. Við verðum að koma fram við hvert annað af kærleika og umhyggju til að varðveita heildina. Kærleikur er öflugasta uppspretta alheimsins. Þegar við gefum kærleika þá fáum við hann líka og þegar hann hreyfist fram og til baka vex hann og veitir lækningu og heilun fyrir alla sem taka þátt. Aðeins kærleikur getur læknað og það er það eina sem raunverulega skiptir máli.

Upphafið

Á meðan ég stundaði geðlæknanám mitt, komu tímar þegar ég varð mjög niðurdregin vegna þess að það voru 110 stakar meðferðir sem virkuðu fyrir hvern sjúkling. Lyfjagjöf virkar, en ekki hjá öllum sjúklingum; og það getur gert suma sjúklinga vanvirkari vegna aukaverkana. Hefðbundin samtalsmeðferð hjálpar aðeins litlum hluta sjúklinga. Ég sá sjúklinga sem þjáðust í mörg ár, fóru á milli lækna og frá sjúkrahúsi til sjúkrahúss, í leit að lausn frá einkennum sínum.

Á námstíma mínum lagði ég mig fram um að læra mismunandi gerðir af tiltækum meðferðaraðferðum. Ég lærði einstaklings-meðferð, fjölskyldumeðferð, hópmeðferð, sálfræði, transactional analysis (TA) x) , dáleiðslu og dáleiðslumeðferð svo ég gæti notað þessar ýmsu aðferðir með mismunandi sjúklingum til að laga að þörfum þeirra fyrir lækningu.

Lyfjagjöf, í sumum tilfellum, leiðréttir efnafræðileg áhrif í heilanum; í öðrum tilfellum ýtir hún bara vandamálunum aftur inn í undirmeðvitundina og hylur þau. Sjúklingnum líður betur tímabundið en vandamálin halda áfram að koma upp á yfirborðið. Sífellt fleiri lyf eru nauðsynleg yfir langan tíma, sem takmarkar virkni sjúklinga frá degi til dags.

x) Transactional Analysis (TA) er form nútíma sálfræði sem miðar 
að því að stuðla að persónulegum breytingum sem og vexti með því 
að nota safn huglægra tækja.

Í sumum tilfellum verða sjúklingar háðir þessum lyfjum, sem skapar frekari vandamál. Með samtalsmeðferð, hvort sem það er einstaklingur, fjölskylda eða hópur, takast sjúklingar aðeins á meðvitaðan huga. Þeir tengjast ástæðum sem þeir eru meðvitaðir um, meðvitað og vitsmunalega. Þar af leiðandi getur margra ára samtalsmeðferð virkað að einhverju leyti, en þetta er aðeins plástursaðferð. Vandamálin endurtaka sig sífellt.

Hefðbundin samtalsmeðferð gefur árangur; en hún hefur líka sín takmörk. Því miður er fjöldi mistaka á tilteknu tímabili langt umfram fjölda árangra. Jafnvel þegar hún er aukin með geðlyfjum er árangur hefðbundinnar samtals-meðferðar enn lítill.

Ósátt vegna lítils árangurs hefðbundinna samtalsmeðferða ákvað ég að nota aðrar aðferðir, sérstaklega dáleiðslumeðferð, samhliða hefðbundnum samtalsmeðferðum. Dáleiðsla gerir sjúklingum kleift að afhjúpa undirliggjandi undirmeðvitundarástæður fyrir tilfinningalegum og líkamlegum vandamálum sínum.
Óleystu vandamálin eru flutt frá undirmeðvitundinni til meðvitundinnar. Með því að rifja upp, endurlifa, losa, skilja og leysa óleyst áföll og vandamál geta sjúklingar losnað úr langvarandi vandamálum í örfáum meðferðartímum. Mjög fá eða jafnvel engin lyf eru nauð-synleg og tíminn sem það tekur er tiltölulega stuttur. Ég hef notað dáleiðslu á áhrifaríkan hátt við svefnleysi, kvíða, vanastjórnun og verkjastjórnun og gert jákvæðar tillögur um daglega starfsemi og í dáleiðslumeðferð til að afhjúpa undirliggjandi vandamál til að hjálpa fólki.
Í gegnum árin í geðlækningum mínum líkaði mér alltaf við  starf mitt og árangurinn sem ég náði með sjúklingum mínum. Ég gat hjálpað fólki með samsetningar af meðferðum eftir þörfum sjúklinga. En samt voru stundum sjúklingar sem ég gat ekki gert mikið fyrir nema að nota lyf og sálfræðimeðferð, svo ég hélt áfram að leita leiða til að hjálpa sjúklingum mínum. 

Uppgötvun fyrri lífa af slysni

Fyrir um ellefu árum hitti ég M, þrjátíu og fjögurra ára gamla húsmóður og þriggja barna móður sem þjáðist af langvarandi klaustrófóbíu (innilokunarkennd), sem lamaði daglegt líf hennar. Vandamálið var að versna og fyrir vikið var hún að verða alvarlega þunglynd og stundum með sjálfsvígshugsun.

Hún fékk alvarleg kvíðaköst nokkrum sinnum á dag á hverjum degi. Í þessum ofsakvíðaköstum átti hún í erfiðleikum með öndun, fékk hjartsláttarónot, svima, tilfinningu fyrir miklum ótta og ótta við að deyja. Ég byrjaði með að meðhöndla hana með lyfjum og hefðbundinni samtalsmeðferð. Þetta hjálpaði henni að einhverju leyti, en klaustrófóbían og kvíðaköstin héldu áfram.

Á meðan á viðtali stóð spurði ég hana um síðasta skipti þegar hún fékk kvíðakast. Allt í einu varð hún áhyggjufull og sagði: „Læknir, ég er í einu núna,“ og hún fór að anda.

Ég bað hana um að loka augunum, einbeita sér að tilfinningum sínum og líkamlegum tilfinningum sínum og leyfa þeim að fara með hana aftur til annars tíma, að upptökum vandamála sinna þegar henni leið eins. M lenti í vöku transástandi. Ég hélt að hún myndi líklega muna eftir atviki í æsku þegar verið var að loka hana inni í skáp, risi, baðherbergi eða öðru litlu herbergi þar sem hún komst ekki út, en þess í stað sagði hún að hún væri í öðrum tíma, öðru lífi og í öðrum líkama sem ung stúlka. „Ég er í kistu,“ hrópaði M. „Þeir halda að ég sé dáin! Þeir eru að loka kistunni. Ég er hrædd við að deyja en hvað ef þeir loka kistunni og ég dey ekki? Hvað á ég þá að gera?”

Þetta kom mér algjörlega á óvart, en ég leyfði henni að halda áfram sögunni og losa um tilfinningarnar sem tengdust henni.

Þegar hún kom út úr þessum sjálf framkallaða trans, virtist hún undrandi en afslöppuð. Ég vissi ekki hvað ég átti að gera með þetta viðtal, en mér til undrunar hurfu kvíðaköst hennar strax eftir viðtalið. Í næsta viðtali greindi hún frá því að hún væri laus við lamandi innilokunarkennd, þunglyndi og kvíðaköst.

Það kom mér skemmtilega á óvart. Ég hafði ekki fengið svona undraverða niðurstöðu áður. Margar hugsanir fóru í gegnum huga minn. Ég velti því fyrir mér hvort einhver annar geðlæknir eða sálfræðingur hefði lent í svipuðum atvikum þar sem sjúklingur kom sjálfum sér aftur í fyrra líf og fékk svo stórkostlegar niðurstöður.

Enginn af sjúklingum mínum hafði nokkru sinni áður snúið aftur til annars lífs. Ég hafði heyrt um afturhvarf fyrir slysni inn í fyrra líf á dáleiðsluráðstefnu og hafði séð manneskju fara í fyrra líf í sjón-varpi. Mér fannst hugtakið áhugavert, en ég hafði ekki hugsað mér að nýta það í meðferð sjúklinga minna.

Ég var hrifinn af lækningu M. Ég byrjaði að leita að bókum og efni um efni fyrri líf. Mér til undrunar, fann ég margar bækur um efnið. Það voru margir sálfræðingar, dáleiðslumeðferðarfræðingar og fleiri meðferðaraðilar sem notuðu það sem þeir kölluðu fyrri lífa „aðhvarfsmeðferð”.

Ég var í uppnámi út í sjálfa mig og hugsaði: „Hvar var ég allan þennan tíma? Af hverju komst ég ekki að þessu fyrr? Ég fór að nota þessa aðferð ásamt öðrum hefðbundnum meðferðum, oft með hröðum og stórkostlegum árangri við að létta lamandi einkenni sjúklinga.

Það sem kom mér enn meira á óvart, var að síðar þegar ég vann með öðrum sjúklingum með innilokunarkennd var „að vera grafinn lifandi“ eitt algengasta þemað sem sjúklingar mínir komu með og með því að rifja upp, endurupplifa og skilja atburðinn voru þeir lausir við einkenni þeirra líka.

Ég áttaði mig á því að afturhvarf í fyrra líf er framlenging á núverandi líf og tekur sjúklinginn aftur inn í annað líf til áfalls eða atburðar sem olli vandamálunum í núverandi lífi.

Annar sjúklingur, C, þjáðist af astma. Hún þoldi heldur ekki neitt nálægt hálsinum. Í dáleiðslu bað ég hana að fara aftur í tímann að upptökum vandamála sinna. Hún fór samstundis til þess tíma er hún fæddist. Naflastrengurinn var vafin um háls hennar og hún gat ekki andað.

Í næstu meðferð sagði C mér að astminn væri betri en hún gæti samt ekki borið neitt um hálsinn. Ég leiddi hana aftur í dáleiðslu og bað hana að fara að upptökum vandamálsins og hún fann sig í öðrum tíma og öðru lífi þegar hún var maður sem var hengdur. Eftir að hafa losað um tilfinningar og líkamlegar tilfinningar sem tengdust því að vera hengd var hún algjörlega laus við astma og gat borið hálsmen og hneppt blússunni alveg upp í háls.

Ég komst að því að þegar ég bið sjúklinga í dáleiðsluástandi að „fara að upptökum vandans“, lenda þeir í áföllum í núverandi lífi á yngri aldri, við fæðingu eða í móðurkviði. Á öðrum tímum finna þeir sjálfa sig í afturför til annars tíma og annars lífs. Ég áttaði mig á því að undirmeðvitund einstaklings hefur oft svör við vandamálum sínum og ef ég leyfi sjúklingnum að rifja upp, endurlifa, losa og leysa það getur hann eða hún losnað við einkennin.

Þessi skilningur markaði upphafið að spennandi ferðalagi þar sem leitað var djúpt inn í undirmeðvitundina að ástæðum geðsjúk-dóma. Ég fór að skilja að það eru nokkrar uppsprettur vandamála sjúklinga, þ.e.a.s. áfalla í lífinu, þar á meðal fæðingaráföll og áföll í móðurkviði, og einnig áföll frá einu eða fleiri fyrri lífum. Ferlið er eins og laukur: við þurfum að fjarlægja ástæður vandamálanna lag fyrir lag.

Óvænt uppgötvun mín á jarðbundnum anda (aðila)

Eftir að M fór í fyrra líf til að finna uppsprettu innilokunarkenndar sinnar, byrjaði ég að nota fyrri lífs afturhvarfsmeðferð á áhrifa-ríkan hátt til að meðhöndla sjúklinga með tilfinningaleg og líkamleg vandamál.

Einn daginn kom B, fimmtug kona, til mín til að meðhöndla þunglyndi og langvarandi kviðverki sem hún hafði þjáðst af í nokkur ár. Líkamsskoðun hennar, rannsóknarstofupróf og maga-speglun voru öll eðlileg. Hún vildi prófa dáleiðslumeðferð til að sjá hvað olli kviðverkjum hennar.

Í dáleiðslu, þegar ég bað hana um að fara aftur að uppruna kviðverkjanna, fann hún sjálfa sig í öðrum tíma og öðru lífi. Þegar sjúklingar lenda í öðru lífi bið ég venjulega umauðkennisupplýs-ingar svo sem nafn, aldur, kyn, hvaða ár það er og í hvaða landi þeir eru. Þegar ég spurði B þessara spurninga sagði hún: „Ég er fimmtugur hvítur karlmaður, bý í Pittsburgh og þetta er árið 1974.

Ég áttaði mig á því að þessar upplýsingar gætu ekki verið réttar vegna þess að B var fimmtug og fædd fyrir 1974. Þannig að það gæti ekki verið fyrra líf hennar. Ég bað B að athuga aftur og sjá hvað væri í gangi. Hún varð tilfinningarík og sagði: „Þetta er faðir minn. Hann lést árið 1974 úr magakrabbameini. Andi hans er hér með mér og ég sé hann vel.” Ég var mjög hissa. Þegar ég las hinar mismunandi bækur um aðhvarfsmeðferð fyrri lífs, hafði ég tekið eftir því að Irene Hickman, D.O., nefndi í bók sinni, Mind Probe Hypnosis, um anda látinna manna sem yfirtaka sjúklinga hennar, en hingað til hafði ég aldrei rekist á slíkan.

Ég var forvitin um hvers vegna og hvernig hann kom inn í B. Þess vegna spurði ég hann eftirfarandi spurninga.

Dr. Modi: “J, af hverju ertu hér?”

J: „Ég elska dóttur mína. Eftir dauða minn átti hún í vandræðum svo ég kom inn til að hjálpa henni.“

Dr. Modi: “Hvernig hefur þú hjálpað henni?”

J: „Ekki mikið; hún veit ekki einu sinni að ég er hér. Hún þjáist af magaverkjum vegna þess að ég dó úr magakrabbameini, en hún heldur að það sé sársauki hennar.“

Dr. Modi: “Segðu mér, nákvæmlega hvernig komst þú inn?”

J: „Eftir að líkami minn dó var hún sorgmædd. Ég kom bara inn til að hugga hana en svo gat ég ekki yfirgefið hana. Ég festist hér.”

Dr. Modi: “Þar sem þú ert hér, líttu inn í hana og segðu mér hverjir aðrir eru þarna.”

J: “Það er margt fólk hérna inni í henni, en ég veit ekki hverjir þeir eru.”

B þekkti þá ekki heldur. Þeir voru ókunnugir. Ég velti því fyrir mér hvað ég ætti að gera við þessa anda ólíks fólks inni í henni. Meðan á aðhvarfsmeðferð í fyrra lífi stóð höfðu sjúklingar mínir oft greint frá því að þeir sæu engla og látna ástvini í skæru hvítu ljósi koma til að hjálpa þeim eftir dauða líkamlegs líkama þeirra. Svo ég bað J að líta upp og segja mér hvað hann sá.

J [hissa]: „Ég sé skært hvítt ljós fylla allt herbergið og látna móður mína í því klædda hvítum flæðandi slopp. Hún lítur ekki út fyrir að vera veik eða gömul eins og hún var þegar hún lést. Hún brosir og biður mig um að koma með sér. Það eru líka margir fallegir englar í ljósinu.“

J og andar annarra sem voru inni í B voru sendir inn í ljósið með móður hans og englum, eftir að að kveðja B. Eftir tímann vorum við B báðar hissa. B var í miklu tilfinningauppnámi þegar hún hitti föður sinn og ömmu. Annars vegar var hún sorgmædd, en hins vegar fann hún fyrir hamingju og friði, vitandi að þau væru í raun ekki dáin og að þau væru bæði á himnum. B hafði engar efasemdir um það sem hún sá og hélt ekki að hún væri að búa það til.

Í næsta tíma greindi B frá því að hún væri laus við langvarandi þunglyndi og magavandamál. Hún minntist þess að faðir hennar væri með krabbamein í maga og að hann hefði verið mjög þunglyndur eftir að hann frétti af því.

Það kom mér á óvart að finna að andar látins fólks geta komið inn í sjúklinga og haft áhrif á þá bæði líkamlega og tilfinningalega. Margar spurningar runnu í gegnum huga minn. Faðir B og annað fólk í henni: voru þau raunveruleg eða var hún að fantasera um hann vegna þess að hún saknaði hans? Kannski var þetta hennar leið til að syrgja og sleppa föður sínum? En hvers vegna ókunnugir? Og ef þetta var allt ímyndun hennar, hvernig gat það þá gerst að langvarandi þunglyndi og magaverk létti algjörlega eftir þá lotu?

Ef andarnir voru raunverulegir, hvers vegna var það þá að enginn sjúklinga minna nefndi þá áður? Gæti verið að það hafi verið andar í öðrum sjúklingum líka, en við hefðum ekki vitað af þeim? Ég vissi það ekki. Allt sem ég vissi var að sjúklingur minn var laus við langvarandi einkenni í aðeins einni meðferð og það var nógu gott fyrir mig.

Eftir þann tíma sögðust margir sjúklingar mínir í dáleiðslu, hafa anda látins fólks innra með sér. Suma þekktu þeir og suma ekki. Að sleppa öndunum losaði tilfinningaleg, andleg og líkamleg einkenni þeirra í örfáum meðferðum. Stundum í aðeins einni eða tveimur dáleiðslutímum fóru langvarandi sálræn og líkamleg einkenni sjúklinga að hverfa.

Um einu og hálfu ári eftir að ég byrjaði að vinna með þessum jarðbundnu öndum gaf sálfræðingur, Edith Fiore, út bók, The Unquiet Dead, sem hafði upplýsingar svipaðar þeim sem dáleiddir sjúklingar mínir gefa.

Ég veit ekki hvort þessir andar eru raunverulegir eða ekki, eða hvort undirmeðvitund sjúklinga minna bjó til þessar frábæru sögur. Það skiptir mig í raun ekki máli. Það eina sem ég veit er að það að sleppa þessum svokölluðu öndum, létti  einkennum af sjúklingum mínum. Sem geðlæknir sem vinnur með sjúklingum sem þjást af sálrænum og líkamlegum einkennum, eru niðurstöður mikilvægari en sönnunin.

Óvænt uppgötvun mín á illum anda (aðila)

Nokkrum mánuðum síðar varð ég hissa og hneyksluð þegar sjúklingur í dáleiðslu sagði mér að hann væri með púka inni í höfðinu. Það væri kannski rökrétt fyrir einstakling sem er alinn upp í bandarískri menningu að lýsa vandamáli sínu sem djöfli vegna menningar- og trúarskoðana; en ég var ráðþrota. Hvernig bregst þú við djöfli? Eina lýsingin sem ég fékk hafði var í gegnum myndina The Exorcist og sjúklingur minn var ekki að leika og haga sér eins og persónan sem sýnd er í þeirri mynd.

Þessi sjúklingur, N, þrjátíu og fimm ára gamall maður, hafði sögu um tíð mígreni höfuðverkjaköst síðan hann var unglingur. Hann lýsti einnig þjáningu vegna þunglyndis og langvarandi þreytu í nokkur ár. Ég útskýrði dáleiðslumeðferð fyrir honum og hinar mismunandi ástæður sem sjúklingar mínir hafa gefið fyrir líkamlegum og tilfinningalegum vandamálum sínum, þar á meðal vandamálum sem stafa af núverandi og fyrri lífsáföllum og jarðbundnum öndum. N var til í að prófa það.

Þegar við byrjuðum tímann fór N að finna fyrir miklum höfuðverk. Ég bað hann að líta inn í höfuðið og segja mér hvað hann sæi. Þegar N leit inn í höfuðið, sagðist hann ekkert sjá nema myrkur. Þegar hann hélt áfram að einbeita sér að myrkrinu sagði hann að það væri eitthvað á hreyfingu og það liti út eins og svartur blettur. Ég hélt að það gæti verið jarðbundinn andi í höfðinu á honum að reyna að fela sig, þar sem ég hafði fundið þetta fyrirbæri oft áður með öðrum sjúklingum. Svo ég reyndi að hafa samband við þann sem hreyfði sig í höfðinu á honum. Eftirfarandi er lýsing á því sem gerðist.

Aðili í höfði á N: „Ég er vondur. Af hverju viltu trufla mig?”

Dr. Modi [í viðleitni til að koma á samræðum við aðilann]: “Segðu mér, ertu karl eða kona?”

Aðili [hrokafullur]: “Af hverju ætti ég að vilja vera manneskja?”

Dr. Modi [hissa]: „Hvað meinarðu? Ef þú ert ekki manneskja, hver ert þú þá?”

Eining [hlæjandi hrokafullur]: „Ég er djöfull. Ég er lærisveinn Satans. Hann er húsbóndi minn og hann sendi mig til að pynta þessa manneskju.“

Ég var sjokkeruð og hissa. Eina breytingin sem ég sá á N var breyting á tóni raddarinnar og reiðisvipur og hroki í andliti hans. N talaði venjulega lágt og var blíður og kurteis. Á þessum tímapunkti var eina rökrétta skrefið, fannst mér, að halda áfram samræð-unum til að komast að meira um þennan svokallaða púka.

Dr. Modi: “Hvað var N gamall þegar þú fórst inn í hann?” Eining: „Fimmtán, þegar þessi heimski krakki notaði eiturlyf. Þetta opnaði hann og ég komst inn.”

Dr. Modi: „Þú sagðir að þú værir hér til að pynta N. Hvernig pyntaðirðu hann?”

Eining [hlær]: „Nú, frú, af hverju heldurðu að hann sé með höfuðverk? Ég er að gera það. Ég soga líka orku hans svo hann finnur fyrir þreytu og tæmingu. Ég get búið til hvers kyns vandamál fyrir hann. Það er gaman.”

Eftir því sem þessi svokallaði púki talaði meira, varð höfuðverkur Nick verri. Nick sagði að allt herbergið væri fullt af ljómandi hvítu ljósi og margar englaverur væru þar. Hann sá englaverurnar umkringja þessa svörtu veru, hinn svokallaða púka í höfðinu á sér með ljósinu. Veran brást mjög harkalega við ljósinu og öskraði: „Taktu þetta ljós frá mér. Það mun eyða mér; það mun drepa mig.”

N lýsti myrkri verunni eins og fiski í ljósneti sem berst við að komast út. Á þessum tímapunkti hélt N um höfuðið vegna alvarlegs klofningshausverks sem hann var að upplifa. Algjörlega undrandi á því sem var að gerast, hélt ég áfram.

Dr. Modi: “Hvað er að gerast?”

Eining [í uppnámi]: „Þetta ljós, það brennir mig og nú mun það drepa mig. Okkur er sagt af Satan að fara aldrei nálægt ljósinu því það er dauði. Ef ljós drepur mig ekki mun Satan örugglega gera það, því mér mistókst. [Hann hljómaði mjög hræddur og reiður.] Ég vil ekki bregðast. Ég vil ekki vera refsað af Satan aftur.”

Dr. Modi: „Hvað meinarðu með „þér mistókst“?

Eining: „Okkur á ekki að mistakast í starfi okkar. Ef okkur mistekst, þá refsar Satan okkur með því að pynta okkur á verri hátt.“ Dr. Modi: “Hvernig mistókst þér?”

Eining: “Þú hefur fundið mig, sem Satan álítur mistök og nú þetta ljós!”

N lýsti því að englarnir væru að þrýsta á svörta veruna með ljósinu og þeir væru að biðja hann um að líta í eigin barm. Veran, sem var enn að berjast við ljósið og þeystist um á hjálparlausan hátt, byrjaði að líta inn í sjálfa sig og öskraði: “Hvað er það?”

Dr. Modi [veit ekki hvað einingin var að tala um]: „Ég veit það ekki. Þú segir mér hvað er að gerast.”

Eining: „Ég sé þessa stjörnu, þennan ljósdemant í mér. Hvernig er það hægt? Ég er svartur, ljótur hlutur. [hræddur] Og nú stækkar hann og eyðir mér. Myrkrið mitt er að hverfa. Hvað er að gerast hjá mér? Á ég að deyja? [þögn]

Ég líkist þeim, englunum. Ég er allur ljós, en mér finnst ég ekki dáinn. [hissa og spenntur] Mér líður öðruvísi. Mér líður vel. Ég man ekki eftir að hafa liðið svona áður.”

N horfði undrandi á og staðfesti hvað var að gerast. Þegar veran horfði inn í sjálfa sig og fann ljósneistann, gat meira að segja N séð ljósið í svarta púkanum og sagði að þegar ljósið stækkaði, byrjaði myrkrið að hverfa næstum eins og galdur þar til veran gjörbreyttist í ljósið. Samkvæmt Nick leit veran út eins og vera hreins ljóss, eins og engill, eftir umbreytingu þess.

Ekki bara einingin heldur N og ég vorum líka yfirkomin og hissa á meðan við reyndum að meðtaka allt sem gerðist. N varð enn meira undrandi þegar hann áttaði sig á því að höfuðverkurinn hans var algjörlega horfinn eftir að einingunni var breytt í ljósið.

Umbreytti púkinn lýsti því að upplifa tilfinningu friðar og gleði sem hann hafði aldrei fundið áður. Einingin minntist á hvernig Satan blekkti og laug að honum og öllum öðrum djöflum um ljósið. Hún lýsti yfir sorg yfir því að hafa valdið N og mannkyni skaða frá upphafi tímans.

Á þessum tímapunkti sagði Nick að englar væru að segja að þessi ummyndaða eining væri vera ljóssins og hún þyrfti að fara aftur til ljóssins (himins). Nick lýsti því hversu elskandi og meðtakandi þessir englar voru í garð þessarar umbreyttu veru. Það var enginn dómur eða fordæming frá þeim. Áður en hann fór, bað þessi umbreytta vera N afsökunar á því að hafa valdið öllum vanda-málunum og þakkaði mér fyrir að hjálpa. Þá sagði N að englarnir hafi tekið þessa veru inn í ljósið í gegnum stórt hlið sem hann trúði að væri himnaríki.

Hann sá líka engla hreinsa, lækna og fylla með ljósinu rýmið í höfði hans þar sem púkinn hafði verið. Næstu viku sagði N að hann væri laus við þunglyndi og höfuðverk og væri orkumeiri.

Ég vissi ekki hvað ég ætti að halda með þennan meðferðartíma nema að var laus við höfuðverk, síþreytu og þunglyndi. Hefðbundin sálfræðimeðferð og lyfjameðferð höfðu ekki gefið þessa tegund af kraftaverkaárangri áður.

Hugur minn var fullur af spurningum. Var þessi púki, sem N lýsti í höfðinu á sér raunverulegur eða ímyndunaraflið? Kannski gerði undirmeðvitund hans þessa frábæru sögu svo hann þyrfti ekki að bera ábyrgð á vandamálum sínum. En ef þetta var bara ímyndun hans eða ímyndunarafl, hvernig gæti þessi meðferð læknað langvarandi lamandi höfuðverk og þunglyndi algerlega? En svo áttaði ég mig á því að það skipti ekki máli. Það sem raunverulega skipti máli var að Nick var laus við vandamál sín.

Seinna kom mér enn meira á óvart að aðrir meðferðaraðilar uppgötvuðu svipaðar upplýsingar og tækni með sjúklingum sínum og fengu svipaðar niðurstöður. Það reyndist afar áhrifarík aðferð við að lækna sálræn og líkamleg vandamál sjúklinga.

Sjúklingar mínir, undir dáleiðslu, greindu einnig frá því að með líkamlegum og tilfinningalegum áföllum hafi sál þeirra brotnað í marga hluta, sem olli veikleika sálar þeirra og þar með líkama, sem leiddi til mismunandi einkenna. Þessir sálarhlutar geta verið áfram í líkamanum sem innra barn eða yfirgefið líkamann og farið á mismunandi fólk og staði. Staðsetning og samþætting þessara sálarhluta olli miklum framförum á ástandi og líðan þeirra.

Ég hef í gegnum árin áttað mig á því að formleg innleiðing dáleiðslu er ekki nauðsynleg til að finna og losa anda. Sumir sjúklingar geta bara horft inn og séð, en hjá öðrum getur líkamleg tækni hjálpað til við að finna einingu inni. Bara með því að horfa inn og einblína á eininguna eða tilfinningar hennar, renna sjúklingar inn í sjálfstætt dáleiðsluástand.

Í gegnum árin komu fram fyrir mér mismunandi uppsprettur og ástæður fyrir tilfinningalegum og líkamlegum vandamálum sjúklinga. Ég þróaði frekari innsýn í meðferð þeirra og forvarnir. Ég áttaði mig á því að hvorki sjúklingurinn né meðferðaraðilinn þurfa að trúa á fyrri líf eða anda til að meðferðin virki. Ég komst að því að við geðlæknar og annað geðheilbrigðisstarfsfólk höfum takmarkaðan skilning á hinu sanna eðli og orsökum geðsjúkdóma. Ég lærði að hafa hugann opinn og halda áfram að spyrja spurninga og halda mig frá því að veita mín eigin túlkun. Ég skil að undirmeðvitund sjúklingsins hefur ekki aðeins þekkingu á ástæðum vandamála hans, heldur getur hann einnig veitt lausnir og jafnvel lækningu.

Eftir að hafa fengið svipaðar upplýsingar aftur og aftur úr þverskurði af dáleiddum sjúklingum mínum til margra ára, fann ég mig knúna til að skrifa um þessa hugarfarsbreytandi þekkingu. Þú gætir trúað eða trúað ekki því sem þú lest í þessari bók, en það sem þú ert að fara að lesa er alls ekki sett fram sem sönnun fyrir neinu nema einu: þessi nálgun í meðferð virkar.

Í þessari bók eru orðin eign/yfirtaka og viðhengi notuð sem samheiti. Á sama hátt eru andi, aðili og sál notuð sem samheiti. Orðið ljós er notað samheiti fyrir Guð, fyrir himnaríki og fyrir útstreymi ljóss sem kemur af himni.

Innihald þessarar bókar setur fram nokkrar óvæntar afhjúpanir og gæti komið sumum lesendum í uppnám. Þú gætir fundið fyrir líkamlegum og tilfinningalegum viðbrögðum, reiði og einbeitingar-erfiðleikum meðan þú lest þessa bók. Mín reynsla er sú, að þetta eru oft merki þess að hafa einn eða fleiri anda inni í sér. Markmið mitt er ekki að valda neinum ótta eða draga úr því að lesa þessa bók. Þvert á móti, markmið mitt er að fræða um þessa jarðbundnu og djöfla anda og útskýra fyrir fólki að það að hafa þá inni í sér er ekki heimsendir. Það er ekki erfitt að sleppa þeim og getur leyst fólk frá langvarandi líkamlegum og sálrænum einkennum, stundum í aðeins nokkrum meðferðartímum.

Þessi einkenni eru venjulega vandamál hins eigandi/yfirtakandi eða tengda anda sem hann upplifði á meðan hann lifði í líkama sínum; venjulega vegna dauðareynslu hans. Þessi vandamál eru færð yfir á gestgjafa þeirra, sem gæti farið að upplifa þau.

Samkvæmt reynslu minni og rannsóknum eru flest bráðu sálrænu og sálvefrænu einkennin sem sjúklingar leita sér hjálpar við vegna þessara anda sem búa í þeim. Þetta eru ekki einkenni sjúkling-anna til að byrja með og engin lyf, sálfræðimeðferð eða læknis-meðferð getur læknað þá varanlega. Svo lengi sem þessir andar eru áfram innra með þeim, munu þeir halda áfram að þjást af einkennum sínum.

Aðeins með því að sleppa þessum óæskilegu gestaanda getur fólk verið laust við lamandi einkenni sín. Með því að lesa þessa bók geturðu öðlast meiri þekkingu um þessa anda, hvernig þú getur losað þig við þá og hvernig á að vera laus við þá.

Viðfangsefnið „djöflaandar“ er kannski það viðkvæmasta í bókinni og hugsanlega misskilið. Hversu oft höfum við sagt eða heyrt eftirfarandi setningar? “Djöfullinn lét mig gera það.” “Hann er að glíma við djöfla sína.” „Hún lætur eins og hún sé andsetin“. “Hann hagar sér eins og djöfull.” Það sem við lítum á sem orðatiltæki segja sjúklingar mínir mér, á sér raunverulegan grunn. Það eru sannarlega til myrk öfl segja þeir sem hafa áhrif á tilfinningar okkar og hegðun, sem við gerum sakleysislega ráð fyrir að séu okkar eigin tilfinningar og hegðun. Við glímum öll við djöfla nokkuð oft alla ævi. Samkvæmt dáleiddu sjúklingunum mínum stafar það sem er að okkur andlega og líkamlega, í samfélagi okkar og í heiminum oft af þessum myrku öndum.

Að sleppa öndum djöfla er ekki trúarleg iðkun. Það krefst þess ekki að fylgja neinni sérstakri trúarskoðun. Það er ekki hin hefðbundna særing eins og hún var stunduð af rómversk-kaþólsku kirkjunni. Andasæring eru trúarlegir helgisiðir sem einkennast af kröftugum brottrekstri djöflaveru. Það er andstyggilegt, ógnvekjandi og líkamlega og tilfinningalega þreytandi fyrir særandann og manneskjuna. Hún beinir dómi að verunni sjálfri, fordæmir hana og rekur hana út úr manneskjunni. Hún getur verið gripin af Satan og refsað hrottalega og síðan farið til annars gestgjafa eða snúið aftur til manneskjunnar sem hún var rekin út úr.

Losun er aftur á móti stunduð með samkennd við eininguna. Djöflaeiningin er meðhöndluð sem aukasjúklingur. Dáleiddir sjúklingar mínir segja frá því að djöflar séu fallnir englar, blekktir og fangaðir af Satan og séu í miklum sársauka. Losun er stunduð af umhyggju fyrir þeim sársauka. Þó að meðferðaraðilinn verði stundum að taka afstöðu til þess að fá eininguna til að tala, til að bera kennsl á sjálfa sig, kemur meðferðaraðilinn aldrei með neikvæðar yfirlýsingar við hana. Það er enginn dómur af meðferðaraðilanum, af sjúklingnum eða að lokum af verum ljóssins (himinsins) sem púkinn snýr aftur til eftir að honum hefur verið breytt í ljósið.

Hugtökin Satan og djöflar geta móðgað eða komið sumum lesendum í uppnám. Persónulega finnst mér gaman að kalla þessar verur „myrkra anda,“ „dökkar verur“ eða „neikvæðar orkur,“ vegna myrks útlits þeirra og neikvæðra athafna. En vegna þess að þessi bók fjallar um upplýsingarnar sem dáleiddar sjúklingar mínir gefa eins nákvæmlega og hægt er, þá væri það rangt og villandi að vísa til þessara myrku vera með eigin merkimiðum. Þess í stað ávarpa ég þá þar sem þeir eru stöðugt nefndir af sjúklingum mínum sem „Satan“ og „djöflar“. Engar upplýsingarnar skrifaðar í þessa bók eru byggðar á trúarbrögðum né á andlegan máta. Þær er eingöngu byggðar á upplýsingum frá dáleiddum sjúklingum mínum.

Það er mikilvægt að skýra frá því, að það að hafa jarðbundna eða djöfla anda innra með sér þýðir ekki að maður sé vondur. Vegna mannlegra veikleika okkar er hvert og eitt okkar opið fyrir slíkum verum og gæti reyndar hafa verið andsetið einhvern tíma á lífsleiðinni.

Þessi bók, þegar hún er skoðuð með opnum huga, getur veitt bæði leikmönnum og fagfólki skýringar á sálrænum og líkamlegum vandamálum og mannlegri hegðun. Hún mun einnig gefa djúpan aukinn skilning á lífinu í sinni víðustu merkingu, sem mun hafa áhrif á það sem eftir er af lífi þínu. Það sem þú munt lesa mun eyða öllum ótta við dauðann, vitandi að við deyjum í raun ekki við dauða líkamans. Bókin getur veitt von fyrir þá sem eru veikir og í örvæntingu. Hún getur breytt lífinu, endurraðað og forgangsraðað og birt „smáatriðin“ í lífinu í réttu sjónarhorni.

Í efninu á síðunum hér á eftir er boðið upp á tvö stig: sem eru spennandi og hvetjandi lesefni fyrir almenning og sem leiðarvísir fyrir annað fagfólk til að nota við að beita þessum aðferðum fyrir sjúklinga sína. Vinsamlegast lestu þau með opnum huga.

Vegna þess að þungi þessarar bókar hvílir á þeim upplýsingum sem ég og sjúklingar mínir uppgötvuðum saman, hef ég notað fjölmargar tilvikasögur. Ég hef lagt mig fram við að vernda sjálfsmynd sjúklinga minna án þess að breyta kjarna upplýsinga þeirra.

Ég krefst ekki eignarhalds á neinum af þessum upplýsingum. Þetta eru einfaldlega upplýsingar sem mér eru gefnar í gegnum dáleidda sjúklinga mína.

Ég hef sett fram orðalista undir lok bókarinnar. Vinsamlegast lestu hann fyrst, svo þú skiljir almennilega upplýsingarnar sem gefnar eru í þessari bók.

Aðvörun: Þessi bók er ekki tæknihandbók. Aðferðirnar sem þú munt lesa um eru einfaldar, en það ætti ekki að fara gáleysislega með þær og eru ekki til að nota af leikmönnum. Aðeins þjálfaðir heilbrigðisstarfsmenn ættu að reyna að nota þau.

Saga geðsjúkdóma

Í gegnum skráða sögu mannkyns hefur fólk undrast leyndardóma geðsjúkdóma. Hvað skýrir sjúkdóma í huga? Hvað fær manneskju sem virðist „venjuleg“ til að hegða sér skyndilega á undarlegan hátt?

Saga geðlækninga endurspeglar afturför. Frumstæðir iðkendur, shamanar og medicine menn höfðu betri hugmynd um hvað raunverulega veldur geðsjúkdómum. Í gegnum árin hafa geð-læknar villst um ótal blindgötur og leitað að öðrum „veraldlegri“ svörum, aðallega vegna samfélagslegs þrýstings og trúarbragða.

Tilgangur þessarar bókar er að skoða þá sögu í stuttu máli og síðan að leggja fram vísbendingar um það, að á undanförnum árum hafi geðlæknar og annað geðheilbrigðisstarfsfólk snúist í hring og komist aftur til skilnings fyrstu hliðstæðna sinna.

Á fyrstu tímum, fyrir kristni, trúði fólk því að geðsjúkdómar væru af völdum eins af þremur fyrirbærum: (1) hegðun gegn eðli sínu, (2) eign/yfirtöku illra anda eða (3) guðlegu brjálæði, þvinguðu af guði sem annað hvort refsing eða vernd. Síðar viðurkenndu sumir iðkendur að líkamlegir sjúkdómar gætu að einhverju leyti skýrt geðraskanir. X) Senile vitglöp og eðlissjúkdómar voru einangraðir sem orsakir afbrigðilegrar hegðunar.

x) Senile - eða hugtakið elli heilabilun var notað í mörg ár til 
að lýsa eldri einstaklingum sem þjáðust af vitrænni hnignun, sérstak-
lega minnisleysi. Þetta hugtak endurspeglar í raun langa sögu um að 
skilja ekki heilabilun, orsakir hennar eða meðferð hennar.

Þegar litið er á nokkrar ákveðnar skoðanir og venjur mun það sýna hvernig geðlækningar þróaðust, lentu á villigötum, og fundu loksins leið sína aftur að þeirri hugmynd að sálarlífið sé andlegt og að endurheimt andlegrar heilsu sé að miklu leyti spurning um að lækna andann innra með sér.

Að bregðast við gegn eðli sínu

Áður fyrr trúði fólk því að það væri skapað beint af Guði. Sem hluti af Guði, trúðu menn því að þeim hafi verið gefnar góðar og ástríkar sálir. Það sem stríddi gegn grundvallar mannlegu eðli var að gera hluti sem voru ekki góðir og kærleiksríkir. Í þessu samhengi lýsti Platon, í The Republic (um 400 f.Kr.), „brjálæði“ sem ástandi þar sem sálin vill tapa hugsuninni. Þegar þetta gerist, bregst fólk við gegn skynsamlegu eðli sínu.

Á annarri öld eftir Krist ákvað Galen að heilsa sálarinnar væri háð samræmi skynsamlegra, óskynsamlegra og lostafullra hluta mannssálarinnar. Rangt athæfi sem framið er í eigin þágu, veldur í eðli manns ójafnvægi sem erfitt er að leiðrétta og leiðir að lokum til geðsjúkdóma.

Á fimmtándu öld nefndu Henry Kramer og James Sprenger, Dóminískir munkar, galdra sem „óeðlilega“ hegðun og töldu hana hættulegasta tegund geðsjúkdóms. Þeir mæltu með því að halda „nornum“ frá öðrum og mæltu með því að drepa þá sem menn óttuðust mest.

Seint á sautjándu öld varð geðlækning viðurkennd sem svið innan læknisfræðinnar. Þýski læknirinn George Stahl benti fyrstur á hlutverk sálarinnar við að viðhalda heilsu. Hann skipti geðsjúk-dómum í tvær tegundir, líkamlegan og lífrænan grunn og þær sem stafa af því að hindra starfsemi sálarinnar. Þessi síðarnefndi flokkur, animismi sem veldur flestum geðsjúkdómum, varð almennt viðurkenndur á átjándu öld.

Um svipað leyti tóku geðlækningar stakkaskiptum — þó ekki til hins betra. Þeir sem þjáðust af geðsjúkdómum voru allir flokkaðir sem „siðferðilega óhæfir, líkamlega óvægnir og gráðugir“ og þar af leiðandi urðu geðsjúkdómar refsiverðir glæpir.

Yfirtaka illra anda

Elstu vísbendingar um nauðsyn þess að takast á við anda eru verk sjamana og frumstæðra medicine manna. Hlutverk sjamansins var að framkvæma hreinsun fyrir andlega truflað fólk. Þetta fól í sér að framkalla trance ástand innan shamansins með því að nota tónlist, reyk og ákveðnar jurtir og drykki. Þá myndi sjúklingurinn játa syndir eða biðja um að ákveðin vandamál yrðu fjarlægð og töframaðurinn myndi frelsa þá sem þjáðust, með því að fjarlægja illa anda. Í gegnum shamanana töluðu andar. Shamanar voru sérstaklega viðkvæmir fyrir yfirtöku andanna sem töluðu í gegnum þá. Einstaklingar sem urðu shamanar, höfðu það sem við vísum í dag sem sálræna (andlega) hæfileika. Þeir stunduðu lækningar með því að losa anda og endurheimta týnda sálarhluta.

Síðar kom medicine maðurinn fram sem geðheilbrigðisfulltrúi samfélagsins. Líkt og sjaman frumstæðra tíma, notaði medicine maðurinn bænir, jurtir, drykki og tónlist til að vekja andlega meðvitund sem var nauðsynleg til að bægja illum anda frá og lækna. Áherslan var á samskipti medicine mannsins og andanna sem réðust inn í fólk.

Elstu viðhorf í frumstæðum menningarheimum byggðust á áhrifum anda forfeðra. Hefðbundin meðferð við geðsjúkdómum var trepanation, eða að bora göt í höfuðkúpuna svo illu andarnir gætu sloppið út.5 Grísk og rómversk menning töldu að oflæti væri afleiðing af yfirtöku illra anda sem táknuðu „dýrkun hinna dauðu.“

Galdrar sem urðu til á sakleysislegan hátt snemma á miðöldum þegar konur hittust á nóttunni til að tilbiðja gyðjuna Díönu, voru fordæmir árið 1147 af ensku kirkjunni. Kirkjan taldi að þetta væru fundir „brjálaðra huga“ sem tilbáðu djöfulinn.7 Á tímum spænska rannsóknarréttarins óttaðist fólk þá sem höfðu ranghugmyndir eða ofskynjanir. Það fólk var fangelsað og litið á það sem illt með ásetning um að tortíma mönnum og var að lokum líflátið. Þó að fólk hafi óttast nornir og refsað þeim á miðöldum fram að tímum rannsóknarréttarins, var litið á þær sem færar um andlega lækn-ingu. Þær voru auðkenndar sem fólk með sérstaka sálræna visku og kraft. Þær notuðu drykki og elixír úr dýrahlutum, jurtum og geltu. Þetta var gert sem hluti af sérstakri athöfn fyrir þjáðan einstakling. Allan þennan tíma gat fólk ekki afneitað andlegri vitund og krafti þessara misskildu iðkenda. Fyrir utan forna menningu var Thomas Sydenham á sautjándu öld, sá elsti sem í raun og veru tengdi geðsjúkdóma við yfirtöku anda. Hann hélt því fram að hystería væri af völdum „truflaðra dýraanda“. Thomas Willis fylgdi honum eftir með því að bæta við að kvenkyns hystería stafaði einnig af truflunum dýraöndum, í stað „legslímuflakks“ eins og áður hafði verið talið.

Guðdómlegt brjálæði — blessun eða byrði?

Plato var fyrstur til að lýsa guðlegu, eða ljóðrænu, brjálæði. Þetta átti ekki að vera refsing guðanna, heldur gjöf með tilheyrandi tilgangi, einkum til að auka sköpunargáfu. Fyrir utan þetta skilgreindu margir aðrir brjálæði sem eðlilega afleiðingu þess að reita guðina til reiði. Eins langt aftur og í 5 Mósebók Gamla testamentisins, lesum við að „Guð mun refsa þeim sem brjóta boðorð hans með brjálæði, blindu og undrun hjartans,“ sem þýðir oflæti, vitglöp og doða.

Grikkir og Rómverjar töldu að heilabilun væri af völdum yfirnátt-úrulegra fyrirbæra í höndum guða og gyðja. Þeir töldu líka að guðirnir hefðu valdið draumum til að hafa samskipti við dreymandann. Arabar töldu hins vegar að geðveikir væru elskaðir af Guði og sendir til að segja sannleikann. Í þeirri menningu voru þeir dýrkaðir sem dýrlingar.

Í gegnum aldirnar hefur fólk trúað því að mannssálin sé eilíflega tengd skapara sínum af sál sinni. Að skilja og sjá samband þeirrar sálar og skapara hennar er lykillinn að geðheilbrigði, geðsjúk-dómum og samfellu tilfinninga á milli. Fólk hefur viðurkennt þá staðreynd að mannslíkaminn er knúinn af andanum. Þegar andanum er ógnað, bregst einstaklingurinn við á óttalegan og óeðlilegan hátt. Það virtist á þessum fyrri tímum að andleg lækning væri rökrétt svar.

En við skulum sjá hvað gerðist. . .

Núverandi kenningar um geðsjúkdóma

Í upphafi nítjándu aldar beindu geðlækningar athygli sinni að líkamlegum og félagslegum þáttum geðsjúkdóma. Óhjákvæmilega færðist geðlækning að ytri aðstæðum manneskjunnar til að leita að orsökum. Félagsleg veikindi? Samfélagsfaraldur? Almenningsplága? Umhyggja fyrir „geðveikum“ varð málaflokkur sem einbeitti sér að „umönnun“ frekar en meðferð. Siðferðismál urðu áhyggjuefni og ummönnun geðsjúkra varð að siðferðismáli um allan heim.

Alls staðar á stofnunum varð áhersla á meðferð geðsjúkdóma með líkamlegum ráðstöfunum. Í Ameríku á átjándu og nítjándu öld var talið að hreinsunarlyf, uppköst og blóðtökur gætu losað líkama sjúklingsins við eitrað skapferli sem hafði áhrif á andlega starfsemi. Róandi lyf urðu fljótlega vinsæl, þar sem þau róuðu eirðarleysi og æsing, duldu einkenni sjúklinga og skapaði blekkingu um “vellíðan.”

Seint á nítjándu öld fóru geðlæknar að rekja geðsjúkdóma til andlegrar hrörnunar. Franski geðlæknirinn Morel sagði að þessi hrörnun hafi orðið verri eftir því sem hún gekk lengra í gegnum kynslóðir. Byggt á þessari hugmynd, útskýrði annar franskur iðkandi, Magnan, að alkóhólismi, þráhyggja og ranghugmyndir væru einnig afleiðingar hrörnunar.

En það var verk Sigmunds Freuds – rannsóknir hans á þroska barna og kynlífshegðun – sem setti grunninn fyrir þróun geðlækninga og sálgreiningar á tuttugustu öld. Með því að nota undirmeðvitundina til að rannsaka og meðhöndla geðsjúkdóma, víkkaði Freud bilið á milli sálfræðilegra og lífrænna nálgana við geðsjúkdóma. Túlkun Freuds á draumum, síðari rannsóknir hans á þáttum hins meðvitaða persónuleika – sjálfsins, sjálfsmyndarinnar og yfirsjálfsins – og rannsóknir hans á varnaraðferðum og eðlishvötum lífs og dauða, hafa gert hann að áhrifamesta geðlækni í sögu geðlækninga til þessa.

Á þriðja áratugnum kom raflostmeðferð. Bæði insúlín-lostmeðferð og raflostmeðferð voru kynntar í Evrópu til meðferðar á geðklofa og geðhæðarsjúklingum. Samhliða þessum meðferðum kom fjöldinn allur af geðlyfjum sem ætlað var að draga úr eða hylja einkenni margvíslegra geðsjúkdóma.

Þannig hófst tímabil efnameðferðar. Í mörg ár hefur aðalmeðferð geðsjúkdóma byggst á lyfjum. Þessi nálgun skapar vandamál: að hylja einkennin nær ekki að upptökum vandamálsins og það gefur sjúklingnum falska vellíðan.

Prefrontal lobotomy, tegund geðskurðaðgerða, varð mikið notuð tækni fyrir virka geðrofssjúklinga sem svöruðu ekki jákvætt við lostmeðferð. Þó að það hafi reynst áhrifarík ráðstöfun fyrir suma sjúklinga, þá olli það óafturkræfum heilaskemmdum hjá öðrum.

Samfélagsgeðlækningar eins og Adolf Meyer skilgreinir árið 1957, lýsti geðsjúkdómum sem afleiðingu þess að einstaklingur vanaaðlagaði sig að umhverfinu. Trú hans, byggð á hugmyndum Kurts Lewins um manneskjuna í samskiptum við umhverfið var sú, að þegar hegðun væri “ósamræmd” við félagslega uppbyggingu, væri geðsjúkdómur afleiðingin.

Núverandi kenningar halda því fram að félagslegir og líkamlegir þættir stuðli að tilhneigingu manns til geðsjúkdóma, sem og upphaf og viðvarandi sjúkdóms. Vanhæfni manns til að takast á við umhverfisálag á áhrifaríkan hátt hefur verið rakin til félagslegra þátta. Heildræn eða heildarnálgun á hefðbundna geðlæknisfræði felur í sér þessa sálrænu og félagslegu þætti.

Sálfræðilegir sjúkdómar eru taldir eiga stóran þátt í ýmsum geðsjúkdómum. Jafnvel þó að þessi einkenni komi fram í ýmsum meltingarfærum, hjarta- og æðasjúkdómum, öndunarfærum, stoðkerfi og húð, eru undirliggjandi orsakir lúmskari. Streita, kvíði, þunglyndi og þráhyggju- og áráttuhegðun eru nokkrar af algengustu orsökum geðsjúkdóma. Hin umfangsmikla rannsókn á almennri lungnabólgu, sjúkdómi sem einkennist af sálrænum og líkamlegum skaða, styrkti enn frekar þá hugmynd að geðsjúkdómar ættu sér skýran lífrænan grunn.

Lífefnafræði hefur komið fram sem hlutaskýring á ákveðnum geðsjúkdómum. Auðkenni nokkurra taugahúmora (skapgerð), eða cemicals/efna  sem hafa áhrif á heilann, hafa tengst geðklofa og ákveðnum tegundum þunglyndis. Vonast er til að meðferð með lyfjum sem talin eru endurheimta jafnvægi í heilanum endurheimti heilann í „eðlilegt horf“.

Heilamyndataka gerir ítarlega greiningu á heilavef sem gæti tengst ákveðnum kvillum. Ný smásjár- og röntgentækni eru vinsæl um þessar mundir við mat á heilastarfsemi. Með því að færa heilastarfsemi yfir í sjónrænar myndir eða tölulegar útprentanir, gerir heilamyndataka kleift að rannsaka heilann í heild sinni og horfa á heildarvirkni frekar en einangraða hluta.

Heilamyndgreining á byggingu er eingöngu gerð með sneiðmyndatöku. Önnur heilamyndgreining greinir suma þætti uppbyggingar og virkni. Magnetic resonance imaging (MRI) er algengust þessara aðferða.

Aðalnotkun heilamyndgreiningar í geðlækningum er að útiloka lífræna heilasjúkdóma (æxli, æðar) á greiningarstigi meðferðar. Rannsóknir hafa hins vegar sýnt með tölvusneiðmyndrannsóknum á geðklofasjúklingum að það er óyggjandi lífræn orsök fyrir þeim sjúkdómi. Mikilvægi þessara aðferða er að þær geta gefið nákvæmar vísbendingar um heilastarfsemi/truflun, sem með tímanum getur gert vísindamönnum kleift að koma á tengslum milli ákveðinna geðsjúkdóma og heilans. Hingað til hefur lítill grundvöllur fyrir geðsjúkdómum fundist í lífrænum rannsóknum á flestum geðsjúkdómum. Geðlæknar þreifa enn fyrir sér eftir svörum við árangursríkri meðferð.

Í gegnum tíðina hafa iðkendur reynt allt til að reyna að lækna sjúklinga sína. Geðlæknar hafa gengið í gegnum margvíslegar árangurslausar tilraunir, allt frá fornu fari til nútímans, til að finna svör við geðmeðferð. Þeir hafa borað göt á höfuðkúpum, framkvæmt skurðaðgerð til að eyðileggja framheilavef, notað lostmeðferð, insúlínmeðferð, næringarmeðferð og efnameðferð. Allar þessar tilraunir geðlækna hafa ekki borið árangur. Í besta falli hafa þær grímueinkenni sem gefa sjúklingum falska vellíðan sem hverfur með meðferðinni.

Hvar stöndum við geðheilbrigðisstarfsmenn í leit okkar að lækningu við geðsjúkdómum? Þar sem við stöndum núna í dag, er aftur við dyr þessara fyrstu iðkenda, þessara „læknamanna“ (medicineman) og „sjamana“ sem bjuggu yfir miklum skilningi, sem geðheilbrigðisstarfsfólk í dag er rétt að byrja að endurheimta. Mannssálin er ekki líkamleg eining; hún er andleg birting á tengingu sálar okkar við „uppsprettuna“. Hvort við vísum til þessa uppruna sem Guðs, Allah, Búdda, Shiva, Mohammed, Jesú Krist, Messías eða Jehóva er ekki málið. Málið er einfalt: við erum öll sálir (andar), hluti af skapara okkar, á ferð um eilífðina.

Og hvert er markmiðið? Sjúklingar mínir staðfesta stöðugt eitt atriði: örlög okkar eru hjá skapara okkar og þrá okkar er að snúa aftur til hans. Með því að skilja þetta, getum við skilið hvernig meðhöndlun geðsjúkdóma – einmanaleika, örvæntingar, einangrunar – hlýtur að vera andlegt ferli sem endurheimtir sálina. Fyrstu sjamanarnir og læknamennirnir skildu þetta. Menn eru andlegar verur; við getum gert aðgerð á þeim og fjarlægt maga þeirra, hjörtu og nýru. Við getum hins vegar ekki fjarlægt anda þeirra. Líffæri hætta að starfa; líkamar deyja; en andinn, sálin, lifir áfram. Hún er eilíf og er tengd skapara sínum.

Undanfarin ár hafa sumir geðlæknar, sálfræðingar og annað geðheilbrigðisstarfsfólk „fundið“ vísbendingar sem segja þeim að það sé kominn tími til að snúa aftur til hinnar aldagömlu venju að takast á við andlegan kjarna sjúklinga. Og þeir komast að því með afturför sjúklinga til fyrra lífs, að sálræn vandamál okkar eru byggð á „sögu sálar okkar“, bæði í þessu lífi og fyrri lífum. Með því að takast á við þessa andlegu hlið sjúklinga eru geðlæknar, sálfræðingar og meðferðaraðilar ekki aðeins að finna varanlegar lækningar við andlegum og líkamlegum sjúkdómum, heldur svo miklu meira.

Það er efni þessarar bókar. Vinsamlegast lestu með opnum huga. Það er kominn tími fyrir fólk að horfast í augu við sjálft sig andlega, verkefni sem í gegnum tíðina hefur mætt ótta og vantrausti. Það sem þú finnur á síðunum hér á eftir mun ekki aðeins róa ótta þinn og eyða vantrausti þínu, heldur færa þér uppsprettu vonar og skilnings sem getur breytt gangi lífs þíns.

 

Ný kenning um geðsjúkdóma

Stöðug reynsla frá dáleiddum sjúklingunum mínum hefur ýtt undir skilning minn á því að geðsjúkdóma megi rekja til nokkurra heimilda sem fela í sér:

  • Núverandi lífsáföll, þ.m.t. meðgöngu- og fæðingaráföll
  • Fyrri lífs áföll
  • Yfirtaka eða viðhengi jarðbundinna anda
  • Yfirtaka eða viðhengi djöfla anda
  • Sálarbrot og sálartap

Kenningin sem ég set hér fram um geðsjúkdóma er ekki sprottin af neinni núverandi geðrænni kenningu né frá neinni af persónu-legri trú minni. Þessi nýja innsýn byggist eingöngu á því sem sjúklingar mínir hafa stöðugt sagt mér undir dáleiðslu. Nálgunin er einstök, vegna þess að dáleiddu sjúklingarnir segja frá hvað er að og gefa einnig upp ástæður vandamála sinna, allt frá núverandi lífsáföllum, þar með talið meðgöngu- og fæðingaráföllum og vandamálum sem flutt eru frá fyrri lífi til yfirtöku jarðbundinna og djöfla anda og sálarbrot og sálarmissi.

Núverandi lífsáföll, þar með talið meðgöngu- og fæðingaráföll

Í geðlækningum eru núverandi lífsáföll frá barnæsku vel viður-kennd sem uppspretta geðsjúkdóma. Þess vegna verður ekki fjallað um þá orsök í þessari bók, sem gerir mér kleift að fjalla ítarlegar um aðrar orsakir geðsjúkdóma.

Á fundunum með dáleiddu sjúklingunum mínum hef ég komist að því að önnur uppspretta geðsjúkdóma á rætur sínar að rekja til meðgöngu- og fæðingaráfalla. Reynsla fóstursins er mun meiri og öflugri en okkur grunaði. Örin sem fóstrið upplifir á meðgöngu og við fæðingu geymast þar til síðar á ævinni.

Fóstrið í móðurkviði stillir sig inn á tilfinningalegar, andlegar og líkamlegar tilfinningar móður sinnar og samþykkir þær sem sínar eigin. Það hlustar á samskipti móður sinnar við aðra og jafnvel þótt það skilji ekki tungumál hennar, tekur það samt upp tilfinningalegt innihald orðaskiptanna. Líkamlegt áfall og áföll fæðingarferlisins geta einnig skapað margvísleg líkamleg, tilfinningaleg og persónuleikavandamál síðar á ævinni. Barnið við fæðingu, finnst því hafnað og varpað út í kaldan heim úr hlýju og öryggi móðurkviðar.

Ég finn að vandamál og tilfinningar um aðskilnaðarkvíða, höfnun, minnimáttarkennd, vanmátt, reiði, iðrun, einmanaleika, þunglyndi, ótta, kvíðaköst, ofsóknarbrjálæði, innilokunarkennd, höfuðverk, astma og sinusvandamál geta stafað af meðgöngu- og fæðingar-áföllum.

Til að lækna sjúklingana af þessum vandamálum þurfum við að hjálpa þeim við að rifja upp, losa, skilja og leysa þessi meðgöngu- og fæðingaráföll.

Fyrri lífsáföll

Svo virðist sem maður verði að trúa á kenninguna um endur-holdgun til að samþykkja fyrri áföll sem orsök geðsjúkdóma. Athyglisvert er að sjúklingurinn eða meðferðaraðilinn þurfa ekki að trúa á endurholdgun eða fyrri líf til að þessi meðferð skili árangri. Eina krafan er að sjúklingurinn sé reiðubúinn að fara í gegnum reynsluna sem undirmeðvitundin veitir til að leysa einkennin og vandamálin.

Meðan á meðferð stendur, þegar sjúklingnum er beint að því að einbeita sér að einkennum til að finna uppruna vandamálsins, er hann oft leiddur til annars lífs, í öðrum líkama á öðrum tíma. Sjúklingurinn dregst af sjálfu sér aftur til atburðar sem virðist vera orsök þess einkennis. Þegar þessi fyrri lífsvandamál eru meðhöndluð og leyst, hafa einkennin venjulega batnað mikið eða létt alveg.

Einkenni sem rakin hafa verið til fyrri lífsuppruna eru mörg og margvísleg. Stundum er orsökin fundin á fleiri en einni ævi. Venjulega eiga sálfræðilegir sjúkdómar, sjálfsofnæmissjúkdómar og djúpstæðar persónuleikaraskanir uppruna sinn í einu eða fleiri fyrri lífum. Dæmigerð einkenni sem koma frá fyrra lífi eru sem hér segir:

Þunglyndi og kvíðaraskanir

Hræðsla og fælni

Fyrirtíða spenna (PMS)

Kyntruflanir

Átröskun

Persónuleikaraskanir

Fullkomnunaráráttur

Hlutlaus-árásargjarn persónuleiki

Þráhyggju-áráttu persónuleiki

Höfuð- og hálsverkar

Bakverkur , Liðagigt ,Vefjabólga og aðrir verkir

Húðsjúkdómar, Sínusvandamál, Ofnæmi o.fl.

Viðhengi eða yfirtaka af Jarðbundnum anda

 

Ég var mjög undrandi þegar fyrra líf sjúklings við dáleiðslu reyndist vera líf anda látins manns sem var faðir sjúklingsins.

Frá upphafi hafa nokkrir sjúklingar greint frá því að þeir hafi fundið innra með sér annan anda, mannssál aðskilda og aðgreinda frá þeirra eigin sál. Sjúklingarnir segja að þessi sál sé gestur eða, eins og við segjum, tengdur eða búandi jarðbundinn andi sem ekki fór yfir í ljósið (himininn) eftir dauða líkamlegs líkama síns og hefur verið áfram á jörðinni.

Dáleiddu sjúklingarnir segja frá því að heimsóknir eða andar sem yfirtaka þá, hafi áhrif á þá og valdi þeim vandamálum, annað hvort viljandi eða óviljandi. Áður en hægt er að leysa einkenni og vandamál sjúklinga verður að meðhöndla alla sem búa með eða hafa jarðbundinn  anda í sér og losa hann frá sjúklingunum.

Þessi nálgun er ekki í samræmi við hefð geðlækninga og er örugglega ekki hluti af þjálfun minni. Þessar upplýsingar eru heldur ekki byggðar á trú minni eða persónulegri reynslu, heldur eingöngu á reynslu sem sjúklingar mínir sögðu frá meðan þeir voru í dáleiðslu.

Venjulega er hægt að tala við gestaeiningarnar sem finnast hjá sjúklingum mínum. Þeir tala í gegnum sjúklinginn með leyfi sjúklingsins. Margir gestanna segja að þeir hafi laðast að sjúklingum mínum og viðurkenna að þeir hafi farið inn í þá meðan þeir voru líkamlega eða andlega veiklaðir eftir slys, aðgerð, eftir missi eða á meðan þeir voru undir áhrifum fíkniefna og áfengis.

Nokkrir sjúklingar sögðu að andi hafi verið hjá þeim í meira en eina ævi, á meðan aðrir sögðu að jarðbundinn andi hefði upphaflega verið hjá öðrum fjölskyldumeðlim áður en hann bættist við. Stundum sögðu sjúklingar mínir frá því að hinn yfirtakandi mannsandi þeirra væri með aðra mannlega anda og djöfla inni í sér sem komu inn með honum.

Sjúklingarnir líta oft á reynslu andanna sem hluta af eigin núverandi eða fyrri reynslu. Reynsla hinna yfirtakandi anda veldur sjúklingum oft líkamlegum og tilfinningalegum vandamálum. Venjulega er það dauðareynsla andans og orsök hans sem stuðlar að vanda sjúklingsins. Að hafa hugsanir, reynslu og raddir anda getur verið mjög pirrandi fyrir sjúklinga sem halda að þeir séu geðveikir vegna þess að þeir heyra og bregðast við þessum hugsunum og röddum.

Yfirtaka eða viðhengi af djöfla anda

Dáleiddir sjúklingar mínir segja ekki aðeins að þeir hafi mannlega anda inni í líkama sínum, heldur segja þeir einnig frá því að þeir hafi fundið svarta, gráa eða rauða aðila sem þeir segja að séu djöflar. Einnig er hægt að tala við þessa djöfla anda í gegnum raddbönd sjúklinganna, með leyfi og samvinnu sjúklinganna.

Sjúklingar mínir lýsa vel krafti Satans og djöfla hans til að valda mannkyninu eymd. Miðað við niðurstöður meðferða minna, virðist sem þessir djöflar séu oft orsök margra tilfinningalegra, andlegra og líkamlegra vandamála. Samkvæmt sjúklingum mínum eru þessir djöflaandar ein helsta orsök geðræn vandamála, sérstak-lega þunglyndi og tengdum vandamálahópi þess. Andar djöfla hafa meiri áhrif á líf sjúklinga en nokkur af áðurnefndum orsökum.

Margir hafa forskilning á því hvernig djöflayfirtaka er, byggða á trúarskoðunum sínum og reynslu sinni af afþreyingarmiðlum. Margir sjúklingar mínir eiga erfitt með að trúa því að þeir séu undir áhrifum frá djöflaverum þó þeir segi sjálfir frá slíkum áhrifum.

Þessir djöfla andar sem tala í gegnum sjúklingana, gefa ástæður fyrir nærveru sinni og segja hvernig þeir hafa haft áhrif á sjúklingana. Oft afhjúpa þeir staðreyndir um líf og áætlanir sjúklinga. Sumir sem djöfla andar segjast hafa verið með sjúklingunum frá fæðingu, fyrir fæðingu eða jafnvel frá fyrra lífi. Sumir sjúklingar segja einnig frá því að þeir sem búa yfir mannlegum öndum séu einnig haldnir djöflaöndum og öðrum mannlegum öndum.

Sumir sjúklingar hafa leitt í ljós að andar þeirra sem eiga djöfla, eru með hluta sálar þeirra eða aðra mannssál fasta inni í sér. Sjúklingar hafa greint frá yfirtöku eins anda og sumir allt að hundruðum djöflaanda.

Sjúklingar halda því stöðugt fram að þessir djöflaandar hafi mikla krafta, en með hjálp Guðs og engla hans eru sjúklingarnir öflugri en Satan og djöflar hans og geta stjórnað þeim. Sjúklingar segja oft að Satan og djöflar hans hafi aðeins eins mikið vald og við gefum þeim og að Satan og djöflar hans starfi innan takmarkana. Þetta hugtak er í andstöðu við það sem flestir trúa.

Ekkert af þessum upplýsingum er byggt á neinum trúarbrögðum. Meðan á meðferð stendur er aðeins það sem sjúklingar mínir segja frá undir dáleiðslu tekið sem sönnunargögn. Engar andlegar fullyrðingar eða tilgátur eru settar fram. Upplýsingar þeirra eru venjulega meðhöndlaðar á mjög einfaldan, jarðbundinn hátt án trúarlegra eða andlegra vísbendinga eða tengsla.

Sálarbrot og sálartap

Dáleiddir sjúklingar mínir segja stöðugt að þeir sjái sál sína í brjósti, hálsi eða höfði. Þeir lýsa sál sem ódauðlegum orkukjarna, hluta af Guði, sem býr í hverju og einu okkar. Hún styrkir líkamann sem getur ekki lifað án hans. Við dauða deyr líkaminn, en sálin heldur áfram að lifa.

Meðan á meðferð stóð voru sjúklingar stundum ónæmir fyrir losun anda og aðhvarfsmeðferðum fyrri lífs. Þegar við leituðum að ástæðum fyrir mótspyrnu þeirra, sögðu þeir frá því að sál þeirra væri sundruð vegna áverka. Sálarbrotin geta dvalið inni í sjúklingnum og birst sem sjúklingurinn á yngri aldri þegar áfallið varð sem olli sundruninni, eða þau geta farið út fyrir líkamann.

Sjúklingar mínir lýsa sálarbrotunum sem svipuðum því sem við köllum undirpersónuleika, breyttan persónuleika eða innra barn í hefðbundinni geðlæknisfræði. Hins vegar er munur. Sjúklingarnir segja að þetta brot sé ekki bara táknrænt eða ímyndun. Þeir segjast bókstaflega sjá greinilega hluti eða persónuleika barnsins innra með sér, þar á meðal aldur, fatnað og hárgreiðslu. Hver sundurlaus sálarhluti þjáist enn af minningum og tilfinningum áfallsins sem olli sundrungu þess og aðskilnaði frá meginhluta sálarinnar. Sumir sjúklingar segja frá því að sundurtættum sálarhlutanum eða innra barninu sé stjórnað af jarðbundnum öndum eða djöflum. Þetta samband skapar vandamál meðan á meðferð stendur.

Sjúklingar segja einnig frá því að hluti sálar þeirra sé í yfirtöku annarra. Eiginmenn, eiginkonur, foreldrar, börn og aðrir ættingjar og vinir eru algengastir þeirra sálarhluta sem vantar. Stundum segja sjúklingar frá því að sálarhlutar þeirra hafi verið í yfirtöku fólks sem misnotaði þá líkamlega, tilfinningalega eða kynferðislega, sem olli þeim áframhaldandi ótta og tilfinningalegri ólgu. Í þessum tilvikum verða sjúklingar fyrir áhrifum af reynslu, hegðun og vandamálum ofbeldismannsins.

Stundum halda sjúklingar því fram að sumir hlutir sálar þeirra séu í yfirtöku Satans og djöfla hans sem eru fyrir utan og halda áfram að styrkja áhrif sín og stjórna hugsun sjúklinga, viðhorfum, hegðun og tilfinningalegum og líkamlegum vandamálum í gegnum þessa fangaða sálarhluta.

Sjúklingar segja oft að þeir eigi sálarhluta annarra lifandi fólks. Þessir sálarhlutar lifandi fólks virka á sama hátt og yfirtökuandi látinnar manneskju og hafa áhrif á sjúklinga líkamlega, tilfinningalega og andlega.

Meðferð er þá venjulega pattstaða og er minna árangursrík þar til þessum sálarhlutum er skilað, þeir hreinsaðir, læknaðir og samþættir réttum eigendum sínum. Þetta á sérstaklega við í þeim tilvikum þar sem Satan eða djöflar hans eigna sér sálarhluta sjúklinga.

Með því að viðurkenna alla þessa möguleika getum við greinilega skilið að sérhver tilfinningalegur, andlegur eða líkamlegur sjúk-dómur er í raun sjúkdómur sálarinnar. Til að lækna huga og líkama þurfum við að lækna sálina með því að fjarlægja alla jarðbundna og djöfla anda og sálarhluta lifandi fólksins. Síðan þurfum við að lækna áföllin frá núverandi og fyrri lífi með því að rifja upp, endurlifa, losa og leysa þau og endurheimta alla týndu sálarhlutana úr núverandi og fyrra lífi og samþætta þá meginlíkama sálarinnar. Með því að lækna sálina getum við læknað líkamlegan líkama frá tilfinningalegum, andlegum og líkamlegum vandamálum hans.

Ekkert af þessum kenningum er byggt á neinum trúarbrögðum eða andlegum grunni.

Þær er byggðar á upplýsingum sem sjúklingar gefa undir dáleiðslu. Ef sjúklingurinn á sér grunn í trúarbrögðum og andlegri trú, getur sá grunnur auðvitað haft áhrif á það sem undirmeðvitund sjúklingsins er að segja okkur. Engar kröfur eru gerðar um nákvæmni trúarlegra eða andlegra upplýsinga sem sjúklingarnir veita.

Hvort þessar lýsingar sjúklinga eru „sannar“ er ekki málið. Þú gætir litið á þær sem skapandi undirmeðvitund þeirra sem er óvenju frumleg í að skapa skýringar á vandamálum þeirra, þú gætir litið á þá sem ótrúlega lifandi og raunsæ sáldrama sem sniðin eru að sérþörfum sjúklinganna, eða þú gætir hugsað ef þú kýst hvað varðar að sjúklingar séu nákvæmir fréttamenn, sem gefa bókstaflegar frásagnir af atburðum lífs síns.

Það skiptir ekki máli hvaða skýringu þú trúir. Það sem skiptir máli er einfalt: þessar meðferðir virka. Sjúklingar eru leystir undan lamandi einkennum sínum. Sem læknir og geðlæknir er ég ánægð með stórkostlegar niðurstöður óháð skýringunni. Ég hef stundum séð 100% bata, fullkomna lækningu, á bæði líkamlegum og tilfinningalegum vandamálum í einni dáleiðslumeðferð: árangur sem er langt umfram venjulega staðla fyrir geðlækningar.

 

Verndarbæn

Allt sem þú þarft að gera er að biðja

Englarnir horfðu á mig og ásýnd þeirra lýsti umhyggju

því að aðrir höfðu fallið í blekkingu

Þeir dönsuðu í kring um mig og sungu

“Óttast eigi. Við erum alltaf nálægt

“Það eina sem þú þarft að gera er að kalla á okkur,

þú þarft aðeins að biðja og við erum þínir.”

Þegar ég fór að þekkja, staðsetja og sleppa mennskum og djöfla öndum frá sjúklingum mínum, áttaði ég mig á því að bara með því að vera mannleg erum við öll opin fyrir andlegri  tengingu. Ég fór að velta því fyrir mér hvernig við getum verndað okkur. Í meðferðartíma við að losa anda sá sjúklingur minn, M, allt herbergið fyllast af skæru hvítu ljósi og stóran engil með vængi og ástrík augu.

Samkvæmt M sagði engillinn að hann héti Gabríel og gæti svarað spurningum okkar. Áður fyrr, þegar ég vann með mismunandi sjúklingum undir dáleiðslu, áttaði ég mig á því að það var líka hægt að tala við englana og aðrar ljósverur í gegnum sjúklingana með leyfi þeirra.

Þar sem margir sjúklingar mínir sögðust hafa séð engla sem hjálpuðu okkur á meðan við slepptum anda, spurði ég engilinn Gabríel hver hann væri og um engla og hverjir þeir væru.

Gabríel: „Ég er erkiengill. Við englar erum andlegar verur ljóssins og við höfum aldrei verið mannlegir. Okkar starf er að verja jörðina og vernda og gæta manneskja. Við erum eins raunveruleg í hinum ósýnilega heimi og þú í hinum sýnilega heimi.“

Veltandi fyrir mér Satan og djöflum hans, sem margir sjúklingar mínir sögðu frá, spurði ég engilinn Gabríel hvort þeir væru raunverulegir eða ekki og hverjir þeir væru.

Gabríel: „Já, þeir eru raunverulegir. Þeir eru líka andlegar verur eins og við, en hafa mjög neikvæða orku. Þeir hafa glatast í sál jarðar. Þeir eru týndu sálirnar eins og þér hefur verið sagt og eftir því sem verk þín leiða þig, muntu uppgötva meira og meira.

„Þú þarft að meðhöndla þá sem sjúklinga og þú þarft að hjálpa þeim að sjá ljósið innra með þeim, öfugt við kannski að leyfa sjúklingnum þínum í stólnum að vera hræddur eða vera máttlaus. Þessir djöflar geta valdið mismunandi tegundum líkamlegra, andlegra, tilfinningalegra og annarra vandamála fyrir manneskjur. Allir geðlæknar og aðrir læknar, meðferðaraðilar og annað heilbrigðisstarfsfólk ætti að biðja um vernd og leiðbeiningar reglulega á hverjum degi vegna þess að þeir vita ekki hvað þeir eru að fást við.“

Ég spurði síðan hvernig við getum verndað okkur fyrir öndum manna og djöfla og áhrifum þeirra.

Gabríel: „Verndartækni er að hluta til spurning um trú, að hluta til spurning um hverju þú trúir og að hluta til spurning um vilja. Hægt er að beita vernd á marga vegu. Fyrsta og mikilvægasta og algert grundvallaratriði verndartækninnar er bænin. Biðjið til Guðs um að hreinsa, lækna, verja, vernda, lýsa, leiðbeina, upplýsa, veita jafnvægi, umbreyta og blessa. Að snúa huganum að Guði og ljósinu veitir fyrsta lag af vörn og vernd gegn árásum djöfla. Hugurinn sem snýr að Guði og ljósinu mun útrýma helmingi hugsanlegra djöflaárása.“

Hann hélt áfram: „Næsta mikilvæga form verndar er að mynda ásetning um að vera ekki andsetinn og undir áhrifum frá Satan og djöflum hans og hafna öllum verkum þeirra og öllu sem er illt og myrkt. Einnig að mynda ásetning um að samþykkja verk Guðs og ná tilgangi Guðs með því að helga líf þitt Guði.

„Þegar þú helgar líf þitt Guði og tilgangi Guðs kemur það á sterkum tengslum og stöðugum samskiptum milli þín og Guðs. Það þýðir að þú munt alltaf vera í ljósinu.

„Nú þýðir það ekki að sérhver aðgerð verði rétt aðgerð eða sérhver hugsun rétt hugsun. En það mun staðfesta að það sem er gott eða vel gert þjónar bókstaflega sem tilbeiðsluathöfn til Guðs og gerir gagn fyrir manneskjuna.

„Þú ættir líka að biðja fyrir fjölskyldumeðlimum þínum, vinum, vinnufélögum og öðru fólki sem þér þykir vænt um og jafnvel fyrir fólki sem þú átt í vandræðum með. Þegar allir í kringum þig eru lausir við neikvæð áhrif og eru verndaðir, geturðu lifað í friði og sátt við aðra. Mundu líka að biðja um vernd fyrir umhverfi þitt, eins og heimili, vinnustaði og bíla.“

Byggt á því sem mismunandi ljósverur hafa stungið upp á um hvernig eigi að biðja um vernd, hef ég undirbúið eftirfarandi verndarbæn, sem mér og sjúklingum mínum fannst mjög áhrifarík til að vernda okkur fyrir neikvæðum aðilum, orku og áhrifum. Hana ætti að nota á hverju kvöldi fyrir svefn og á morgnana þegar þú vaknar.

Verndarbæn

„Ég bið Guð að hreinsa, lækna, verja, lýsa upp og vernda mig, alla fjölskyldumeðlimi mína, vini, vinnufélaga og allt umhverfi okkar eins og heimili, vinnustaði, bíla og allt sem er í þeim kílómetra í kring frá Satan og öllum djöflum hans, öllum manneskjum undir áhrifum Satans og öllum neikvæðum orkum og verum. Fylltu, verndaðu og lýstu okkur öll upp og umhverfi okkar með ljósi þínu og kærleika. Haltu okkur öllum og öllu umhverfi okkar undir verndarvæng þínum svo lengi sem sálir okkar eru til og koma okkur í jafnvægi, umbreyta okkur, upplýsa okkur, blessa okkur og leiðbeina okkur í rétta átt. Hjálpaðu okkur að elska alltaf ,að gefa, sýna umhyggju, fyrirgefa og vera auðmjúk.

„Ég hef þann ásetning að vera ekki andsetin né undir áhrifum frá neinum öndum og hafna öllu verki Satans og djöfla hans.

Ég mynda líka ásetning um að samþykkja verk Guðs og ná tilgangi Guðs með því að helga líf mitt Guði og ná markmiðum mínum og tilgangi sem ég skipulagði á himnum fyrir þetta líf.

Þessi verndarbæn og aðferðir verða útskýrðar nánar í síðari köflum.

Mismunandi meðferðartækni

Eftirfarandi aðferðir eru notaðar til að finna og meðhöndla mis-munandi uppsprettur tilfinningalegra, andlegra og líkamlegra vandamála, hvort sem þau eru núverandi lífsáföll, þar á meðal meðgöngu – og fæðingaráföll, fyrri lífsáföll, yfirtöku jarðbundinna eða djöfla anda, eða sálarafnám og sálartap.

  • Dáleiðsla
  • Brúartækni
  • Hafa áhrif á brúartækni
  • Somatic bridge tækni
  • Málfræðileg brúartækni
  • Sjónræn brúartækni
  • Sjálfkrafa minni
  • Draumar

Dáleiðsla

Saga dáleiðslu til lækninga

Ef við skoðum sögu dáleiðslunnar komumst við að því að allt frá tímum Forn-Egypta er endurtekið þema: ofsóknir gegn iðkendum. Þó að notkun dáleiðslu til lækninga hafi gengið vel í gegnum aldirnar, heldur fólk áfram að óttast það sem það skilur ekki til fulls. Þrátt fyrir þá staðreynd að þegar við læknum í gegnum dáleiðslu, förum ekki inn í líkamann og lækningin á sér stað, halda ofsóknirnar áfram. Dáleiðsla hefur alltaf þolað og heldur áfram að þola slæmt orðspor og við sem notum hana borgum dýru verði í vörn hennar.

Fyrstu notendur dáleiðslu voru Forn Egyptar, sem notuðu hana sem „svefnmeðferð“ til að stuðla að lækningu. Hún hefur einnig verið stunduð um allan heim í óteljandi ár af sjamönum og medicine mönnum af ýmsum ættbálkum sem nota trommur, söng og jurtir til að framkalla transástand til að lækna fólk. Dáleiðsla í þá daga var lítilsvirt sem „vúdúlist“ og var aðeins metin á sviði dulfræðinnar.

Á átjándu öld reyndu læknar hins vegar að nota dáleiðslu sem raunhæfa meðferð við sjúkdómum sem svöruðu ekki hefðbundnari aðferðum. Einn af öðrum urðu þeir að athlægi af samstarfs-mönnum sínum, sviptir starfi og niðurlægðir rækilega þrátt fyrir velgengnina.

Fyrstur þeirra var Franz Anton Mesmer, austurrískur læknir sem starfaði í Vínarborg á átjándu öld. Hann náði miklum árangri í því að iðka það sem hann kallaði „dáleiðni“ eða „segulmagn dýra“. Hann var rannsakaður af nefnd Konunglegu vísindaakademíunnar og læknadeildarinnar í Vínarborg og þrátt fyrir mikla velgengni var hann rekinn úr læknafélaginu.

Hann flutti til Parísar seint á átjándu öld og varð aftur mjög farsæll, notaði aðferðir sínar til að lækna fólk með því að strjúka sjúklingunum með fingrunum til að framkalla transástand. Enn og aftur var hann rannsakaður af Konunglegu vísindanefndinni. Þeir fordæmdu aðferðir hans þrátt fyrir velgengni hans og fullyrtu að niðurstöður hans væru aðeins ímyndunaraflið.

Nokkrum árum síðar, á fjórða áratug 20. aldar í Englandi, fékk John Elliotson, skurðlæknir, sem fyrst kynnti notkun hlustunar-pípunnar, áhuga á dáleiðslu eða Mesmerism, eins og það var kallað. Hann framkvæmdi skurðaðgerðir með dáleiðslu sem eina deyfilyfið. Hann var gerður að athlægi af samstarfsmönnum sínum þrátt fyrir velgengni hans.

Um svipað leyti var James Esdaile, annar skoskur skurðlæknir að störfum á Indlandi á fangelsissjúkrahúsi. Hann framkvæmdi nokkur hundruð skurðaðgerðir með góðum árangri og notaði aðeins dáleiðslu til svæfingar. Hann var líka niðurlægður af fagmönnum.

Dr. Parker og Dr. Ward voru aðrir læknar sem gerðu einnig skurð-aðgerðir undir svæfingu um svipað leyti. Þeir urðu líka að athlægi af öðrum læknum.

Dr. James Braid var breskur læknir sem fann upp hugtökin dáleiðsla og dáleiðni úr gríska orðinu hypnos, sem þýðir svefn. Hann notaði augnfestingu og munnlegar tillögur. Þrátt fyrir velgengni hans, hæddust samstarfsmenn hans að honum og kölluðu verk hans „Braidism’s Artificial Insanity“, eða  „Gervigeðveiki Braidism’s“.

Enn og aftur minnkaði áhuginn á dáleiðslu. Þá heimilaði Dr. Jean Martin Charcot frá Frakklandi notkun dáleiðslu með ofstækis-sjúklingum árið 1879. Hann flokkaði dáleiðslu í þrjú stig: svefnhöfgi, sem stafar af vöðvaslökun; catalepsy, þegar hægt er að setja útlimina í hvað stöðu sem er og þeir verða áfram þannig; og svefn sem dýpsta stig dáleiðslu.

Um 1880 endurvöktu tveir franskir læknar, Bernheim og Liebault dáleiðsluiðkun og notuðu innleiðingu með munnlegum tillögum eftir fordæmi James Braid. Sameiginlegur árangur þeirra vakti athygli ungs austurrískra læknis, Sigmund Freud, sem kom til að rannsaka aðferðir þeirra ásamt mörgum öðrum.

Í stuttan tíma naut dáleiðsla ákveðinnar virðingar í Evrópu og Ameríku. En um aldamótin minnkaði áhuginn aftur að mestu vegna þess að Freud sem þá var mjög frægur, hafði hætt notkun hennar. Hann var að sögn ekki góður dáleiðandi og hafði lítinn árangur af því að nota tæknina. Hann gagnrýndi hana því í raun í tuttugu ár í viðbót.

Eftir báðar heimsstyrjaldirnar sneru sálfræðingar og geðlæknar sér að dáleiðslu til að meðhöndla bardagaþreytu þar sem það reyndist gagnleg flýtileið til að takast á við eftirbardagaheilkenni. Henni var samt ekki beitt í öðrum sjúkdómum. Því var þó bjargað af nokkrum læknum sem tókst að þegja alveg um notkun hennar.

Bylting varð árið 1955 þegar breska læknafélagið gaf út skýrslu þar sem fram kom að dáleiðslu væri dýrmætt lækningatæki. Samtökin studdu og hvöttu læknaskóla til að leiðbeina nemendum um notkun hennar og tækni. Í kjölfar breska læknafélagsins kom American Medical Association, sem samþykkti opinberlega notkun lækna á dáleiðslu árið 1958 og American Psychiatric Association árið 1962.

Þrátt fyrir að hinn opinberi viðurkenningarstimpill hafi verið settur á dáleiðslu af ríkjandi læknafélögum, halda þau áfram að berjast fyrir réttmætum sess meðal virtra meðferða við sjúkdómum. Fólk heldur áfram að óttast það sem það getur ekki sætt sig við sem rækilega vísindalega aðferð.

Þrátt fyrir að dáleiðslu virki aftur og aftur, heldur viðnám gegn notkun hennar áfram. Höfnun tryggingaaðila á að viðurkenna lögmæti hennar og útbreidd neikvæð afstaða hamla notkun hennar. Afleiðingin er sú, að margir heilbrigðisstarfsmenn og sjúklingar þeirra eru sviptir tækni sem gæti virkað þar sem annað hefur mistekist.

Það er kominn tími til að leggja goðsagnirnar til hliðar. Það er kominn tími til að viðurkenna að krafturinn til að lækna liggur að miklu leyti í þeim ónýtta hluta mannshugans sem er undirmeðvitund okkar.

Komdu með mér inn á þetta ókannaða landsvæði. Fylgdu mér inn í tilvikssögur sjúklinga minna, sem á ferðum sínum inn á það svæði hafa náð sér og skilað fjársjóðum þekkingar og skilnings.

Horft undir yfirborðið: Undirmeðvitundin

Til að skilja dáleiðslu og hvernig hún virkar þurfum við að skilja meðvitund okkar og undirmeðvitund. Meðvitaður hugur er hugsun, rökhugsun og rökræða sem leysa vandamál, sem er einnig þekkt sem vinstri hluti heila okkar. Það er sá hluti huga okkar sem fjallar um daglega starfsemi. Það er eðlilegt ástand vitundar okkar.

Undirmeðvitundin starfar á dýpra stigi en meðvitund okkar. Allt sem hefur komið fyrir okkur er skráð í undirmeðvitund okkar – frá þessu lífi og öllum öðrum lífum, frá upphafi tímans. Sama hversu mikilvægt eða ómerkilegt, spennandi eða leiðinlegt, sem áfall eða áfallalaust, hamingjusamt eða sorglegt, engu er eytt. Hinar óleystu áverka minningar frá núverandi lífi og fyrri lífum geta komið upp frá undirmeðvitund okkar til meðvitundar okkar í molum og geta skapað tilfinningaleg og líkamleg vandamál vegna alvarleika þeirra.

Undirmeðvitundin er líka forðabúrið fyrir innri visku sem við öll getum notið. Hún er ekki takmarkað af tíma og rúmi. Samkvæmt dáleiddu sjúklingunum mínum er undirmeðvitundin í raun og veru sál okkar sem geymir allar minningarnar frá upphafi tímans.

Venjulega er meðvitaður hugur okkar eða vinstri heili bókaður með daglegum hugsunum okkar og vandamálum. Það er annasamt, ringulreið og líka stöðug meðvitund um allt sem er að gerast í kringum okkur. Í þessu ástandi getum við ekki farið fram hjá meðvitundinni og komist í samband við undirmeðvitund okkar til að koma með tillögur eða sækja upplýsingar.

Markmið dáleiðslu er að slaka á og setja stöðugt spjallandi meðvitaðan huga okkar til hliðar og loka á ytri vitund með vali, með því að leiðbeina sjúklingum að einbeita sér að öndun og slaka á mismunandi líkamshlutum. Þegar meðvitundin er róleg og slök og ekki upptekin af óþarfa hugsunum, er auðvelt að komast framhjá meðvitundinni og komast í samband við undirmeð-vitundina. Hér er meðvitaður hugur hvorki sofandi né meðvit-undarlaus. Hann virkar sem óvirkur áhorfandi. Hann er alltaf meðvitaður um hvað er að gerast meðan á dáleiðslu stendur, en truflar ekki efasemdir, stöðuga greiningu og túlkanir. Við náum svipaðri einbeitingu daglega og eðlilega, þegar við erum upptekin af því að lesa bók, horfa á kvikmynd, hlusta á tónlist eða dagdrauma, eins og lýst er síðar.

Með þessum skilningi getum við líka séð hvers vegna hefðbundin samtalsmeðferð virkar aðeins sem plástur og er hæg og ekki eins áhrifarík. Í samtalsmeðferð erum við aðeins að fást við meðvitaðan huga okkar og þekkingu sem er oft yfirborðskennd og byggð á vitsmunalegum túlkunum, en það er í raun undirmeð-vitundin sem geymir skilninginn og þekkinguna um raunverulegar ástæður fyrir núverandi vandamálum okkar. Með því að rifja upp, endurlifa, losa og leysa vandamálin undir dáleiðslu er hægt að lækna sjúklinga algjörlega á mjög stuttum tíma.

Í meðferð er hægt að nota dáleiðslu á tvo mismunandi vegu:

Tilskipunaraðferð:
Hér, eftir að hafa róað og lagt til hliðar spjallandi meðvitundar-hugann, fer meðferðaraðilinn fram hjá meðvitundinni og gefur undirmeðvitundinni beint jákvæðar ábendingar sem eru í raun samþykktar af honum. Það er mikilvægt að vita, að jafnvel á dýpsta stigi dáleiðslu mun einstaklingur ekki samþykkja neinar tillögur sem ganga gegn siðferði hans og siðfræði. Sjúklingum er frjálst að samþykkja eða hafna hvaða tillögu sem þeir kjósa. Þessa aðferð er hægt að nota við svefnleysi, kvíða, ótta, fælni, átröskun og fíkn, til að framleiða verkjalyf og deyfingu og til að meðhöndla margs konar aðra sjúkdóma.

Ég geri venjulega slökunarspólur fyrir sjúklinga mína með jákvæðum tillögum eftir þörfum þeirra, sem þeir geta hlustað á á hverjum degi heima, svo þeir þurfa minna eða engin lyf. Yfirleitt virka þessar spólur vel og fólki líður betur en þetta er bara einkennameðferð. Það sem róandi lyf, svefnlyf eða verkjalyf geta gert, getur slökunarband með jákvæðum tillögum áorkað hjá áhugasömum sjúklingi. En rétt eins og þessar pillur lækna ekki vandamál, þá léttir slökunartæknin og tape vandamál tímabundið, en læknar það ekki.

Nálgun án tilskipunar:
Í þessari nálgun, í stað þess að tillögur séu gefnar undir dáleiðslu, eru ástæðurnar fyrir vandamálunum kannaðar með því að spyrja sjúklinga spurninga. Undir dáleiðslu bið ég sjúklinga venjulega að fara að upptökum vandamálanna. Með því að komast í samband við undirmeðvitund sína undir dáleiðslu, geta sjúklingar fundið ekki aðeins ástæðurnar fyrir vandamálum sínum, heldur einnig lausnirnar og jafnvel lækninguna. Eftir að hafa rifjað upp, endur-upplifað og leyst úr tilfinningalegum, andlegum og líkamlegum leifum áverka atburðanna, geta sjúklingar verið lausir við vanda-mál sín. Dáleiðsla getur farið framhjá meðvitundinni, smellt á og fengið aðgang að upplýsingum úr undirmeðvitundinni, sem er forðabústaður allra minninga, tilfinninga og þekkingar.

Ranghugmyndir um dáleiðslu:

Almenningur hefur margar ranghugmyndir og óttast dáleiðslu byggt á því sem þeir skilja úr sjónvarpi, kvikmyndum og sviðsdáleiðslu. Til þess að fólk geti notið góðs af aðferðinni, þurfum við að eyða þessum ranghugmyndum. Það er mikilvægt fyrir fólk að skilja nákvæmlega hvað dáleiðsla er og hvað ekki. Þessi skilningur er mikilvægur svo þeir geti farið inn í reynsluna án ótta og með viðeigandi væntingar. Við skulum skoða nokkrar af þessum ranghugmyndum.

Í dáleiðslu er fólk sofandi eða meðvitundarlaust: Þetta er ekki satt. Við förum öll í þetta ástand einbeittrar einbeitingar, eða dáleiðslu, nokkrum sinnum á dag. Til dæmis, þegar við erum svo niðursokkin í að horfa á kvikmynd, hlustum á tónlist eða lesum bók að við gleymum stund og stað, eða missum meðvitund um umhverfi okkar, erum við í dáleiðandi ástandi. Nemendur sem stunda nám í nokkra klukkutíma samfleytt og missa stundum tímaskyn, eru í raun að nýta þetta ástand einbeittrar einbeitingar eða dáleiðslu.
Dáleiðsla á þjóðvegum er annað dæmi sem mörg okkar þekkja. Í akstri missum við stundum tímaskyn og veltum því fyrir okkur hvernig við komumst á áfangastað, jafnvel þó við værum alveg vakandi allan tímann. Á sama hátt í dagdraumum okkar, erum við að einbeita okkur að manneskju, stað eða atburði. Við höfum ekki áhyggjur af umhverfi okkar né truflum af atburðum nálægt okkur.
Í öllum þessum tilvikum beinist einbeiting okkar að því sem við erum að gera, en við erum ekki sofandi eða meðvitundarlaus. Önnur dæmi um dáleiðslu sem við upplifum á hverjum degi, eru tíminn rétt áður en við sofnum og upphafsstig þess að vakna af náttúrulegum svefni á morgnana.

Dáleiðsla á sér aðeins stað hjá dáleiðanda: Þessi fullyrðing er heldur ekki rétt. Sérhver dáleiðsla er sjálfsdáleiðsla, rétt eins og hin ólíku dæmi um daglega dáleiðslu sem lýst er hér að framan. Við förum inn og út úr dáleiðsluástandi nokkrum sinnum á dag án formlegrar innleiðingar. Í meðferð er meðferðaraðili aðeins leiðbeinandi við að aðstoða sjúklinginn. Það er sjúklingurinn sem stjórnar transinum og hvað gerist meðan á honum stendur.

Dáleiðandi hefur sérstakan kraft: Ekki satt. Dáleiðendur eru venjulegir einstaklingar sem eru þjálfaðir í að nota dáleiðslutækni í meðferðum. Þeir hafa engan sérstakan kraft.

Undir dáleiðslu opinberar dáleiðsluþeginn allt: Annað áhyggjuefni sem fólk hefur er að það verði algerlega undir stjórn dáleiðandans og muni á endanum afhjúpa leyndarmál sem það vill ekki opinbera. Þetta er ekki satt. Í fyrsta lagi er ekki hægt að dáleiða neinn gegn vilja sínum. Á meðan á dáleiðslu stendur, hafa sjúklingarnir stjórn á því sem gerist og hvað er sagt og kemur í ljós við dáleiðslu. Enginn getur fengið þá til að segja eða gera neitt sem þeir vilja ekki og þeir geta ekki gengið gegn siðferði-legum og siðfræðilegum reglum sínum. Þeir geta samþykkt eða hafnað uppá-stungunum eftir því sem þeir kjósa og geta komið út úr dáleiðslunni hvenær sem þeir vilja.

Dáleiðsla er hættuleg: Eins og ég hef útskýrt er þetta eðlilegt og náttúrulegt einbeitt hugarástand sem við notum nokkrum sinnum á dag. Með þjálfuðum meðferðaraðila er hægt að nota dáleiðslu á mjög áhrifaríkan hátt í meðferð til að finna uppsprettu vandamála, leysa þau og lækna sjúklinginn.

Djúpur trans er nauðsynlegur í meðferð: Meðferð er hægt að framkvæma á hvaða stigi dáleiðslu sem er, frá léttum til miðlungs eða djúps trans með góðum árangri. Ég persónulega kýs ekki að vinna með djúpan trans, vegna þess að fólk hefur tilhneigingu til að vera minnislaust fyrir fundinn. Þó að lækning náist á áhrifaríkan hátt í djúpum trans, geta sjúklingar ekki munað hvað gerðist á meðan á fundinum stóð og geta því ekki samþætt þekkinguna og skilið ástæðurnar fyrir vandamálinu.

Dáleiðslan sjálf er meðferðin: Dáleiðsla er aðeins tæki sem hægt er að nota í meðferð. Hún gerir okkur kleift að afhjúpa uppruna vandamálanna og lækna þau. Dáleiðsla getur slakað á manneskju, en er í sjálfu sér ekki meðferð.
Það eru til margvíslegar aðferðir til til að ná dáleiðsluástandi sem eru mismunandi eftir meðferðaraðilum og eru einstaklingsbundin.

Búar tækni

Hér geta mikil tilfinning, líkamleg tilfinning, orð, orðasambönd eða sýn samstundis brúað núverandi lífsátök yfir í átök í fortíðinni, frá núverandi eða fyrra lífi. Meðan þeir einbeita sér að þeim fara sjúklingar sjálfkrafa yfir í breytt meðvitundarástand og engin þörf er á formlegri dáleiðsluörvun. Það eru nokkrar gerðir af brúartækni:

  • Áhrif á brúartækni
  • Somatic brúartækni
  • Málfræðileg brúartækni
  • Sjónræn brúartækni

Áhrif á brúartækni: Áhrif er tilfinningatónn manneskju. Meðan á meðferð stendur, ef sjúklingarnir upplifa ákafar og stundum ýktar og óviðeigandi tilfinningar, svo sem reiði, ótta, kvíða, sorg osfrv., eru þeir beðnir um að einbeita sér að þeim og leyfa þessum tilfinningum að taka sig aftur í annan tíma, þegar þeim leið á sama hátt. Tilfinningar frá núverandi átökum geta brúað fyrri átök í þessu lífi eða í fyrra lífi. Hér eru tveir mismunandi atburðir tengdir af ákveðinni tilfinningu. Þetta er tilfinningalegar leifar af óleystri nútíð eða fyrra áfalli sem er flutt til dagsins í dag.

B, tuttugu ára kona, var í meðferð af og til vegna mismunandi einkenna. Í einum tíma þegar hún sat í stólnum, byrjaði hún að gráta. Hún grét svo mikið að hún gat aðeins sagt mér að kærastinn hennar væri að fara aftur til Kaliforníu. Ég var hissa á styrk tilfinninga hennar vegna þess að hún hafði sagt mér áður en þeim gengi ekki vel saman og hefðu ákveðið að fara hvort sína leið.

Þar sem hún gat ekki talað mikið vegna gráts og ekka, ákvað ég að nota miklar tilfinningar hennar til að komast að því hvers vegna hún var með svona sterk viðbrögð við brottför hans. Ég bað hana um að loka augunum og einbeita sér að tilfinningum sínum um að kærastinn hennar væri að fara og leyfa þeim tilfinningum að taka hana aftur til annars tíma þegar henni leið eins.

Hún fór samstundis aftur í annað líf í Ísrael, þegar hún og kærastinn hennar voru hjón. Hann hafði skyndilega drukknað og dáið. Hún lifði það sem eftir var ævinnar sorgmædd og einmana og saknaði mannsins síns. Þegar hún kom út úr transinum skildi hún hvers vegna hún bar svo mikla sorg yfir því að kærastinn hennar væri að fara. Grátur hennar og ekki hætti strax og hún var róleg og friðsæl.

Somatic brúartækni: Á meðan hann lýsir vandamálinu ef sjúkl-ingur finnur fyrir líkamlegri tilfinningu eins og sársauka, dofa, þyngslum, hjartsláttarónotum eða öndunarerfiðleika, er hann beðinn um að einbeita sér að þessum líkamlegu tilfinningum og skynjun og láta þær tilfinningar leiða til uppsprettu vandans, til annars tíma þegar sjúklingnum leið eins.

Þessar núverandi líkamlegu tilfinningar tengjast oft svipuðum tilfinningum í núverandi lífi eða fyrri áföllum. Þær eru líkamleg leifar af óuppgerðu núverandi lífi eða fyrra lífsáfalli, flutt yfir í nútíðina.

W, fertugur karlmaður, kvartaði undan þyngslum í kjálka og fann sig oft bíta niður. Ég bað hann um að loka augunum og einbeita sér að þessum tilfinningum og láta tilfinningarnar í kjálkunum leiða hann að upptökum vandans.

W fór samstundis aftur til lífs þar sem hann var tuttugu og tveggja ára gamall hermaður árið 1863, í borgarastyrjöldinni. Hann hét Benjamín og lá á hersjúkrahúsi þar sem hann beið aflimunar á fæti. Fóturinn hafði brotnað vegna fallbyssukúlu. Hann var sárþjáður og var örvæntingarfullur, dapur og einmana. Tveir aðstoðarmenn fóru með hann að skurðarborðinu. Annar stakk tréhlut í munninn á honum og sagði honum að bíta fast!

Tilgangurinn var að draga athygli hans frá sársauka ef eter virkaði ekki. Því næst var eterhlaðin tuska sett á nef- og munnsvæðið. B datt inn og úr meðvitund meðan á aðgerðinni stóð og einu sinni sá hann jafnvel anda sinn yfirgefa líkamann, en snúa strax aftur. Síðar lést hann þrjátíu og fimm ára gamall af óskyldum meiðslum, bitur og reiður. Einkenni W voru lítil eftir þá meðferð.

Tungumálabrúartækni: Þegar sjúklingar lýsa vandamálum sínum geta ákveðin orð eða orðasambönd verið notuð aftur og aftur til að lýsa tilfinningalegum, líkamlegum og öðrum vandamálum. Í þessum tilfellum eru sjúklingar beðnir um að endurtaka þau nokkrum sinnum og leyfa þessum orðum og orðasamböndum að taka þá aftur til annars tíma þegar þeim leið eins. Þetta ferli mun oft kalla fram átök eða áföll vegna núverandi lífs eða fyrra lífs sem er flutt yfir til nútímans.

Þessar setningar innihalda venjulega orð eins og „alltaf“, „aldrei,“ „að eilífu,“ o.s.frv. Þetta eru andlegu leifar, óleystar ákvarðanir, ályktanir og loforð sem gefin voru í átökum, áföllum eða í dauða, eða dauða á fyrri ævi. Eftirfarandi eru dæmi um orðasambönd af þessu tagi:

„Ég verð aldrei svangur aftur“

„Ég mun aldrei taka svona mikla ábyrgð aftur.

“Ég mun alltaf elska þig.”

“Ég mun alltaf vera til staðar til að sjá um þig.”

„Ég mun aldrei gera sömu mistökin aftur.

„Ég mun aldrei láta neinn meiða mig svona aftur.

„Ég mun aldrei segja fólki það sem það vill ekki heyra.

“Ég mun aldrei skrifa aftur vegna þess að það drap mig.”

“Ég verð aldrei fátækur aftur.”

B, þrítug kona, kom til mín vegna margvíslegra vandamála, þar á meðal hjónabandsörðugleika. Á einum fundi var hún mjög ósátt við eiginmann sinn og á meðan hún tjáði tilfinningar sínar endur-tók hún eftirfarandi setningar:

„Hann lætur mér líða eins og barni“.

„Ég er ekki nógu góð“

“Ég get ekki gert neitt rétt.”

“Mig langar að flýja frá honum.”

Ég bað hana að loka augunum og endurtaka þessar setningar og leyfa þeim að fara með hana í annan tíma þegar henni leið eins. Hún fór samstundis aftur til lífs í Englandi, þar sem hún var sextán ára stúlka sem bjó hjá frænku sinni sem var mjög vond og ströng og sýndi ekki mikla ástúð. B þurfti í því lífi að sinna miklum fjölda heimilisverka og hversu vel sem hún gerði hlutina var frænka hennar ekki ánægð með hana. Þess vegna ætlaði hún að flýja að heiman. Síðar, þegar hún fór til himna eftir dauða líkama síns á fertugsaldri, þekkti hún frænku sína í því lífi sem eiginmann sinn núna.

Sjónbrúartækni: Stundum lýsa sjúklingar því að þeir hafi líflegar sýnir eða endurlit frá núverandi eða fyrra lífi. Venjulega er um áfallatilvik að ræða og sjúklingurinn er gerður meðvitaður um hann af undirmeðvitund sinni í viðleitni til að leysa það.

Í meðferð bið ég sjúklinga venjulega að einbeita sér að sýninni, efla vitund sína og rifja upp alla söguna. Sjúklingar geta oft rifjað upp alla söguna frá upphafi til enda.

N hafði sögu um höfuðverk og hálsverk. Hún lýsti líka sjóninni á eftirfarandi hátt: „Ég var með einn af mígrenishöfuðverkunum mínum. Það var um miðjan dag. Ég lagðist í sófann með handlegginn fyrir augunum til að verja þau fyrir birtunni. Þegar ég lá þarna spurði ég sjálfa mig „af hverju. Af hverju fæ ég alltaf svona höfuðverk?“ Þegar ég spurði sjálfa mig að þessu sá ég vígvöll með riddara í herklæðum. Þeir höfðu sverð. Sumir riddaranna voru á jörðu niðri, sumir enn á hestbaki. Ég sá þetta allt í smáatriðum eins og að horfa á kvikmynd. Þegar ég horfði á, einbeitti ég mér að manni í herklæðum. Ég vissi að þetta var ég. Ég var að berjast við annan í herklæðum á jörðinni. Ég sá andstæðing minn draga sverð sitt úr slíðrum og höggva höfuðið af mér. Ég sá höfuðið fljúga og ég sá hálsinn þar sem höfuðið hafði verið og ég sá slagæðarnar reyna enn að dæla blóði, en ég sá ekkert blóð.”

Í meðferð bað ég hana að einbeita sér að þeirri sýn sem hún hafði og auka vitund sína til að rifja upp alla söguna. Þegar N einbeitti sér að sýn sinni, minntist hún þess að hún var riddari sem barðist við innrásarher á Englandi. Riddarinn hét J C. Hann var með brynju á höfði og bringu.

J minntist þess að vera hálshöggvinn með sverði annars riddara. Eftir dauða líkamlegs líkama hans, minntist hann anda síns utan líkamans og horfði á dauða líkama hans. Hann sá hálsinn þar sem höfuð hans hafði verið. Æðarnar púlsuðu enn og sprautuðu blóðinu út, alveg eins og N sá í sýn sinni.

Eftir dauða líkamlegs líkama síns, þegar J fór í ljósið (himininn), sá hann sálarhluta af höfði sínu enn liggja á vígvellinum; þeir voru hreinsaðir, læknaðir og samþættir N með hjálp englanna. Hún sá líka greinilega og skildi að þessi ævi var ein af uppsprettunum fyrir mígrenishöfuðverkjum hennar og hálsverkjum, sem síðan var létt.

Þegar sjúklingar koma til mín finna þeir þegar fyrir miklum tilfinningalegum eða líkamlegum tilfinningum eða tilfinningum sem tengjast átökunum, eða þeir kunna að nota ákveðin orð eða orðasambönd til að lýsa vandamálum sínum. Hvaða brúartækni sem er, hver fyrir sig eða allar saman, geta leitt til uppruna vandans.

Í þessum tilvikum er vandamálið mjög nálægt meðvituðum huga. Það er ekki alveg í meðvitundinni en er tilbúið að koma upp. Það þýðir ekkert að láta sjúklinginn slaka á með formlegri dáleiðslu-örvun og ýta vandamálinu aftur í undirmeðvitundina og biðja sjúklinginn síðan að rifja það upp með því að koma því aftur út í meðvitundina.

A, þrjátíu og fimm ára gamall maður, varð áhyggjufullur í hvert sinn sem hann fór til læknis og kvíði hans olli því að blóðþrýst-ingurinn hækkaði. Á meðan á meðferð stóð bað ég hann að rifja upp og einbeita sér að hugsunum sínum og tilfinningum þegar hann fór til læknisins. Hann notaði eftirfarandi setningar ítrekað til að lýsa tilfinningalegum og líkamlegum vandamálum sínum:

“Ég er hræddur.”

„Mér finnst ég vera mjög stressaður og spenntur.

„Hjarta mitt slær hratt“

„Ég finn fyrir því að æðarnar dragast saman.

Eftir nokkrar endurtekningar fór hann aftur í líf þegar hann var þrettán ára stúlka. Hann hét þá F. W. Ofbeldisfullir og kærleiks-lausir foreldrar hennar skildu hana eftir í garði og komu aldrei aftur. Hún var flutt á stofnun á vegum ríkisins. Þar fann hún fyrir örvæntingu og ótta og var kvíðin vegna óvinsamlegs og kærleikslauss starfsfólks. Hún heyrði sögur af óheiðarlegum lækni sem gerði ófrjósemisaðgerðir á stúlkunum sem bjuggu þar.

Fimmtán ára var hún flutt til þess læknis. Hún fann til vanmáttar, hjálparvana og vonleysis þegar þjónarnir glímdu við að koma henni að skurðarborðinu og læknirinn gerði ófrjósemisaðgerðina gegn vilja hennar. Hann sagðist vilja tryggja að ekki fæðist fleiri af hennar tegund. Hún lést eftir aðgerðina af völdum sýkingar, fann til hjálparleysis, kvíða og að vera ekki elskuð. Eftir að hafa rifjað upp, endurupplifað og sleppt þessu lífi var ótta og kvíða við að fara á læknastofuna létt af A.

Dáleiðsla og brúaraðferðir eru einnig notaðar til að staðsetja jarðbundna, púka og aðra anda.

Sjálfkrafa innköllun

Sumir sjúklingar mínir lýsa því að þeir eigi sjálfsprottnar minningar frá fyrri lífi sínu. Venjulega rifja þeir upp lifandi atriði og átta sig á því að þeir eru að skoða fyrri líf sín. Þessar fyrri æviminningar eru oft sundurliðaðar og geta innihaldið áfallaviðburði. Fyrir vikið geta þær verið ruglingslegar og ógnvekjandi. Þessar minningar geta komið frá einstaklingi eða stað, atburði, tilfinningalegum tilfinningum eða líkamlegum sársauka eða tilfinningum. Stundum geta þær komið með sjón, hljóði, lykt, bragði eða snertingu. Sumir af sjúklingum mínum sögðu að þeir hefðu sjálfkrafa endurkallað fyrri ævi meðan þeir voru að nota ofskynjunarlyf. Aðrir sjúklingar hafa greint frá því að eiga sjálfsprottnar fyrri æviminningar meðan þeir voru að hugleiða.

Ung börn geta stundum af sjálfu sér rifjað upp atburði úr fyrri lífi, en þau eru oft dregin frá því af fjölskyldunni að tala um upplifunina og smám saman koma þau í veg fyrir þessar minningar.

Þegar ég er með sjúklinga með sjálfsprottið minni nota ég þá minningu til að nálgast fyrri líf. Ég bið sjúklingana að loka augunum og einbeita sér að þeirri minningu. Þeir eru síðan beðnir um að auka vitund sína og rifja upp restina af sögunni. Öll fyrri líf er hægt að nálgast með þessum hætti.

A, tíu ára drengur, kom til mín af foreldrum sínum vegna þess að hann var með margvísleg líkamleg vandamál og hegðunarvanda-mál. Hann var með höfuðhristing, andlitshristing og kippi í öllum líkamanum. Að sögn móður hans sögðu þeir honum í skólanum að hann væri með námsörðugleika en samt hefði hann þekkingu á hlutum sem honum var aldrei kennt. Í fyrstu meðferðinni á meðan ég var að skoða sögu hans sagði A mér að hann hefði þekkingu á mismunandi hlutum, en hann væri hræddur við að tala um það. Hann var hræddur um að hann yrði lokaður inni á geðveikrahæli.

Þegar ég lofaði honum að ég myndi ekki setja hann á geðdeild sagði hann mér að hann gæti farið inn í fortíð sína eða framtíð hvenær sem hann vildi, en stundum hefði hann enga stjórn á því. Hann einfaldlega ranghvolfir augunum og hann er þarna. Hann sagði mér að hann myndi eftir mörgum fyrri lífum og að hann hefði búið á mismunandi stöðum.

Hann var hrifinn af flugvélum. Stundum í skólanum rak hann burt með hvaða hávaða sem var og fann sig í flugvél. Hann fann að hann kunni á alla hnappa og rofa í vélinni og kunni að fljúga henni. Kennarar hans héldu að hann væri að dreyma dagdrauma og einkunnir hans liðu fyrir það.

Í næsta tíma sagði móðir hans mér að strax eftir fyrsta viðtalið hafi orðið stórkostleg breyting á viðhorfi A. Henni leið eins og hún væri að fara með annað barn heim. A var minna kvíðin og spenntur af því að ég var til í að hlusta á hann og hélt ekki að hann væri brjálaður.

Í næsta tíma bað ég A að loka augunum og einbeita sér að flugvélinni og auka vitund sína og segja mér hvað annað sem hann var meðvitaður um. Hann minntist þess að hann væri tuttugu og sex ára maður, orrustuflugmaður, og flugvél hans varð fyrir árás óvina, hann slasaðist í andliti, höfði og um allan líkamann og hans og lést.

Hann rifjaði líka upp mörg önnur líf. Rétt eftir eina dáleiðslu-meðferð var dregið úr flestum einkennum hans, svo sem höfuðkippir, andlitskippir og hegðunarvandamál.

Draumar

Þegar ég tek sögu þeirra spyr ég sjúklinga alltaf um endur-tekna drauma eða martraðir. Þeir geta stafað af óleystum átökum frá núverandi lífi eða fyrri ævi. Þeir geta verið leið undirmeðvitundar-innar til að leysa óleyst áföll eða átök.

Á meðan á tímanum stendur, bið ég sjúklinginn venjulega að loka augunum og rifja upp og einbeita sér að draumnum, auka vitundina út fyrir drauminn og klára söguna. Þessi áhersla afhjúpar oft núverandi lífa eða fyrra lífs áfall. Eftir að hafa unnið og leyst áfallið hættir draumurinn venjulega.

W, fertugan karlmann, dreymdi síendurtekinn draum um að vera á bát í stormi. Hann vaknaði oft í uppnámi. Hann var líka vatnshræddur og gat ekki synt.

Í tíma bað ég hann að loka augunum, muna og einbeita sér að draumnum sínum og auka vitund sína og rifja upp alla söguna frá upphafi til enda. Þegar hann byrjaði að einbeita sér að draumnum, mundi hann eftir að hafa verið tvítug kona í fyrra lífi. Hún var á bát með barnið sitt. Allt í einu kom mikill stormur og báturinn hallaðist og allir voru að drukkna. Einhver togaði hana upp úr vatninu en barnið drukknaði. Hún upplifði mikla sorg að missa barnið sitt. Eftir þá fyrrilífs ferð var vatnshræðsla W létt og hann dreymdi þann draum ekki lengur.

B kom til mín vegna alvarlegs þunglyndis sem hún hafði verið með í um eitt ár. Hana dreymdi marga drauma og martraðir daglega. Á fundi sagði hún mér frá átta mismunandi draumum sem hama dreymdi ítrekað. Síðar, þegar við héldum áfram meðferð, reyndist hver draumur vera minning frá öðru fyrra lífi. Ég fór með hana til baka í gegnum þessa drauma, leysti áföllin og átökin úr þessum lífum, sem leiddi til mikilla framfara tilfinningalegra og líkamlegra aðstæðna hennar.

Í sumum af þessum aðferðum hjálpar það að loka augunum til að einbeita sér betur, en það er ekki nauðsynlegt. Ég hef haft nokkra sjúklinga sem gátu farið aftur og rifjað upp atburði og fyrri líf án þess að loka augunum. Þeir gátu einbeitt sér og hindrað jaðar-vitund sína, jafnvel með augun opin.

Ef við hugsum það virkilega, þá eru allar þessar aðferðir ástand einbeittrar einbeitingar – með áherslu á tilfinningar, líkamlegar tilfinningar, orð, orðasambönd, minningar, sýn og drauma; þannig, að þeir eru í raun ástand dáleiðslu. En það er engin þörf á formlegri innleiðingu. Oftast eru þetta þær aðferðir sem ég nota í meðferð og ég hef vísað til þeirra sem dáleiðslu í þessari bók.

Mismunandi tilfinningalegar og líkamlegar tilfinningar, sjálfsprott-nar endurminningar, sýn og draumar geta einnig stafað af jarð-bundinni veru sem þarf að meðhöndla og losa.

Stutt mál

Það er mjög ánægjulegt þegar kraftaverk gerast, þegar sjúklingar læknast verulega af lamandi tilfinningalegum og líkamlegum einkennum eftir aðeins eina eða tvo dáleiðslutíma. Ég hef oft séð þessi kraftaverk gerast, en það hættir aldrei að koma mér á óvart. Hér á eftir eru nokkur dæmi um slíkar stórkostlegar lækningar. Í öllum þessum tilfellum voru flest einkennin fyrst og fremst af völdum jarðbundinna og djöfla anda; Að losa þá frá sjúklingunum létti á flestum lamandi bráðum og langvinnum einkennum þeirra.

T, fjörutíu og tveggja ára gift kona, hafði verið með klaustrófóbíu síðan í þriðja bekk. Sem barn var hún hrædd við vatn og á meðan hún þvoði hárið gat hún ekki andað og vatnið féll á andlitið. Hún þoldi ekki að hafa vatn fyrir ofan háls og gat þar af leiðandi ekki synt. Frá sextán ára aldri gat hún hvorki farið í lyftur né setið í bílum eða rútum með gluggana uppi og fannst óþægilegt að keyra í gegnum göng. Hún var líka hrædd við að ferðast á nóttunni. Hvert sem hún fór, þurfti hún að fara fyrir myrkur. Hún var hrædd við látið fólk og var hrædd við að vera sjálf í kistunni og í kjölfarið vildi hún láta brenna sig.

Þegar hún var í einhverjum af þessum aðstæðum fékk hún alvarleg kvíðaköst. Í þessum köstum var hún með þyngsli fyrir brjósti, hjartsláttarónot og mæði. Hún var mjög kvíðin, með skjálfta og svimaði og leið eins og hún væri að fara að líða út af. Áður en hún kom í meðferð, þegar hún var að nálgast jarðgöng einn daginn, varð hún mjög kvíðin og hrædd. Hún stöðvaði bílinn áður en hún fór inn í göngin og stökk út úr bílnum. Frændi hennar sem einnig var í bílnum, ók heim. Á þessum tímapunkti áttaði hún sig á því að hún yrði að fá hjálp. Hún viðurkenndi að hafa haft vægt þunglyndi vegna þessara vandamála og var að taka Imipramin 25 mg, fyrir svefn.

Hana dreymdi endurtekna drauma um að hún þyrfti að fara á klósettið en klósettin voru skítug. Tvisvar dreymdi hana að  verið var að loka hana inni í fangelsi í litlum klefa og að hún var að klifra upp vegginn en komst ekki út. Hana dreymdi einnig sýn, þegar hún var að gera tilraunir með marijúana.

Stofan mín er á fimmtu hæð og hún neitaði að nota lyftuna því hún var of hrædd til að fara í hana. Fyrstu tvær heimsóknirnar gekk hún upp tröppurnar.

Í öðrum tímanum gerði ég slökunarband fyrir T og útskýrði dáleiðslu og dáleiðslumeðferð. Í þriðja tímanum héldum við áfram að nota dáleiðslumeðferð, eftir útskýringu á jarðbundnum öndum, djöflaöndum og fyrri lífsáföllum sem sjúklingar mínir höfðu greint frá sem uppsprettu vandamála sinna. Í dáleiðslu fann hún eftirfarandi jarðbundna anda innra með sér.

P var dökkur, hávaxinn, hvítur maður í bláum jakkafötum sem sagðist hafa nauðgað og myrt fimm ára stúlku að nafni J í garði. Hann fór í fangelsi fyrir glæpinn. P þoldi ekki að vera lokaður inni í litlum klefa því hann var með klaustrófóbíu. Hann klifraði því út úr klefanum sínum inn á stíg eins og göng og féll í á og drukknaði til bana í skítugu vatninu. Draumar T um að vera læst inni í fangaklefa með skítugu salerni og klifra upp á veggi til að komast undan, voru vegna hans. P var líka með rauðan púkaanda í getnaðarlimnum sem gortaði af því að P nauðgaði J. Tilfinning hans um klaustrófóbíu var yfirfærð á T, sem byrjaði að upplifa hana eftir að hann tók hana yfir.

J var fimm ára stúlka sem hélt því fram að P hafi nauðgað henni og myrt hana.

M var tólf ára gömul og sagðist hafa drukknað í sundlaug. Köfnunartilfinning hennar við drukknun var færð yfir á T eftir að hún kom inn í hana.

A var lítil stúlka sem var nauðgað af föður sínum. Hann lagði hönd sína yfir munn hennar svo hún gæti ekki öskrað og hún var kæfð til bana.

H, fjörutíu og tveggja ára kona, lýsti ástandi sínu:

Mér líður eins og ég sé gangandi dauð manneskja. Ég er eins langt niðri morgni eins og maður getur orðið. Mér finnst einhver annar vera inni í mér sem stjórnar mér og fær mig til að gera hluti sem ég man ekki eftir á. Mér líður eins og ég sé andsetinn. Ég vil taka byssu og binda enda á þetta allt.

H, virtist mjög niðurdregin og til baka. Samkvæmt henni hafði hún verið þunglynd, pirruð, æst og í uppnámi í fimmtán ár, en meira síðustu þrjú árin á áður en hún kom til mín. Hún lýsti þreytu, lélegri einbeitingu og minni. Hún gat ekki starfað og fannst hún algjörlega vonlaus og hjálparvana. Hún fékk oft grátköst, átti erfitt með að sofna, svaf aðeins fjóra til fimm tíma og vaknaði snemma á morgnana.

H var tvisvar lögð inn á sjúkrahús vegna þunglyndis og var í ráðgjöf þar til ári áður en hún kom til mín. Hún var með sjálfsvígs-hugsanir og var að hugsa um að binda enda á eymdina með því að taka of stóran skammt af pillum eða skjóta sig. Fyrir vikið faldi eiginmaður hennar allar byssur og var hræddur við að skilja hana eftir eina.

Í tvígang fékk hún ofbeldisfulla útrás sem hún mundi ekkert eftir. Í fyrra skiptið að sögn eiginmanns hennar, virtist hún vera í lagi og svo allt í einu henti hún glasi og fór að öskra og bölva. Í seinna skiptið að ástæðulausu, byrjaði hún að kasta hlutum, sparka og bölva og varð mjög ofbeldisfull. Venjulega bölvaði H aldrei. Í bæði skiptin þurfti eiginmaður hennar að halda henni niðri þar til hún jafnaði sig eftir þessi uppþot sem stóðu í nokkrar mínútur.

Hún fékk einnig alvarleg kvíðaköst þar sem hún fann sérstaklega til skjálfta, var með brjóstverk, hafði öndunarerfiðleika og hjartsláttarónot og fannst hún vera að fá hjartaáfall. Henni fannst eins og allt væri að lokast á hana og hún yrði að komast út. Hún var líka hrædd við að missa vitið. Þessi köst áttu sér stað tvisvar eða þrisvar á dag, hvert um sig í fimm til tíu mínútur.

H var einnig með alvarlegan mígrenihöfuðverk daglega í um fimm mánuði. Hún hafði slasast á baki og verið með mikla bakverki síðan og það versnaði jafnt og þétt. Hún átti erfitt með að hreyfa sig, sitja og liggja. Þess vegna átti hún erfitt með að sinna daglegum störfum.

Hún átti líka við kynlífsvandamál að stríða. Hún var alin upp í mjög ströngu umhverfi. Henni var sagt af föður sínum að tala ekki um kynlíf og horfa ekki á líkama sinn fyrir neðan háls á meðan hún fór í sturtu. Nýlega þegar hún stundaði kynlíf með eiginmanni sínum heyrði hún rödd pabba síns segja: „H, hvað ertu að gera? Pabbi hennar hafði dáið úr lungnabólgu sjö árum áður. Hann var mjög ofbeldisfullur, móðgandi og ofsóknarbrjálaður og reyndi líka sjálfsvíg einu sinni.

Eitt sinn þegar hún var vakandi sá hún föður sinn standa við fótagaflinn. Hún dreymdi endurtekna drauma um hann eftir að hann lést og upplifði líka stöðugar samræður í höfðinu. Henni leið eins og hún væri haldin illum anda og að hún væri „Damian“ eins og í kvikmyndinni. Hún fann að það var margt fólk innra með henni, þar á meðal önnur H. Hún upplifði oft rifrildi frá barnæsku þegar faðir hennar var ofbeldisfullur og beitti hana og aðra líkamlegu ofbeldi. Hún var hrædd við snáka og fékk martraðir um að snákar eltu hana.

H þjáðist af mörgum líkamlegum vandamálum fyrir utan höfuðverk og bakverk. Hún var með liðagigt, astma, sinus sjúkdóma og barkabólgu. Þegar hún var með barkabólgu missti hún stundum röddina alveg í marga mánuði. Hún var með ofnæmi fyrir ryki, myglu, grasi, trjám, dýrum, reyk og raka. Hún þurfti að taka ofnæmissprautu reglulega. Hún var einnig með PMS einkenni, þar sem taugaveiklun, þunglyndi og pirringur versnaði. Hún tók þunglyndislyfið Pamelor, róandi lyfið Tranxene og verkjatöflur í um þrjú ár.

Í næstu meðferð gerði ég slökunarspólu fyrir H með jákvæðum tillögum sem hún gæti hlustað á daglega heima. Það hjálpaði henni að sofa betur og vera rólegri. Ég útskýrði líka fyrir henni dáleiðslumeðferð og um jarðbundna og djöfla anda, og fyrri lífsáföll sem sjúklingar mínir fundu sem uppsprettu tilfinninga-legra og líkamlegra vandamála sinna. H var til í að reyna. Þannig að við ákváðum þrjá meðferðartíma.

Fyrsta dáleiðslumeðferð

Í dáleiðslu þegar H skannaði líkama sinn, sá hún tvo stóra svarta “bletti”. Einn var í höfðinu á henni og annar í hjartanu. Báðir sögðust vera djöfull sem starfaði fyrir Satan.

Svartur púkablettur í höfðinu: Hann sagðist hafa komið í H þegar hún var fimm ára. Hann stærði sig af því að gera H hrædda við að lenda í vandræðum. Hann sagðist líka valda henni þunglyndi, reiði og höfuðverk. Þessi svarti blettur hafði fest hluta af sál hennar við jarðbundna anda inni í henni sem hér segir:

Faðir H: Hann var áttatíu ára gamall. Hann fór inn í H eftir dauða líkama síns, sjö árum áður en hún kom í meðferð. Faðir H hélt því fram að hann væri með alvarlega liðagigt, ótta við snáka, þunglyndi, sjálfsvígshugsanir og ofbeldi, sem H byrjaði að upplifa eftir að hann kom inn.

Sálarhluti föður H þegar hann lifði: Hann sundraðist þegar hann var fjörutíu og þriggja ára og gekk til liðs við H þegar hún var fimm ára. Hann sagðist hafa komið í H til að ganga úr skugga um að hún hagaði sér vel og gerði hana hrædda og skammast sín fyrir kynlíf.

Myrku verunni var umbreytt í ljósið og henni hjálpað inn í himna-ríki. Báðir hlutar föður hennar voru samþættir og síðan var hann sendur til himna eftir nokkra meðferð. H sá marga dökka dropa falla úr honum þegar hann gekk inn í ljósið.

Fimm ára H: Undirpersóna, sundurlaus sálarhluti H sem birtist yngri en hún, eins og þegar hún var fimm ára. Hún sundraðist þegar faðir hennar var reiður við hana. Áfall hennar var unnið og leyst. Hún var hreinsuð, læknuð og fyllt ljósi og síðan samþætt eldri H, með hjálp englanna.

Grár púkablettur í hjarta hennar: Hann sagðist hafa komið í H þegar hún var ung og lenti í bílslysi. Hann montaði sig af því að valda H þunglyndi, reiði, ótta og kvíðaköstum. Þessi grái blettur breyttist í ljósið og var sleppt til himna.

Brotinn sálarhluti móður hennar: Hún var á lífi þegar meðferðin fór fram og var áttatíu ára gömul. H sá sálarhluta móður sinnar sem leit út fyrir að vera fjörutíu og fimm ára gömul. Móðir hennar sagðist hafa komið inn til að hjálpa H. Þessi sálarhluti móðurinnar var hreinsaður, læknaður og samþættur í líkama hennar af englum ljóssins sem samkvæmt H, voru að hjálpa okkur alla meðferðina. Þegar englarnir settu sálarhluta móður hennar aftur í líkama hennar, sá H móður sína í vatnsgrænum blómakjól, sitjandi í stól að vinna quilt. Síðar staðfesti móðir hennar að hún væri í sama kjól og H sá.

Sálarhluti H með eiginmanni sínum: Þegar H var að leita að öðrum sundruðum sálarhlutum, sá hún silfurþráð koma út úr sál sinni. Hún rakti strenginn til eiginmanns síns, þar sem hann tengdist hluta hennar sem var með eiginmanni hennar. Englarnir, að beiðni okkar, komu með þann hluta til baka, hreinsuðu, læknaðu og samþættu hann síðan sálu hennar.

Önnur dáleiðslumeðferð

Í næstu meðferð greindi H frá því að eftir þá fyrri hafi orðið kraftaverkabreyting á henni. Hún var ekki með nein kynferðisleg vandamál eða hömlur. Hún hélt bara áfram að segja: “Ég er frjáls, ég er frjáls.” Höfuðverkur hennar, liðagigt, taugaveiklun, reiðiköst, þunglyndi, sjálfsvígshugsanir, kvíðaköst og ótti við að verða brjáluð var létt. Hún var ekki með nein grátköst og fannst hún mjög aktíf og lifandi. Hún svaf vel alla nóttina. Flest þessara einkenna voru vegna föður hennar og djöflaeininganna. Hún sagði að hún þjáðist enn af bakverkjum. Þegar H skannaði líkama sinn í dáleiðslu fann hún marga dökka djöfla í baki, mjöðmum og hálsi.

Svartir djöflar í baki og mjöðmum: Þeir sögðust hafa gengið inn í H þegar hún meiddist í bakinu. Þeir sögðust allir hafa valdið henni bakverkjum og hindrað hana í að gera hluti.

Grár púkablettur í raddböndunum: Hann sagðist hafa gengið inn í H þegar hún var barn. Hann sagðist valda hálsbólgu og verkjum og stundum hafi hann tekið röddina frá henni.

M, fertugur jarðbundinn andi sem fékk hósta, sýkingu í hálsi, öndunarerfiðleika, brjóstverk og hita og lést eftir eina og hálfa viku af veikindum. Eftir að hún dó fór hún ekki í Ljósið, heldur fór inn í H þegar hún var lítil stelpa og olli henni astma, hálssýkingum og barkabólgu.

Sálarhluti: Eftir að hafa sleppt öllum djöflum og jarðbundnum öndum til himna, bað ég H að athuga með sundurtætta hluta sálar sinnar. Hún sá streng fara til systur systur sinnar. Með hjálp englanna var þessi hluti færður til baka og hann var hreinsaður, læknaður, fylltur ljósi og samþættur sál H.

H sá líka annan silfurþráð eða streng koma út úr sál sinni. Hún rakti hann til himna, til Jesú og síðan til Guðs. Jesús sagði henni að allt yrði í lagi með hana núna. Hann sagði henni líka að dóttir hennar, sem hafði misst tvö fóstur, myndi eignast barn. H sá tvo rósaknúppa, við hvorn fót Jesú. Hún þekkti þá sem tvö fósturlát dóttur sinnar.

Eftir aðeins tvær meðferðir, eftir að hafa sleppt öllum meðfylgjandi jarðbundnum öndum og djöfla öndum og fundið og samþætt alla sálarhluta sína, var H algjörlega laus við öll aðal- og aukaeinkenni sín. Hún minnkaði verkja-töflurnar og Tranxene smám saman og innan þriggja vikna hætti hún öllum lyfjum. Hún funkeraði vel og svaf án lyfja. Eftir fyrstu dáleiðslumeðferðina skrifaði H og sagði hvernig henni leið:

Mér líður eins og ég hefði sofið síðan 1989 og sé nývöknuð. Mér finnst ég sakna svo mikils og núna vil ég gera allt. Mér líður eins og ég full af lífi og vil segja öllum hversu frábærlega mér líður. Það taka allir eftir breytingum á mér. Ég get bara ekki þakkað þér nóg fyrir það sem þú hefur gert fyrir mig. Þakka þér fyrir að gefa mér líf mitt aftur. Ég get ekki beðið eftir næsta tíma.

Eftir fimm ár líður henni enn vel. Ekkert af einkennum hennar hefur komið aftur. Hún hafði gengið í gegnum margar persónu-legar kreppur og fjölskyldukreppur á undanförnum fimm árum. Eiginmanni hennar var sagt upp störfum, það voru fjárhags-vandræði og alvarleg veikindi og dauðsföll í fjölskyldunni, en hún tók vel á þeim án þess að falla saman. Svo, innan mánaðar eftir meðferð, komst hún að því að dóttir hennar var barnshafandi og eftir níu mánuði eignaðist hún barn eins og H var sagt af Jesú.

G, þrjátíu og fimm ára gift kona, kom til mín með einkenni um alvarlegt þunglyndi, svefnleysi, lélega einbeitingu og minni og hafði enga orku eða hvata til að gera neitt. Hún gat hvorki starfað heima né í vinnunni og var þar af leiðandi í veikindaleyfi. Hún var kvíðin, pirruð og óróleg og íhugaði sjálfsvíg. Hún hafði misst matarlystina og léttist.

Hún fékk alvarleg kvíðaköst, þar sem hún fann fyrir taugaveiklun, skjálfta, svima, kulda og svita og fékk hjartsláttarónot, munnþurrk og ótta við hið óþekkta. Þessi köst stóðu allt frá nokkrum mínútum upp í eina klukkustund. Hún fékk líka endurteknar martraðir þar sem allt var á ringulreið og fékk grátköst af engum augljósum ástæðum.

Hún kvartaði undan miklum höfuðverk, sviða í augum, bakverkj-um, magabólgu og magaverkjum. Hún var líka með PMS, þar sem hún varð þunglynd, skaplaus og pirruð. Hún lýsti sjálfri sér sem með fullkomnunaráráttu alla sína ævi. Samkvæmt G, “Ég hélt algjörlega andliti hið ytra, á meðan innri barátta versnaði allan tímann.”

Ári áður en hún kom til mín var hún með alvarlegt þunglyndi, svefnleysi, lystarleysi og var í sjálfsvígshugsun. Hún þurfti að taka frí frá vinnu í fimm mánuði vegna þess að hún gat ekki unnið, þrátt fyrir að henni líkaði vel við vinnuna sína. Hún var meðhöndluð af lækni sínum vegna þunglyndis með þunglyndislyfjum sem hjálpuðu sumum, en ekki mikið. Hún var í ráðgjöf hjá sálfræðingi í fjóra til fimm mánuði með nokkrum framförum og hún þvingaði sig til að fara aftur að vinna. Öll þessi einkenni komu aftur af fullum krafti tveimur mánuðum áður en hún kom til mín til að fá hjálp.

Í næsta tíma gerði ég slökunarspólu fyrir hana með jákvæðum tillögum. Ég útskýrði fyrir G mismunandi leiðir sem ég gæti reynt að hjálpa henni með. Ég sagði henni að við gætum prófað einhver þunglyndislyf og samtalsmeðferð sem myndi hjálpa, en það væru miklar líkur á að einkennin gætu komið aftur eins og áður, eða við gætum prófað dáleiðslumeðferð til að finna uppsprettu lamandi vandamála hennar og vinna með þau. Hún vildi ekki nota lyf og hefðbundin samtalsmeðferð virkaði ekki fyrir hana áður. Hún vildi komast að rótum vandamála sinna og ákvað því að prófa dáleiðslumeðferð.

Ég útskýrði fyrir henni mismunandi mögulegar ástæður fyrir vandamálum hennar sem fundust af öðrum sjúklingum mínum, svo sem áföllum frá yngri aldri, frá meðgöngu- og fæðingaráföllum og áföllum frá fyrra lífi. Ég útskýrði líka að sumir sjúklingar segðu að vandamál sín væru af völdum jarðbundinna anda og djöfla. G var til í að reyna og var áhugasöm um það.

Fyrsta dáleiðslumeðferð

Í fyrstu meðferð í dáleiðslu sá Grace gráa veru umkringja líkama hennar og marga litla og stóra gráa og svarta bletti í höfði, augum, hálsi, hjarta og kvenkyns líffærum. Þeir sögðust vera djöflar og sögðu að Satan væri herra þeirra. Þeir sögðu að þeim hafi verið úthlutað G af Satan til að valda henni tilfinningalegum og líkamlegum vandamálum og draga úr andlegum framförum. Þeir sögðu hversu gömul hún var þegar þeir komu inn, hvað opnaði hana fyrir þeim að koma inn og hvers konar vandamálum þeir ollu henni.

Dökkur djöflablettur í kringum G: Hann fór inn í hana þegar hún var þriggja ára og var að upplifa utan líkama reynslu.

Áhrif: Hann sagðist valda G ótta við karlmenn, lágu sjálfsáliti, þunglyndi og sjálfsvígshugsunum.

Dökkur djöflablettur í höfðinu: Þessi aðili fór inn í G þegar hún var tuttugu og fjögurra ára, á þeim tíma þegar hún var hrædd og var því opin.

Áhrif: Hann sagði að það valdi G rugli, svefnleysi, þunglyndi, sjálfsvígshugsunum, höfuðverk og löngun til að drekka áfengi.

Dökkur djöflablettur í augunum: Hann bættist við þegar hún var að drekka á þrítugsaldri.

Áhrif: Hann sagðist valda henni slæmri sjón og brunatilfinningu í augunum, gera hana ófæra um að sjá sannleikann og láta hana halda að hún væri ekki góð.

Dökkur djöflablettur í hjartanu: Hann kom í G þegar hún var átta ára og var hrædd.

Áhrif: Hann sagðist valda henni kvíðaköstum, þunglyndi, þreytu og vanhæfi til að finna neitt.

Dökkur djöflablettur í leginu: Hann kom inn þegar hún var fimmtán ára.

Áhrif: Hann gerði hana pirraða og þunglynda og olli krampa á tíðablæðingum. Öllum myrku verunum var umbreytt í ljósið og sleppt til himna eftir að hafa ráðfært sig við þær.

Brotnir sálarhlutar: G sá líka marga sundurbrotna sálarhluta af sér eða litlu G innra með sér, tveggja, sex, átta, ellefu og fimmtán ára. Þeir litu allir út eins og hún leit út og leið á þessum aldri. Hver og einn var hvattur til að tala fyrir sig og eftir að vandamál þeirra og áföll voru leyst, voru þeir öll samþættir henni. G lýsti upplifuninni af samþættingu þannig að hún væri heil og sterk. Hún sá engla ljóssins hreinsa, lækna og fylla hana ljósinu.

Önnur dáleiðslumeðferð

Í næstu meðferð greindi G frá því að frá síðustu meðferð hafi kvíðaköstum hennar, þunglyndi, sjálfsvígshugsunum, sviða í augum og magaverkjum verið létt. Hún svaf, borðaði vel og hafði meiri orku, en hún var enn með höfuðverk og bakverk.

Aftur, í dáleiðslu, sá hún gráa bletti í höfði og baki. Þeir sögðust báðir hafa verið í felum í síðustu meðferð.

Dökkur djöflablettur í bakinu: Hann fór í G þegar hún var tíu ára og var að upplifa utan líkama reynslu.

Áhrif: Hann sagðist valda henni bakverkjum, þunglyndi og rugli.

Dökkur djöflablettur í höfðinu: Hann fór inn í G þegar hún var fimm ára og var sorgmædd.

Áhrif: Það olli höfuðverk og sársauka og sviða í augunum.

Öllum myrku verunum var umbreytt í ljósið og sleppt til himna eftir að hafa ráðfært sig við þær.

Í næstu meðferð greindi G frá því að öll einkenni hennar væru algjörlega horfin. Hún hafði engar jarðbundnar verur, það voru aðeins púkaeiningarnar sem báru ábyrgð á einkennum hennar. Hún tók engin lyf og var ekki í neinni annarri meðferð.

Sex árum síðar er hún enn algjörlega laus við öll sín vandamál og stendur sig vel. Hún skrifaði um hvernig henni leið um meðferðina.

Reynslan af þessum dáleiðslu meðferðum gerðu svo miklar breytingar á lífi mínu að ég á enn erfitt með að trúa því. Heimurinn hefur enn sín vandamál, en ég tek á þeim á mun
betri hátt.

Ég þarf ekki lengur að berjast við „hina“ innra með mér og mér er frjálst að vera ég.

A, þrettán ára karlmanni var vísað til mín af heimilislækni sínum vegna þess að hann hafði verið með yfirliðs köst í um sex vikur. Í þeim köstum leið hann stundum út og féll í gólfið. Eftir þessi yfirlið fann hann fyrir máttleysi og svima, var með höfuðverk og mundi ekkert eftir atburðunum. Hann hafði verið þunglyndur eftir að afi hans lést úr krabbameini ári áður, á afmælisdegi hans. Síðan þá hefur A dreymt endurtekna drauma og martraðir um að afi hans hafi elt hann. Hann var hræddur og var sannfærður um að hann myndi deyja á afmælisdaginn sem var að renna upp eftir tvær vikur.

Í tvo mánuði áður en A kom til mín í meðferð hafði þunglyndi hans versnað jafnt og þétt. Hann var með grátköst og lystarleysi, var þreyttur og uppgefinn og átti erfitt með svefn. Hann fór að sjá afa sinn standa við svefnherbergisdyrnar og biðja hann að koma til sín. Hann sagði ekki foreldrum sínum eða neinum öðrum frá sýninni, því hann var hræddur um að þeir myndu halda að hann væri brjálaður. Eftir smá tíma gat hann ekki ráðið við það sjálfur og sagði foreldrum sínum frá því. Þar sem hann gat ekki sofið í herberginu sínu vegna ótta, fór hann að sofa í herbergi foreldra sinna. Hann hafði einnig verið með kvíðaköst í um eitt ár. Í þessum köstum fann hann fyrir stjórnleysi, máttleysi, svima og hita og fékk hjartsláttarónot og suð í eyrun. Hann fór líka að fá verki um allan líkamann, var að verða kvíðinn og með skapsveiflur. Hann hafði verið A og B nemandi, en fór að fá D.

Líkamsskoðun hans, blóð- og þvagprufur, blóðsykur, EKG, heilarit og önnur próf voru innan eðlilegra marka. Hann var einnig skoðaður og prófaður af taugalækni sem fann ekkert líkamlega athugavert við hann.

Í seinni meðferðinni gerði ég slökunarband fyrir A. Ég nefndi við hann og foreldra hans möguleikann á að kanna vandamál hans í dáleiðslu. Ég útskýrði fyrir þeim að stundum hefðu sjúklingar mínir fundið anda látinna ástvina sinna og annarra anda hjá þeim og hvernig þeir upplifðu líkamleg og tilfinningaleg vandamál þessara anda. Ég útskýrði líka að það að sleppa þessum öndum frá sjúklingunum, frelsaði þá frá lamandi líkamlegum og tilfinninga-legum vandamálum. Þau samþykktu að reyna það.

Í næstu heimsókn greindi A frá því að alla vikuna hefðu martraðir hans um að afi hans elti hann og öll einkenni hans hefðu versnað.
Í dáleiðslu fann A anda afa síns hjá honum. Afinn lýsti yfir löngun til að vera með barnabarni sínu því hann elskaði hann. Ég útskýrði fyrir honum að barnabarn hans þjáðist af líkamlegum og tilfinn-ingalegum vandamálum sem hann hafi haft áður en hann dó og höfðu yfirfærst á A eftir að hann gekk til liðs við hann. Eftir að hann áttaði sig á því hvernig nærvera hans hafði neikvæð áhrif á barnabarn hans var hann meira en tilbúinn að fara og var sleppt til ljóssins (himins). Þetta var mjög tilfinningaþrungin fundur fyrir A og foreldra hans.

Í næsta tíma greindu A og foreldrar hans frá miklum framförum hjá A. Hann sá ekki afa sinn lengur og gat sofið vært í eigin herbergi án martraða. Hann fékk ekki yfirlið, kvíðaköst, höfuðverk, eyrnasuð, svima eða verki. Hann var ekki með þunglyndi eða grátköst og var orkumeiri. Sjö árum síðar sagði hann mér að honum gengi enn vel og ekkert af þessum einkennum hefðu komið aftur. Hann lýsti reynslu sinni svo:

Þegar ég lít til baka á meðferðina mína geri ég mér grein fyrir því að ég þurfti að ganga í gegnum þessa reynslu til að halda áfram með líf mitt. Með kærleika og stuðningi fjölskyldu minnar og meðferðar og leiðsagnar Dr. Modi var ferlið sem ég gekk í gegnum jákvæð reynsla með undraverðum árangri og hefur gefið mér nýjan skilning á lífi og dauða. Þakka þér, Dr. Modi.

Aðeins ein dáleiðslumeðferð leysti algjörlega úr öllum lamandi tilfinningalegum og líkamlegum vandamálum A.

 

Tilvitnanir
  1. Harold I. Kaplan, M.D.; BenjaminJ. Sadock, M.D.; andjack A. Grebb, M.D. Synopsis of Psychiatry, 7th ed. (Baltimore: The Wil- Iiams and Wilkins Co., 1994) 836.
  2. Alfred M. Freedman, M.D., and Harold I. Kaplan, M.D., ed. Comprehensive Textbook of Psychiatry (Baltimore: The Williams and Wilkins Co., 1967) 10.
  3. Kaplan and Sadock, Synopsis, 837.
  4. Freedman and Kaplan, Comprehensive, 4.
  5. Ibid, 3.
  6. Ibid, 6.
  7. Ibid, 12.
  8. Kaplan and Sadock, Synopsis, 838.
  9. Freedman and Kaplan, Comprehensive, 5.
  10. Ibid, 12.
  11. Ibid, 23.
  12. Ibid, 25.
  13. Kaplan and Sadock, Synopsis, 112.
  14. Ibid, 113.
  15. Ibid, 115.

 

 

Hent úr móðurkviði

 

Ýtt og togað og velt um

Fyrst er mér ýtt inn, svo er mér kastað út

Ég reyni að muna, en reyni til einskis

Hvers vegna það er að ég finn svo til.

Stundum held ég að ég sjái næstum

“af hverju” hvað hefur orðið um mig

En svo missi ég það, því enn á ný er ég togaður,

ýtt og ýtt, og þá blindast ég af ljósblossa-

Hvað varð um eilífa nótt?

Hlýju og þægindi þess staðar sem ég hafði elskað,

en nú horfist ég í augu við …

Heimurinn aftur. Hef ég komið hér?

Mér finnst það svo skrýtið, en samt óttast ég

að ég viti það vel, en hvers vegna og hvenær?

Jæja, hér fer ég – um aftur.

Af hverju henda þeir mér alltaf út,

er ég sá sem þeim er sama um?

Hef ég verið slæmur eða bara ekki góður

Að fara aftur heim? Ég vildi að ég gæti-

En ef ég geri þetta rétt

munu þeir taka mig aftur inn í Ljósið

sem er mýkra, betra, bjartara en dagur

Og ef ég er heppinn. . . Verð ég að þessu sinni áfram!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Geðlækningar eru enn vaxandi fræðigrein. Margir þjást af kvillum sem hafa enga augljósa orsök, enga augljósa lækningu. Dr. Modi uppgötvaði fyrir tilviljun að þegar hún notaði dáleiðslumeðferð, sögðust margir þessara sjúklinga vera með anda tengda líkama sínum og orkusviðum sem sköpuðu sálræn og líkamleg vandamál. Byggt á margra ára reynslu, lýsir Dr. Modi aðferðum sem losa þessa anda, og sýnir hvernig sjúklingar geta stundum jafnað sig á nokkrum meðferðar-tímum.

Þó að flestir læknar séu sammála um að tilfinningaástand hafi áhrif á heilsu okkar, myndu fáir hafa trú á andleg „áhrif“. Í þessari sannarlega tímamótabók kynnir Dr. Modi vísbendingar um að eitthvað umfram það líkamlega hafi áhrif á heilsu margra og hvetur lækna og vísindamenn til að meta á hlutlægan hátt þessa byltingarkenndu nálgun á andlega og oft líkamlega sjúkdóma. Frumkvöðlar hafa hugrekki til að leggja óbreytt ástand til hliðar og meta það sem sönnunargögnin sýna, jafnvel þótt þau stangist á við ríkjandi rökfræði þess tíma. Bæði læknar og almenningur ættu að kanna brautryðjendastarf  Dr. Modi — starf sem án efa hefur skilað mörgum ótrúlegum lækningum.

 

The Bible Code

 

KYNNING

Skýrslugerð eru fyrsta grófvinnan á sögunni. Þessi bók er fyrsta fulla frásögnin af kóða í Biblíunni sem sýnir atburði sem áttu sér stað þúsundum árum eftir að Biblían var skrifuð.

Þannig að það er kannski fyrsta grófa sýnin á framtíðina.

Við erum nýbyrjuð að skilja biblíukóðann. Þetta er eins og púsluspil með óendanlega mörgum bitum og við eigum aðeins nokkur hundruð, eða nokkur þúsund. Við getum aðeins giskað á heildarmyndina.

Það eina sem ég get fullyrt með vissu er að það er kóði í Biblíunni og í nokkrum dramatískum tilfellum hefur hann sagt fyrir um atburði sem síðan gerðust nákvæmlega eins og spáð var.

Það er engin leið að vita hvort kóðinn sé líka réttur varðandi fjarlægari framtíð. Ég hef reynt að takast á við þessa sögu eins og ég hef tekist á við hverja aðra sögu: sem rannsóknarblaðamaður.

Ég hef eytt fimm árum í að skoða staðreyndir. Ekkert er tekið á trúanlegt án þess.

Ég hef staðfest hverja uppgötvun í Biblíukóðann á minni eigin tölvu, með því að nota tvö mismunandi forrit — það sama og ísraelski stærðfræðingurinn notaði sem fyrst fann kóðann, og annað forrit skrifað óháð honum.

Ég tók líka viðtal við vísindamenn í Bandaríkjunum og Ísrael sem rannsökuðu kóðann.

Ég varð vitni að mörgum atburðunum sem lýst er í bókinni. Frásagnir af öðrum atburðum eru byggðar á viðtölum við einstaklinga sem koma beint við sögu eða voru staðfestar með birtum fréttum.

Ítarlegar athugasemdir við hvern kafla, athugasemdir við allar myndirnar og endurútgáfa af upprunalegu tilrauninni sem sannaði raunveruleika Biblíunnar, birtast í lok bókarinnar.

Markmið mitt hefur verið að segja frá því sem er kóðað í Biblíunni nákvæmlega eins og ég hefði greint frá sögu úr lögreglublaðinu þegar ég var á Washington Post, nákvæmlega eins og ég hefði greint frá sögu úr stjórnarherbergi fyrirtækja þegar ég var við Wall Street Journal.

Ég er ekki rabbíni eða prestur, né heldur biblíufræðingur. Ég hef engar fyrir fram gefnar skoðanir og aðeins eitt próf – sannleikann. Þessi bók er ekki síðasta orðið. Hún er fyrsta skýrslan.

Um Reiki og Reikikennslu

 

Um Reiki

Mér hefur oft þótt í gegnum tíðina að kennslu í Reiki hafi verið verulega ábótavant og í raun lítil virðing borin fyrir þessari heilögu heilun sem Reiki er.

Ég hef oft velt því fyrir mér hvers vegna þetta er án þess kannski að komast að einhverri einni niðurstöðu, en tel að það geti að hluta til verið sú arfleifð sem frú Takata skilaði til Reikikennara að henni genginni.

Sannleikurinn er sá að það Reiki sem hún kom með til vesturlanda og eignaði sér í raun þó að hún kenndi það í nafni Usui, er alls ekki það sem hann iðkaði og kenndi í Japan. Sagan er einfaldlega röng.

Árið 2001 kom út bók „ The Spirit of Reiki“ eftir William Lee Rand, Walter Lubeck og Frank Arjave Petter. Í þessari bók er saga Reiki rakin frá upphafi þ.e. frá því að Usui fann að nýju þessa þekkingu og aðferð sem að sjálfsögðu hafði alltaf verið til.

William Lee Rand er að mínu viti einn sá reikimeistari og kennari sem hefur yfirgripsmesta þekkingu og reynslu af því að vinna með og kenna Reiki. William var einn af kennurum Bergs Björnssonar reikimeistara sem þýddi kennsluefni eftir hann ásamt Jóni O. Leóssyni og þegar ég fór að kenna leyfði Bergur mér að nota þetta efni sem grunn í mína kennslu. Ég er síðan búin bæta við og skrifa bók um Reiki sem er í raun kennsluefnið mitt ásamt fleiru tengdu Reiki og þar er m.a. kafli sem ég þýddi úr „The Spirit of Reiki“ sem heitir „Reiki í austurlöndum“ en er undir kaflaheitinu „Sagan leiðrétt“ í minni bók. Í þeim kafla rekur hann sögu Usui og Reiki eins og það var iðkað og kennt í Japan.

Í þessari bók „The Spirit of Reiki“ er annar kafli undir heitinu Reikikennsla eftir William. Þar rekur hann þær lágmarkskröfur sem ætti að gera til Reikikennslu, en vel að merkja og ég endurtek að þessi bók var skrifuð árið 2001 og þessi kafli yrði nokkuð örugglega ekki skrifaður svona núna 20 árum síðar, auk þess sem hann vitnar í tákn og aðferðir í kennslu í Japan sem við þekkjum ekki.

 

Reiki í nýjum tíma

En nú er annar tími og orkutíðnin slík að Reiki mun í framtíðinni eiga möguleika á að verða það sem það raunverulega er þ.e. bein tenging við almættið. Staðreyndin er nefnilega sú, að Reiki verður aldrei öflugra en sá sem iðkar það. Andleg þróun hlýtur því að vera eitt stærsta keppikefli allra þeirra sem iðka og kenna Reiki sem og allra annarra sem vinna með heilun og hugleiðsla er ein öflugasta leiðin til þess.

Ég læt þýðingu mína á þessum köflum eftir William úr bókinni „The Spirit of Reiki“ fylgja hér á eftir.

 

Reiki í austurlöndum

Willian Lee Rand

Reiki var uppgötvað og þróað af japana Dr. Mikao Usui, sem var meðal annars búddamunkur. Hann fæddist í Japan 15. ágúst 1865 í litlu þorpi Taniai í Yamagata-héraði í Gifu, sem er staðsett nálægt Nagoya í dag. Sumir hafa getið sér þess til,  að af því að hann hafi ferðast mikið og rannsakað margt hafi hann kannski komið frá auðugri fjölskyldu. Þótt slíkt sé venjulega raunin í Japan hefur það ekki verið staðfest.1 Tilfinning mín er sú, að ferðir hans og nám hafi verið meira í stíl flökku munks sem var háður persónulegu frumkvæði, sveigjanleika og guðlegri forsjón fremur en með stuðningi af auði.

Við vitum að ungur að árum lærði hann kiko í Tendai, búddhísku musteri á hinu helga Kurama fjalli, norðan Kyoto. Kiko er japanska útgáfan af Qi Gong, fræðigrein sem ætlað er að bæta heilsu með hugleiðslu, öndunaræfingum og hægum æfingum. Það leggur áherslu á þróun og notkun Ki eða lífsorku og felur í sér aðferðir til heilunar með höndunum.

Kiko gerir ráð fyrir að maður byggi upp græðandi orku með því að nota æfingarnar áður en hún er notuð til heilunar. Þegar Kiko aðferðin er notuð  er hætta á  minnkandi líkamsorku, þar sem hún getur einnig dregið til sín orku þess sem heilar. Usui velti því fyrir sér hvort til væri leið til að lækna án þess að þurfa fyrst að safna upp græðandi orku sem eyddist og skildi síðan viðkomandi eftir orkulausan í lokin. Þetta var mjög mikilvæg spurning sem virkaði eins og að sá fræi huga hans; fræ sem myndi vaxa óséð, en skila sér skyndilega á djúpstæðan hátt síðar á ævinni.

Usui sensei-undanfari/frumkvöðull ferðaðist um Japan, Kína og Evrópu í leit að þekkingu. Hann ætlaði að mennta sig og lagði stund á ýmsar greinar s.s. læknisfræði, sálfræði, trúarbrögð og andlegan þroska.1 Vegna mikilla andlegra hæfileika átti hann þess kost að taka þátt í frumspekilegum hópi sem kallast Rei Jyutu Ka, þar sem þekking hans á hinum andlega heimi þróaðist áfram. Mikill áhugi hans á þekkingu skapaði þann grunn sem gerði honum kleift að átta sig á mikilvægi þeirrar mögnuðu blessunar sem hann varð aðnjótandi mörgum árum síðar.

Menntun hans og skipulagshæfileikar hjálpuðu honum að fá vinnu sem ritari Shinpei Goto, þáverandi deildarstjóra heilsu- og velferðar sviðs og síðar borgarstjóra í Tókýó. Einn af kostunum við starf hans sem ritari var að kynnast mörgum áhrifamönnum um allt Japan, sem sumir hjálpuðu honum að stofna eigið fyrirtæki og að lokum varð hann farsæll kaupsýslumaður.

Viðskiptaferill hans gekk ágætlega um nokkurt skeið, en árið 1914 fór hann að versna. Það varð til þess þar sem hann hafði nokkra þekkingu á búddisma, að hann ákvað að gerast búddamunkur. Hann einbeitti huganum að hollustu og iðkaði af krafti. Að lokum sneri hann aftur til fjallsins Kurama þar sem hann hafði stundað nám sem ungur drengur og ákvað að fara í tuttugu og eins sólarhrings meðferð á fjallinu. Þar fastaði hann, söng, bað og hugleiddi. Ein af hugleiðslunum sem hann kann að hafa iðkað fólst í því að standa huglægt undir litlum fossi og leyfa læknum að falla á höfuðið. Þessi hugleiðsla er enn stunduð á Kurama fjalli allt til þessa dags! Tilgangur þess er að hreinsa og opna krónustöðina.

Undir lok meðferðar hans í mars 1922 kom mikið og öflugt andlegt ljós inn í höfuðstöð hans og hann upplifði satori eða snögga uppljómun. Þetta ljós var Reiki orkan sem kom til hans í formi tíðnihækkunar. Vitund hans varð þá stóraukin og hann áttaði sig á því að mikill kraftur var kominn inn í hann. Hann vissi að þetta var krafturinn sem hann hafði óskað sér þegar hann hafði lært lækningar á Kurama fjalli sem barn. Hann var yfir sig ánægður. Hann vissi að hann gæti læknað aðra án þess að orka hans væri tæmd.

Usui notaði Reiki fyrst á sjálfan sig og síðan á fjölskyldumeðlimi. Hann flutti til Tókýó í apríl 1922 og stofnaði heilunarsamfélag sem hann nefndi „Usui Reiki Ryoho Gakkai“ sem á ensku þýðir „Usui Reiki græðandi samfélag”. Hann opnaði einnig heilsugæslustöð í Harajuku, Aoyama nálægt Meiji helgidóminum í miðbæ Tókýó og byrjaði að kenna og veita Reiki meðferðir. Hann þróaði síðan sex stig eða gráður fyrir þjálfun sína (samkvæmt Fumio Ogawa). Hann taldi stigin öfugt við það sem við gerum á vesturlöndum: Fyrsta stigið var númer sex og hæsta stigið var númer eitt. (Fyrstu fjögur stigin, sem voru stig sex til þrjú, er það sem frú Takata kenndi sem Reiki I. Hún sameinaði öll fyrstu fjögur stigin í eina gráðu. Þess vegna gaf hún fjórar vígslur fyrir fyrsta stigið, eina vígslu fyrir hvert stig.) Fyrstu fjögur stigin voru kölluð Shoden eða upphafsstig \ fimmta stigið var kallað Okuden eða Innri kennsla og var skipt í Okuden Zenki (fyrri hluta) og Okuden Koki (seinni hluta); og meistarastigið var kallað Shinpiden, eða Mystery Teaching.

Athugið að „meistari“ var ekki notað af Usui og er ekki notað í Japan. Það var Hawayo Takata sem bjó til þennan titil þegar hún byrjaði að kenna Shinpiden stigið árið 1970. Það hefði verið skynsamlegra að velja ekki það hugtak í andlegri vinnu, þar sem „meistari“ táknar þann sem hefur orðið fyrir  uppljómun, mikill andlegur árangur sem fáir á þessari plánetu hafa náð. Shinpiden stig Reiki er einfaldlega flutt frá Shinpiden til nemandans án þess að hann þurfi að vera uppljómaður, jafnvel ekki mjög andlega þróaður í samanburði við uppljómaðan meistara. Svo að þegar fólk heyrði fyrst um Reiki og um Reiki meistarastigið, héldu sumir að það þýddi að Reiki meistari væri sambærilegur við andlegan meistara eða uppljómaðan meistara og hafði því ranghugmyndir um andlegt ástand Reiki meistara. Að auki vildu sumir verða Reikimeistarar vegna stöðu, fremur en gildis þess að miðla Reiki til annarra.

Ef Shinpiden stigið hefði áfram verið kallað Shinpiden á vesturlöndum eða einfaldlega verið kallað Reiki kennari, þá hefði ekki orðið jafnmikið egó og ranghugmyndir ríkjandi í sambandi við Reiki sem varð til þegar meistarastigið var fyrst kennt á Vesturlöndum á sjötta og áttunda áratugnum.

Usui hélt áfram að kenna og gefa meðferðir á heilsugæslustöðinni í Tókýó, en friðurinn og sáttin var úti árið 1923 eftir mikla Kanto jarðskjálftann, einn versta og hrikalegasta jarðskjálfta sem hefur riðið yfir Japan. Yfir 140.000 manns létust. Þúsundir húsa og bygginga molnuðu til jarðar og miklu fleiri brunnu í eldunum í kjölfarið. Þúsundir manna voru eftir heimilislausar og margir aðrir slösuðust eða veiktust líkamlega. Næstum allir urðu fyrir tilfinningalegri áfalli.5 Eftirspurnin eftir Reiki varð gríðarleg og Usui og nemendur hans unnu dag og nótt við að hjálpa eins mörgum og þeir gátu. Árið 1925 opnaði hann mun stærri heilunarmiðstöð í Nakano í Tókýó og ferðaðist um allt Japan til að dreifa upplýsingum um Reiki. Þörfin fyrir lækningu eftir jarðskjálftann hélt áfram í mörg ár og á þeim tíma kenndi Usui rúmlega tvö þúsund nemendum Reiki og þjálfaði sextán kennara.1 „Vegna þeirrar hjálpar sem hann veitti, heiðruðu japönsk stjórnvöld hann með viðurkenningunni Kun San To fyrir verðuga þjónustu við aðra. ”

Usui vildi ekki að Reiki væri einkaréttur eins hóps, stjórnað eða takmarkað á nokkurn hátt. Hann vildi að það væri aðgengilegt öllum og dreifðist sem víðast um allan heim. Hann taldi að Reiki væri leið fyrir alla til að upplifa hið guðdómlega og vegna þess, væri fólk fúsara til að vinna saman að því að skapa betri heim. Usui féll frá 9. mars 1926 eftir að hafa fengið heilablóðfall þar sem hann var að kenna Reiki tíma í Fukuyama. Hann er grafinn í Saihoji hofinu í Suginami-Ku, Tókýó. Eftir dauða hans reistu nemendur hans stóran minningarstein við hlið grafarinnar með fallegri áletrun sem lýsir lífi hans og starfi með Reiki.

Þegar Usui uppgötvaði Reiki var verið að kenna margar aðrar heilandi aðferðir. Samkvæmt Toshitaka Mochizuki, var Taireidou heilunartæknin byrjuð af Morihei Tanaka og Tenohira-Ryouchi-Kenkyukai, sem þýðir “Samtök fyrir rannsókn á lófameðferð”, sem byrjaði með Toshihiro Eguchi, sem lærði heilun hjá Usui áður en hann stofnaði sína eigin hóp. Eguchi skrifaði einnig bækur um heilun, sem nú er erfitt að finna. Jintai-Ragium-Gakkai, sem þýðir „The Human Body Radium Society,“ var stofnað af Chiwake Matsumoto. Shinnoukyou-Honin var trúarhópur stofnaður af Taikan Nishimura, en aðferð hans var kölluð Shinnoukyou-Syokushu-Shikou Ryoho, sem þýðir „fjólublá græðandi aðferð“. Trúarbrögðin Mahi Kari og Johrei byrjuðu einnig í Japan og hafa bæði miðlæga áherslu á lækningu með höndunum. Athyglisvert er að báðir nota sama táknið og Usui valdi fyrir meistaratáknið. Ég veit ekki hvort einhver tengsl eru á milli þessara heilunarkerfa, en nánast samtímis upphaf þeirra bendir til skyndilegrar aukningar áhuga á lækningum um allt Japan á þeim tíma sem Usui uppgötvaði Reiki.

Eftir að Usui féll frá varð Mr. J. Ushida forseti Usui Reiki Ryoho Gakkai og hann hafði frumkvæði að því að reisa Usui minnisvarðann og skrifaði áletrunina. Hér að neðan er listi yfir forseta Usui Reiki Ryoho Gakkai og áætlaðar dagsetningar þess tíma sem þeir þjónuðu.*

Forsetar Usui Reiki Ryoho Gakkai

Dr. Mikao Usui 1922 – 1926

Mr. Juzaburo Ushida 1926 – 1935

Mr. Kan’ichi Taketomi 1935 – 1960

Mr. Yoshiharu Watanabe? – 1960

Mr. Hoichi Wanami? – 1975

Mrs. Kimiko Koyama 1975 – 1999

Mr. Masayoshi Kondo 1999 – í dag

Hér er listi yfir sjö af þeim sextán kennurum sem Usui sensei þjálfaði. Listinn kemur frá rannsóknum Frank Arjava Petter og Dave King:

Toshihiro Eguchi

Ilichi Taketomi

Toyoichi Wanami

Yoshiharu Watanabe

Kozo Ogawa

Juzaburo Ushida

Chujiro Hayashi

Það vekur undrun að sjá, að eftir að Dr Chujiro Hayashi fékk Shinpiden gráðu frá Dr. Usui, var hann aldrei forseti Usui Reiki Ryoho Gakkai. Eftir að Usui sensei féll frá, klauf læknirinn Hayashi sig frá Gakkai til að stofna sitt eigið félag. Hann hélt ítarlegar skrár yfir allar meðferðir sínar og þróaði sinn eigin Reiki- stíl sem innihélt sérstakar handastöður til að meðhöndla ýmsa sjúkdóma. Kennsluhandbók hans, sem inni-heldur handstöður, er að finna í kafla 19. Þó að Dr. Hayashi væri virtur Reiki meistari og væri forseti eigin samtaka, var hann aldrei stórmeistari Usui kerfisins. Í raun var titillinn aldrei hluti af Usui Reiki.

* Þessar dagsetningar eru fengnar með þeim skilningi að forsetarnir hafi þjónað þar til þeir dóu.

 

Reiki kennsla

William Lee Rand

Reiki var nokkuð takmarkað þegar Hawayo Takata kom með það til vesturlanda, en eftir að hún fór lést hefur það þróast á annan veg. Nú kennir fólk Reiki af fullkomnu frelsi. Þetta frelsi leyfir tilraunir og þróun nýrrar tækni. En á sama tíma hefur skortur á reglum eða leiðbeiningum gert það að verkum að sum Reiki þjálfun hefur ekki haft það sem fólk þarf til að skilja Reiki og hvernig á að iðka það.

Sum námskeið bjóða nú upp á öll stig Reiki, þar á meðal meistarastig, á einum degi eða einni helgi. Þó að tímaramminn sé mögulegur þá skilur þjálfunin ekki miklum gæðum. Þegar ég talaði við nemendur sem höfðu fengið þjálfun á slíku námskeiði, fann ég að þeir fóru ruglaðir út og skildu í raun ekki hvernig á að veita meðferð eða vígja í Reiki. Sumir þekktu ekki einu sinni táknin eða hver Dr. Usui var. Samt höfðu þeir fengið Reiki meistara diplomu!

Þeir sem hafa farið í slíka þjálfun án nokkurrar annarrar Reiki-þjálfunar eða samskipta við aðra Reikiheilara, halda að þannig eigi Reikikennsla að vera þ.e. eins og sú sem þeir lærðu. Þar sem þeir eru meistarar og þeim sagt að þeir geti kennt, kenna þeir sjálfir námskeið sem á endanum skila enn minni árangri. Þannig fær sumt fólk þjálfun sem í raun gerir lítið úr Reiki og er ekki sanngjarnt gagnvart nemendum.

Þegar nemendur komast að því að þjálfun þarf að vera miklu lengri og að þeir eiga að fá æfingatíma á námskeiðinu, gera þeir sér grein fyrir að þeir þurfa að fá þjálfun af kennara með betri standard.

Þótt staðan sé óheppileg, lít ég á þetta svolítið heimspekilega og rökstyð þannig, að þeir sem hafa raunverulegan áhuga á Reiki muni fá kennsluna aftur hjá góðum kennara.

 

Lágmarkskrafa fyrir Reiki þjálfun

Hvaða kröfur eru viðeigandi fyrir Reiki þjálfun? Ég hugsa það út frá tveimur þjálfunarstigum. Það fyrra eða grunnstigið er það sem hefur verið notað til að kenna meirihluta Reiki námskeiða um allan heim. Það felur í sér um það bil sama tíma í kennslulengd og gefinn var þegar Reiki var fyrst flutt til vesturlanda. Þetta þjálfunarstig er gott fyrir alla sem vilja nota Reiki fyrir sjálfa sig, fjölskyldu og vini. Það hentar líka mörgum sem vilja iðka Reiki eða kenna. Munið að Reiki er mjög einfalt og öflugt og þjálfun í sjálfu sér ekki nauðsynleg. Margir góðir kennarar hafa orðið til í gegnum grunnnámið.

Hins vegar, fyrir þá sem ætla að verða mjög góðir kennarar, legg ég til að þeir byrji á grunnþjálfuninni sem talin er upp hér að neðan og æfa sig síðan. Þegar þeir eru tilbúnir, geta þeir tekið eitt af þeim lengri kennaranámskeiðum sem í boði eru. Eftirfarandi er yfirlit yfir grunnþjálfun fyrir hverja gráðu.

Kennsluhandbók á að vera til fyrir hvert stig og einnig ætti að leyfa nemendum að hljóðrita og skrifa glósur.

 

Reiki I

Þjálfun ætti að taka að lágmarki einn dag, þó að sumir leiðbeinendur kenni hana á tveimur eða tveimur og hálfum degi.

Lágmarks kennsluefni ætti að innihalda:

  1. Saga Reiki.
  2. Hvað er Reiki og hvernig það virkar.
  3. Reikireglurnar fimm.
  4. Reiki I vígsla. Sumir skólar bjóða upp á 1 til 2 vígslur. Aðrir bjóða allt að 4.
  5. Sýningar- og æfingatími til að veita öðrum og sjálfum sér fullkomnar Reiki meðferðir.
  6. Valfrjálst, sumar af japönsku Reiki aðferðunum eins og Gassho hugleiðslu, Joshin Kokyuu-Ho, Reiji, Kenyoku og Byosen skönnun.
  7. Viðbótaræfingar eða hugleiðslur, að mati kennara.

 

Reiki II

Þjálfun ætti að taka að lágmarki einn dag, þó að sumir leiðbeinendur kenni hana á tveimur eða tveimur og hálfum degi.

Lágmarksefni sem fjallað er um ætti að innihalda:

  1. Lýsing á öllum táknum, þar á meðal hvernig á að teikna þau, hvað þau þýða og hvernig á að nota þau.
  2. Hvetja skal nemendur til að leggja táknin á minnið og leggja fyrir þá próf. Þetta er mikilvægt vegna þess að ef nemandi man ekki hvernig á að teikna táknin mun hann ekki geta notað þau.
  3. Reiki II vígsla. Venjulega gefa kennarar eina eða tvær vígslur.
  4. Æfingatímar á námskeiði til að nota táknin svo nemandinn viti af reynslu hvernig orka hvers tákns er.
  5. Valfrjálst, fleiri japanskar Reiki aðferðir eins og: Enkaku chiryo, Koki-Ho, Shu chu Reiki og Gyoshi-Ho.
  6. Viðbótaræfingar eða hugleiðslur, að mati kennara.

 

Reiki III A – fyrir þá sem eru að vinna með Reiki

Flestir leiðbeinendur kenna Reiki III námskeiðið eitt og sér, þó sumir kenni aðeins meistara-kennarastigið. Hægt er að kenna þetta á einum degi, þó að sumir leiðbeinendur velji að kenna það á tveimur dögum eða fleiri.

Lágmarksefni sem fjallað er um ætti að innihalda:

  1. Lýsing á Usui meistaratákninu eða meistaratáknunum sem notuð eru í þeirri aðferð Reiki sem verið er að kenna. Ég segi þetta vegna þess að önnur kerfi en Usui kerfið nota önnur meistaratákn. Kennsla ætti að innihalda hvernig á að teikna táknið, hvað það þýðir og hvernig á að nota það.
  2. Hvetja skal nemendur til að leggja táknið á minnið og leggja fyrir próf. Þetta er mikilvægt vegna þess að ef nemandi man ekki hvernig á að teikna táknið getur hann eða hún ekki notað það.
  3. Reiki 3A meistaravígsla. Venjulega gefa kennarar eina vígslu.
  4. Æfingatími á námskeiði í að nota táknið fyrir meðferðir svo nemandinn viti af reynslu hvernig orkan er.
  5. Viðbótaræfingar, tækni og hugleiðslur að mati kennarans.

 

Reiki III B – Meistara- og kennarastig

Hægt er að kenna námskeiðið á tveimur dögum, þó að sumir leiðbeinendur velji að kenna það á þremur dögum eða fleiri. Lágmarksefni sem fjallað er um ætti að innihalda:

  1. Ræða um hvað það þýðir að vera Reikimeistari þar á meðal ábyrgðina sem fylgir því.
  2. Valfrjálst, auka aðaltákn frá öðrum kerfum. Ef það er gert, ætti liðir 1 og 2 úr Reiki 3A að fylgja með.
  3. Vígsla Reiki 3B meistara- og kennaravígsla. Flestir kennarar gefa eina vígslu, þó sumir gefi tvær eða fleiri.
  4. Sýnikennsla sem sýnir vandlega hvernig vígslur fyrir hvert Reiki stig eru gefnar.
  5. Æfingatími á námskeiði í því að gefa hverja víglsu.
  6. Umræða á námskeiði um hvað á að kenna og tími til að svara spurningum.
  7. Viðbótaræfingar, tækni og hugleiðslur, að mati kennarans.

 

Reiki hærra stig/framhalds og kennaraþjálfun

Mælt er með þessu námskeiði fyrir þá sem hafa kannski aldrei kennt áður og þurfa frekari stuðning til að verða góðir kennarar. Það er líka fyrir alla þá sem vilja skapa auknar og betri kennsluaðferðir, bæta dýpt við framsetningu kennsluefnis og ná hærra stigi í fagmennsku.

Námið er mismunandi eftir kennurum og því er mikilvægt að skoða námsefni hvers og eins áður en ákveðið er að skrá sig. Tími til að ljúka einhverri af þessum áætlunum er venjulega frá þremur mánuðum til eins árs eða lengur. Kennsluefni sem þjálfun á hærra stigi eða framhaldsnám getur falið í sér er:

  1. Oft er krafa um að fara yfir öll Reiki stigin einu sinni eða oftar.
  2. Samkennsla á einu eða fleiri stigum með vígðum Reikikennara.
  3. Að gefa allt að 100 eða fleiri Reiki meðferðir með því að nota meðferðarform.
  4. Skriflegt próf er oft skilyrði.
  5. Sumir fara fram á skrifaðar vinnuskýrslur eða ritgerðir um ýmis Reiki efni.
  6. Önnur námskeið eru samsett úr miklum tíma með kennaranum en taka einnig til margvíslegra annarra viðfangsefna, þar á meðal andlegra og dulrænna, líkamlega líffærafræði, handstaða við ýmsar aðstæður, persónulegs mats og heilunar, hugleiðslu og andlegrar þróunar.

Bækur

Ég hef verið að þýða nokkrar andlegar bækur undanfarið, ekki  til útgáfu þar sem lesendahópurinn er of lítill til þess, en hins vegar eru þær til sölu til þeirra sem hafa áhuga á andlegu efni og má hafa samband við mig með því að senda póst á www.heilunarskoli@gmail.com eða í síma 5551727.

Hér kemur það nýjasta af þýddum bókum “Anna the grandmother of Jesus” eða Anna amma Jesú.

Anna, amma Jesú varð metsölubók þegar sjálfútgefin útgáfa í gegnum andlega tengingu seldist í 50,000 eintökum.

Anna er móðir Maríu meyjar og amma Jesú. Kennsla hennar og þjónusta ólu af sér andlegan ættlegg sem breytti heiminum. Í þessari bók eru týnd fram sögubrot sem varða Önnu, Maríu og Jesú, eins og þau er sett fram af Claire Heartsong sem hefur fengið skilaboð frá Önnu í 30 ár.

Þessi bók, skrifuð eftir mildri og hugljúfri rödd Önnu sjálfrar, gefur innsýn inn á óþekkta staði sem heilög fjölskylda hennar heimsótti, fólk sem hún þekkti og náin smáatriði um daglega baráttu þeirra við að ljúka áskorun upprisunnar. Í bókinni koma einnig fram upplýsingar um Essena á Karmelfjalli og leynilegar kenningar þeirra og vígslur sem gefur nýjan skilning á boðun Jesú.

Þessi bók inniheldur kóða, virkjaðan til að koma visku og orku Önnu inn í þitt eigið andlega líf. Þessi bók er boð um að ljúka vígsluferð sem hófst fyrir löngu síðan.

Ljósið mun gera þig frjálsan


“Ljósið mun gera þig frjálsan” eða The Light Will set you Free eftir Dr. Normu Milanovich og Dr. Shirley D. McCune.

Hinir uppstignu meistarar fullyrða að þessari bók sé ætlað að umbreyta heiminum. Á þessum síðum eru nokkrar af stærstu andlegu kenningunum frá fornu andlegu skólunum, auk leiðbeininga um hvernig eigi að beita þessum kenningum í daglegu lífi okkar. Sumar af þeim upplýsingum sem hér koma fram hafa ekki verið aðgengilegar áður.

 

 

 

Næst síðasta bók sem var þýdd er “Magdalenu handritið” eða The Magdalen Manuschript.

Persónuleg saga Maríu Magdalenu um tantrískt samband hennar við Yeshua ben Joseph, þekktur í dag sem Jesús Kristur. Ást svo djúp að hún hefur lifað af í meira en 2000 ár af lygum, til að vera loksins sögð núna í upphafi endaloka tímans.” Sem mjög hátt innvígð var Magdalena hinn heilagi gral, bikarinn sem bar blóð Krists. Og „sólin“ sem spáð var fyrir um var stúlka að nafni Sara. Í Magdalenu handritinu, sem hún gaf orð fyrir orð lýsir hún gullgerðarlistinni sem hún og Jesú stunduðu. Þetta er gullgerðarlistin sem undirbjó hann til að viðhalda lífi eftir dauðann, svo að hann gæti mætt örlögum sínum og leitt ljósslóð í gegnum dauðaríkin, ljósleið sem hvert og eitt okkar getur fylgt.
Þetta er saga Maríu Magdalenu, sem afhjúpar nokkur af dýpstu leyndarmálum musterisins, eins og Isis bað um.

Bible Code er ein af þeim bókum sem ég er búin að þýða.

Í þrjú þúsund ár hefur verið falinn kóði í Biblíunni. Nú hefur hann verið opnaður með tölvu – sem gæti leitt framtíð okkar í ljós. Atburðir sem gerðust þúsundum ára eftir að Biblían var skrifuð – seinni heimsstyrjöldin, tungllendingin, Watergate, bæði Kennedy morðin, kosning Bill Clintons, sprengjutilræðin í Oklahoma-borg – öllu var spáð í kóðanum. Í nokkrum tilfellum fundust nákvæmar spár fyrirfram og atburðir gerðust nákvæmlega eins og spáð var. Dagsetningin sem Persaflóastríðið myndi hefjast fannst áður en stríðið hófst. Rabin morðið fannst ári fyrir morðið. Og kóðinn gæti varað við áður óþekktri hættu sem enn er ókomin – kannski hið raunverulega Aocalypse/Opinberun, hamfarir eða kjarnorku-heimstyrjöld. Biblíukóðinn er fyrsta heildstæða frásögnin af vísindalegri uppgötvun sem gæti breytt heiminum, sögð af veraldlegum efasemdar blaðamanni sem varð hluti af sögunni. Það neyðir okkur til að samþykkja það sem Biblían sjálf getur aðeins beðið okkur um að trúa – að við séum ekki ein.

Og fyrir þá sem hafa lesið og eiga bækurnar Bible Code I og Bible Code II, þá var gefin út 3ja bókin Bible Code III árið 2010 sem ég vissi ekki um fyrr en fyrir skemmstu.

 

 

 

 

 

Nú er búið að þýða hana fyrir þá sem hafa áhuga á að lesa.
Úr bókinni:

BIBLÍUKÓÐINN III er lokaviðvörun. Þetta eru spárnar sem við þurfum til að lifa af.

BJÖRGUN HEIMSINS er þungamiðjan í þessari heillandi nýju bók um Biblíuikóðann, kraftaverk sem nútímavísindi hafa sannað að eru raunveruleg.
Í 3000 ár var kóði falinn í Biblíunni. Nú hefur hann verið opnaður með tölvu og gæti leitt í ljós framtíð okkar. Kóðinn var brotinn af heimsfrægum ísraelskum stærðfræðingi, síðan staðfestur af háttsettum kóðabrjóti hjá þjóðaröryggisstofnun Bandaríkjanna.
Og hann heldur áfram að rætast.
Hann spáði því að Barack Obama yrði forseti ári fyrir kjör hans og varar við því að hann verði að koma í veg fyrir næstum örugga kjarnorkuhryðjuverkaárás. Hann spáði miklum samdrætti þegar hlutabréfamarkaðurinn var í hæstu hæðum og nú varar hann við annarri mikilli kreppu.
Þetta er þriðja bókin í röð alþjóðlegra metsölubóka sem gripu milljónir manna í hverju landi, af öllum trúarbrögðum, um allan heim.

Svo eru það Arcturians. Við lifum í ört breytilegum heimi og gríðarmikil þekking og tækni skapar mikið álag á öll persónuleg og stofnanaleg trúarkerfi.  Gamall og gegn sannleikur er í hraðri sundrun og þess vegna erum við að fara í gegnum mikil umskipti mannlegrar vitundar.    Umskipti eru alltaf óreiðukennd og óstöðug, en þessi tilteknu umskipti eru mjög djúpstæð vegna þess að þau hafa áhrif á alla þætti skynjunarveruleika okkar. Það rignir yfir okkur nýjum sjónarhornum, og hugmyndum, nýjum tíma, nýju hugtaki um Guð, nýjum utanjarðar nágrönnum, nýjum spádómum, nýjum andlegum skilningi, nýjum skilgreiningum og nýjum persónu- og plánetu einkennum.
Því miður er mikið af þessum nýju upplýsingum mótsagnakenndar, ruglingslegar og mjög erfiðar að samþætta. Við erum samtímis útsett fyrir svo mörg ný hugtök að það nær út yfir venjulega mannlega getu að vinna úr þeim og að meðtaka þessa nýju þekkingu. Fleiri spurningar eru til staðar en svör og nauðsynlegar upplýsingar til vitsmunalegs skilning eru ekki alltaf settar fram. Til að fá réttan skilning þarf að gefa út ný hugtök á réttum tíma. Fólk skilur ekki æðri sýn á raunveruleikann fyrr en ákveðnum forsendum skilnings hefur verið fullnægt.
Arcturians gefa okkur skýra sýn inn í fimmtu vídd og þessi nýi veruleiki er allt annar en núverandi þriðju víddar tilvera okkar. Í fimmtu vídd birtist allt með einbeittri hugsun. Allt er upplifað sem orkumynstur. Þannig vísa Arcturians til hluta eða veru sem orku. Allt er hægt að lækna með jafnvægi og dreifingu orku.

Ég er einnig búin að þýða 2 Tarot bækur.
Rider Waite sem flestir þekkja og eiga og einnig stokk sem heitir “Beginners guide to Tarot” sem er í raun Rider Waite stokkurinn en er byrjendavænn og hefur fleiri myndræn tákn. Sá stokkur er einnig til sölu með bókinni. Nú er ég búin að uppfæra þessa bók og setja inn táknfræðina fyrir Háspilin auk ítarlegri inngangs.

Rider-Waite tarot spilin sem voru upphaflega gefin út árið 1909, eru víða talið vinsælustu tarot spilin fyrir tarot lestra. Spilin voru teiknuð af Pamelu Colman Smith eftir leiðbeiningum fræðimannsins og dulspekingsins  Arthur Edward Waite og voru upphaflega gefin út af Rider Company. Stokkurinn hefur verið gefinn út í fjölmörgum útgáfum og hefur veitt fjölmörgum afbrigðum og eftirlíkingum  innblástur. Talið er að yfir 100 milljón eintök af stokknum hafi verið gefin út í meira en 20 löndum.

Þessari bók er ætlað að kynna byrjendur fyrir Tarot lestri.
Bókinni fylgir nýi Sharman-Caselli stokkurinn, sem hefur að hluta til verið innblásinn af myndum hins fræga og mjög vinsæla Waite stokks, sem gefinn var úr árið 1900 af listakonunni Pamelu Colman-Smith undir stjórn dulspekingsins A. E. Waite. Waite-stokkurinn markaði umtalsverða breytingu frá fyrri stokkum, þá fyrstu sem á rætur sínar að rekja til miðrar fimmtándu aldar, með því að bæta myndum við lágspilin sem áður höfðu aðeins verið merkt með tölum. Sharman-Caselli stokkurinn inniheldur hluta af myndmáli sínu frá eldri stokkum, svo sem Visconti- Sfzora, auk tiltölulega nútímalegum Waite stokk. Tarot er táknmáls kerfi, svo að myndir þess geta almennt höfðað til og verið skilin af öllum. Tarot stokkurinn samanstendur af sjötíu og átta spilum: tuttugu og tveimur í háspilum og fimmtíu og sex lágspilum.

 

Arcturians

Árið 2017 þýddi ég nokkar kafla úr 2 bókum um Arcturians;

annars vegar “The Arcturian Anthology” sem fjallar um meistarana, upphaf mannkyns og svo um upprisu mannsins og uppstigningu jarðarinnar
og hins vegar “How Arcturians Are Healing The Planet” sem fjallar m.a. um dökku öflin eða SKRIÐDÝRIN ein og þeir eru kallaðir í þeirri bók.

Ég held að það sé góður tími til að skoða þetta núna og því set ég þetta hér inn á síðuna.

 

Úr bókinni
The Arcturian Anthology

Saga mannkyns
Sanat Kumara

Ég minntist á áður samskipti mín við veru að nafni Esura, konu með ótrúlega hæfni og vitsmuni – þessa eiginleika sem okkur Arcturians finnst mest heillandi og kjósum að hafa samskipti við. Eins og ég sagði, þá varð ég ástfanginn af þessari veru fyrir u.þ.b. fyrir 10 milljón árum skv. sögu jarðar, fyrir Homo sapiens.
Í raun var hún fimmtu víddar vera, en var að gera tilraunir með að breyta yfir í þriðju vídd. Þú myndir kalla hana „Skammlífa“ og ég meina það sem nafnorð, ekki sem lýsingarorð. Á þessum tíma og áður í nokkra tugi milljón ára voru fimmtu víddar verur og hærri á jörðinni. Þau voru Skammlíf í eðli sínu og urðu ekki fyrir neikvæðum áhrifum af jarðneskum óróa og voru að gera tilraunir með jarðneska eiginleika. Sum þeirra sem voru ævintýragjörn, forvitin og hugrökk breyttu tímabundið yfir í þriðju víddar form.

Þau voru í þriðju vídd um mjög skamman tíma og snéru síðan aftur í fimmtu vídd og hærra og voru miklar umræður á meðal þeirra Skammlífu um jákvæðan ávinning þess að vera í þriðju vídd til lengri tíma og voru umræðurnar með tilliti til hættu og takmarkana þess að vera í þriðju víddar formi.

Eins og ég sagði hófum við Esura samband okkar í fimmtu vídd og í fimmtu vídd  höfðum við form. Í raun vorum við í fimmtu víddar veruleika að afla reynslu af því að hafa líkama eins og þið mennsku hafið, en líkami í fimmtu vídd víbrar miklu hraðar en þriðju víddar líkamar.

Þegar ég sem „Utanjarðarvera“ elskaðist með Esura og hún hafði tekið við sæði mínu, lækkaði hún tíðni sína í þriðju víddar tíðni til að finna hvernig það væri og kom síðan aftur í fimmtu vídd með barnið sem var þá samruni af Arcturian og Skammlífum, en þá einnig jarðarvera. Esura hafði útlit jarðarveru eins og margir þeirra Skammlífu.

Hér komum við að hrífandi frávikum og ósýnilegum rótum líffræði ykkar. Við erum að tala um milljónir ára til baka, fyrir fyrstu Homo sapines og fyrir Neandertals fólkið.

Þau Skammlífu sem fóru niður í þriðju vídd, gátu verið um tíma í jarðneskum líkama, en snúið samt aftur til baka til hærri tíðni. Ef þau hins vegar fóru yfir þessi tímamörk, festust þau þar í sínu jarðneska formi.

Í fyrstu á meðan þau Skammlífu gerðu tilraunir með að fara á milli fimmtu og þriðju víddar, skildu þau þennan tímaramma, en eftir því sem leið á tilraunir þeirra í að fara á milli vídda um mörg þúsund ára skeið, urðu sum þeirra kærulaus og óvarkár.

Á tímabilinu fyrir Neanderthal fólkið uppgötvuðu þau Skammlífu að þau gátu farið inn í líkama dýra og öðlast reynslu af því að upplifa jörðina í gegnum líffæra og taugakerfi þeirra dýra sem þau fóru inn í. Glugginn eða tímaramminn sem þau höfðu var til staðar og á meðan hann var þar, gátu þau lifað örugg í þriðju víddar veruleika sem dýr.

Sum þeirra Skammlífu uppgötvuðu alveg sérstaka reynslu í líkömum spendýra sem þið kallið kynlífsfullnægju og fannst þetta mest heillandi reynslan af því að vera í jarðneskum líkama. Sum þeirra urðu svo heilluð, að þau misstu tengingu við raunveruleika tímarammans, þar sem þau kusu frekar að vera í líkamlegu formi og „festust“ og komust því ekki til baka í fimmtu víddina.

Á þessum tíma frá 10 milljónum ára til u.þ.b. 1 milljón ára aftur í tímann komu margar Utanjarðar siðmenningar til jarðarinnar.

En nú verður sagan aðeins flóknari. Þið hafið kynþátt spendýra, í raun margar tegundir spendýra sem hafa ólíka og einstaka eiginleika. Þessi mismunur hefur að gera með hvar þessir frummenn þróuðust.

Og á meðan við erum enn í þessu umræðuefni vil ég segja að hluti af þessu mennska ættartré á rætur í sjónum. Það voru menn sem þroskuðu meiri tengingu við sjóinn og þróuðust sem sjávar verur og önduðu að sér lofti, en höfðu einnig mannleg einkenni. Þeir þróuðu hliðstæður við ættbálka hvaldýra s.s. háhyrninga og hvala.

Flestar þessara vera eru útdauðar, en nokkrar eru enn til í litlum einingum til þessa dags. Þið kallið þær hafmeyjar og hafmenn. Þær eru ekki hluti af goðafræðinni, heldur raunveruleiki, en sem er að fjara út og hverfa.

Á meðal allra þessara frummanna og nú erum við að tala um frum Neanderthal höfðuð þið aðgreiningu á milli tveggja ólíkra þátta vitundarinnar. Önnur var hrein spendýr og svo annar minni, Skammlífir sem urðu fastir í spendýrslíkama – eða upphaflegu prímatarnir.

Til útskýringar, þá erum við að tala um fyrir 27 milljónum ára þegar Skammlífir voru í fimmtu vídd að gera tilraunir í þeirri þriðju. Þeir voru könnuðir vitundarinnar.

Seinna eftir að ég hitti Esura fyrir 10 milljón árum voru sumir Skammlífir að gera tilraunir með að fara niður í jarðneskan veruleika dýra, sérstaklega fyrstu prímatanna.

Eftir það héldum við áfram til þess áhugaverða tíma, síðustu milljón árin, þegar Utanjarðarverur urðu algerlega heillaðar af plánetunni ykkar, vegna þess hún hafði þróað frumskilyrði vitsmuna sem var afleiðing líffræði sem starfar sjálfstætt í tengslum við þróun og í sumum tilfellum vegna nærveru hinna Skammlífu og líffræði þeirra. Forn grikkir þekktu þau sem „nymps“ ungviði skordýra sem ekki hafa púpustig.

Vegna jarðfræðilegra breytinga á plánetunni ykkar, var hún einnig rík af steinefnum. Fyrir u.þ.b. fjögur hundruð þúsund árum komu Utanjarðarverur þekktar sem Annunaki til jarðarinnar. Þær voru í námuvinnslu leiðangri til þess að finna gull, þar sem það hafði orðið niðurbrot í andrúmslofti þeirra og vísindamenn þeirra höfðu uppgötvað að eiginleikar gulls gætu hjálpað til við að koma á stöðugleika í umhverfinu. Þessi leiðangur uppgötvaði að plánetan ykkar var rík af gulli, miklu meira en hún hefur núna.

Þeir sendu því hópa af námavinnslumönnum, sem voru sambland af Annunakis og það sem þið kallið róbóta. Mörgum öldum síðar uppgötvuðu þeir sér til lítillar ánægju að tenging jarðarinnar við sólina var þeim skaðleg, sem og andrúmsloftið.

Þeir leituðu að lausn og af mikilli skynsemi tóku þeir eftir því að sum spendýrin og sumir prímatarnir sem reikuðu um jörðina, höfðu meiri greind en aðrar og að það var hægt að þjálfa þá. Það sem þeir hins vegar gerðu sér ekki grein fyrir, var að þessir sérstöku prímatar sem þeir völdu voru Skammlífir sem voru fastir á jörðinni. Þeir skammlífu höfðu glampa í augunum sem sýndi fram á hærri greind.

Vísindamenn Annunakis ákváðu að kynblanda þá og tóku ákveðna eiginleika úr eigin DNA og blönduðu saman við DNA prímatanna sem þeir höfðu valið til að skapa nýjan kynþátt – mannkynið. Þeir voru greindari og sjálfstæðari, en samt auðvelt að stjórna þeim. Og „ævintýrið“, skulum við segja varð jafnvel enn flóknara.

Það var ákveðið af Annunakis að þegar námuvinnslunni væri lokið, ætti að eyða þessum blendingum. Gegn sameiginlegri ákvörðun Annunakis, ákváðu nokkrir Annunaki liðhlaupar að bjarga nokkur uppáhalds blendingum.

Í augum þessara blendinga voru Annunakis Guðir og fræjum margra trúarbragða var sáð þegar Annunakis skildu eftir þessa þróaðri prímata eina og varnarlausa. Þeim var kastað úr Edensgarði ef það má orða það þannig.

Eftir að Annunakis yfirgáfu jörðina höfðu mjög margar siðmenningar Utanjarðarvera samskipti við þessa blendinga og þannig blandaðist DNA þeirra við DNA mannkyns. Það er þess vegna sem ég segi að mannkyn er „konungsríki“ Utanjarðarvera og alls hafið þið orðið fyrir áhrifum af milli 23 – 24 ólíkum geimsiðmenningum.

Mannkyn nútímans ber því í sér dýpri stig vitundarminnis, tvo mikilvæga strauma þekkingar, en vandinn við undirvitundina er sá, að hún leiðir til meðvitaðra athafna „án skilnings“.

     Þessir straumar sem ég er að tala um eru annars vegar
þeir Skammlífu innra með ykkur sem á sínum tíma urðu fastir á jörðinni og gerðu það að verkum að innra með ykkur er djúp löngun til þessa að fara heim, en vanhæfni til þess að geta það.

Þetta var í raun afleiðing þyngdarlögmálsins þar sem að þeir fóru á milli fimmtu víddar í þriðju og ljóslíkamar þeirra tóku í sig massa sem leiddi til þess.

Sá seinni hefur að gera með þær erfðabreytingar sem Annunakis gerðu á mannkyni til að skapa kynþátt þræla. Þess vegna er djúpt í undirvitundinni þessi löngun og þörf fyrir að vera í „réttu sambandi“ við Guðina og tilhneiging til þess að vera undirgefinn og að tilbiðja, vegna þess að þið skiljið ekki eðli eða raunveruleika þeirra vera sem þið teljið vera æðri ykkur sjálfum.

Eftir þessa blöndun Annunakis komu aðrar Utanjarðarverur sem vildu færa mannkyni eiginleika sem þeir töldu vera til góðs, en eins og ég sagði í upphafi, þá leiðir jákvæður ásetningur ekki alltaf til jákvæðrar útkomu.

Eigi að síður, hafa margir góðir eiginleikar orðið til vegna erfðafræðilegra genabreytinga, en ég vil bæta því við, að sumt af átökum ykkar jarðarbúa eru ekki aðeins tengd sögunni, heldur vegna ólíkra erfðaeiginleika frá Utanjarðarverum eins og sjá má í hinum ýmsu heimshlutum.

Vandamálið er hins vegar – hvert við stefnum í framtíðinni sem er ólíkt vegna ólíkra erfðaeiginleika. Mannkyn er skilgreint í „augum sumra“ sem ein heild. En staðreyndin er sú að þið hafið ólíka þjóðfélagshópa, ekki aðeins menningarlega, trúarbragðalega eða pólitískt, heldur berið þið einnig með ykkur erfðafræðilegar andstæður.  

 

Möguleikar okkar tíma

Samhæfing alls mannkyns vegna einsleitni mannsins býður ekki upp á mörg úrræði til að takast á við þá áskorun sem átökin innan plánetunnar eru.

Það væri miklu betra og best fyrir hagsmuni mannkyns, ef sannleikurinn um íhlutun geimvera og Utanjarðar siðmenninga yrðu að fullu opinberuð.

Ef mannkyn skildi Utanjarðar uppruna sinn og þann mun sem varð á menningu, ekki bara í gegnum söguna, heldur einnig vegna þeirra róta sem má rekja til geimvera og menninga þeirra, væri mannkyn miklu betur sett. Að vernda mannkyn fyrir sannleikanum um uppruna sinn er ekki mjög snjallt og lausnin á þessum aðstæðum er fullkomin upplýsingaöflun.

Þeir einstaklingar sem láta hugfallast vegna ófriðar í heimunum, myndu betur þjóna sjálfum sér og mannkyni ef þeir horfðu betur á mismuninn milli fólks og menninga þeirra.

Sannleikurinn er sá í þessum aðstæðum, að lausnin á átökunum innan plánetunnar yrði betur ljós ef allir hlutaðeigandi aðilar skildu sérkenni uppruna síns. Núverandi átök á milli Vesturs og Mið austurlanda eru ekki bara átök vegna menningar, viðhorfa, tungumála, gilda og trúarbragða. Á ákveðinn hátt eru Utanjarðar rætur okkar, erfðafræðilega rætur þessara tveggja menningar stór þáttur. Viðurkenning þessa veruleika myndi leiða til mun skynsamlegri lausna.

Að láta sem þessi grundvallarmunur sé ekki til staðar er ekki lausn. En eins og ég sagði áður, við Arcturians erum að reyna að ná sambandi við ykkur og andstæð öfl hindra okkur ekki. Það er frekar að andstæð öfl leiði til skapandi lausna og þetta á einnig við um ástand plánetu ykkar þegar kemur að menningarátökum.

Það eru margir möguleikar fyrir framþróun mannkyns á þessum einstaka tímapunkti í sögu plánetunnar. Hluti af þessu hefur að gera með alheimsorkuna sem hefur áhrif á DNA kerfi ykkar og þar með líkamleg, geðræn og taugafræðileg ferli. Hluti af þessu er vegna virkni sólarinnar, frávika í segulsviði jarðar og áhrif þess á gufuhvolfið. Auk þess er orka sem stígur frá miðju vetrar-brautarinnar að virkja nýja möguleika. Allt þetta er kosmískt tímasett af kerfum alheimsins, ekki af utanaðkomandi greind eða öðrum öflum.

Önnur ástæða fyrir þessu tækifæri mannkyns til að þróast hefur að gera með einstakar aðstæður varðandi samskipti við Utanjarðar-verur. Afleiðing af breytingum á sólinni og framfarir í tækni gerir mannkyni kleift að breyta eigin erfðafræði og að kanna aðrar plánetur frá sjónarhóli og skilningi Utanjarðarvera, sem þýðir að mannkyn er á þröskuldi stórkostlegrar endurreisnar eða stórslyss.

Afleiðing þessa er að núverandi staða vekur mikinn áhuga hjá mörgum Utanjarðar vitsmunaverum og það er fjölmennt af gestum í sólkerfi ykkar.

Enn er ekki hægt að sjá hvort sannleikurinn um framandi Utanjarðar geimveru rætur ykkar verður hluti af sameiginlegum veruleika eða ekki. Stjórnvöld kæra sig ekki um að þessar upplýsingar verði almennt viðurkenndar og þeir líta svo á að þessi vitneskja myndi grafa undan völdum þeirra og valda falli stofnana, þar sem sagan yrði að endurskrifast.

En hvort heimssamfélag ykkar samþykkir þennan sannleika eða ekki, Þá getið þið staðfest það fyrir ykkur sjálfum með rökrænum hætti með því að líta nánar á lygar og mótsagnir trúarbragða ykkar og fyrir þá sem eru nógu ævintýragjarnir  til að gera það, haft bein tengsl við Utanjarðar verur.

Fyrr í þessum samræðum kynnti ég einfalda aðferð til að tengjast öðrum Vetrarbrauta og Utanjarðarverum í gegnum hugleiðsluástand.

Mig langar að bæta við þessa einföldu aðferð svo að þeir sem eru undirbúnir fyrir slíka skynjun geti hafið ævintýrið að þekkja þá sem heimsækja plánetuna  ykkar.

En fyrst eru nokkur varúðarorð við hæfi. Eins og ég sagði áður, Vetrarbrauta og Utanjaðarverur eru margskonar. Sumar þeirra eru góðviljaðar en aðrar eru það ekki. Sumar eru mjög greindar vitsmunaverur, en aðrar eru það ekki.

Í sólkerfi ykkar og  umhverfis jörðina er hörmungarástand vegna mikils magns af þessum gestum, það er eins og þið mynduð segja „bland í poka“. Markmið ykkar ef þið veljið að opna fyrir skynjun ykkar, ætti að vera að aðskilja þá sem eru góðviljaðir frá þeim sem eru það ekki og þá sem eru vitsmunaverur frá þeim sem eru það ekki.

Fyrsta hættumerkið er offramboð. Ég minntist á það áður, en það er ástæða til að endurtaka það: Ef þú nærð sambandi við Utanjarðar vitsmunaveru  og hún segir þér að þú verðir að gera eitthvað, þá hefur þú ekkert að gera með hana að gera. Ef vera segir þér að myndin sem þeir eru kynna sé fullkominn sannleikur, skaltu efast um sannleiksgildið.

Farið varlega og varist þá mannlegu gildru að tilbiðja þessar verur, því að þér finnst þær vera æðri en þú. Slíkar skoðanir eru einfaldlega vegna skynjunar sviptinga sem eiga sér stað þegar horft er til hærri víddar veruleika úr lægri vídd. Það sem ég meina með þessu er að þú skynjar þig sem þriðju víddar veru og ef það er raunin, virðist vera frá fimmtu víddinni eða hærri, hafa töfrum líka hæfileika og frábæra súper orku. En sú niðurstaða væri röng í slíkum tilvikum. Það er tæknin sem þessi hærri víddar verur búa yfir sem leiða til skynjunarvillu af ykkar hálfu.

Aðferð Utanjarðarvera til að vekja athygli ykkar á þeim í upphafi er yfirleitt í gegnum hugleiðsluástand. Heiður kvöld-himinn eru bestu aðstæðurnar til að byrja beina upplifun af þeim og skipum þeirra. Við þær aðstæður mæli ég með að horfið á þá stjörnu sem þið hafið valið ykkur, því að sú stjarna sem þið veljið er mjög líklega tengd ykkar eigin erfðalínu, en hvort sem það er svo eða ekki, er það góð leið til að byrja.

Þið horfið upp í himininn með augun opin og athyglina á stjörnu. Síðan beinið þið athyglinni að bilinu á milli innöndunar og útöndunar og þegar það fer að lengjast verður öndunin grynnri. Þá getið þið farið að beina athyglinni að heilakönglinum í miðju höfuðs.

Haldið áfram að einbeita ykkur að bilinu á milli öndunar og stjörnunnar sem þið eruð að horfa á, á sama tíma og þið beinið athyglinni einnig að miðju höfuðsins. Þið sendið síðan einfaldlega út í rýmið fyrir framan ykkur þá hugsun að þið séuð  tilbúinn til að hafa samband við og sjá gesti utan plánetunnar.

Ef þið gerið þetta nógu oft, þá munuð þið fara að sjá hluti sem þið hafið ekki séð áður. Þið munuð í raun afdáleiða ykkur og sjá í gegnum plánetukerfin í miklu flóknari og ríkari alheimi en þið hafið nokkurn tímann ímyndað ykkur að væri til. Verið viðbúin fyrir ótrúlega sýn þegar þið hafið augun lokuð. Það gerist einfaldlega af vana, að skynjunin sé sterk þannig vegna menningarlegrar þvingunar, en þegar þið komist handan þessarar þvingunar, þá hafið þið lyft hulunni.

Ein viðvörun í viðbót:

Verur frá öðrum víddum munu virka sem guðum líkar og hafa stórkostlega súper orku, en það er einmitt það sem sumar þessara vera sækjast eftir. Þetta eru ekki eftirsóknarverðar verur. Ekki falla í gryfju tilbeiðslu og ekki halda að þeir séu komnir til að bjarga ykkur. Ofar en ekki hafa þeir ferðast svona langt til að skoða hvað er að finna af eintómri forvitni.

Sanat Kumara yfirmaður stjörnuskipsins Aþenu:

Hann ásamt fleiri Acturians eru níundu víddar verur og eru sem Arcturians í fimmtu vídd í gegnum þá níundu sem eins konar blöndu af báðum. Þegar þeir fara í gegnum uppstigningu úr níundu vídd verða þeir hærri ljósverur.

Eitt séreinkenni þeirra er að njóta þess að vera til og annað séreinkenni er að þeir hafa þörf fyrir að hafa markmið. Þeir eru ekki stríðsmenn, en þeir eru óttalausir. Þegar þeir standa frammi fyrir öflum sem eru augljóslega sterkari en þeir, þá finna þeir leið til að vinna með það eða framhjá því.

Tilvera þeirra sem verur á inni sviðum vetrarbrautanna spanna hundruð milljóna ára. Sumar þessar verur hafa form, en aðrar ekki og sannleikurinn er sá að þær eru ekki allar kærleiksríkar.

Við höfum verið settir í hlutverk verndara vegna eðlis okkar og aðstæðna. Tækni þeirra gerir þeim kleift að vernda mörg tilverustig, sérstaklega jörðina sem er heimkynni okkar og við köllum Vetrarbrautina sem þeim finnst fyndið.

 

Verkfæri fyrir upprisu og röðun jarðar við Miðsólina
Juliano, Arcturians og Metatron

Sæl, ég er Juliano. Við erum Arcturians. Við munum endur-skoða upprisu. Notkun etheric kristalla sem nú eru innan jarðar eru einnig verkfæri til að nota fyrir upprisu ykkar. Jöfnun Miðsólarinnar gegnir nokkrum mikilvægum hlutverkum í þróun orkunnar á jörðinni. Sérstaklega munum við líta á hlutverkið sem röðun (Central Sun) Miðsólar mun leika í uppstigningu ykkar. Miðsólarröðunin er einkum nauðsynleg fyrir uppstigninguna . Til að stíga upp verður maður að hafa jöfnun við æðra sjálfið, með sálartilgangi og með fimmtu víddinni.

Þessar röðun gera ykkur kleift að skipta samstundis um orku og færa ykkur yfir í aðra vídd. Óþarfi er að segja, röðunin verður að vera algjör og nákvæm. Jöfnunin verður að vera svo algjör að uppstigning verði samstundis eða samtímis og án fyrirhafnar. “Án fyrirhafnar” felur í sér að þú ert ekki að reyna að ná uppstigningu.  “Án fyrirhafnar” þýðir það að þú ert svo í takt, að orkan í neðri líkama þínum getur færst. Þú ert í einu vetfangi að fara yfir á næsta svið.

Að nálgast stjörnugáttina

Central Sun og Stargate eru einliða. Með því meina ég að þær séu á sama sviði. Hlutverk þeirra er ólíkt, en orkan er svipuð. Kannski mætti halda að í fimmtu víddar áætlun hlutanna væri ekki línuleg röð. Collinear (merkir í eða  að deila sömu beinu línunni) gefur í skyn að þær séu samhliða og á svipaðan hátt. Þegar ég tala um uppstigninguna verð ég líka að tala um Stjörnugáttin, því það er milliskref inn í uppstigningar orkuna. Það er hægt að líta á það sem fyrsta áfangastað, aðlögunarstað, sérstaklega þegar þú skilur að þú mátt ekki fara í gegnum Stjörnuhliðið fyrr en þú hefur lokið uppstigningunni og líkamlegum jarðvistum.

Þú getur nálgast Stjörnugáttina núna, en þú getur ekki farið í gegnum hana. Að fara í gegnum Stjörnugáttina er orku tíðnihækkun þar sem allur ljós andi þinn er umbreyttur á mjög öflugan hátt.

Eftir að hafa farið í gegnum Stjörnugáttina, er núverandi orkusamsetning þín á jörðinni ekki lengur í boði fyrir þig. Þú getur ekki snúið aftur til jarðarinnar nema að endurfæðast. En þú getur komið í forsal inngang Stjörnugáttarinnar.  Í því herbergi ertu tengdur við og á sömu tíðni og Miðsólin.

Þegar þú ert á tíðni Miðsólar áttarðu þig á Arcturian vitundinni og stjörnufræjum þínum. Þið eruð starfsmenn Arcturian á sömu tíðni og þessi forsalur Stjörnugáttarinnar. Þú ert nú í takt við sál þína, orkumikinn kjarna sem er handan jarðar huga þíns. Þegar þú ert í takt við Miðsólina, ertu líka fær um að upplifa orkusvið kosmíska eggsins. Þú ert fær um að upplifa orkumikinn kjarna þinn og form. Þetta orkumikla andlega form er þekkt hjá öllum verum æðri þróunar í vetrarbrautinni okkar.

Við, Arcturians, gerum ráð fyrir öðru líkamsformi og við gætum litið öðruvísi út en þið. Þegar við komum inn í sálina orkumikinn kjarna sem tengist Miðsólinni, þá getum við deilt sameiginlegu orkuformi með ykkur. Þetta orkuform er forholdgun. Þetta er öflug orka sem er foráætlun og kannski er hægt að kalla hana sálarorku. Þess vegna eigum við margt sameiginlegt með ykkur. Við eigum margt sameiginlegt með öllum verum sem eru að flytja inn á hærri sviðin.

Jörðin er forrituð fyrir uppstigningu

Tengsl ykkar við Miðsólina og skilningur ykkar á Stjörnugáttinni kennir ykkur það sem er handan sálarorkunnar. Það kennir ykkur um uppstigninguna í stjörnuríkið. Uppstigningin verður hluti af lokaverkefni plánetunnar. Hún er hluti af fæðingarferlinu og markmið allra endurfæðinga sem færir ykkur í átt að því þar sem kóðarnir og vinnan við þessa umbreytingu eru felld inn í allar frumur ykkar. Jörðin er forrituð til uppstigningar.

Jöfnun eins og við munum sjá á jörðinni flýtir fyrir, leggur áherslu á upprisu þína og flýtir fyrir eðlilegu ferli. Upprisa er eðlilegt ferli sem venjulega er ekki rætt um á jörðinni. Uppstigning er eðlilegt ferli sem er ekki hluti af viðurkenndri endurvakinni hugmyndafræði. Það eru uppljómunar hugsanir og einnig er talað um að ná æðri vitund í trúarbrögðum. Það er aðeins í sumum trúarlegum textum sem þessi hugmynd um upprisu er sett í orð. Það hefur aðeins vakið athygli ykkar undanfarið vegna mögulegra hrikalegra atburða á jörðinni. Það er kynnt fyrir ykkur eins og uppstigningin sé flótti fyrir ykkar frá þessum hrikalegu atburðum.

Það er eitt stig sannleika í þessum fullyrðingum. Hrikalegir atburðir eiga sér stað á þessum tímum, jafnvel í þessum töluðu orðum. Pólunin verður hraðari, eins og við höfðum spáð fyrir um í fyrri fyrirlestrum. Ekki halda að það sé pólunin eða hrikalegir atburðir sem skapa uppstigninguna, eða að þú ættir að búa þig undir að flýja þetta vegna uppstigningarinnar. Frekar, skulið þið vinna ötullega að því að samræma ykkur við Miðsólar orkuna. Það mun koma öðrum þáttum ykkar í takt. Vinnið að því að samræma ykkur við Stjörnugáttina. Þá muntu þið hvorki óttast að deyja í hrikalegum atburðum né bregðast neikvætt við póluninni.

Að tengja hrikalega atburði við upprisuna eru mistök sem fólk á öðrum plánetum hefur gert. Þeir týndust í þeirri hugsun að pólunin og hrikalegir atburðir væri sú orka sem settu af stað uppstigninguna. Frá lægra vitundarsjónarmiði lítur út fyrir að fólk vilji flýja.

Í sannleika sagt er pólun samsvörun eða hliðarverkun. Það vill svo til að á þessum tíma pólunar geta þeir sem eru á lægri orkusviðum ekki haldið haldið hárri orkutíðni og geta því orðið fyrir þeim stórslysum sem áður hefur verið lýst í skráðri sögu þessarar plánetu. Það leiðir okkur að mikilvægri umræðu um að halda orku

Kallið á meistara Arcturian

Að halda á orku er ferli sem krefst fallegs farvegs. Að halda í orku krefst þróunar í líkamanum svo hægt sé að vinna úr æðri orkutíðni, æðri skilningi og halda henni. Þið eruð að vinna og hafið unnið að því að halda hærri tíðni.

Sumir gætu sagt: “Hvað gerist ef mér mistekst, ef ég er ekki nógu klár eða háþróaður, eða ég er ekki að uppfylla mína andlegu lexíu nógu mikið til að ná þessari orkutíðni sem þú ert að tala um, Juliano?” Þar koma Arcturians inn. Við lítum á okkur sem sálusystkin ykkar.

Kallið á okkur, kallið á Juliano, Helioah, Tomar og hina leiðbeinendur Arcturian og biðjið þá að búa/vera með ykkur. Cohabitate “Sambúð” er hugtak þar sem eteric andaform, æðri vera fer inn á orkusvið ykkar. Við förum ekki inn í líkamann. Þegar við erum á orkusviði ykkar, getum við aukið tíðni og hækkað verulega andlegt ljós sem getur leitt ykkur í æðri röðun.

Það er þörf á hraðri röðun. Við notum hugtakið “röðun/jöfnun” frekar en “framfarir” eða “þróun”. Í hugtökum okkar verður þið “samstillt”. Þið eruð nú þegar æðri verur og þróun ykkar þýðir að þið komið inn í röðun. Það fjarlægir strax allar hugsanir um lágt sjálfsmat eða að geta ekki lokið ákveðnum verkefnum vegna fyrirstaða. Þið leitið að röðun og við bjóðum upp á getu okkar til að vera í samstarfi við ykkur á hærra stigi til að flýta fyrir röðun ykkar. Að halda í orku krefst þróunar í líkamanum.

Þið gætuð haldið að ef við vinnum með ykkur og förum svo, getið þið ekki haldið hærri orkutíðni ykkar. Við höfum marga Arcturian kennara sem eru tilbúnir og færir um að vinna með ykkur í stöðugri sambúð. Reyndar væri ég til í að veðja á að sum ykkar sem lesið þessi orð hafið verið á Arcturus með okkur og boðist til að vera í sambúð með nemum á jörðinni sem enn hafa ekki náð hærri okrutíðni. Þetta gæti verið vel þekkt ferli fyrir ykkur.

Sambúð er ferli sem Sananda þekkir ásamt öllum háum meisturum Vetrarbrautarinnar. Þið eruð ekki ein. Ferlið við þessa röðun krefst aðstoðar, rétt eins og þið þurftuð aðstoð við að fæðast. Flest ykkar voruð með lækni viðstaddan þegar þið fæddust á jörðinni. Það er í raun alls ekki óhugsandi að hafa æðri veru frá Arcturus í sambúð með ykkur til að aðstoða ykkur í röðuninni.

Kallið á Arcturian meistara til að vera með ykkur. Búið til pláss fyrir þá í hugsunum ykkar og orkusviði. Þið verðið að gefa leyfi fyrir því að þeir verði með ykkur. Þegar þú vilt ekki hafa þá með ykkur fara þeir. Reyndar er það góð æfing að biðja þá fara og kalla svo í þá til baka.

Þetta eru meistarar sem eru þjálfaðir til að vinna með ykkur Jarðarverum. Þeir eru í takt við Miðsólina og Stjörnugáttina. Þess vegna geta þeir hjálpað ykkur við röðunina. Þeir gætu sagt þér eitthvað eins og að “sleppa óttanum” og “sleppa tilfinningum þínum um óverðugleika”. Þú gætir fundið fyrir hærri orkutíðni. Þessi æðri tíðni er aftur á móti skilgreining okkar á eiginleika þess að þú færist til í röðun. Þú finnur síðan og upplifir meira ljós.

Því nær Stjörnugáttinni sem þú kemst, því meira finnur þú þessa sálarorku, þessa frum ljósorku. Bara að geta hugsað um Stjörnugáttina, geta skilið hana, er skref í átt að æðri vitund. Að ferðast til Stjörnugáttarinnar er reynsla á æðstu tíðni. Einn af umsjónar- og gæslumönnum Stjörnugáttarinnar er erkiengill Metatron.

Metatron hefur djúpa og öfluga tengingu við Arcturians. Nafn hans, “Metatron”, er í raun Arcturian nafn. Það þýðir “verndari Stjörnugáttarinnar” á tungumáli Arcturian. Ég bið Metatron að vinna með ykkur og svo kem ég aftur. Hér er verndari Stjörnugáttarinnar, Erkiengill Metatron. Ég kem aftur.

Atah. Sæl, ég er Erkiengill Metatron.

Ég tala við ykkur um að þið séuð farvegir og haldir tengingu til að þróa þessa kóða uppstigningar. Uppstigningar kóðarnir eru orð og orkutegundir sem hjálpa til við að koma fram þeirri röðun sem Juliano talaði um. Þessi jöfnun er einnig kölluð “aflæsing”. Til að aflæsa eða opna þessa kóða krefst þess að þið hafið farveg til að halda orkunni. Ég skal útskýra þetta fyrir ykkur.

Að auka orku fyrir farveginn

Hvert ykkar, sem orkusvið kosmísks eggs, víbrið á tíðni. Tíðni skilgreinir orkustig. Ef þið víbrið á lágri tíðni, þá hafið þið ekki mikla andlega orku. Ef þið víbrið á hárri tíðni, þá haldið þið meiri orku. Farvegurinn ykkar eru í laginu eins og kosmískt egg  og umlykur allt orkusviðið sem táknar raunverulegan þig, öfugt við líkamann. Þegar farvegurinn er fær um að halda hærra titringsljósi, þá tónar þú á hærri tíðni. Að lokum, vegna þess að þú ert á þessari háu tíðni, getur þú stigið upp.

Að opna kóðana og koma ykkur í takt getur aðeins átt sér stað ef farvegurinn getur haldið hærri tíðni. Ef hann getur ekki haldið hærri tíðni, þá brotnar hann. Þið verðið óskipulögð, orkan fellur og þið þurfið að raða ykkur saman upp á nýtt. Ég get útskýrt þetta fyrir ykkur einfaldlega með því að nota hliðstæðu Guðdómsins og sólarinnar.

Við skulum ímynda okkur að þú sért í geimskipi að fara til sólarinnar og eftir því sem þú kemst nær og nær, sundrast skipið vegna þess að það getur ekki haldið aftur af orkunni. Þið höfðuð ekki sterkt skip til að vernda ykkur. Við skulum ímynda okkur einnig að þið séuð að nálgast meira og meira þróun ykkar þar til þið eruð frammi fyrir Guði. Þið eruð á stað þar sem þið getið séð andlit Guðs, en þið hafið hvorki farveg né getu til að halda þeirri æðri orku. Þá eruð þið á þessu orkusviði en sundrist vegna þess að farvegurinn gat ekki haldið því.

Þetta er nefnt í Biblíunni ykkar sem Jesús vísaði til. Móse vildi sjá andlit Guðs. Jafnvel Móse, sem var mikil vera, mátti ekki sjá andlit Guðs. Ef Guð hefði litið á Móse eða Móse hefði litið á Guð, þá hefði Móse sundrast. Guð leyfði Móse aðeins að sjá skugga sinn og það var næstum meira en Móse þoldi, en honum tókst að halda sér í takt.

Ímyndið ykkur þróaða farveginn sem var Jesús. Skip Jesú var svo ósnortið, svo fullkomið að hann gat verið við hliðina á Guði. Þess vegna var hann kallaður sonur Guðs. Sonurinn getur setið hjá föðurnum. Þið munt geta setið við hlið föðurins líka, en þið getið ekki gert það núna vegna þess að farvegurinn getur ekki haldið þessari orku enn þá. Við vitum að það eru örlög þín. Verkið sem Arcturians eru að tala við þig um felur í raun í sér að auka orku og styrk farvegarins.

Einbeitið ykkur að farveginum

Ég hef talað þessi hebresku orð við ykkur áður: Eh’jeh asher Eh’jeh. Þið getið þýtt þetta sem: “Ég mun verða það sem ég er.” Þetta eru dulkóðuð orð. Sumir segja: “Ég hef heyrt þessi orð áður, Metatron. Af hverju þarf ég að heyra þau aftur?”

Þetta er ekki eitthvað sem þið segið einu sinni; Þetta er mantra. Það er eitthvað sem þið vinnið með stöðugt til að byggja upp orkuna. Einbeitið ykkur að skipinu ykkar; leggið áherslu á að byggja upp orkuna. Ef þið viljið, skulið þið einnig einbeita ykkur að Arcturian sem munu vera í samstarfi við ykkur. Það mun færa meiri orku. Mundu að titringur og tíðni í anda þýðir æðri orka. Eh’jeh asher Eh’jeh.

Þegar þið eruð á þessari hærri tíðni, þá eruð þið í takt. Hugsun um að þið viljið stíga upp er allt sem þarf. Þegar þið eruð á æðri titringi eruð þið á stigi kraftorku. Þessi kraftorka er þannig að hún skapar uppstigninguna. Uppstigningin krefst ákveðinna hluta af ykkur og krefst þess að þið séuð á ákveðnu stigi. Ég veit að þið getið ekki haldið því stigi allan tímann á jörðinni — sérstaklega á þessum tíma pólunar og skelfilegra atburða. Ótti og þéttleiki mun skapa ykkur lægri tíðni. Lífið á jörðinni byggist ekki endilega á því hvar þið eruð á einu augnabliki.

Ég veit að þetta mun hljóma eins og þversögn, en lífið er uppsöfnun þess hver þið eruð og hvaða stigi þið hafið náð. Þið gætuð hafa náð þessu hærra stigi núna, og svo tuttugu mínútum síðar gætuð þið fallið, en hjörtu ykkar er samt góð. Þið hafið trú og röðun og viljið halda henni. Æðri orka skilar sér.

Það er rétt að á dauðastundu ættuð þið að vera á þessu háa stigi, en það munu ekki allir geta þetta. Jafnvel Jesús á krossinum hafði efasemdir og fór tímabundið á lægri tíðni. Var honum neitað um uppstigningu af því að hann var á lægri tíðni á þessu augnabliki? Nei. Jafnvel þó að  hann væri algerlega týndur myndi hann samt komast inn í konungsríkið. Hann var fullkomnuð orka. Hann var með hátt ljós og gat haldið í sér. Ég segi ykkur þetta svo ykkur líki ekki illa þó að þið missið ljósið tímabundið, ljósið sem þið hafið núna. Ég ábyrgist að stundum munuð þið ekki geta haldið hærra ljósi vegna þess að jörðin er í svo mikilli pólun.

Það er áskorun fyrir alla meistaranema að halda stöðugt ljósinu. Ekki halda að það að vera þéttur stundum útiloki ykkur frá uppstigningu. Þið getur haldið hugsuninni um “Ég mun verða það sem ég er”. Það er eins og dáleiðsla þegar þið heyrið eða segið þessi orð. Þau eru dulkóðaðar orkutegundir sem minna ykkur á æðra ástand og sem virkja ykkur. Jafnvel þó þið farið ekki samstundis í æðra ástand, munið þið finna mátt þessara orða. Titringur þessara orða gerir eitthvað við orkuna þína, það setur hlutina á hreyfingu, jafnvel þótt þið finnið það ekki strax.

Hafið trú. Ég mun kyrja orðið “trú” fyrir ykkur á hebresku og þetta mun virkja trú ykkar á æðri hátt. Emunah, Emunah Tov. Góð trú er mikilvæg. Skip ykkar er bjartara.  Orka kosmíska eggsins er núna er meiri. Það er farvegur sem getur haldið þessari röðun og byrjað að titra.

Atah Kadosh. Þú ert heilagur yðar hátign. Heilög hátign er meiri titringur- hærri tíðni. Leyfið heilagri hátign að koma inn til ykkar núna svo þið getið verið á hærri tíðni. Þegar þið eruð á hærri tíðni, getið þið stigið upp og verið í takt við heilaga hátign. Aur Ha-Kodesh.Atah Kadosh.

Hin heilaga orka úr eteric kristöllunum geymir tíðni sem ekki er hægt að halda í venjulegum jarðarfarvegum. Egypsku píra-mídarnir voru byggðir til að halda orku, rétt eins og þið hfið stíflur til að halda aftur af orku. Það eru farvegir á jörðinni sem voru settir hér til að halda andlegri orku. Það væri tilgangurinn með því að byggja Arcturian musteri á jörðinni að skapa heilaga farvegi til að halda andlegri orku.

Eteric kristallarnir hafa þann tilgang að halda andlegri orku fyrir Arcturian stjörnurnar. Þið eruð svo falleg, sérstaklega þegar þið haldið þessari stórkostlegu orku. Ég skila þér til Juliano.

Blessuð séuð þið, “children of B’na iElohim” (börn Guðs). Ég er Metatron.

Þetta er Juliano.

Ég er ánægður að skilningur á þessum eteric kristöllum er dýpri svo að þið skiljið betur að þeir hafa sérstaka andlega orku. Mér finnst uppstigningin vera nálægt vegna þess að Miðsólar röðunin er nálægt. Þátttaka ykkar og skilningur á uppstigningu hefur aukist og dýpkað gríðarlega á undanförnum árum. Æfið ykkur í að stíga upp í stjörnuskipið okkar. Æfið ykkur í að nota inngang og forsal Stjörnugáttarinnar. Ég er Juliano. Við erum Arcturians.

Yeshua Ben Joseph

Ég er einnig Arcturian, en ég er ekki Sanat Kumara. Margir þeirra sem lesa þetta munu án efa þekkja nafn mitt sem Jesús frá Nasaret.

Ég vil byrja á að leiðrétta nokkrar mistúlkanir um mig og boðskap minn.

Ég er Arcturian, en útstreymi mitt eða ljós í formi manneskju bjó á jörðinni. Biblían, mjög brenglað skjal segir mig hafa fæðst meyfæðingu, að María móðir mín hafi meðtekið heilagan anda.

Í raun var þetta Arcturian getnaður og þó að ég hafi fæðst í mennskan líkama, var helmingur erfða minna Arcturian. Með öðrum orðum, móðir mín var mennsk, en faðir minn var Arcturian. Vegna Arcturina erfða minna var auðvelt fyrir mig í hugleiðsluástandi að ná tengingu við mitt eigið 5tu víddar sjálf þar sem Jesús var bara lítill hluti af þeim Yeshua sem bjó í fimmta víddinni.

Getið þið ímyndað ykkur hversu skrýtið það var að vera manneskja fyrir 2000 árum þegar helmingur sjálfs mín var svo þróaður og ekki af þessum heimi.

Þegar ég varð fullorðinn, skildi  ég til fulls 5tu víddar eiginleika mína og þá tækni sem ég gat nálgast sem slíkur og mörg þeirra kraftaverka sem mér voru eignuð voru í raun 5tu víddar tækni.

Boðskaður minn var einfaldur.

Elskið hvert annað.

Þessi hæfileiki til að finna til með öðrum er Arcturian eiginleiki.

Ég hélt að verkefni mitt myndi verða einfaldara en það varð. Ég gerði ekki ráð fyrir því bakslagi sem fylgdi mannlegri heimsku, græðgi, hroka og þá meðfæddu og ásköpuðu þörf fyrir að haf vald yfir öðrum.

Á augnbliki upprisu minnar eins og segir í guðspjöllunum, hvarf líkaminn úr hellinum. Það sem ekki var sagt þar sem að frumstæð hugsun þess tíma skildi það ekki, vara að ég notaði Arcturian tækni til þess að gera það. Ég flutti einfaldlega kjarnaþætti líkamans í fimmtu víddina með því að nota Arcturian ljósforms tækni.

Mjög stuttu eftir dauða minn og brottför frá jörðinni varð minn elskaði lærisveinn, þróasti námsmaðurinn minn, sem sannarlega var einnig kennari minn og  konan mín María Magdalena fyrir öfund og aðkasti. Þversögnin var sú að hún var úthrópuð af þröngsýnum smásálum og hinum lærisveinum sem eftir voru.

Mér finnst það kaldhæðnislegt og tregablandið að ég skuli hafa þurft að standa frammi fyrir þessum aðstæðum á þann hátt sem kemur fram í skýrslu Sanat Kumara. Fyrir Arcturians er markmiðið alltaf það sem skiptir mestu máli framar þörfum hjartans. Ég skildi eftir mína elskuðu Maríu Magdalenu og dóttur okkar sem eins og allir vita er ekki getið um í guðspjöllunum.

Ég eins og Sanat Kumara velti því fyrir mér þegar ég lít til baka; myndi ég gera þetta allt aftur.

Ég er sammála Sanat Kumara þegar hann segir að við Arcturians verðum að setja þarfir hjartans inn í jöfnu skuldbindingar okkar við verkefnin.

Það er huggun að fá að vera með minni elskuðu Maríu Magdalenu, en ég er sorgmæddur yfir því hvernig fór fyrir boðskap mínum. Í stað þess að rísa upp  sjálfir, þá líta þeir sem segjast fylgja mér á mig sem bjargvætt. Það var aldei ætlunin. Það voru margar túlkanir á orðum mínum, flestar þeirra rangar, en í grundvallaratriðum var það sem ég reyndi að miðla þeim sem fylgdu minni leið, að þeir yrðu hólpnir vegna eigin æðri þróunar, vitsmuna og frelsis.

Mér finnst það fyrirlitlegt, óheppilegt, en einnig skiljanlegt að sannleikur minn skyldi verða svo afvegaleiddur.

Með því að vera frelsaður meinti ég að vera bjargað frá því að lifa “lægra” lífi, vera bjargað úr dimmu heimskunnar og frelsað úr fangelsi sálarinnar.

Þeir sem bíða eftir því að ég snúi aftur til að bjarga þeim og öðrum í gegnum trúarkenningar frá eigin misnotkun á lífinu, þeirra eigin heimsku og sálarfangelsi verða mjög vonsviknir.

Ein mín mesta eftirsjá fyrir utan það að skilja Maríu eftir, var hinn tímabundni missir dóttur okkar í jarðlífinu, en ég þurfti að einblína á verkefnið. Nú þegar verkefninu er lokið og ég lít til baka verð ég miður mín þegar ég sé hvað hefur gerst á jörðinni í mínu nafni.

Hvernig getur nokkur sem lifir í mínu nafni og kallar sig kristinn alið á hatri í stað kærleika. Það er óhugsandi fyrir mig sem Arcturian að slík brenglun á boðskap mínum skuli hafa getað átt sér stað, en hins vegar hafandi verið mennskur á jörðinni, þá skil ég það.

Eins og Sanat Kumara minntist á, eru Utanjarðarverur bæði góðviljaðar og ekki góðviljaðar, sumir kærleiksríkir og aðrir illir og það sama gildir um mennina. Það er spurning sem hver verður að svara fyrir sig sjálfur.

Viltu vera kærleiksríkt afl í þinni veröld eða ekki.

Ef ásetningur þinn er að vera kærleiksríkur, þá býð ég þig velkominn hvort sem þú kallar þig kristinn eða ekki.

Ef þú hins vegar ert illur og dreifir hatri í heiminum, kallaðu þig ekki kristinn.

Fyrir sakir nafns míns bið ég ykkur um þetta.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dr. Norma Milanovich
We, the Arcturians

  1. kafli Arcturians

Verkefni okkar er að hækka alla orkutíðni jarðarinnar. Það þýðir, að þetta er sameiginlegt átak og að margar sálir „bæði á og innan jarðarinnar“  eru boðnar velkomnar til samstarfs við okkur.

Arcturians á meðal okkar

Arcturians eru mjög háþróaðar, kærleiksríkar og friðsamar fimmtuvíddar utanjarðar verur sem koma frá Arcturus, stjörnu í Boötes stjörnukerfinu. Fyrsta seinni tíma manneskja til að nefna Arcturians var Edgar Cayce. Eftir að hafa verið í samskiptum við þá, skrifaði hann að þeir væru hæsta siðmenningin í okkar vetrarbraut. Við vissum ekki mikið um þá fyrr en Dr. Norma Milanovich byrjaði að miðla þeim á tíunda áratugnum og skrifaði „Við, The Arcturians,“ sem var gefin út árið 1990. Síðan þá hafa margir aðrir greint frá því að þeir hafi verið í sambandi við eða haft einhvers konar samskipti við Arcturians og margar bækur hafa verið gefnar út um slíka reynslu.

Þegar þeir höfðu fyrst samband við mig hafði ég heyrt á þá minnst, en hafði enga hugmynd um hverjir þeir voru. Núna er ég í daglegu sambandi við þá.

Í fyrsta skipti sem ég fann fyrir nærveru þeirra var árið 2010. Ég sat á veröndinni fyrir framan húsið mitt og horfði á sólarlagið. Allt í einu sá ég ský sem var eins og trekt í laginu sem var skrítið í sjálfu sér því að við fáum ekki skýstróka hér og það var enginn stormur á svæðinu. Hluti af stróknum kom út úr skýinu og niður og snéri sér beint að  Mt. Taylor.

Mér fannst að athygli minni væri beint að Mt. Taylor, einnig þekkt sem Turquoise fjall staður sem er heilagur Navajo indiánum og nokkrum öðrum ættbálkum, því að ég ætti að vinna eitthvað verkefni þar. Litlu síðar á meðan ég ók að svæðinu, fann ég fyrir Arcturian sitjandi hægra megin við mig, annan fyrir aftan mig og þann þriðja vinstra megin. Þeir eru alltaf þrír með mér og venjulega í sömu stöðu, jafnvel þó að þeir séu fleiri sérstaklega þegar ég er að vinna. Stundum eru þeir allt í kringum mig, en aldrei neinn beint fyrir framan til að hindra mér ekki sýn.

 

Dr Norma J. Milanovich er sendiboði fyrir upprisna meistara varðandi umbreytingu jarðarinnar inn í fimmtu víddina. Jörðin er að ganga inn í Vatnsberaöldina, hærri vídd tímans / rýmisins, og uppstignir meistarar eru með góðri og kærleiksríkri leiðsögn að leiða mannkyn í gegnum þessa gátt.

Arcturians eru upphaflega hópvitund eða hópsál. Jafnvel þó að einstakur Arcturian geti haft samskipti við einstakling á jörðinni, þá eru Arcturians ekki algerlega aðskildir einstaklingar á sama hátt og maðurinn er aðskilinn manneskja með einstaka sjálfsmynd sem er ótengd öllum öðrum. Þegar Arcturian hefur samskipti, þá hefur hann samskipti fyrir alla hópvitundina frekar en frá einu takmörkuðu sjónarmiði eða reynslu.

Þannig að í þeim skilningi stendur hver Arcturian fyrir alla. Þegar ég átti samskipti við þá í upphafi, var það alltaf við hópvitundina.

Stöku sinnum má vera að einstaklingur hafi talað til mín, en þar til nýlega hafði ég ekki fengið nein sérstök nöfn. Núna er ég reglulega í samskiptum við El Morya. Arcturians hafa samskipti „telepathically“ eða huglægt bæði sín á milli og við okkur.

Mest af því sem við vitum um þá er í gegnum fólk sem hefur miðlað þeim. Eins og ég sagði áður hefur hver manneskja persónulega „síu“ sem hann eða hún sér í gegnum og tekur á móti öðrum í alheiminum og þar sem allir Arctruians hafa samskipti í gegnum þessa síu, er ekki alltaf víst að upplýsingarnar komi 100% réttar. Þar sem að við erum einstaklingar, höfum við ekki öll sama orðaforða, sama þekkingargrunn, né sömu reynslu og ég held að þetta hafi áhrif á hvernig þeir hafa samskipti við okkur. Þeir tala við okkur á þann hátt sem þeir þurfa til þess að við skiljum þá. Hver einstaklingur hefur líka val um hversu miklum upplýsingum hann eða hún vill deila með öðrum  (t.d. í bók).

El Morya er uppstiginn meistari þekktur sem Chohan af fyrsta geisla (eða bláa geislanum). Hann hefur holdgast nokkrum sinnum á jörðinni, þ.á.m. sem Abraham og sem Melchior (einn af vitringunum þremur). Uppstigning hans var 1898 og hann vinnur núna náið með Mikael erkiengli við að vernda mannkyn frá neikvæðum áhrifum.

Svo að það sem  við höfum núna er eins og margir litlir hlutar eða púsl sem bíða eftir restinni til að fylla í eyðurnar svo að úr verði heil mynd.

Sumir hlutar myndarinnar eru þó algerlega skýrir. Stór hluti af markmiði Reptilians/Skriðdýranna (mun kalla þá það hér eftir) er að skapa og stuðla að ótta, misræmi og neikvæðni á meðal mannkyns.

Arcturians sem standa fyrir upplýst Himnaríki og himneska stjórn eru hér er til að kenna okkur að sigrast á þessu mark-miði Skriðdýranna með því að hækka orkutíðni okkar og útrýma neikvæðri orku sem umlykur okkur núna. Þeir eru nú þegar á miklu hærri tíðni en við. Það er ein af ástæðunum fyrir því að þeir kjósa að hafa samskipti við okkur á þennan hátt frekar en að birta sig í þriðju víddinni (sem flest okkar eru ennþá í), jafnvel þó að þeir séu færir um það. Önnur ástæða fyrir því að þeir sýna sig ekki bara þannig fyrir okkur er sú, að þeir fylgja alheimslögmálum og trufla ekki karmíska vinnu annarra.

Verkefni þeirra á jörðinni

Upphafleg áhersla Arcturian siðmeningarinnar er andleg uppljómun og markmiðið að hjálpa öðrum – sérstaklega okkur á jörðinni – til að opna hjörtu okkar og hefja leiðina að hærra vitundarstigi. Þeir vilja hjálpa okkur að skilja Guð, okkur sjálf og lögmál alheimsins. Samskipti þeirra innihalda ekki eingöngu hugsanir, heldur orkumynstur og tækni þeirra ásamt orkunni og hugsanamynstrinu, geta hjálpað okkur að heila okkur.

Aðrar lengra komnar siðmenningar hjálpuðu þeim á fyrri stigum þróunar þeirra og nú er komið að þeim að hjálpa okkur í okkar þróun. Þeir vilja ekkert frekar okkur til handa en að við dveljum með þeim í ljósinu. Þeir eru frábærir kennarar og vilja að við tökum á móti þeim. Þeir hafa í raun hagsmuna að gæta í því að hjálpa okkur og kenna, því að það skapar jákvætt karma fyrir þá þar sem þeir eru eins og við á leið til frekari þekkingar og þróunar til enn hærri sviða.

Arcturians hafa verið til miklu lengur en jörðin og þeir hafa sérstakt samband við þessa plánetu. Arcturians voru upphaflegir nýlenduíbúar jarðarinnar og þeir hafa haft tengingu við jörðina og okkur sem búum hér frá upphafi.

Þeir Arcturians sem komu fyrstir til nýlendunnar jarðar fóru héðan löngu síðan, eftir að siðmenningu þeirra á jörðinni var eytt. Þeir hafa unnið náið með öðrum utanjarðarverum s.s. Pleiadians 9) og Andromedans 10), sem síðan erjuðu jörðina eftir að Arcturians voru farnir. Síðan þá hafa þeir alltaf verið meðvitaðir um okkur og verndað okkur alla tíð. Þeir bera mjög mikla virðingu fyrir „Terra“ eins og þeir kalla jörðina og finna til einskonar ábyrgðar gagnvart okkur og það er vegna þess sem þeir hafa vakað yfir okkur og verndað og það er einnig þess vegna sem engin Skriðdýr koma lengur til jarðarinnar. Andlegir kraftar þeirra eru svo háþróaðir að ekki aðeins geta þeir skapað hluti með hugarorku einni saman, heldur geta þeir ferðast á milli vídda bæði æðri og lægri. Þeir gera það með því að skapa og opna gáttir og bara með því að opna gátt til jarðar, eru þeir að senda okkur ljós og jákvæða orku.

 

9) Friðsamir og vinsamlegir eru Pleiadians þær utanjarðarverur sem líkjast mest mönnum og margir bera keim af þeim. Þeir eru fjölvíddarverur, en upphafleg heimkynni þeirra voru eyðilögð af Skriðdýrunum. Þeir eru núna í Pleiadian stjörnukerfinu, þar sem þeir hittu Arcturians, sem kenndu þeim að verja hin nýju heimkynni sín fyrir Skriðdýrunum. Núna vinna þeir með Arcturians við að losa jörðina við Skriðdýrin og aðstoða við þróun andlegrar umbreytingar.
10) Andromedans eru utanjarðarverur sem hafa skýr einkenni manna frá stjörnukerfinu Andromedu. Líkt og Arcturians og Pleiadians, eru þeir hátíðniverur og aðilar að Alheimsráðinu. Þeir vinna einnig með Krists vitundinni og eru hér til að hjálpa plánetunni okkar. Þeir hafa samskipti með hugsanaflutningi og hafa mikla vísindaþekkingu. Undanfarið hafa Andromedans og Pleiadians komið oftar og oftar í gegnum miðlun.

Hvernig geta þeir hjálpað okkur

Við þurfum á jákvæðri orku að halda. Arcturians segja, að orkan sem sé á jörðinni geri okkur erfitt fyrir að halda okkur jákvæðum og að opna hjörtu okkar til að tengjast Uppsprettunni. Jafnvel þó að mannkyn séu mjög miklar tilfinningaverur, þá reynum við ekki mikið að stjórna tilfinningum okkar. Það er meira eins og að tilfinningarnar stjórni okkur. Þess vegna er svo auðvelt fyrir okkur að detta í neikvæðni s.s. reiði, ótta,  græðgi, öfund, hatur og örvæntingu sem veikir okkur og gerir okkur að auðveldri bráð fyrir Skriðdýrin. Arcturians hafa lært sjálfsaga. Þeir kunna að halda jafnvægi á milli jákvæðni og neikvæðni, yin and yang. Þeir hafa stjórn á tilfinningum sínum og það hefur gert þeim kleift að ná þeim miklu andlegu og tæknilegu framförum sem þeir hafa gert.

Þeir benda á að menn hafa tilhneigingu til að láta hugann reika. Við veitum ekki nægri athygli því sem við hugsum, segjum, finnum og gerum. Arcturians ráðleggja okkur að eyða ekki orkunni okkar né láta neikvæðnina í kringum okkur soga hana í burtu. Til að ná stjórn á hugsunum okkar, orðum, tilfinningum og gjörðum sem eru uppspretta orku, þá verðum við að skilja hversu öflug þau – og við – raunverulega erum.

Mennirnir eru líka mjög miklar keppnisverur. Við keppum hvert við annað, aðrar þjóðir, trúarbrögð og menningu. Það að vinna eða sigra er mörgum okkar mjög mikilvægt, svo sem samkeppni um peninga og fjármagn. Samkeppni veldur árásargirni, það gefur til kynna að það vanti eða sé skortur á því sem við erum að keppa um. Þegar einhver vinnur, þá tapar einhver annar og svo lengi sem við erum upptekin af því að etja okkur hvert gegn öðru, þá getum við ekki unnið saman að því að leysa önnur vandamál. Samkeppni stuðlar að allt of miklu af ágreiningsmálum á jörðinni. Arcturians segja, að við þurfum að opna og þroska hjörtu okkar, því að það opinberar sannleikann. Þegar við verðum fær um að sjá þessa tvíhyggju sem okkur finnst sjálfsögð og eðlileg en er tálsýn, þá getum við forðast samkeppni milli manna og þjóða og fundið lausnir á kærleiksríkan hátt.

Þar sem Arcturians eru ekki tvíhyggju hópvitund, þá veldur samkeppni þeim ekki truflun og athygli þeirra beinist ekki að persónulegum ávinningi eða persónulegu öryggi. Þess vegna ríkir alltaf friður í þeirra siðmenningu á meðan okkar er alltaf í stríði einhvers staðar á jörðinni. Þeir segja að öll þessi samkeppni sé það sem veikir okkur og fær okkur til að halda í óttann og óttinn er einmitt það sem hentar markmiðum Skriðdýranna. Þeir vilja etja okkur saman hverju gegn öðru fremur en þeim sjálfum.

Vegna þess að Arcturians eru ekki keppnisverur, þá færir hver einstaklingur þekkingu, hæfileika og færni til heildarinnar. Þeir vinna allir saman. Útkoman er sú, að þeir eru miklu tækniþróaðri en við. Vísindaleg og tæknileg sérþekking þeirra ásamt hæfni til að vinna sem ein vitund, gerir þá miklu sterkari og öflugri en Skriðdýrin. Jafnvel þó að þeir séu grannar verur og aðeins u.þ.b. 1 metri á hæð, sem er mun minna en Skriðdýrin, þá eru þeir ljósverur – og ljósið er alltaf sterkara en myrkrið.

Afleiðing þeirra aðstæðna sem við erum í á jörðinni núna er sú, að við erum ekki fær um að takast á við Skriðdýrin ein og sjálf. Við eigum fullt í fangi með að hefja okkur sjálf yfir alla þá neikvæðni sem þeir hafa skapað og þess vegna hafa Arthurians ásamt utan-jarðarverum víða að úr alheiminum komið til að aðstoða okkur. En það eru Arcturians sem hafa lengst haft stöðug samskipti við okkur og hjálpað okkur mest hvort sem við erum meðvituð um það eða ekki.

Eins og við, voru þeir einu sinni þriðju víddar verur. Þeir vilja sjá okkur hækka tíðni okkar upp í þá fjórðu og að lokum upp í þá fimmtu eins og þeir hafa gert. Þeir eru alltaf virkir í að hjálpa okkur, ekki bara að þeir grípi inn í við sérstakar aðstæður. Vegna núver-andi ástands þ.á.m. meiri  virkni Skriðdýranna sem mjög líklega gæti leitt til eyðileggingar plánetunnar, þá gera Arcturians mun meira af því núna að kynna sig fyrir okkur. Þeir eru komnir víða um lönd um alla plánetuna og jafnvel þó að þeir vinni ekki beint nema með litlu broti mannkyns, þá fer þeim fjölgandi og ég hitti fleiri og fleiri sem segjast vera í tengingu við þá. Þá eru einnig mörg Arcturian fræ/fóstur sem hafa valið að holdgast sem þriðju víddar verur og eru á meðal okkar og hjálpa okkur.

Sem ljósverur hafa Arcturians náð því stigi sem við þekkjum sem Kristsvitundina. Þetta stig vitundar er það sem fólk af öllum trúarbrögðum og menningum sækist eftir, ekki bara þeir sem eru kristnir. Það táknar vakningu okkar sanna sjálfs eða tengingu við Uppsprettuna, við hið Guðlega, við Allt – hvað sem við kjósum að kalla það. Til þess að hjálpa okkur að öðlast tengingu við Kristsvitundina, hafa Arcturians unnið náið með Erkienglunum, með Jesú, einnig þekktum sem Sananda sem er einn af uppstignu Meisturunum, mikill kennari og heilari.

Aðrar utanjarðarverur s.s. Pleiadians eru að færa okkur tilfinningaleg skilaboð. En eins og Arctrurians hafa sagt okkur, þá eru samskipti þeirra fyrst og fremst andleg fremur en tilfinningaleg vegna þess að þeir vilja hjálpa okkur að þróa andlegu líkamana okkar. Það þýðir ekki að þeir upplifi ekki kærleika eða að þeir hafi ekki samskipti við okkur í kærleika, því að eins og þeir hafa sagt aftur og aftur; markmið þeirra kemur frá hjartanu.

Þeir nota ýmsar aðferðir til að kenna okkur að þekkja þá og möguleikana sem bíða okkar. Þeir hafa sam-skipti með hugsanaflutningi. Við suma hafa þeir samskipti í draumum, þó að fólk muni ekki samskiptin eða samræðurnar þegar það vaknar. Venjulega man ég ekki draumana mína, en þó nokkrir sem ég hef unnið með muna þá alveg í smáatriðum sem mér finnst mjög heillandi. Þessir draumar hafa nánast alltaf eitthvað með það að gera sem gerist í andlega heiminum, sérstaklega ef það hefur að gera með endurholdgun, djöfla eða Skriðdýr. Arcturians nota stundum drauma þegar þeir geta ekki náð sambandi við einhvern meðvitað, svo að stundum eru draumar undanfari meðvitaðra samskipta.

Kærleiks, friðar og uppljómunar skilaboð Arcturians geta komið til okkar í gegnum lækninga eða heilunar-svið, listform, afþreyingu eða miðla og jafnvel enn fleiri leiðum. Það skilja ekki allir þessi skilaboð eða eru tilbúnir til að taka á móti þeim og við höfum enn frelsi til að hundsa þau eða hafna ef það er það sem við viljum gera. Þið getið verið viss um að Skriðdýrin gera allt sem í þeirra valdi stendur til loka á þessi skilaboð og koma í veg fyrir að við fáum þau.

Fjölvíddar verur

Það eru margar og mismunandi víddir í Alheiminum. Arcturians eru í fimmtu vídd sem er á annari tíðni. Þeir geta líka þróast í þriðju og fjórðu vídd þó að flestir kjósi að gera það ekki. Þeir segja okkur að uppstignir Meistarar séu aðallega í sjöundu vídd, en geti farið á milli allra vídda.

Fjórða víddin er án tíma og rúms svo þeir sem eru í fjórðu vídd  nú þegar, vita að það sem leiðbeinendur mínir haf sagt mér er satt: þ.e. allt liðið, núið og framtíð – gerist í raun allt á sama tíma og að tíminn er núna.

Fjórða víddin hefur tilfinningu fyrir friði og sátt, handan hindrana egósins/sjálfsins og að við erum raunverulega öll sem eitt.

Við höfum flest nú þegar aðgang að fjórðu víddinni í draumum. Til að fá aðgang að henni meðvitað, þurfum að opna hjartastöðina okkar. Jesú kom til jarðarinnar til að kenna okkur kærleika og fyrirgefningu, eiginleika/gæði fjórðu víddarinnar og til að hjálpa okkur að opna hjörtu okkar og hækka orkutíðnina. Arcturians eru komnir hér til að minna okkur á hvað það er sem við þurfum að gera ef við viljum komast af og taka stökkið til hærri vitundar.

Í fimmtu víddinni sem Arcturians segja að hafi eiginleika „himnaríkis“ geta verur notað hugsanir til að skapa og þróa allt sem sál þeirra þráir frá stað kærleika og ljóss. Þar er möguleiki á miklum vexti og útbreiðslu. Samskipti eru hugsanaflutningur samstundis, hraðari en ljóshraði, knúin af rafeindum alheimsins. Verur í fimmtu víddinni eru í ljóslíkama, frjálsar frá þörfum líkamans og takmörkunum þriðju víddarinnar.

Tíðni fimmtu víddarinnar sem kemur með Arcturians hefur áhrif á allan alheiminn og er nógu öflug til að ná til allra vera sem eru á sömu leið kærleika og ljóss.

Með viðhorfi okkar þriðju víddar vera er erfitt að ímynda sér vídd án aðskilnaðar og tvíhyggju, þar sem er bein  og óendanleg tenging við Uppsprettuna, en þeir hafa sagt okkur að í vissum skilningu séum  við nú þegar þar.

Geimskipið Aþena

Þegar ég byrjaði að rannsaka Arcturians daginn eftir að þeir gáfu mér niðurhalið, var ég hálf sleginn yfir að uppgötva að geimskip þeirra sem sveimar nú yfir jörðinni heitir Aþena, en það var í rauninni mjög rökrænt og opnaði allar gáttir fyrir mér. Já, Aþena er nafn grískrar gyðju, en ekki þeirri Aþenu sem er minn leiðbeinandi. Leiðbeinandi minn er Aþena, geimskip Arcturian, sem þeir vísa til sem „hennar“. Um leið og ég áttaði mig á því, skildi ég að hún hafði verið einn af mínum leiðbeinendum frá upphafi.

Það er í rauninni ekkert undrunarefni að eitt af geimskipum Arcturians heiti eftir grískri gyðju. Þeir hafa sagt okkur að þeir hafi heimsótt jörðina á hátindi grísku menningarinnar og getið börn með konum á þeim tíma. Var gyðjan Aþena raunverulegur Arcturian? Ég veit það ekki, en hún er upprisinn Meistari, „Sendiherra alheimssannleika“ og meðlimur í Karmaráði Plánetu stigveldis alheimsins. Eitt af hlutverkum hennar er viðhalda hugmyndum okkar um heiðarleika og sannleika og styrkja vilja okkar til að ná árangri.

Aþena er vel þekkt úr grískri Goðafræði og var mjög virt í þeirri siðmenningu. Hún er talin vera gyðja visku og stríða. En með tilliti til stríða, var kunnátta hennar á sviði hernaðaráætlana og herstjórnarlist gegn öflugum herjum. (Hins vegar var Ares, grískur guð stríða og ofbeldis ekki mjög virtur á meðal Grikkja).

Gyðjan Aþena var vel gefin, sterk og sjálfsörugg og hafði mjög skýra hugsun. Hún brást við aðstæðum af visku og þroska í stað tilfinninga. Hún hafði einnig bæði karllega og kvenlega eiginleika eins og Arctur-ians hafa lýst sér sjálfum fyrir okkur.

Geimskipið Aþena virðist hafa verið byggt sérstaklega fyrir verkefni Arcturians á jörðinni, en þó að það sé flókið og tæknilega þróað, var það ekki hannað til stríða. Það er hins vegar búið til varna. Eins og gyðjan Aþena verndaði borgina sem hún er nefnd eftir, verndar geimskipið Aþena nú jörðina.

Arcturians gáfu Normu Milanovich mjög nákvæma lýsingu á geimskipinu og hinum 35 ólíku vistarverum þess. Þar sem ég hef flogið flugvélum síðan ég var 16 ára, fundust mér upplýsingarnar um geimskipið mjög áhugaverðar. Dag einn heima hjá mér þegar ég var að hugleiða og lesa um Arcturians varð mér litið út um gluggann og sjá geimskip fljúga fram og til baka um himininn. Það var mjög langt og leið áfram alveg hljóðlaust. Það fór í átt að kömbum Sandia Mountains og síðan á milli þeirra og eftir fáeinar sekúndur var það farið. Það var engin spurning um að þetta var geimskip frá Arcturians sem þeir vildu að ég sæi. Þetta var í fyrsta og eina skiptið sem ég hef séð eitt af skipum þeirra með berum augum en ekki sem sýn með innri augum.

Ég verið um borð í Aþenu oftar en einu sinni þó að ég muni ekki mikið eftir þeirri reynslu. Fyrsta skipti var fyrir aðeins tveimur árum þegar ég var að hugleiða. Auk svona gríðarlega mikilla geimskipa eins og Aþenu, hafa þeir mörg minni skip sem í eru aðeins nokkrir þeirra. Þeir tóku mig upp í eitt þar sem voru u.þ.b. 5 þeirra og ekki aðeins fóru þeir með mig í smáferð, heldur leyfðu þeir mér að stjórna því. Í venjulegri flugvél er maður festur niður, því að ef að vélin veltur eða tekur dýfur þá dettur maður úr sætinu. Enginn í þessu skipi var festur niður þ.á.m. ég. Ég fór með það í spinn og allir um borð voru í uppréttri stöðu á meðan það snerist í kringum okkur. Ég hafði aldrei ímyndað mér neitt þessu líkt, það var hreint ótrúlegt.

Þeir tóku mig upp í skiptið svo að við gætum farið til staðar þar sem vinkona mín vann; hún hafði sagt mér að það væru alls konar vandamál í gangi þar. Skipið ferðast huglægt eða á ljóshraða, svo að um leið og þú hugsar hvert þú viljir fara, –búmm – þá ertu þar bara þar sisvona. Þegar við nálguðumst staðinn þar sem hún vinnur, sendu þeir ljósgeisla niður og færðu hana upp í skipið. Þeir héldu áfram að senda ljósið og allt í einu sá ég tvær verur í líki Skriðdýra reyna að flýja. Náið þeim hrópaði ég! Annar þeirra fór út á geislann og Arctrurianinn greip hann og báðir fóru þeir síðan hratt beint upp í ljósið.

Næsta dag hringdi vinkona mín í mig og sagði, „þú getur ekki ímyndað þér hvað mig dreymdi skrítinn draum“. í draumnum sá hún nánast það sama og ég var að lýsa. Ég varð að segja henni að við hefðum verið upp í skipinu saman því að hún hafði enga minningu um það og augljóslega vorum við ekki í skipinu í veraldlegum líkama, heldur var það eter líkaminn okkar.

Núna get ég farið upp í þessi litlu skip hvenær sem ég vil, en ég geri það ekki mjög oft. Í Aþenu er heilunar herbergi og þegar þú hefur tengst þeim, held ég að þú getir farið þangar hvenær sem þér finnst þú þarfnast heilunar. Stundum áður en ég geng til hvílu, bið ég þá að taka mig upp og setja mig í heilunar herbergið og fylla mig með bláu ljósi, en þar sem ég man venjulega ekki draumana mína, þá man ég yfirleitt ekki heldur eftir þessum ferðum.

Ég hef einnig heimsótt plánetuna Arcturus. Snemma ársins 2011 var ég á ráðstefnu og átti samræður við tvær konur sem höfðu verið í samskiptum við Arcturians í langan tíma. Þær sögðu mér að við gætum farið til Arcturus hvenær sem væri. Við fórum saman á afvikið svæði þar sem við fórum í hugleiðslu saman og þær sögðu, „Förum upp í Aþenu“. Og við fórum upp í geimskipið og þaðan til Arcturus. Þetta gerðist samstundis; án neinna tafa. Konurnar spurðu mig hvað ég sæi þar og ég sagði þeim að ég sæi karlveru sitjandi í fjöru við stórt stöðuvatn og að hann horfði í vatnið. Í því var samt ekki vatn, heldur fljótandi ljós og lengst niður í því var risastór kristall. Ég veit ekki nákvæmlega hversu stór hann var, líklega fjórðungur úr mílu að ummáli, en þetta var mjög öflugur heilunar kristall. Konurnar sögðu mér að ganga til mannsins í fjörunni svo að ég gerði það og það næsta sem ég vissi var að líkami minn stóð upp og fór niður í fljótandi ljósið að kristalnum. Ég man eftir að hafa fengið heilunar orku þarna niðri; ég gat fundið fyrir því. Fljótlega var ég svo kominn úr vatninu og við vorum öll þrjú komin aftur í skipið. Ekkert af þessu tók langan tíma og nánast strax á eftir vorum við aftur komin á ráðstefnuna.

Lærum á leiðinni

Þegar kemur að Arcturians og öðrum hærri víddum, vekur margt af því sem við lærum upp fleiri spurn-ingar en þær svara og spurningunum fjölgar. Að lokum verður sumum þeirra svarað, en hvenær verð-ur þeim öllum endanlega svarað? Ég veit það ekki og eins og ég hef verið að segja, þá á  ég enn fullt í fangi með því að fylgja þeim eftir og á ekki von á því að þar verði breyting á.

Það sem er mikilvægast að muna, er að Arcturians eru hér til að hjálpa okkur. Þeir gera það á margan hátt: með því að sýna okkur hvernig við hækkum tíðnina okkar, með því að gefa okkur heilun og með því að losa okkur við Skriðdýrin.

Þeir munu aðstoða hvern þann sem vill þroskast andlega. En ef þið viljið hjálp frá þeim, þá verðið þið að biðja um hana. Ólíkt Skriðdýrunum sem virða ekki alheimslögmálin þar með talinn frjálsan vilja, þá munu þeir ekki hafa afskipti án okkar leyfis. Þeir hafa samskipti við sum okkar í draumum, en þeir segja að það sé betra fyrir okkur að biðja þá um að hafa samskipti beint.

Og það er allt sem við þurfum að gera: Biðja.

 

  1. kafli
Slepping fræa?
Að sjá tákn um framfarir

 

Eftir síðasta tímann okkar með Carl fannst mér að laugardagur myndi vera dagurinn til senda seinni tvö Skriðdýrin í ljósið, en eftir því sem leið á vikuna fékk ég á tilfinninguna að ég þyrfti ekki að bíða með það. Það væri hægt að gera það hvenær sem væri. Ég spurði Arcturians hvort að Carl þyrfi að vera viðstaddur. Svarið var „Nei“. Þyrfti ég að segja honum hvað ég væri að gera? „Nei“.

Kl. 8:07 að kvöldi föstudags sat ég í sófanum að lesa bók um „Andlega vernd“, þegar þeir Arcturians komu í gegn.

Ég spurði, „Er allt í lagi núna“ Þeir svöruðu, „Já.“

Ég fór því í hugleiðslu og það næsta sem ég vissi, var að Arcturians voru að fjarlægja tvö Skriðdýr úr Carl. Þeir leyfðu mér að horfa á meðan þeir hreinsuðu þau út og fóru með þau, hvert svo sem farið er nú með þessi Skriðdýr. Á þessari stundu vissi ég ekki hvar það var. Myndin sem ég fékk var óskýr, þokukennd tilfinning, en ég fæ ekki einu sinni að sjá svo mikið þegar Dímon eða gráar verur eru fjarlægðar og ég fann ekki fyrir ógleði eins og venjulega þegar ég vinn með Dímona. Ég sagði engum frá þessu á eftir, en næsta dag spurði Lisa mig hvort eitthvað hefði skeð um kl. 8.00 kvöldið áður. Á nokkurn veginn sama tíma og Arcturians voru að vinna í gegnum mig að fjarlægja Skriðdýrin úr Carl, varð Lisa allt í einu algerlega orkulaus og fékk alveg yfirþyrmandi þörf fyrir að leggjast niður og hugleiða. Hún var að velta því fyrir sér hvað hefði verið svona mikilvægt á þessum tíma, en ég sagði henni ekkert nákvæmlega frá þessu strax, því að ég vildi fá staðfestingu frá einhverjum öðrum um að Skriðdýrin hefðu verið fjarlægð.

Þegar Carl kom í næsta tíma til okkar vorum við Lisa og Robert í miðjum samræðum um heillandi reynslu sem við höfðum upplifað með Arcturians. Um leið og Carl kom inn í herbergið sagði Robert, „Guð minn góður!“ því að Carl leit miklu betur út en nokkurt okkar hafði nokkru sinni séð hann.

Hógvær eins og alltaf, viðurkenndi Carl að hann hefði haft það „bara nokkuð gott.“ Hann talaði um veðrið og ýmis bætiefni sem hann hefði verið að nota vegna bólgu í húðinni. Jafnvel þó að honum hefði ekki alltaf liðið vel þessar 4 vikur, leið honum jafnt og þétt betur og betur bæði líkamlega og andlega. Öll okkar ásamt Carl auðvitað, vorum spennt að sjá framfarirnar og að hann fann greinilega fyrir batanum sjálfur.

Ég minnti hann á að árangur vinnunnar kæmi ekki fram á einni nóttu og að heilunar teymið væri enn að vinna að því að árangurinn yrði varanlegur. Carl vonaði að við gætum gefið honum einhverja tímasetningu, en sagðist skilja að við gætum ekki verið nákvæmari á þessum tímapunkti. Við fórum yfir það sem hafði gerst hingað til frá fyrsta tímanum mínum með honum, þar sem við fjarlægðum tvo Dímona og tvær gráar verur.

Sagan sem höfðum upphaflega fengið frá þessum þremur Skriðdýrum – um að Carl bæri enn innra með sér mikilvægar upplýsingar frá þeim sem hann þyrfti að nálgast og skrifa til að heila sig frá, hafði skyndilega breyst þegar við skildum raunverulegan tilgang þeirra. Núna erum við að reyna að hjálpa Carl að finna sinn eigin frjálsa vilja og endurheimta líkama sinn, sem var auðvitað það sem hann hafði viljað allan tímann.

Hans skilningur á aðstæðunum var að „það væri eitthvað innra með honum sem var honum framandi… og að hann vonaði að það væri satt að hægt væri að farlægja það ef það hefði ekki verið þegar verið gert, því að það myndi gera líf hans miklu auð-veldara.“

Þegar Carl minnist á að hann vonaði að það væri rétt, spurði ég bæði Robert og Lisu hvort þau hefðu nokkru sinni efast um að það. Þau sögðu bæði „nei“ mjög skýrt og ákveðið. Robert viðurkenndi reyndar að það hefðu komið efasemdar augnablik í ferlinu og einnig próf á trúna, en samt var hann sannfærður um að þessi vinna væri þess virði að inna af hendi. Hann trúði því að við værum að gera rétta hluti á réttan hátt. Lisa sagði að hún hefði „viljað“ efast um sjálfa sig, en sannfæring hennar um það sem við vorum að gera var of sterk. Ég var ekki í minnsta vafa sjálfur.

Þessi andlega og flókna reynsla sem Carl hafði orðið fyrir sl. 20 ár varð til þess að hann trúði „þetta er þarna“ – sem þýðir m.a. það, að þessar verur voru raunverulegar. Þess vegna kom hann aftur og aftur að hitta okkur. Jafnvel þó að hann hafi efast um sjálfan sig, þá efaðist hann ekki um þann möguleika að þessar verur væru uppspretta allar hans veikinda.

Eftir að hafa staðfest trú okkar á þessu ferli, fórum við með bæn til verndar og báðum um tengingu við leiðbeinendur okkar.

Skilja fræ eftir

Ég sagði þeim síðan öllum frá hinum tveimur Skriðdýrunum sem höfðu verið fjarlægð frá því í síðasta tíma. Lisa staðfesti að þau hefðu verið fjarlægð, en að þau hafi skilið eftir eitthvað sem líktist litlum fræum. Sá fyrri sem var tekinn fór svo hratt, að hann átti enga möguleika, en einn af þeim minni sem höfðu verið fjarlægðir skildu eftir þrjú fræ. Skilaboðin sem Lisa heyrði frá Arcturians voru að orkuvinnan  með Carl þyrfti að  halda áfram til að koma í veg fyrir að fræin næðu að spíra.

Það var nýtt fyrir okkur öllum að takast á við þessa hluti, svo að við vissum ekki enn þá hvað þau raunverulega voru. Carl velti fyrir sér hvort þetta gætu verið „fræhús“ fyrir fleiri Skriðdýr að vaxa úr.“ Lisa hélt að fræin sem hún sá á hægra axlarsvæði á líkama Carls, virkaði eins og viti, vegvísir eða staðsetningartæki. „Það má ekki næra þau,“ sagði hún. „Ekki vökva þau eða leyfa þeim að þroskast, því að Skriðdýrin reyna að byggja sig upp strax aftur.“ Hún hafði sannarlega rétt fyrir sér með það. En við vissum ekki þá að við gætum beðið Arctrurians um að fjarlægja þau, rétt eins og þeir höfðu fjarlægt Skriðdýrin þrjú.

Carl hafði enga hugmynd um að þessi fræ væru inn í  honum. Hann sagðist vera orðinn svo vanur að hafa eitthvað inni í sér, að hann vissi ekki hvernig það væri að hafa ekkert.

Gríðarlega mikil heilun hafði verið unnin á Carl, en hann var ekki enn algerlega frjáls. Það var enn þá hlekkur á milli hans og einhvers staðar utan við hann sem þurfti að skera frá og innsigla. Annars gætu Skriðdýrin haldið áfram að ásækja hann og stjórna að vild. Honum gæti liðið betur um tíma, en færi svo að líða illa aftur og hringrásin héldi áfram.

Arcturians höfðu sagt okkur allan tímann hátt og skýrt, að Carl þyrfti mikla heilun á meðan á þessu ferli stæði. Lisa fann fyrir sársauka í hægri hlið og hún sá hringiðu eða svelg í horni herbergisins sem togaði í hana. Robert fann fyrir „togi“ á Solar Plexus svæðinu, svæði sem Carl fann einnig mikil óþægindi á. Við þurftum heilun, ekki bara fyrir Carl, heldur fyrir okkur öll.

Lisa sagði að við þyrftum að gera það samstundis og ég var sammála því.

Ég kallaði á Arcturians og einnig Orion, sem  höfðu lofað okkur vernd og bað þá um sérstaka hreinsun. Ég bið fyrir hönd okkar allra hér inni að hreinsa burt alla neikvæða orku tengda Carl sé það mögulegt,  fræin, tengingar, strengi, gáttir, hringiður og hvað svo sem var  að það endi hér með. Um leið fann ég gríðarlega slökun. Robert sagði að hann fyndi mikinn hita. Lisa lýsti ljósslæðu sem kæmi að ofan beint að plöntunum, „bara fallegt hvítt ljós.“

Ég þakkaði öllum – Arcturians, Orion, öllum leiðbein-endum – sem höfðu verið viðstaddir og aðstoðað okkur með Carl, þar sem við þrjú vorum eiginlega ekki viss um hvað við vorum að gera. Hvernig gátum við verið það? Við einfaldlega komum bara saman og gerum það sem við erum beðin um.

Um leið og ég kallaði á Orion, fann Robert orkuöldu þjóta fram hjá og í gegnum mig . Vooooh! Allir fundu fyrir mikilli breytingu í orkunni.

Lisa sjá hvíta ljósið umbreytast í hringiðu ljóss sem hélt áfram að breiðast út meðan það lýsti á plönturnar. „ Í þessum skógi, sem er tákn fyrir líkama Carls,“ sagði hún, „brunnu öll trén upp.“

Carl meðtók meiriháttar hreinsum innan frá og út. Lisa sá að fræin voru orðin að „kolum,“ en Arcturians voru enn að vinna. Við báðum þá að hreinsa út allar agnirnar, hverja einustu, svo að ekkert gæti tengst aftur, hreinsa okkur öll innan frá og út sem og húsið og allt um kring. Ég nefndi hvert okkar með nafni og heimilisfangi þ.á.m. Carls. Hreinsið, hreinsið, hreinsið – hreinsið húsin og alla sem í þeim búa. Ég hafði lært hversu nákvæmur ég þyrfti að vera þegar ég bæði um eitthvað, frekar en að gera ráð fyrir að Arcturians myndu fylgja ósögðum ásetningi og ég varð að gefa nægan tíma í stað þess að rjúka í gegnum hreinsunar-ferlið. Hreinsa allt. Hreinsa það algerlega!

Við vorum öll mikið léttari á eftir. Robert var slakari í hálsinum og þetta hafði svo mikil áhrif á mig að ég gat ekki einu sinni haldið áfram að tala. Carl sagðist hafa fundið töluvert fyrir sjálfan sig. Hann fann orkuölduna fyrst og svo sá hann ljósið. „Venjulega sé ég ekki ljósið ganga svona í gegnum mig, en það gerði það núna. Ég fann mig færast til, engin spurning um það.

Það var hvetjandi fyrir okkur öll og veitti Carl þægilega tilfinningu að allavega einhver hefði upplifað það.

Að bjóða ljósinu inn

Carl beið enn eftir einhverjum skýringum. „Bara einhverju sem hann gæti vitað fyrir víst, skýringu á einhverju. Hvern fjandann er ég að gera hér?“ Hann hló, en við vissum öll hvað hann tók þetta alvarlega.

Robert sagði Carl að Arcturians vildu að hann vissi hversu óvenjuleg þessi reynsla væri. Þar sem það eru fleiri í svipaðri stöðu, myndi það verða þeim til verulegrar umhugsunar ef Carl myndi að lokum tala eða skrifa um þessa reynslu.

En hann var ekki kominn á þann stað enn þá. Ég fann þó að upplýsingarnar djúpt innra með honum myndu koma upp á yfirborðið smátt og smátt. Þegar honum færi að líða betur myndi hann vita hvað hann ætti að gera. Núna þyrfti hann bara að vera góður við sjálfan sig og tengjast aftur þeim Carl sem hann raunverulega er. Ef hann leyfði því bara að gerast, myndi allt verða eins og það á að vera.

Robert hvatti Carl til að ímynda sér að hann opnaði  glugga á gömlu rykugu höfðingjasetri og leyfði sólar-ljósinu að komast í gegn. „Bjóða ljósi sólarinnar táknrænt inn í sjálfan sig.“

Carl sagði að hann hefði einmitt verið úti í sólinni á hverjum degi undanfarnar vikur, sem væri nokkuð sem hann hefði ekki getað fyrr en nýlega. Áður hafði hann ekki þolað sólina í andlitið vegna ástands húðarinnar. „En ég hafði alltaf áður sótt í sól og birtu,“ sagði hann.

Hann minntist aftur á að hann hafi byrjað að leita svara fyrir 18 árum og fannst hann vera á réttri leið, en þá „var honum lokað.“

Robert var ekki hissa. Hann sagði Carl, að þar sem ljós kæmist að, kæmi það upp um allt sem ekki væri í samhljómi við það. Þegar Carl fór að vinna með ljós og orku á þeim tíma, lýsti það niður á allar verurnar. Allt hið dökka hafnaði því og öskraði á móti því. „Aldeilis ekki, þetta fær ekki að gerast.“ Líkami hans varð að stríðsátaka svæði og það var þá sem hann kom fyrst til mín.

En af hverju var þjáning hans svona mikil og langvarandi? Robert sagði að hann væri að heila svo margt, ekki bara úr þessu lífi heldur einnig fyrri lífum. Lisa gat séð sum af fyrri lífum hans og spurði hvort hann vildi heyra um þau og auðvitað vildi hann það.

„Það virðist svo sem þú hafir verið í myrkri í fyrri lífum,“ sagði hún. „Þú barst einskonar höfuðfat líkt og prestur eða páfi og fyrirskipaðir aftöku margra.“ Í því lífi, sem var fyrir „Rannsóknarréttinn“, var Carl mjög reiður og grimmur. Lisa sá mikið af fólki í kringum hann grátandi og biðjandi um miskunn, en Carl sneri baki við því og strunsaði inn í höll eða kirkju. Henni fannst þetta hafa staðið yfir í þó nokkur ár og skapað mikla þjáningu fyrir aðra og svipt þá frelsi. Margir komu til hans til að fá samúð eða hluttekningu, en hann hafði enga.

Carl hafði heyrt sumt af þessu löngu áður hjá öðrum miðli, svo að þetta kom heim og saman við það sem hann vissi þegar. Hann taldi einnig að hann hefði verið hermaður í nokkrum lífum. Í einu síðari lífa, hafði hann verið þróaður heilari, en brenndur fyrir að neita ættarhöfðingja um heilun. Eftir á sagði hann að hann hafi reynt að koma með þessa reiði og hatur inn í næstu holdgun til að reyna að heila það.

„Ég hef þráð það í langan tíma,“ sagði hann.

Við vissum að eftir að Skriðdýrin höfðu verið fjarlægð og að eftir þessa hreinsun sem við höfðum lokið við, myndi hann þurfa að minnsta kosti tvö skipti í viðbót til að skola hann út með ljósorku. Lisa hélt að við myndum geta gert þetta hvert fyrir sig, en við urðum að lokum sammála um að þetta væri ekki tíminn til að skiljast að.

Við þurftum að halda áfram þessari vinnu og gera það saman. Klárlega var meir kraftur í því að vera fleiri saman.

 

Úr 3ja hluta

Hvernig komast þeir inn?

Skriðdýrin geta komist inn í fólk á sama hátt og djöflar og gráar verur. Þegar eitt stakt skriðdýr kemst inn, geta áhrifin náð svo djúpt að maður áttar sig ekki á því strax og ástandið getur orðið mjög slæmt áður en það fer að hafa veruleg áhrif.

Sumar gráar verur hafa líka djöfla og skriðdýr í sér og taka þau með sér þegar þau komast inn í manneskju og allt í einu er kominn heill her að takast á við. Þegar þetta gerist finnur fólk verulega fyrir því og það er líklegra að það átti sig á því að eitthvað sé ekki í lagi. Einnig er líklegt að fjölskylda og samstarfsfólk átti sig á breytingunum. En það góða við þetta sé hægt að skalla það svo, er að áhrifin eru svo öflug að líklegt er að fólk leiti sér hjálpar fyrr en ella.

Ólíkt djöflum og gráum verum, hafa skriðdýrin aðra leið til að komast inn í fólk en að fara beint eða vera laumufarþegar með gráu verunum og það er í gegnum blóðlínuna. Ef þeir eru í blóðlínunni, þá eru þeir í DNA kerfinu frá fæðingu og erfða kóðinn þegar virkjaður. Þau skriðdýr sem eru í blóðlínunni eru erfiðari að eiga við, því að fólkið þekkir ekkert annað en að  hafa þau í sér 24/7 og finnur ekki muninn á líðan eins og hinir sem ekki hafa þau í blóðlínunni.

Fólk sem hefur þau ekki í blóðlínunni finnur þegar orkan þeirra skellur á þeim, en hinir sem hafa þau í sér þekkir ekki hvernig er að vera það sjálft án þeirra. Vissulega hefur fólk sinn eigin huga og líkama, en þeir þurfa að keppa við alla hina sem eru til staðar í þeim. Fólk á jafnvel erfitt með að aðlagast eftir að allir djöflar, skriðdýr og gráar verur hafa verið fjarlægð, því að það var hluti af persónu þeirra sem þarf að læra að vera sjálfstæður einstaklingur á ný.

Skriðdýrin geta fylgt bæði karl og kvenblóðlínu, en höfundur (Wayne Brewer) veit ekki hvernig þeir komast inn í blóðlínuna, en veit þó að líf þess fólks er miklu erfiðara og það þarf að takast á við miklu fleiri áskoranir í lífinu bæði áður og eftir að skriðdýrin hafa verið fjarlægð. Hann telur að nánast allir jarðarbúar hafi í raun einhvern part af þeirra DNA í sér, en hjá þeim sem ekki hafa skriðdýrin í blóðlínunni liggur það í dvala þar til það er vakið upp. Hann veit heldur ekki hvort gerist áður, að DNA sé virkjað og svo fari þeir inn, eða að þeir fari inn og virki það svo. Einnig getur stress og áföll virkjað DNA kóðann s.s. líkamlegt eða kynferðislegt ofbeldi.

Á sama tíma og allar þessar verur eru eyðileggjandi í eðli sínu, eru þær ekki allar að stjórnast í litningakerfinu okkar og hafa ekki skipulagðan ásetning eins og skriðdýrin. Skriðdýrin eru ekki einungis skipulagðir stjórnendur, heldur er ásetningur þeirra að ná yfirráðum yfir okkur og að nota okkur á hvern þann hátt sem þeir geta til að ná markmiðum sínum. Þeim er nákvæmlega sama um okkur sem manneskjur, hvað við viljum eða hvernig okkur líður, fyrir þeim erum við ekkert annað en verkfæri eða þrælar fyrir þá og hættan er sú, að ef við hlustum nógu lengi á þá, þá kaupum við það sem þeir vilja að við gerum og trúum því og gleymum öllu sem skiptir okkur raunverulegu máli.

Það er mjög líklegt að það komi að því að fólki finnist auðveldara að gefast upp fyrir þeim en að halda áfram að berjast á móti, en það er það versta sem hægt er að gera, því það verður bara miklu erfiðara á eftir.  Við eigum valið og Arcturians munu hjálpa okkur.

Mikilvægast er þó að muna að ef við ætlum að geta losað okkur við skriðdýrin, þá verðum við að búa til tengingu við Arcturians og eina leiðin til þess er að hækka tíðnina okkar eins mikið og við framast getum.  Kristur mun ekki losa okkur við þau, Mikael erkiengill mun ekki losa okkur við þau né nokkrir aðrir meistarar og háar verur. Pleiadian og Andromeda munu hjálpa okkur með að veita vernd, en það eru Arcturians sem fjarlægja þau. Þeir vinna í gegnum okkur með aðstoð annara vera, en þeir sjálfir vinna verkið. Þegar Arcturians fjarlægja skriðdýr, er það farið fyrir fullt og allt upp í ljósið og kemur ekki aftur. Það þýðir þó  ekki að þeir geti ekki gert meiri skaða, því að þeir geta stjórnað úr fjarlægð og senda djöfla og gráar verur til að vinna fyrir sig.

Þeir munu ekki gefast auðveldlega upp, því ekkert hefur raskað ró þeirra í milljónir ára. Þeir munu reyna að halda því sem þeir hafa haft og endurheimta það sem þeir hafa misst. Það þarf því að passa að fjarlægja líka það sem þeir skilja eftir, þ.e. eggin og græðlingana.

Að loka öllum inngöngum

En jafnvel eftir að við höfum losað okkur við skriðdýrin úr okkur sjálfum, hreinsað egg og græðlinga geta þeir enn þá hrekkt okkur og gert okkur lífið leitt séu opnir inngangar nálægt okkur.

Það eru gáttir um allan alheiminn sem æðri verur nota m.a. til að komast á milli innri sviða jarðarinnar, en þau sem ástæða er til að hafa áhyggjur af er gríðarlega stórt net neðanjarðargátta, hella og stöðva sem skriðdýrin hafa búið til og lifa í. Þeir ferðast um þessar gáttir og hafa inn og útganga inn í byggingar bæði íbúðar og opinberar byggingar.

Ætla mætti að Arcturians einfaldlega lokuðu þessum inngöngum, en það er ekki alveg svo einfalt, því að skriðdýrin myndu bara finna sér aðra innganga inn.

Í staðinn senda þeir ljós eða geisla sem fer niður innganginn svo langt sem hann nær til að hreinsa þau út. Þetta er ekki neitt venjulegt ljós eða geisli, heldur er þetta líkara hvirfilvindi svo öflugum, að hann sýgur að sér allt sem er þar niðri. Þeir fjarlægja hvert skriðdýr, lama það og sjúga út sem og allt annað sem þar er og hætta ekki fyrr en allt er búið.

Í sumum tilfellum eru inngangar inn í fólk. Þeir eru mjög litlir og eru kallaðir “nálarstunga eða pirringur” og eru litlir eins og nálarauga og eru í raun gátt inn í áru fólks. Skriðdýrin þurfa ekki þessi “nálaraugu”, en djöflar og viðhengi gera það stundum svo að nauðsynlegt er að eyða þeim líka.

Ekki má heldur gleyma því, að eftir að allt hefur verið hreinsað hefst vinnan við að byggja upp einstaklinginn, allt sem aflaga hefur farið líkamlega, andlega og tilfinningalega.

Að samþykkja samvinnu við Arcturians

Ef fólki finnst það rétt “fyrir sig”, þá geta þeir kallað í Arcturians og beðið um að þeir samþykki sig og tengist viðkomandi. Fólk finnur ekkert til og í raun er það róandi, kærleiksrík og friðsæl upplifun fyrir flesta. En kannski finnur það alls ekkert, það tekur aðeins nokkrar sekúndur en setur það á radarinn hjá þeim ef það má orða það þannig. Höfundur segist ekki skilja að fullu hvað gerist, en það er einskonar orkuumbreyting. Það hjálpar Arcturians að vernda fólk og hafa samskipti það og þá einnig fyrir fólk að hafa samskipti við þá.

Baráttan á milli ljóss og myrkurs

Það kemur fram í 4rða kafla bókarinnar að Skriðdýrin komi ekki hingað aftur eftir að þeim hefur verið eytt, en þau halda áfram að fjölga sér og sum sveima kannski í kringum jörðina. Skriðdýrin reyndu að eyðileggja Aþenu en mistókst og ekki er líklegt að þau reyni það meira, en þau sem eru hér á jörðinni nú þegar, munu gera allt sem þau geta til að eyðileggja okkur. Þau vilja halda okkur í 3ju víddinni þar sem við sitjum undir stöðugum árásum og neikvæðum áhrifum og neyðumst til að berjast við þau og eyða þeim ásamt djöflum, gráum verum og allri annarri svartri orku.

Arcturians hins vegar, gera allt sem þeir geta til að gera þau skaðlaus og hjálpa okkur eins og þeir geta að hækka tíðnina okkar. Þeir sjá miklu meira en við og eru ekki háðir takmörkunum 3ju víddarinnar eins og við mennirnir. Þeir hafa verið til svo miklu lengur og hafa miklu breiðari sýn en við getum nokkurn tímann náð.

Ef við köllum á þessar kærleiksríku, góðviljuðu en um leið ótrúlega þróuðu og öflugu verur, geta þeir haldið skriðdýrunum í burtu frá okkur og undan stjórnun þeirra. En við verðum að vilja hjálp þeirra, verðum að biðja um hana og við verðum einnig að velja það sjálf að vilja nota hana.

Tíðni og vernd

Árujaðarinn/skjöldurinn endurspeglar líka tíðnina. Þegar tíðnin er há er hann líklegri til að vera sterkur og ósnertanlegur, en þegar tíðnin er lág er hann hins vegar líklegri til að verða  veikur fyrir og brothættur og gerir það mun auðveldara fyrir skriðdýrin og aðrar dökkar verur að komast að fólki.

Að hækka orkutíðnina gerir áruna miklu sterkari og er því algjörlega það besta og öflugasta sem fólk hefur til að verjast þessum dökku verum, sem og öðru neikvæðu fólki, hugsunum og tilfinningum.

Það tvennt sem er mikilvægast að muna:

  1. Að viðhalda sterkum áru skildi er besta leiðin til að vernda þig.
  2. Hækkun tíðninnar er besta leiðin til að styrkja áru skjöldinn þinn.

Hækkun tíðninnar:

Allt í alheiminum er í flæði, hvort sem það er fast, fljótandi eða gas. Allt hreyfist, víbrar og ferðast í hringlaga mynstri. Hver hlutur sem er til, er auðkenndur af hans eigin tíðni.

Dr. Norma Milanovich and Dr. Shirley McCune

The Ligt Shall Set You Free

 

Markmiðið er að hækka tíðni okar og halda henni eins jákvæðri og hárri og mögulegt er og þar sem allt hefur tíðni og víbrar og að við drögum að okkur sambærilega tíðni, þá hefur tíðni annars fólks og allra hluta almennt áhrif á okkur án þess að við gerum okkur alltaf grein fyrir því.

Ef við erum ekki meðvituð, er auðvelt fyrir neikvæðni annara að komast inn í hugsanir okkar og tilfinningar. Við vitum kannski að eitthvað er ekki rétt, en við höfum ekki enn skapað tengingu á milli orsaka og afleiðinga. Það sem við lesum og heyrum t.d. í gegnum fjölmiðla s.s. sjónvarp, útvarp og internet hefur áhrif á okkur jafnvel hávaði, véla og annars búnaðar.

Samkvæmt Abrahamx)  fáum við alltaf fullkomna svörum á víbringi við það sem við beinum athygli okkar að.

  1. x) Abraham er andlegur vitundarhópur sem Esther Hicks hefur haft samskipti við síðan 1985. Safn útgefinna bóka sem byggðar eru á upplýsingum sem hún hefur fengið er nefndur “kenningar Abrahams”.

Á sama tíma og það er augljóslega góð hugmynd að takmarka áhrif á okkur frá neikvæðu fólki, þá geta aðstæður og aðrir hlutir dregið úr okkur orku. Flest okkar hafa viðhorf og hegðun sem lækkar tíðni okkar, rétt eins og þau sem við drögum að okkur frá öðru í umhverfinu.

Sumt af þessum viðhorfum og hegðun sem við erum kannski ekki einu sinni meðvituð um eru:

  • Að hugsa ekki um sjálf okkur svo að við verðum ekki orkulaus eða jafnvel veik
  • Að blanda okkur óhófleg mikið inn í vandamál annara
  • Að vinna stöðugt of mikið eða ofgera þannig að við gleymum að verja okkur
  • Að sogast inn í neikvæðar tilfinningar og dvelja þar
  • Að vera í eyðileggjandi samböndum
  • Láta hlutina danka og/eða vera ábyrgðarlaus
  • Að lifa í fortíðinni eða í framtíðinni í stað þess að vera í núinu
  • Að taka inn neikvæð viðhorf annarra
  • Að gagnrýna stöðugt okkur sjálf eða vera í kringum gagnrýnið fólk
  • Fíkn eða þráhyggju af einhverju tagi ( borða of mikið, kaupa of mikið, neyta áfengis og/eða eiturlyfja.
  • Neikvæðar tilfinningar s.s. reiði, ótti, gremja, þunglyndi, skömm, sektarkennd, afbrýði, græðgi o.sv.frv.

Við getum ekki hækkað tíðni annara þar við getum hvorki hugsa né fundið til fyrir aðra, en leiðbeinendur okkar geta það tímabundið. Kristur getur gert það sem er ein ástæða þess að hann “er í fólki” eftir heilunar meðferð stundum allt að 4 daga. Hægt er að sjá þetta á fólki eftir heilun, en það er ekki varanlegt. Það er undir sjálfum okkur komið að læra að meta hvernig okkur líður svo að við getum valið jákvæðar hugsanir, hegðun og viðhorf sem hækka okkar eigin tíðni.

Það sem við getum gert til að hækka tíðni okkar er m.a.:

  • Að hugleiða reglulega y)
  • Með því að nota jákvæða staðfestingu og sjá fyrir sér jákvæðar myndir
  • Að vera í tengingu við leiðbeinendur okkar – en einungis þá sem eru hér skv. æðstu og bestu markmiðum – og þá sérstaklega Arcturians
  • Að tengjast tíðni þessara fjölvíddarvera; Arcturians, Meistaranna, Stjörnuvera, Erkiengla og engla
  • Leggja áherslu á kærleikann, þá hæstu tíðni sem er til
  • Læra hvernig á að vera meðvitaðir í stað þess að sofna á verðinum
  • Læra hvernig á að snúa neikvæðum hugsunum
  • Að sleppa neikvæðum tilfinningum fortíðinni
  • Að fyrirgefa okkur sjálfum
  • Að fyrirgefa þeim sem okkur finnst að hafi gert á hluta okkar
  • Að biðja um hjálp þegar við þurfum hana í stað þess sökkva dýpra inn í örvæntingu
  • Að hlusta ekki á okkar innri gagnrýnu rödd
  • Að vera virkur í stað aðgerðalaus og breyta hlutum í lífi okkar sem ekki virka
  1. y) Regluleg hugleiðsla er mjög mikilvæg iðkun. Frábært tæki fyrir byrjendur er; Getting the Vortex: Guided Meditation CD and User Guide eftir Esther og Jerry Hicks.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kristur á jörðinni – Rudolf Steiner

Mér var á dögunum bent á að lesa um Rudolf Steiner sem ég hélt þá að væri í tengslum við spádóma um framtíðina sem var málefnið, en það sem ég hins vegar rakst á (og var ábyggilega það sem ég átti að finna) var annars eðlis en varðar eigi að síður framtíðina.

Ég hef oft talað um það að Kristur muni ekki fæðast aftur í líkama á jörðinni heldur í andanum, en þetta er einmitt það sem Rúdolf Steiner er að tala um.

Ég þýddi lauslega nokkur brot úr texta sem ég fann á netinu (aðallega mér til betri skilnings á efninu), svo að þýðingin er kannski ekki mjög faglega, en ég held að innihaldið komist alveg til skila fyrir því.

„SPÁDÓMUR MICHAELS”

Hver við erum og hvers vegna við erum hér

Árið 1924 – árið fyrir andlát sitt árið 1925 – var Rudolf Steiner loksins í aðstöðu til að tala um raunverulegt ævistarf sitt: að finna aftur raunverulega þekkingu á Karma og endurholdgun til kristni og vestrænnar siðmenningar.

En þetta krafðist þess að grundvöllur nútíma andlegra vísinda hafi verið lagður áður en hann gat boðað þetta fullkomnara verk; þessum grunni átti að hafa verið komið fyrir af öðrum frumkvöðli sem mistókst í verkefni sínu (varð of mikill efnishyggjumaður í jarðvist sinni á 19. öld) sem varð til þess að Steiner sjálfur kom fram með þessi andlegu vísindi u.þ.b. 20 árum áður en hann komst til að sinna sínu eigin kjarnastarfi. Kjarni nýrrar þekkingar Steiner varðandi Karma og endurholdgun var gefinn í röð fyrirlestra hans árið 1924 sem safnað hefur verið saman í 8 bindi og ber heitið KARMIC RELATIONSHIPS. Þetta eru meðal mikilvægustu verka Steiner. Eitt af lykilatriðum seríunnar kom fram 28. júlí 1924 í því sem er í boði í dag sem „Fyrirlestur VII: The New Age of Michael“ í III. Bindi Karmic Relationships

Í þessum fyrirlestri opnaði Steiner áheyrendum dýpri karmískan bakgrunn um hverjir þeir voru og hvers vegna þeir höfðu holdtekist á þessum tíma. Hann fór síðan lengra og sagði frá því sem þekktist í sumum hópum sem „Michael spádómur“: að stærsti hópur í sögu endurholdgunar einstaklinga sem venjulega holdgervast með eigin sálarhópum á mismunandi tímum, “ekki allir saman” – myndi eiga sér stað í lok 20. aldar, sem uppfylling undirbúnings þeirra á milli dauða og endurfæðingar í “the School of Michael in the Sun sphere/Michael sólinni”.

Hér að neðan er stutt útdráttur úr þessum fyrirlestri, með áherslum sem er bætt við til að draga fram ákveðin atriði:

——————————-

Síðan kom upp undir forystu Michael eitthvað sem við myndum kalla, (þar sem við verðum að nota jarðneskar tjáningar), skóli fyrir afburða einstaklinga (trúlega hér átt við andlega krafta), sem  hafði einu sinni verið Michael Mystery – það sem sagt hafði verið við vígslurnar í hinum fornu leyndardómum Michael verður nú öðruvísi, þar sem leyndardómurinn hafði fundið leið sína frá alheiminum til jarðar  — allt þetta hafði Michael sjálfur tekið saman og skýrði frá því aftur, fyrir þá sem hann hafði safnað saman í þennan skóla í byrjun 15. aldar. Allt sem lifði einu sinni sem Michael Mystery in the Sun Mysteries varð nú lifandi á ný í

Bent var á að í lok 19. aldar … myndi Michael sjálfur enn og aftur ná yfirráðum yfir jörðinni. Allan þann tíma sem liðinn var frá tíma Alexander, hefðu sex aðrar erkienglarnir uppfyllt nokkur markmið sín. Nú myndi nýr Michael tími hefjast. En þessi nýji Michael tími hlýtur að vera frábrugðin hinum. Áður hafði Michael alltaf tjáð sig á sameiginlegu sviði mannkynsins, en núna, – í nýjum Michael Age þarf eitthvað allt annað.

(Spurning hvort Arthúr konungur og riddararnir 12  á 5tu öld gætu átt þarna við).

Það sem Michael hafði gefið mönnum í gegnum aldir með lifandi innblæstri, var nú fallið frá honum. En hann átti eftir að finna það aftur þegar hann undir lok áttunda áratugar 19. aldar byrjaði nýja jarðneska stjórn. Hann myndi finna það aftur á þeim tíma þegar leyndardómarnir, höfðu skotið rótum meðal manna.

Kæru vinir mínir, þeir sem voru í skóla Michael og meðtókuð þær kenningar sem ég hef lýst svo stuttlega voru endurtekning á því sem kennt hafði verið í Sólarmysteries frá fornu fari. Þeir voru þegar spádómar um það sem átti að nást þegar nýa öld Michael hæfist.  

Þetta var innblásið ákall, hátíðleg áskorun fyrir þá sem eru saman komnir í kringum Michael, að fylgja honum og ná í hina sönnu hvatningu hans, þar til leyndardómarnir geta aftur sameinast um veru Michael …

Þeir sem eru færir um að finna sanna og djúpa alúð í hjarta sínu – hafa innra með sér hvatir, sem eru afleiðing af öllu því sem þeir upplifðu í í byrjun 15. aldar og í byrjun 19. aldar og birtast aftur á jörðu í lok 20. aldar ásamt hinum sem hafa ekki enn snúið aftur

Á þeim tíma munu andleg málefni hafa búið sig undir það sem verður þá að að veruleika.

 

The Greatest Spiritual Event of Our Time According to Rudolf Steiner

Fyrir næstum hundrað árum, rétt eins og hann hefði gægst inn í kristalkúlu og séð inn í framtíðina, spáði andlegi kennarinn og miðillinn Rudolf Steiner  því að mikilvægasti atburðurinn í nútímanum væri það sem hann vísaði til sem endurfæðingar Krists á etersviðinu. Með „fæðingu Krists á etersviði“  er átt við nútíma upprisu líkama Krists sem hægt er að hugsa um sem skapandi, heilagan og heilsteypan anda sem er hvetjandi í þróun mannsins þegar hann starfar á líkamssviði mannkyns í gegnum sameiginlega vitund okkar. Með því að taka þátt í róttækum nýjum skilningi okkar á tímalausum andlegum atburði nálgast eteríski Kristur.  Í stað þess að holdgervast í  líkama, nálgast þessi  andi okkur eins og hann getur komist á þröskuld þriðja víddar líkamlegs heims án þess að holdgervast í veruleika formi. Til að vitna í Steiner, „mun líf Krists finnast í sálum manna meira og meira sem bein persónuleg reynsla frá tuttugustu öld og áfram.“

Til að vitna í Steiner, „í framtíðinni eigum við ekki að líta á líkamlega planið eftir mikilvægustu atburðum, heldur utan hans, rétt eins og við verðum að leita að Kristi þegar hann kemur aftur sem eterískt form í andlega heiminum.“ Mikilvægustu andlegu atburðir á öllum tímum eru oft huldir fyrir augum þeirra sem eru fastir eru í efnishyggju. Það krefst þess að við sofum ekki í gegnum lífið, heldur berum meðvitað vitni um það sem fram til þessa hefur átt sér stað að mestu leyti ómeðvitað,  falið undir hversdagslegri meðvitund tegundar okkar. Ef þessi andlegi atburður, til að vitna í Steiner, „myndi líða hjá óséður, myndi mannkynið fyrirgera mikilvægasta möguleika þess til þróunar og þar með sökkva niður í myrkrið og dauða að lokum.“  Ef dýpra andlega ferli endurholdgunar  Krists á etersviðinu – „Kristur í formi engils“ – er ekki skilið, mun þetta mögulega frelsandi ferli breytist í hið gagnstæða (í púkann).

Æðri regla ljóssins sem ritað er sem dulmál innra með Kristi á etersviðinu, vekur ljós myrkursins sem virðist andstætt því, sem hjálpar enn frekar til þess að ljós eðli þess sést. Hin sönnu útgeislun ljóssins er aðeins hægt að sjá og meta í mótsögn við dýpt myrkursins sem það lýsir. Það er eins og opinberun að eitthvað sé í andstæðu þess – rétt eins og myrkur er þekkt fyrir ljósið, ljós er þekkt í myrkrinu. Grundvallar andleg meginregla sköpunarinnar virðist vera sú að þegar einn kraftur – t.d. ljós – byrjar að koma fram í alheiminum myndast mótvægi, öfugt við það fyrsta, á sömu stundu.

Þegar Steiner sagði frá hinum – og minna viðurkenndum – síðari helmingi komunnar  „áður en fólk hefur getað skilið siðareglur Krists, hlýtur mannkynið að hafa farið í gegnum fundinn með dýrinu.“  Með „dýrinu “ meinar hann apocalyptic dýrið (sem talað er um í Opinberunarbókinni),  hið róttæka vonda. Dýrið er verndari þröskuldsins sem við verðum að fara í gegnum til að geta mætt hinum léttari, og himneska hluta náttúru okkar.

Í spádómi sínum bendir Steiner á að fundur okkar með dýrinu sé upphaf, gátt sem – gefur okkur möguleika  á að kynnast ímynd Krists. Til að vitna í Steiner: „Með reynslu af illu mun það vera mögulegt fyrir Krist að birtast aftur.“  Það er athyglisvert að andstæðurnar birtast saman: samhliða toppi ills er innri þróun sem gerir það mögulegt fyrir Krist – sem er alltaf til staðar og tilbúinn sem leiðbeinandi nærvera  – að verða  smám saman leiðarljós nærveru innra með mönnum, bæði fyrir einstaklinginn  og sameiginlega í heild sinni. Í ysta hluta andstæðna er fræið til fæðingar hins.

Eins og endurtekning er þessi arfgerð, tímalaus leyndardómur „að upplifa á ný“ í nútíma útgáfu. Í engum öðrum heimi en líkamlegum heimi getum við lært hið sanna eðli leyndardóms Golgata. Til að vitna í Steiner: „Ekki til einskis hefur manninum verið komið fyrir í líkamlega heiminum; því það er hér sem við verðum að öðlast það sem leiðir okkur til skilnings á þeim krafti sem býr í Kristi! “

 

Uppfærsla sálarinnar á uppstigningu líkamans

Hér er mjög áhugaverð grein sem ég sá á Facebook og leyfði ég mér að þýða hana lauslega og birta hér:

Neðanmáls eru smá skýringar á textanum, ekki af því að ég sé að gera lítið úr honum, heldur skil ég svo vel að svona leiðsögn er oft á svo formlegu og hátíðlegu máli að hann er ekki alveg aðgengilegur.

 

Keeper of The Diamond Light Codes
júlí kl. 09:41

Útfærsla sálarinnar á uppstigningu líkamans.


Líkami þinn mun EKKI vinna framvegis eins og hann gerði áður … Uppstigning er ekki sjúkdómur heldur svar þitt við því sem er að gerast í alheiminum.

Svo margir halda áfram að reyna að ‘laga’ líkama sinn aftur ‘í það ástand sem þeir telja að hann eigi að vera, halda áfram að reyna að greina hann eftir jarðneskum skýringum (sjúkdómum / vanlíðan), halda áfram að reyna að setja merkimiða á einkennin.

Uppstigning er allt annað, hún er  GRÍÐARLEG-DNA breyting sem breytir okkur í  eitthvað allt annað en við  höfum nokkurn tímann verið áður, eitthvað sem rökhugsun okkar getur ekki skilið.

Uppstigning er ekki sjúkdómur, hún er ekki einkenni eða orsök. Það er líkaminn þinn sem er að vakna og reynir að endurreikna, endurstilla og endurreisa allt kerfið fyrir þig …. til að færa líkamann þinn upp í  hærri vídd en gömlu línulegu föstu rökhugsunina til sem hann bjó við áður.

Mannkyn mun upplifa ótta, reyna að laga, reyna að stjórna og reyna að fá skýringu frá ‘öðrum’ til að útskýra það sem er að gerast. Fyrir manninum er það auðveldara að finna ‘sjúkdóm’ eða ‘orsök’, en að opna, trúa, hlusta, heiðra og samþykkja og að styðja við líkamann sinn, sem er að reyna að þróast í ljósi og vinna sem fjölvíddar vera sem er mjög erfitt hér í þriðju vídd.

“Vandamál” líkamans eru afleiðing eigin misskilnings og þess að sofna á verðinum og lifa undir hulu minnisleysis  á tímum mikillar þróunar í eigin sköpun.  Líkami þinn er að vakna … sálin innra með þér …..

Í hvert sinn sem LJÓSIÐ flæðir í gegnum hjartastöðina, getur líkaminn ‘farið úr skorðum’ við að reyna að hreinsa og snúa ofan af sér, þar sem allar frumur líkamans hafa verið þandar út  með DNA UPPFÆRSLU / HÁÞRÓUÐUM LJÓSKÓÐUM sem umbreyta algerlega og endurskipuleggja, með því að reyna að sleppa framhjá allri mótspyrnu, öllu eftirliti, öllu sem ekki er að hlusta, öllu sem ekki er alger kærleikur, öllu sem ekki er hreint, öllu sem hélt þér sofandi, öllu sem hélt þér föstum í lægri vídd meðvitundar / sofandi.

Líkami þinn er skipið þitt/farartækið sem flytur þig frá einni vídd til annarar. Svo lengi sem þú ert að reyna að stjórna /snúa því til baka í gamla farveginn, mun líkami þinn ekki geta unnið eins og honum var ætlað að gera upphaflega, skilvirkt og á frábæran hátt …. Þú ert sá sem þarft að velja að hlusta á líkama þinn og hætta …. að stjórna. Hættu að berjast gegn því að vakna til vitundar!

Líkaminn þinn hefur gengið inn í mikla hreinsun og hröðun …

En manneskjan vill alltaf ‘vita allt fyrir’ svo að hún geti stjórnað ferli sem ekki er hægt að stjórna. Það er vegna ótta og þess að treysta ekki … þetta er það sem veldur vandamálum þínum …. skortur á virðingu fyrir líkamanum og þess að styðja hann eins og hann þarf …. til að vakna til meiri vellíðunar.

Þú hefur ekki svima eða truflun á jafnvægisskynjun…. þú hefur þyngdarafl til þess að standa upp. Þú hefur línulegan huga/rökhugsun sem þarf að þurrka út, svo að ólínuleg hugsun geti komið í staðinn. Minningar þínar fara, eins og þær eiga og þurfa að gera, sem og Akaskic Records/skrár sálarinnar. Líffæri þín munu komast nálægt því að bila, hugsanlega alveg, þar sem allt hreinsast, aðskilnaðurinn sem hélt þér frá hreinu ljósi Uppsprettunnar innra með þér. Kirtlar þínir, allt líkamskerfi þitt þarf að lokast “BE OFFLINE” til að virkjast aftur “BE ONLINE” á alveg nýjan hátt, með virkjun CRISTALA (CRYSTALLINE) í líkamanum, vöðvum, beinum, tönnum, heila, blóði, húð / hold, líffærum, augum … sérhver sameind líkama þíns verður endurnýjuð fyrir þig ….

Líkami þinn mun ekki starfa eins og hann gerði áður, það er mjög ólík tilvera að lifa og starfa í mörgum víddum – LIVING WALKING IN MULTIPLE DIMENSIONS. Þú getur ekki farið með þéttleika/aðskilnað/eða ómeðvituð forrit með þér …. líkaminn þinn þarf að hreinsa þetta allt alveg út og endurvinna það aftur eins og það á að virka …. og ekkert verður eins og þú þekktir það áður.

Líkaminn þinn mun segja þér að sofna þegar þú umbreytist í Alheims ljósveru/ UNIVERSAL/UNIFIED BEING OF LIGHT …. þú munt vakna í mörgum víddum/raunveruleikum, ekki breyttur=viðgerður …. heldur flyst þú, andar fullkomlega meðvitað og lifandi … og það veður töfrandi og ótrúleg reynsla. Líkaminn þinn þarf samt að verða alheimsgátt og tengjast aftur öllu StarGate System/Stjörnukerfinu sem var aftengt þegar þú valdir að koma inn í þriðju víddina til mannlegrar reynslu / tilraun þína hér á eigin spýtur.

Allt taugakerfið verður opnað/búið til (þróað) inni í líkamanum, gjörólíkt því sem var áður. Allur uppsafnaður sársauki sem situr fastur í líkamanum verður að fara, og já, það getur stundum orðið mjög erfitt, háð því hversu “sofandi” og ómeðvitaður þú varst.

Þú gengur ekki í gegnum hlið himnanna með ómeðvituð (forrit)/eða þéttleikann sem þú hafðir. Allar dyggðir, dómur, sorg, mein, hatur, reiði, skömm, sektarkennd og ótti (vantrú á öllu þessu ‘…’ (aðskilnaður) …verður allt að fara. Þú getur ekki ‘komið hingað’ og haldið hinu líka. Þú verður að velja hvort þú vilt hætta að ‘þjást’ og gera hlutina erfiðari fyrir þig.

Líkaminn er svo miklu meira en þú hefur alltaf haldið að hann væri. Hann er formið/myndbirting þín, sem hefur hreinan skilning á innri mætti þínum, formið sem þú valdir að endurspegla sem sál hér. Sem manneskja tókst þú það sem sjálfgefið, ótengdur því, elskaðir það ekki, né þakkaðir. Það var ‘hlutur’ sem þú umgekkst sem auðkenni þítt og dæmdir það án þess að hafa hugmynd um það. Þegar þú vaknar innra með þér (sálarvakningin), þarf líkaminn að þróast. Æðri vitund þín “DNA” virkjar allt sem var  sofandi og gömlu ómeðvituðu forritin þín eru virkjað til að byrja að hreinsa frumur líkamans …. allt sem var grafið djúpt innra með þér/falið … Þú verður að sjá það og velja að sleppa því án þess að festast aftur í þeim gömlu kerfum sem þú þekktir.

Þú ert hér til að sameinast líkama þínum, verða heill á sviði sem mannlegur hugur þinn skilur ekki. Guðleg sameining með líkama þínum er reynsla sem er tær, mjög náin og djúp. Það er ekkert hið ytra sem hægt er að bera saman við það ferli, annað en samband þitt við ALLT SEM ER aftur. Þegar vitund þín þenst út og sameinast Vitund alls sem orkulega ….  mun allt líkamlegt vakna aftur til lífsins. Hún mun hreyfast, anda, tala og hafa samskipti á þann hátt sem mannlegur hugur þinn getur enn ekki skilið. Tenging þín stillir allt til hæstu mögulegrar tíðni – HREINAN KJARNA KÆRLEIKANS. Líkaminn þinn er að reyna að gera þetta líka …. en þú þarft að hlusta, heiðra, aðstoða og styðja hann. Hættu að reyna að laga/fá hann til að passa inn í gamla munstrið ……

Líkaminn þinn mun ekki umbera gömlu leiðirnar, hann mun á einhverjum tímapunkti taka yfir og taka frá þér hæfileikann/getuna til að stjórna  …. ef þú ert ekki tilbúinn til að hlusta ….

Slepptu þeim orðum sem halda þér í því hugarfari að þetta sé sjúkdómur, vandamál eða eitthvað sem er rangt. Skiptu um orð fyrir önnur sem aðstoða þig við að meðtaka, hafa skilning og sýna þakklæti fyrir ferli sem er að fara að eiga sér stað fyrir þig. Þegar þú gefst upp/gefur eftir fyrir eigin æðra sjálfi/alheimsins og hættir að berjast/streitast á móti og reyna að fá allt til að passa aftur inn í gömlu ómeðvituðu “boxin”, mun öll upplifun þín gjörbreytast. Líkaminn getur gert það semhann þarf að gera – fyrir þig af meiri vellíðan. Æðra Sjálfið/Sál þín getur haldið í þakklæti/hamingju og eftirvæntingu ‘LOKINS, ÉG ER BÚIN AÐ BÍÐA EFTIR ÞESSU SEM SÁL/Á FJÖLVÍDDAR SVIÐUM’. Jafnvel þegar það verða óþægindi/sársauki, muntu komast í gegnum það á alveg nýjan hátt.

Mótþróinn veldur þjáningum þínum, slagsmálum þínum við sjálfan þig, að vilja ekki vita, vilja ekki heiðra ferli sem frelsar þig frá því gamla. Mannlegu eðli þínu líkar ekki breytingar og það þarf/verður að “skilja” allt fyrst …. en um tíma, þá virkar þeta ekki þannig. Það getur, ef þú ert opinn og tilbúinn til að hlusta á þitt æra sjálf… að lokum ….

Allir sjúkdómar og líkamsvandamál sem manneskjan hefur skapað sér er hægt að útskýra á mjög ólíkan hátt með æðri vitund í gegnum ORKU og nálgun með SKAMMTAFRÆÐI til að sjá og skilja það sem raunverulega er. En þú verður að vera reiðubúinn til að opna/hlusta og ákveða hvernig þú vilt fara þessa leið; meðvitað … eða halda áfram að ganga hana ómeðvitað (í þjáningu/harðari og grimmari), því að líkaminn verður að leiðrétta/gera við  og laga allt sem þú hefur gert honum sem ómeðvituð manneskja …. Það þarf að snúa öllu við og endurkóða DNAið þitt, endurbyggja allt kerfið þitt og endurskipuleggja alla innviði  líkamans til að vinna með ótrúlegt magn ljóss með kristöllum sem myndast inni í líkamanum.  Þetta mun meiða eins og helvíti í smá stund, valda kláða í hvert skipti sem við hittum háar?? sólvindur ♫, virkni loftsteina og aðrar tíðnir sem leiða ákveðinnar tíðni fyrir kristalla þína, til að þróast hið innra. Þetta er mikil vinna sem hefur átt sér stað alla okkar tilveru hér. Það er stöðugt, á hverjum degi og eykst verulega eftir því sem við förum lengra …. ÁHRIFIN SEM ÞÚ UPPLIFIR er uppstigning líkamans og niðurstigning sálarinnar til að sameinast innan líkamans, til að samþætta á meðan þú sefur, svo að þitt Alheims kristna, engla og guðlega sjálf þtit geti skinið innan frá.

Þú getur ekki hafnað því sem er að gerast í líkamanum þínum, þú þarft að styðja það og aðstoða með því að elska það …. allt sem gerist inni í líkamanum þínum er flókið ferli sem verður að eiga sér stað og þú samþykktir það löngu áður en þú komst hingað til jarðarinnar. Þú ert ekki fórnarlamb neins, það er líka þín eigin mannlega skynjun. Það er ekkert að eða athugavert, líkaminn þinn er einungis að reyna að bæta ‘skaðann’ sem þú gerðir honum, á meðan þú dvaldir sem ómeðvituð mannvera hér. Það var allt hluti af ferlinu, en nú er tími til að stoppa. Opnaðu hjarta þitt og huga fyrir því sem raunverulega er að gerast. Það verður ekki það sem þú hélst að það yrði, það mun ekki passa inn í gömlu gildin eða boxin og þú getur ekki “meðhöndlað” útfærslu eða þróun þess að verða fjölvíddar vera …. Það er ekki sjúkdómur … það ert þú að verða sá sem þú raunverulega ert.

Ég skrifi þetta vegna þess að sú gríðarlega háa tíðni sem við erum í, er AUKIN ÞRÓUÐ OG HRAÐARI UPPSTIGNING fyrir alla á jörðinni. DNA erfðafræði er endurkóðað 24/7 á óviðráðanlegum hraða núna. Ef þú heldur áfram að halda í gamlan ótta og viðhorf til þess em er að gerast, þá munu það verða miklu erfiðari umskipti en nauðsynlegt er …… Það er allt nákvæmlega eins og því er ætlað að vera …. Þannig virka hlutirnir hér.

Kærleikur, svörun, góðvild, að hlusta, heiðra, styðja, annast, sýna umyggju … þetta er það sem líkami þinn þarfnast (þarf) frá þér. ♥

Ég elska þig! ♥

Lisa Transcendence Brown ☼ Avatar Consciousness/Soul Embodiment/Multi-Dimensional Mastery/Quantum Existence www.AwakeningToRemembering.com

P.s. Ég hef núna sýnt meiri náttúrulegan stuðning en ég hef gert í mörg ár, þar sem hver áfangi er öðruvísi hvað varðar það sem líkaminn þarf að gera, þessi gríðarlega frumu- / sameinda / erfðafræðilega / nýja DNA vinna hér. ♦

Auktu vitund þína innan frá til að opna að fullu og til að muna þinn eigin sannleika hér.

 

SOURCE: http://www.awakeningtoremembering.com/something-for-everyon…

Join Here  In Universal Service ▲ Keeper of The Diamond Light Codes

 

Þar sem að ég/þýðandi er bæði heilari og miðill þá veit ég t.d. að sálin ber með sér í DNA kerfinu þá veikleika sína sem hún hefur ekki unnið úr, frá einni jarðvist til annarar það til þeir eru að fullu heilaðir.
Það hefur tekið mannkyn mjög langan tíma að skemma eiginleika líkamans til þess ástands sem hann er í í dag og þetta snýst jú um að leiðrétta hann til baka.
Okkur til huggunar þó, er að tíminn líður í eðli sínu miklu hraðar en áður, en það mun samt ábyggilega taka sálina nokkra mannsaldra að leiðrétta þetta að fullu.
Við sem erum í andlegri vinnu og komin lengra í orkunni þ.e. erum að hækka okkur úr þriðju vídd í átt til þeirrar fimmtu þar sem þetta verður að fullu heilað, þá hljótum við að finna mun meira fyrir þessari umbreytingu en hinir sem ekki eru í andlegri vinnu og ætla sér kannski ekki einu sinni inn í nýja tímann.

Maður spyr sig svo kannski sem svo; hvað hefur líkaminn með uppstigningu sálarinnar að gera, því að ekki förum við með hann með okkur.
Við erum þríein þ.e. hugur, líkami og sál og það sem gerist með einum hluta okkar hefur óhjákvæmilega áhrif á hina.

Það er því einfaldlega þannig að sálin þrífst ekki í óheilbrigðum líkama.
Þar af leiðir að við komusmst ekki hjá þessu ferli.

 

Bóksala

Bækurnar Táknmál drauma og Þróunarsaga sálar fást hjá bókabúðum;
Pennin Eymundsson og Mál og Menning.

 

HIN MIKLA ARFLEIFÐ ÍSLANDS

                    EFTIR ADAM RUTHERFORD F.R.G.S., A.M. Inst. T.

 Island

 

 

Á FORLAG HÖFUNDARINS 39, BEVERLEY GARDENS BELMONT, STANMORE, MDDX LONDON

Umboðssalar:

SNÆBJÖRN JÓNSSON THE ENGLISH BOOKSHOP 4, AUSTURSTRÆTI REYKJAVÍK, ÍSLAND

 

 

JULIUS A. GRAEVES 61, COURTER AVE. MAPLEWOOD, N.J. U.S.A.

 

1

 

 

HIN MIKLA ARFLEIFÐ ÍSLANDS

 

 

Verð:

Á Íslandi 1 kr.

Á Bretlandi 1s.

Í Vesturheimi 25c.

 

Bók þessi er komin út á þessum tungumálum: Íslenzku, ensku, tamil og malayalam

 

Í undirbúningi eru þýðingar á gaelsku og hindústönsku.

 

Fyrsta útgáfa Íslenzk, marz 1939 Önnur prentun, marz 1939

 

 

 

Ísafoldarprentsmiðja h.f.

 

2

 

 

FORMÁLI.

ÍSLAND er eitt af merkilegustu löndum heimsins, og blöðin, sem hér fara á eftir, hafa að innihaldi sönnun þess, að þessari litlu þjóð, Íslendingum, sé ætlað að leysa af hendi undursamlegt og göfugt hlutverk við fyrirhugaða stórviðburði, í náinni framtíð. Höfundurinn er sannfærður um, að þetta mikla ætlunarverk Íslendinga muni reynast að verða til blessunar, eigi aðeins fyrir Íslendinga sjálfa, heldur og fyrir frændþjóðir þeirra, Norðurlandabúa, Engil-Saxa og Kelta.

Ég vil óska, að bæklingur þessi megi verða að nokkuru gagni í því að hjálpa til að búa Íslendinga undir það, að taka við hinni miklu arfleifð sinni.

 

ADAM RUTHERFORD.

London, í maí 1937

 

3

 

 

ÍSLAND er einstætt meðal þjóðanna. Þetta litla land er einangrað, fráskilið öllum öðrum löndum af mörg hundruð mílna hafi. Þess vegna mætti búast við, að Íslendingar stœðu á lágu stigi, væru menningarsnauðir og langt á eftir tímanum, en í staðinn fyrir þetta sjáum vér, að hið gagnstæða á sér stað, því að Íslendingar eru nú á tímum sannmenntaðasta þjóð heimsins. Það sýna eftirgreind atriði um þessa merkilegu þjóð:

  1. Ísland kostar engu fé til hernaðar, en ver því í þess stað til menningarmála. Það hefir þannig hvorki herskipaflota né landher, né heldur neinar víggirðingar.
  2. Að tiltölu við mannfjölda er útgáfa bóka og blaða meiri á Íslandi en í nokkru öðru landi.
  3. Almúginn talar móðurmál sitt með sama móti og háskólakennararnir, og þannig eru í landinu hvorki mállýzkur né skrípamál, og munurinn á almennu talmáli og bókmálinu er minni en á sér stað í öðrum löndum.
  4. ,,Íslenzk tunga var orðin að máttugu verkfæri ritaðrar hugsunar þegar á þeim tíma, er enginn maður (í Norðurálfu) utan Íslands bar við að rita bók á öðru máli en latínu“, og „áhuginn á bókmenntum og skáldskap hefir lifað og haldizt óslitinn allar þessar aldir“. „Á tólftu og þrettándu öld urðu til með Íslendingum meiri bókmenntir en hjá nokkurri annarri þjóð í Norðurálfu, og allt frá þeim tíma hefir fróðleiksþorsti verið einkenni íslenzku þjóðarinnar“ (Chambers´ Encyclopædia). Skáld hafa að tiltölu verið fleiri á Íslandi en í nokkru öðru landi. „Íslenzkar bókmenntir eru að sumu leyti einstakar í bókmenntum veraldarinnar. Þær eru nálega jafngamlar þjóðinni sem myndaði þær, og þœr taka yfir lengra tímabil en nokkrar aðrar bókmenntir á lifandi tungu i Norðurálfunni. Þœr eru ritaðar á máli, sem svo hefir tekið litlum breytingum frá því, sem landnemarnir töluðu það fyrir þúsund árum, að hvert barnið skilur hin elztu íslenzk rit því nær jafnauðveldlega, eins og þau hefðu verið rituð í gær. Þær hafa ávallt verið eign almúgans, og það er ekkert smáræði, sem að hann hefir til þeirra lagt“ (Þorsteinn Þosteinsson: Iceland, bls. 133).
  5. Ólæsir menn eru ekki til á Íslandi.
  6. Það er ekki einungis að Íslendingar játi kristni, heldur er þjóðkirkjan íslenzka hin bezta fyrirmynd, því að hún er evangelisk og frjálslynd. Ísland er hið eina land, þar sem öll þjóðin af frjálsum vilja styður kirkjuna og lifir í kristilegri eindrægni.

Þvílíkur vitnisburður! Þetta ber sannarlega á sér þann svip, að guðleg forsjón hafi einangrað og undirbúið íslenzku þjóðina í sérstökum tilgangi. Satt er það, að Íslendingar eru smáþjóð, en ritningin tjáir oss, að guði almáttugum þóknist á stundum að hafa „það, sem heimurinn telur veikleika, til þess að gjöra hinu volduga kinnroða“.

Það stingur mjög í augu, hve líkt er á komið með Íslandi nú á dögum gagnvart öðrum þjóðum, og Benjamín gagnvart hinum ættkvíslum Ísraels, eins og eftirfarandi samanburður sýnir:

 

4

 

BENJAMÍN

  1. Ættkvísl Benjamíns var miklu minnst af öllum tólf ættkvíslum Ísraels.
  2. Benjamín, forfaðir og sameiginlegur höfðingi Benjamínítanna, var yngstur af öllum tólf sonum Jakobs, en frá þeim komu hinar tólf ættkvíslir Ísraels. 1)
  3. Um eitt skeið „var Benjmín úlfur, sem sundurreif“, en að lokum reyndist sú ættkvíslin staðföstust í trúnni, og að síðustu voru allir tólf postularnir valdir af þeirri ættkvísl einni. 2) Benjamínítarnir (eða Galílearnir, eins og þeir voru síðar nefndir) fylgdu frelsaranum þúsundum saman. (Það voru Júðarnir úr Júdeu, sem höfnuðu honum og fengu hann krossfestan).
  4. Benjamínítarnir unnu frelsi og voru umburðarlyndir í trúarefnum. Það var hinn frœgasti allra Benjamíta, hinn mikli postuli Páll sem sagði: „Þar sem andi drottins er, þar er frelsi´´. „Til frelsis frelsaði Kristur oss; standið því fastir og látið ekki aftur leggja á yður ánauðarok“. (2. Kor. 3,17; Gal. 5, 1)
  5. Benjamínítar (Galílear) voru hinir fyrstu, sem þýddu og prédikuðu ritningarnar á öðrum tungum (Postulas. 2, 6-11).
  6. Benjamín var Ijósberi ættkvísla Ísraels.

ÍSLAND

  1. Ísland er smæsta menningarþjóðin, ekki aðeins í Norðurálfunni, heldur og í heimi öllum.
  2. Ísland byggðist síðast allra landa í Norðurálfu og er þess vegna yngst þeirra allra.
  3. Forfeður Íslendinga, víkingarnir, voru líka „úlfar, sem sundurrifu“, en að lokum reyndust Íslendingar líka staðfastari í trúnni en nokkur önnur þjóð. Þó að á Íslandi sé fullkomið trúarbragðafrelsi, játar þar nú nálega hver maður kristna trú. „Frá upphafi hafa Íslendingar verið nálega samfelld heild, að því er snertir kirkju og trúarbrögð, og svo má segja, að trúarbragðadeilur séu óþekktar i landinu“.3)
  4. Íslendingar unna einnig mjög frelsi og eru umburðarlyndir í trúarefnum. Þjóðkirkjan Íslenzka er evangelisk-lúthersk kirkja. „Íslenzka kirkjan hefir ávallt verið frjálslynd í skoðunum sínum, jafnvel hin svonefnda strangtrúardeild hennar“.4) Af hinu mikla umburðarlyndi, sem kirkja þessi sýnir, eru sértrúarflokkar ákaflega fáir og smáir. Manntalið 1930 sýndi, að á öllu Íslandi voru þá aðeins 1,503 manneskjur, sem ekki töldust til kirkjunnar (þjóðkirkju og fríkirkju), og þetta er atriði sem ber þjóðinni fagurt vitni.
  5. Elzta þýðing ritningarinnar (G. T.), sem þekkist á núlifandi tungu, er íslenzk (frá 12. öld).
  6. Íslendingar eru öllum fremur hin upplýsta og menntaða þjóð kristins heims.

 

1) Benjamín var fœddur í grennd við Betlehem og af tólf sonum Jakobs var hann sá eini, sem fæddist í Landinu helga. Nafnið Benjamín merkir „sonur hægri handar minnar“. Jósef og Benjamín voru synir Rakelar, sem eigi átti aðra syni. Þó að Rúben væri frumgetinn sonur Jakobs, þá glataði hann frumburðarréttinum, sem veittur var Jakob, næst-yngsta syninum (1. Kron. 5, 1—2).  Frumgetningnum bar tvöfaldur erfðahluti; því var það, að afkomendur Jósefs mynduðu ekki eina ættkvísl, heldur tvœr, nefnilega Efraím og Manasse, en svo hétu synir Jósefs, og þegar skipt var landi í Kanaan, fékk hvor þeirra sinn eigin erfðahluta í landinu á sama hátt og hinar ættkvíslirnar. Þannig er það, að með ættkvíslunum Efraim, Manasse og Benjamín var nánari skyldleiki innbyrðis en hinum öðrum ættkvíslum Ísraels

 

2) Farrar dómprófastur segir, að allir tólf postular Krists hafi verið af ættkvísl Benjamíns að einum undanteknum og að sú undantekning hafi verið af œttkvísl Júda, nefnilega Júdas Ískaríot, sá eini, sem reyndist ótrúr. Temple Dictionary of the Bible segir undir orðinu„Galilee“, að ellefu af Krists útvöldu postulum (þ.e. allir þeir að undanteknum Júdasi Ískaríot) hafi verið Galílear — en orðin Benjmínítar og Galílear merkja hið sama. En í stað Júdasar Ískaríots kom að lokum Benjamíníti, svo að lokum voru allir hinir tólf útvöldu postular Krists Galílear (Benjamínítar), eins og segir í Postulasögunni 2, 7.

3) lceland, handbók eftir Þorstein Þorsteinsson, bls. 120—122.

4) Iceland, handbók eftir Þorstein Þorsteinsson, bls 122.

Af framansögðu er það bert, að vér getum réttilega talað um Ísland sem Benjamín kristinna þjóða. Eins og Benjamín litli varð að lokum hinn mikli Ijósberi, svo má það vera, þótt Ísland sé lítið, að því sé ætlað að verða þjóðunum hið mikla Ijós. Spádómar biblíunnar benda til þess, að þetta muni svo verða.

 

5

 

 

Bæði Kristur og Daníel segja oss, að sú öld, sem nú er uppi eigi að ná fyllingu í hámarki þeirra þrenginga fyrir þjóðirnar, að slíkar hafi eigi áður þekkzt. (Matt. 24, 21; Daníel 12, 1). Þessar ógurlegu þrengingar, sem jafna munu við jörðu hverja harðstjórnar- og ranglætisstofnun, sem þjakar mannkyninu (Zefanía 3, 8;  Jakob 5, 1—4), verða ekki annað en millibil, sem leiðir á eftir sér nýja og betri öld, gullöld spádómanna. Þetta er margsinnis sagt í biblíunni. Þannig er það um þá alþjóða-þrenging, sem Zefanía lýsir í spádómi þeim, er nú var vitnað til, að 8. versið lýsir hörmungunum, en í 9. versinu segir: „Þá (eftir þrengingarnar) mun ég gefa þjóðunum nýjar, hreinar varir, svo að þœr ákalli allar nafn Jahve, þjóni honum einhuga“. Á sama hátt er það að Jesaja lýsir í 34. kapitula átakanlega hörmungum veraldarinnar en allur næsti kapítuli, sá 35., er um þá dýrlegu tíma, sem á eftir eiga að koma, og er einn hinna fegurstu kapítula í allri ritningunni.

Jesaja lýsir (24. kapítuli) einnig hinum síðustu ógnum, sem ganga skulu yfir þjóðirnar, en sýnir, að einn staður mun Ijóma eins og viti gegnum hina dimmu nótt hörmunga veraldarinnar, og að fólkið, sem þar byggir, muni tilbiðja guð og syngja honum lof, því að í miðjum þessum kapítula hörmunganna standa þessi orð:  „Þeir hefja upp raust sína og fagna, yfir hátign Jahve gjalla gleðiópin í vestri. Vegsamið þess vegna Jahve meðal eldanna, nafn Jahve, Ísraels guðs, á ströndum hafsins. Frá yzta jaðri jarðarinnar heyrðum vér lofsöngva: Dýrð sé hinum réttláta“. (Jesaja 24,14—16. Enska biblían.) Þrjú atriði eru tilgreind um stað þann, þar sem söngvarnir og þakkargjörðin eiga að heyrast innan um þjáningu veraldarinnar:

  1. Staðurinn er eyland, því að lofsöngvarnir eru sagðir koma „frá hafinu“, „frá eyjunum í sœnum“ (enska biblíuþýðingin). Gamla testamentið var, eins og allir vita, ritað á hebresku, en á hebresku táknar sama orðið „sjó“ og „vestur“, nefnilega „jom“. Vegna þess að eyjar, sem vert sé um að tala, eru hvergi nema í sjónum, er rétta þýðingin berlega „eyjunum í vestri“. Einu stóru eyjarnar í vestri eru Bretlandseyjar og Ísland, en það, sem á eftir fer, sýnir, að þar er Ísland einkanlega sem átt er við í fyrra staðnum, og að það muni vera fólkið í þeirri eyju, sem að lokum örvi íbúa hinna eyanna til að syngja einnig.
  2. Í spádómnum er þessum eyjarskeggjum lýst þannig, að þeir búi á meðal elda (enska biblían, þar sem sú íslenzka hefir „á austurvegum“). Í heimi vorum vitum vér ekki af öðrum eldum í náttúrunni en jarðeldum, og af þessum eyjum er það Ísland eitt, sem hefir gjósandi eldfjöll. Ekki þar með nóg, heldur eru á Íslandi fleiri eldfjöll að tiltölu við stœrð en í nokkru öðru landi á jörðunni. Hinir geysilegu straumar af logheitu hraunflóði, sem á síðari tímum hafa átt sér stað á Íslandi, hafa ekki átt sér neinn líka annars staðar í heimi. Fyrir tiltölulega skömmu, 1783, kom úr Laka-gígunum hraunflóð, sem var 72 km. langt og 24 km. breitt. Í bók sinni um Ísland segir Stefán Stefánsson, að þetta sé hið mesta, sem menn viti af, og „eigi ekki sinn líka á jörðunni, síðan sögur hófust“. Að svo miklu leyti sem mönnum er kunnugt, er þetta hið mesta bál, sem heimurinn hefir nokkuru sinni séð, síðan mannkynið varð til. Ísland er allt myndað af eldi; það á tilveru sína algerlega jarðeldi að þakka, og hinir mörgu hverir og laugar um allt landið eru í sambandi við jarðelda undir niðri. Norðurálfumenn kannast við Ísland sem„eldlandið“.5) Það er mála sannast, að íslenzka þjóðin búi meðal elda. Hebreska orðið „urim“, sem í tilvitnuðum stað hér að framan er þýtt með „eldar“ í ensku biblíunni, merkir líka „Ijós“ (flt). Hin einu náttúrlegu Ijós á þessari jörðu, sem stórfelld mega heita, eru heimskautaljósin (norðurljósin og suðurljósin), og eina eyþjóðin, sem dvelur nægilega nœrri öðru hvoru heimskautinu, til þess að sjá þessi Ijós greinilega hvarvetna á landinu, eru Íslendingar.
  3.  Spádómurinn staðgreinir þetta eyland þannig, að það sé á „yzta jaðri jarðarinnar“, eða, eins og fornþjóðirnar orðuðu það, ,,ultima thule“. Nafnið var um eitt skeið haft um yztu norðurvegu almennt, en síðar var það bundið við Ísland. Sir Richard Burton ritaði bók í tveim stórum bindum og nefndi hana Ultima Thule. Rit þetta er lýsing á Íslandi, sem höfundurinn kallar „Kanaan hið norðlæga“. Ísland er vissulega „yzti jaðar jarðainnar“, því að handan við það er ekki annað en ísi þakið heimskautshaf. Norðurströnd Íslands nemur við heimskautsbauginn.

5) Það er líka nefnt nefnt “Landið elds og ísa”. Ísland var upprunalega nefnt Snæland. Þó að verðrátta á undirlendinu í suðvesturhlutanum sé furðulega tempruð, eru þó inni á miðbiki landsins miklar jökulbreiður. Stöðugur jökull þekur 14,000 ferkílómetra aflandinu og á norðurhluta þess er snjólínan aðeins 2,000 fet yfir sjávarmál.

 

6

 

 

Eftirgreind orð úr Chambers‘ Encyclopædia (undir „Iceland“, VI. bindi bls. 61—66), sýna, að guð hefir verið að búa íslenzku þjóðina undir að syngja sér lof á þeim sérstaka tíma, sem nú fer í hönd: „Ísland hefir ávallt verið og er enn auðugt að Ijóðasmiðum, einkum söngljóða og trúarljóða“. Á. seytjándu öld vaktist upp hið mikla trúarskáld, Hallgrímur Pétursson (1614— 1674),  og ávallt síðan hafa hinir fögru sálmar hans verið sungnir við húslestra á nálega hverju íslenzku heimili, og haft mjög lyftandi áhrif á andlegt líf þjóðarinnar.

Þegar hér er talað um Ísland, er vitanlega ekki átt aðeins við meginlandið heldur og eyjarnar við strendur þess, einsog t. a.m. Grímsey og Vestmannaeyjar, sem eru hluti landsins og byggðar af Íslendingum.

Hin dimmu ský þrautanna bólstra nú óðum yfir höfði þjóðanna á meginlandi Evrópu, og þess er aðeins skammt að bíða að yfir dynji hin hræðilega eyðilegging, sem spáð hefir verið, en Ísland verður „Ijósdepillinn“ á, jörðinni, því að skaparinn hefir svo fyrir séð, að það sé utan við hervaldsánauðina og trúarbragðadeilurnar, til þess að þessi litla þjóð megi gefa stóru þjóðunum kristilegt fordœmi. Með frelsun Íslands vill guð almáttugur sanna heiminum kærleik sinn og umönnun fyrir varnarlausri þjóð, sem tilbiður hann í einlægni og sannleika. Svo hreinsi því íslenzka þjóðin sig af öllu því, sem guði er vanþóknanlegt, svo að hún megi bera honum það mikla vitni, sem hann óskar. Ó Ísland, hvílíkur heiður er það, sem þér fellur í skaut!  Verði það svo, að hver sál, allt frá Kolbeinseyju til Geirfuglaskerja beiti öllum mætti til þess að lyfta andlegu lífi íslenzku þjóðarinnar á hið hæsta stig, sem unnt er að ná. Hvílík gagnstæða verður á milli hinnar sælu guðsdýrkunar á Íslandi, eins og henni er lýst í Jesaja 24, 14—16, og þess hruns, sem samtímis mun ganga yfir hinar miklu efnishyggju-þjóðir á meginlandinu, eins og spámaðurinn hefir útmálað það í sama kapítula, þar sem hann segir: „Jörðin skjögrar eins og drukkinn maður, henni svipar til og frá eins og vökuskýli; misgjörð hennar liggur þungt á henni, hún hnígur og fær eigi risið upp framar“. „Jörðin viknar og kiknar, heimur bliknar og kiknar, tignarmenni lýðsins á jörðu blikna“. „Jörðin brestur og gnestur, jörðin rofnar og klofnar, jörðin riðar og iðar“. Þegar þetta algerða niðurbrot þjóðfélagsins á jörðunni, sem byggt hefir verið upp á grundvelli efnisins, fer fram, þá mun Ísland, með því að byggja á hærri, kristilegum grundvelli, vísa veginn inn í betri öld, þá sem vígð verði af Kristi. Þá munu þjóðirnar„smíða plógjárn úr sverðum sínum og sniðla úr spjótum sínum; engin þjóð skal sverð reiða að annarri þjóð og ekki skulu þær temja sér hernað framar“.

7

 

 

(Míka 4, 1-5; Jes.2, 1—4). En Ísland hefir þegar náð þessu stigi, enda er það nauðsynlegur undanfari, ef Ísland á að verða þjóðunum ,,ljósberi´´ og „fyrirrennari“ nýrrar aldar.

Því meir sem þetta dásamlega mál er rannsakað, þeim mun Ijósara verður það, að Ísland er guðs „Benjamín“ á þessum tímum, „elskaður af drottni“. Meira að segja, við rannsókn kemur það einnig í Ijós, að mikill hluti Íslendinga þeirra, sem nú eru uppi, eru beinlínis afkomendur Benjmíns hins forna. Skulum vér nú rekja feril Benjamíns ættkvíslar þann tíma, sem kristnin nœr yfir.

Eins og áður er getið, var ættkvísl Benjamíns á Krists dögum kölluð Galílear, vegna þess að hún byggði nyrzta hluta Palestínu sem kallaðist Galílea. Hún var aðgreind frá Júðum í Júdeu í suðurhluta landsins, og á milli þeirra lá landsvæði Samverja.6)

 

6) Þegar hinar tíu ættkvíslir voru herleiddar til Assyríu, fluttu Assýríumenn inn á hið mannauða land blandaða erlenda þjóðflokka, sem fengu nafnið Samverjar. En þegar hinar tvær ættkvíslir, Júda og Benjamín, voru fluttar til Babýlonar, settust engir menn að í landinu í suðurhluta Palestínu, heldur lá það í auðn. Tíu ættkvíslirnar komu aldrei aftur frá Assyríu, en hinar tvœr héldu heim aftur, skömmu eftir eyðingu Babýlonar, og settust að á ný í hinu mannlausa landi. Landsvæði Benjamíns ættkvíslar var norður af landi Júda og samliggjandi við  það. Vegna þess að fólkinu fjölgaði stórlega, þokuðust Benjmínítar, þegar fram liðu stundir, enn lengra norður á við inn í Galíleu, sem var langtum stœrra landsvæði fyrir handan Samverjana, en inná land Benjamíns, sem upphaflega var lítið, þokaðist ættkvísl Júda, auk þess sem hún hélt  sínu eigin landi. Þetta skýrir ástœðuna til þess, að borgin Jerúsalem, sem upphaflega var í landi Benjamíns (Jósúa 18, 28),  lá í Júdeu (Júda landi) á tímum Krists. Í Esrabók (4, 1 og 10, 9) eru greindir þeir, er heim sneru, nefnilega „Júda-menn og Benjamíns“. Esra og Nehemia eru þær bœkur biblíunnar, sem segja frá heimförinni úr herleiðingunni, og í þeim er engin af tíu œttkvíslunum af Ísraelsríki nokkru sinni nefnd. Tíu œttkvíslirnar voru vitaskuld alls ekki fluttar til Babýlonar, heldur til Assýríu, í mörg hundruð mílna fjarlægð frá Babýlon, og herleiðing þeirra átti sér stað kringum heilli öld fyrr en Júda og Benjamíns. Veraldarsagan er jafnskýr og biblíusagan um þetta atriði. Hinn nafnfrægi sagnaritari Gyðinga, Jósefus, segir nálegt 70 e. Kr.: „Tíu ættkvíslirnar hurfu ekki aftur til Palestínu; aðeins tvær ættkvíslir þjónuðu undir Rómverja, eftir að Palestína varð rómverskt skattland“. Sami sagnaritari segir einnig: „Aðeins tvœr ættkvíslir í Asíu og Evrópu eru undir Rómverja gefnar, en tíu œttkvíslirnar eru enn handan við Evfrat og eru geysi-fjölmennar“. Að vísu voru í Júdeu og Galíleu nokkrir einstaklingar, sem töldust með tíu ættkvíslunum, og sömuleiðis nokkrir útlendingar, en tíu ættkvíslirnar komu í heild sinni aldrei aftur. Vitaskuld er, að heita má hver þjóð og hver kynflokkur er nokkuð ýrður af aðkomendum. Þannig er það, að á Krists dögum sjáum vér, að Palestína er klofin í  þrjú fylki:  1) Júdea að sunnan, þar sem bjó ættkvísl Júda, hinir eiginlegu Júðar;  2) Samaríu í miðið, og bjuggu þar Samverjar;  og 3) Galíleu nyrzt, þar sem bjó ættkvísl Benjamíns, er venjulega nefnist Galílear

Sem þjóðflokkur tóku Benjamínítar eða Galílear hartnær engan þátt í krossfestingu Krists. Það voru hinir eiginlegu Júðar, það er að segja œttkvísl Júda, er byggði Júdeu, sem þar átti sökina. Þegar Kristur, nokkrum dögum fyrir krossfestingu sína, sagði: „Hús yðar skal yður í  eyði eftir skilið verða“, þá var það Júdea, sem hann ávarpaði, en ekki Benjamínítarnir frá Galíleu. Þetta er fullsannað með því, að nokkrum árum síðar sagði postulinn Páll: „Hefir guð útskúfað lýð sínum? Fjarri fer því. Því að ég er líka Ísraelsmaður, af kyni Abrahams, ættkvísl Benjamíns. Guð hefir ekki útskúfað lýð sínum, sem hann fyrirfram þekkti“ (Róm. 11, 1—2). Einmitt á þeim tíma, er Júda var sviptur guðlegri náð, hlutu Benjamínítar meiri réttindi en nokkur œttkvísl Ísraels hafði nokkru sinni áður. Eins og þegar var sagt, voru allir tólf lærisveinar Krists Galílear (Benjamínítar). Það voru þeir og aðrir Benjamíns niðjar, sem eftir þá komu, er prédikuðu fagnaðarerindið um alla Norðurálfuna á fyrstu öld kristninnar. Hinn fróðasti allra fornra höfunda um kirkjusöguna, Evsebius, „faðir kirkjusögunnar“, frœðir oss um það, að Benjamínítar fluttu kristnina jafnvel til hinna fjarlægu Bretlandseyja. Hann kemst þannig að orði: „Postularnir fóru yfir hafið til þeirra eyja, sem kallaðar eru hinar Brezku eyjar”.

 

8

 

 

Með öðrum orðum: guð veitti Benjamíns niðjum þann mikla heiður að vera sú ættkvísl, sem flutti heiminum kristindóminn og hóf kristniboðið. Það er næst augljóst, að þau orð guðlegrar vanþóknunar, sem Jesús talaði, lutu aðeins að Júda ættkvísl, en ekki Benjamíns. Vegna þess að Benjamínítar bjuggu nyrzt í landinu, var talsverður burtflutningur öldum saman, eins og kunnugt er, norður yfir landamœrin, yfir Sýrland, inn í lönd Litlu-Asíu, sem lágu næst Palestínu, nefnilega Kappadókíu, Galatíu og Kilikíu. Það var meira að segja í Tarsus, stærstu borg Kilikíu, að hinn mesti allra Benjamíníta fæddist: Páll posuli. Að lokum jókst burtflutningurinn stórlega á tímum hinna ógurlegu styrjalda á fyrstu öld.

Í september árið 70 e. Kr. gerðist hinn algerlegi aðskilnaður ættkvíslanna Benjamíns og Júda. Bæði spámaðurinn Jeremía og aftur Kristur höfðu fyrirfram gefið Benjamínítum skipun um að „flytja burt“, „flýja“. Þegar atburðir þeir sem sagðir höfðu verið fyrir, gerðust við umsátur Jerúsalemsborgar, hlýddu Benjamínítar þeim fyrirmælum, er þeir höfðu áður fengið, og flýðu landið. Það skyldi haft hugfast, að rómverski herinn settist um Jerúsalem á þeim tíma, er hin hebreska tjaldbúðarhátíð stóð yfir, þegar allur landslýðurinn, bæði Júda og Benjamíns ættkvíslir, var samansafnaður í Jerúsalem, sem þá var í Júdeu, enda þótt hún hefði fyrst verið í landi Benjamíns. Hundruðum ára áður en hið hræðilega umsátur um Jerúsalem átti sér stað, var guðleg fyrirskipun gefin Benjamínsniðjum með þessum orðum: „Flýið, Benjamínítar, út úr Jérúsalem og þeytið lúður í Tekóa og reisið upp merki í Betkerem, því að ógæfa vofir yfir úr norðurátt og mikil eyðing (Jer. 6, 1).7)

7) Í þessu sambandi má benda á eftirfarandi ummæli Milner‘s í riti hans lsrael‘s Wanderings, bls. 121:     „Þetta (spádómurinn) átti ekki við herleiðinguna, sem í vændum var. Herskarar Nebúkadnezars komu að austan, en ekki að norðan. Eigi heldur hlýddu þá Benjamínítar viðvöruninni, Því að þeir voru herteknir ásamt Júda-mönnum  og þoldu sömu örlög, þannig að sumir hurfu aftur til Palestínu,  en aðrir settust að í borgum Litlu-Asíu.
Kristur gaf hina sömu skipun þeim, er honum fylgdu, en nálega allir hans fylgismenn í Landinu helga voru Benjamínítar (Lúk. 21, 20—24).

Í samræmi við þetta er það, sem Jósefus sagnaritari segir, að áður en hinar eiginlegu hörmungar umsátursins um Jerúsalem byrjuðu, var fjölda manns leyft að komast undan. 8)

8) Hinar ókristnu leifar Benjamíníta, sem ekki hlýðnuðust og flýðu frá Jerúsalem, biðu vitanlega sömu örlög og Júðarnir, og því er það, að Júðar eru nú á tímun nokkuð blandaðir Benjamínítum.

Í riti sínu Historia Ecclesiæ staðfestir hinn frœgi Evsebius það einnig, að menn í Palestínu, þ. e. Benjamínítar, komust undan umsátrinu um Jerúsalem. Á leið sinni til þess að sameinast Benjamínítunum í Litlu-Asíu, dvöldu margir þeirra, er úr umsátrinu sluppu, um stundarsakir í Pellu. Þegar vér minnumst þess, að mikill fjöldi Benjamíníta í Galíleu trúði Jesú og aðhylltist hann, eins og guðspjöllin votta, þá undrumst vér ekki að sjá W H. M. Milner segja í riti sínu Israel‘s Wanderings, að ,,í tvær fyrstu aldirnar voru kristnir Asíumenn (úr Litlu-Asíu) aðallega af œttkvísl Benjamíns“.

Allt fram á þriðju öld dvöldu Benjamínítar sæmilega öruggir í þessum löndum. En árið 267, eins og Max Müller segir, gerðu Gotar innrás í Litlu-Asíu, einkum Galatíu og Kappadókíu, og fluttu þaðan hertekna kristna menn til Dónár. Þessi grein Gota bjó í Dónárdalnum, og voru þeir kallaðir Dakíar. Benjamínítarnir í Dakíu giftust talsvert inn í gotneska þjóðstofninn, og að fáum kynslóðum liðnum voru þeir einnig taldir Dakíar, svo að, þegar fram liðu stundir voru

Dakíar þjóðflokkur, blandaður af Benjamínítum og Gotum.

 

9

 

 

Því miður fór það svo, er tímar liðu, að í sínu nýja heimkynni, í Dakíu, hnigu þeir smám saman frá sannri trú eins og þeir höfðu oftsinnis gert áður, meðan þeir byggðu sitt eigið land, Kanaan.

Það er margfaldlega sannað af sögulegum gögnum, að þessir Dakíar, sem komnir voru af Benjamínítum og Gotum, fluttust síðar norður á bóginn til Skandinavíu og urðu forfeður Normanna og íslenzkra víkinga. Á tíundu öld segir Dudo, sem ritaði hina fyrstu sögu Normanna, afdráttarlaust, að þeir væru Dakíar. Einnig „Duchesne, sem safnaði Normanna annálnum á seytjándu öld, segir að Normannar væru Dakíar´´. Ýmsir sagnaritarar segja, að þegar Vilhjálmur bastarður réðst með lið Norðmanna inn á England árið 1066, þá hafi verið úlfur í merki því, sem fyrir honum var borið. Úlfurinn var merki Benjamíníta frá elztu tímum. Þetta átti sér uppruna í orðum Jakobs: „Benjamín er úlfur, sem sundurrífur“, þeirra, er hann talaði til Benjamíns, forföður ættkvíslarinnar. En það atriði, að Normannar komu til Bretlands undir úlfsmerkinu, bendir til þess fyrst og fremst, að hér hefir verið rakinn ferill Benjamíníta, og í öðru lagi, að það var kyn Benjamíns, sem yfirgnæfði í þjóðstofni Normanna.

En þegar Hrólfur fór með víkingasveit sína frá Noregi til Suðureyja við Skotland og þaðan síðar til norðanverðs Frakklands, þar sem þeir voru nefndir Normannar, þá fór bróðir hans, Hrollaugur jarl, samtímis með annan flokk víkinga til Íslands, og ásamt öðrum víkingum stofnaði hann íslenzku þjóðina; og eins og kyn Benjamíns yfirgnæfði í Normönnum, þá er hið sama að segja um þá, sem til Íslands fóru, því að hvorir tveggja voru sami þjóðstofninn. Í riti sínu The Normans segir Jewett, eftir að hafa gert grein fyrir leiðangri Hrólfs til Suðureyja og þaðan til Frakklands, og sömuleiðis för bróður hans, Torf-Einars, með sínu liði til Orkneyja (bls. 32 og 92):  ,,Bróðir Hrólfs, sem fór til Íslands, þegar Hrólfur fór í Normandí, . . . stofnaði í því vindbarða landi þjóðfélag frœðimanna og afburðagarpa´´. „Þessir menn urðu, þegar stundir liðu, höfundar eins hins merkilegasta þjóðveldis, sem nokkurn tíma hefir til verið, með einstœðri höfðingjastjórn, og þar þróuðust á eðlilegan hátt bókmenntir slíkar, að aðrar hafa aldrei ágætari verið. Í því landi, þar sem engar voru erlendar venjur eða áhrif til að hindra það, blómgaðist norrænt eðli og andi til fulkomnunar“.

Normannarnir og landnámsmennirnir íslenzku komu nálega allir úr héruðunum á vesturströnd Noregs, en ekki úr uppsveitum landsins (svo sem sýnt er í Landnámabók). Þjóðfræðingurinn Bruce-Hanney skýrir frá því, að íbúarnir á vesturströnd Noregs vœri samkvæmt þjóðfræðinni sérgrein af Norðmönnum, aðgreind frá þeim Norðmönnum, er bjuggu austur frá lengra inni í landinu, og þetta er algjörlega í samræmi við þá sögn Dudos og Duchesnes, sem áður er getið, að víkingar þeir, sem komu úr héruðunum á vesturströnd Noregs, œtti uppruna sinn að rekja til Dakíu, en aftur á móti væri meginhluti Norðmanna á Norðurlöndum ekki kominn af Dakíudeild Gota. Í sambandi við þetta er eftirtektarvert, að í Encyclopaedia Britannica (14. útgáfu), í kaflaum „Norse Language“, segir: „Tungan í vestanverðum Noregi líkist íslenzku, og tungan í austanverðum Noregi er ennþá nær fornsænsku um sömu mundir“.

Þegar víkingar þeir, sem áður höfðu farið úr Noregi og setzt að í Suðureyjum við Skotland, heyrðu, að félagar þeirra hefði tekið sér bólfestu á Íslandi, fóru margir þeirra úr skozku eyjunum og settust einnig að á Íslandi. Úr eyjum þessum sigldi Hrólfur einnig með víkingum sínum til lands þess, er síðar hlaut nafnið Normandí, svo að Suðureyjar við Skotland voru þannig að talsverðu leyti vagga bæði Normanna og Íslendinga, og þannig vagga Benjamíníta nútímans.

10

Eins og allir vita, fór mikill þorri Normanna yfir til Englands á dögum Vilhjálms bastarðs á elleftu öld. En á Bretlandi settust Normannar ekki að út af fyrir sig sem sérstakur þjóðflokkur í sérstöku héraði. Þeir dreifðust smán saman um allar Bretlandseyjar og urðu enskir, skozkir,

írskir eða velskir. Nú er hvergi það fólk, er sérstaklega teljist Normannar, eða jafnvel tákni þá, með einu né neinu nafni, því að þeir hafa algerlega blandazt brezku þjóðinni.

En á Íslandi er allt öðru máli að gegna. Víkingarnir, sem settust þar að, hafa ekki blandazt öðrum þjóðum eða horfið inn í annan kynstofn, og enginn annar kynflokkur hefir nokkru sinni tekið sér bólfestu á Íslandi og ílenzt þar 9)

 

9) Fáeinir Keltar fluttust með norsku landnemunum úr skozku eyjunum, en þeirra gœtti svo lítið, að þeir hafa naumast eftirlátið nokkurt merki í tungu þjóðarinnar.

 

Uppruni þjóðarinnar er vafalaus, því að eins og víðkunnur íslenzkur höfundur, dr. Jón Stefánsson, segir: „Vér eigum œvisögur og œttartölur margra hundraða hinna fremstu þessara nýbyggja í Landnámabók. Engin önnur þjóð á svo ítarleg og greinagóð skilríki fyrir uppruna sínum“. Ísland er einangraðast allra landa Norðurálfunnar, og hjónabönd milli Íslendinga og annarra kynflokka hafa verið sjaldgæf. Þess vegna er enn jafn mikið Benjamínsblóð í æðum Íslendinga í dag eins og í æðum fyrstu landnemanna, sem flutust til landsins fyrir meir en þúsund árum. Jafnvel víkingar þeir af ætt Dakíumanna, sem eftir urðu á ströndum Noregs, hafa nú blandað svo blóði við fólk af gotneskum stofni,að Benjamínsþátturinn í þeim getur varla talizt yfirgnæfandi. Nú á tímum eru Íslendingar því eina þjóðin, sem unnt er að segja, að tákni Benjamínsættkvíslina.

Með því að úlfurinn var merki Benjamíns ættkvíslarinar, er það afar atkvæðaríkt, að nafnið „Úlfr“ (á forníslenzku Ulfr, Ulfarr, eða í samsetningum Olfr) gnæfir yfir öll önnur nöfn í skránum um landnám víkinganna á Íslandi. Willam P. Fraser hefir í Landnámabók einni talið saman meira en tíu af hundraði merkra landnámsmanna, er báru nafnið „Ulfr“ eða samsetning af „Ulfr“, svo sem Ingolfr (fyrsti landnámsmaðurinn), Herjolfr, Þórolfr, Brynjolfr og  s. frv. Orðið úlfur (Ulfr, Ulfarr) var jafnvel fest við landslagsheiti í öllum héruðum eyjarinnar, svo sem til dæmis Ulfsdalr, Ulfars-fell, Ulfars-á.

Að Íslandi frátöldu, er Benjamínsætternið sterkast í íbúum fjögurra eyjaklasa milli Íslands og Bretlands hins mikla, sem sé á Færeyjum og skozku eyjunum, Hjaltlandi, Orkneyjum og Suðureyjum, og allar eru þessar eyjar án efa innifaldar í spádómi Jesaja 24, 14—16. Þessar eyjar líkjast risavöxnum stiklum milli Íslands og Skotlands og eru tengiliðir milli Íslendinga og Breta. Það er eftirtekarvert, að þangað til fyrir skömmu (í lok 18. aldar) var mál það, sem talað var í hinni fjarlœgu skozku eyju Foula, hvorki gaelska né enska, heldur norræna, þ. e. nálega hin sama tunga og á Íslandi, þar sem hún hefir haldizt því nær óbreytt í þúsund ár. „Jafnvel nú á dögum er það svo, að þegar skozk málvenja er frábrugðin ensku um framburð á orði, þá er hún hin sama og tíðkast á Íslandi“ (Chambers‘ Encyclopœdia). Þó að Benjamínsætternið sé þannig alls ekki bundið við Ísland eitt, þá er það þó fortakslaust sterkast og hreinast þar. Ísland er þannig miðstöð Benjamíns ættkvíslar.

Það er því ekki undrunarefni, að spásögn biblíunnar bendir til þess, að Íslendingar eigi að inna af hendi hið sama háleita og göfuga hlutverk í heiminum eins og Benjamínsættkvíslin til forna, því að þjóðflokkurinn hefir hina sömu eiginleika, sem til þess útheimtast. Til þess að Ísland megi reynast köllun sinni vaxið og inna af hendi það hlutverk, sem forsjónin hefir falið því, á þann hátt sem guði þóknast bezt, skulum vér athuga sögu kynstofns Benjamíns og veita því athygli, hvernig guð hefir farið með hina fornu forfeður Íslendinga.

 

11

 

 

Ættfaðirinn Benjamín var yngstur af sonum Jakobs (Ísraels), og niðjar hans, œttkvísl Benjamíns, var minnst hinna tólf ,,ættkvísla Ísraels“. Þegar Ísraelsbörn komu út af Egyptalandi „varð Júda helgidómur hans og Ísrael ríki hans“ (Sálm. 114, 2). Síðar, á dögum konunganna, áður en skiptingin í tvö ríki átti sér stað, var talað um þjóðina í heild sinni sem „allan Ísrael og Júda“, eða „ríkið“ og „Júda“. Þannig var þjóðin, í raun réttri frá byrjun, greind í tvær aðaldeildir, 1) œttkvísl Júda og 2) konungsríkið eða bandafylkin, Ísrael, sem náði yfir allar hinar ellefu œttkvíslirnar. En er til skiptingarinnar kom við lok ríkisstjórnar Salomó, var ein hinna ellefu ættkvísla í „konungsbandlaginu“ eða „konungsríkinu“ tekin frá Ísrael og tengd við Júdaættkvísl. Skiptingin varð því ekki í ellefu ættkvíslir og eina ættkvísl, eins og vér myndum sjálfsagt hafa búizt við, heldur í tíu œttkvíslir og tvœr œttkvíslir. Í fyrri Konungabók 11, 31—36 kveður guð svo á, að þar sem hann úthluti Jeróbóam tíu ættkvíslum, gefi hann honum ekki allt koungsríkið, heldur undanskilji eina ættkvísl, og ástæðan til þess sé þessi: „Svo að þjónn minn, Davíð, hafi ávallt lampa fyrir augliti mínu í Jerúsalem, borginni, sem ég hefi útvalið til þess að láta nafn mitt búa þar“. Þessi eina ættkvísl, sem var skilin frá Ísrael og tengd við Júda, var ættkvísl Benjamíns, og í landareign hennar var borgin Jerúsalem. Af þessu sjáum vér, að Benjamín var í raun réttri œttkvísl Ísraels, en var lánaður Júda, svo að hús Davíðs gæti haft „Ijós“ fyrir guð í Jerúsalem, og þetta skipulag hélzt fram til tíma Messíasar. En Kristur varp frá sér Júdeu, og þess vegna komu Rómverjar og tvístruðu börnum Júda út um öll þau lönd, er þá voru kunn. Aftur á móti fluttu Galílear, eða börn Benjamíns, sem fjölmargir voru orðnir kristnir, yfir landamæri sín inn í Litlu-Asíu, svo sem vér höfum þegar minnzt á, og urðu einu sinni enn viðskila við Júda.

Á því tímabili, er Benjamíns-lýðurinn var í tengslum við Júda, voru Benjamínítar oft taldir sem Gyðingar líka, en þeir voru í raun réttri ekki Gyðingar, því að (enska) nafnið „Jews“ er blátt áfram samdráttur af „Judahites“, þ. e. afkomendur Júda, en aftur á móti voru Benjamínítar alls ekki afspringur Júda, heldur Benjamíns. Þeir, sem voru af Benjamíns ættkvísl, voru aldrei kallaðir Gyðingar áður en þeir voru sameinaðir við Júdaættkvíslina, og þeir voru aldrei nefndir því nafni aftur, eftir skilnaðinn við Júda. Og hinar tíu ættkvíslirnar af Ísrael voru aldrei kallaðar Gyðingar á neinu tímabili í sögu þeirra, en þeir voru oft kallaðir Ísraelsmenn. Því er það, að þótt hver Gyðingur væri einnig Ísraelíti, þá var þó ekki hver Ísraelíti Gyðingur, alveg eins og hver Skoti er Breti, en hver Breti er ekki Skoti.

Í nær því fjórar aldir, eftir að Benjamínsættin var sameinuð við Júda, mynduðu þessar tvær ættkvíslir óháð koungsríki, en að þeim tíma loknum féllu þær í hendur Babýlonarveldisins og voru undir oki hvers ríkisins á fætur öðru samfleytt öld eftir öld fram á daga kristninnar. Drottinn aðvaraði sinn útvalda lýð, að ef þeir héldu áfram að láta sér vera áfátt í hollustunni við hann, þá myndi hann leggja á þá refsingu, sem yrði mjög langæ, en þó bundin við ákveðinn tíma, og nefnd „sjö tíðir“. Þessi hegning kom aðallega fram í því, að þeir voru sigraðir af öðrum þjóðum og undiokaðir af þeim. Hún var boðuð gjörvöllum Ísraelslýði öllum tólf ættkvíslunum (III. Mósebók 26, 18, 21, 24, 28). Hún kom fram á norður-konungsríki Ísraels (hinum tíu ættkvíslum), þá er þeir lentu undir oki Assýríu og voru fluttir fangar til Assýríu, og hún hófst í  suður-ríkinu, konungsríki hinna tveggja ættkvísla, Júda og Benjamíns, þegar þær voru undirokaðar af Babýloníumönnum.

Nú er aðalatriðið (og það er úrslitaprófið), að ef það tímabil, sem ákveðið er af guði, er á enda (og vér munum bráðlega sýna fram á, að svo er), var þá Ísland leyst undan oki annarra þjóða einmitt á þeim sama tíma, er Benjamín átti að frelsast samkvæmt spádómnum?

Ef svo er, þá höfum vér fengið aðra sjálfstæða sönnun fyrir því, að Ísland er Benjamín.

 

12

 

 

Og þar hittist vel á fyrir málefni vort, og þar sem vér sjáum, að „sjö tíða“-tímabil Júdaættkvíslar fellur nákvæmlega saman við „sjö tíða“-tímabil Benjamínsættkvíslar, var þá Júdea, land Gyðinga, leyst undan oki handa Gyðingalýði einmitt á sama tíma, sem Ísland hlaut frelsi sitt?

Ef svo er, þá höfum vér fyrir framan oss greinilega sönnun fyrir því, að Gyðingar nútímans eru Júda(œttkvísl). Athugum þetta.

Hinn mikli refsitími er, svo sem áður er getið, „sjö tíðir´— dularfullt orðatiltæki, sem biblían sjálf útskýrir. Í Opinberunarbókinni 12, 14 er talað um sérstakt spádómstímabil, er standa muni yfir „tíð og tíðir og hálfa tíð“. Í sjötta versi sama kapítula er sagt, að sama tímabilið sé „eitt þúsund,tvö hundruð og sextíu dagar“ (1260 dagar). Í þriðja versi kapítulans næsta á undan (Opinberunarb. 11, 3) er einnig getið um „eitt þúsund, tvö hundruð og sextíu daga“, en í versinu næsta á undan (2. versi) er vikið að þessu tímabili, svo sem það sé ,,fjörutíu og tveir mánuðir´´ (42 mánuðir), svo og í Opinberunarbókinni 13, 5. Það er því bersýnilegt, að 42 mánuðir, 1260 dagar og „tíð, tíðir og hálf tíð“ eru orðatiltæki einnar og sömu merkingar, og að „tíð, tíðir og hálf tíð“ eru 3 1/2 spádómsár (1 + 2 + 1/2 = 3 1/2). ,,Tíð“ er því eitt spádómsár með 12 mánuðum þrítugnættum, þ. e. 360 dagar. Þetta reynist statt og stöðugt af því, að 42 mánuðir eru jafnt og 1260 dagar, og af því leiðir, að einn mánuður er jafnt og 30 dagar.10)

10) Á tímum gamla testamentisins var mánuðurinn talinn 30 dagar. Í árinu voru tólf mánuðir og þannig 360 dngar (12X30=360), en þeim 5 1/4 dögum, sem umfram voru af sólarárinu, var skotið inn í með ákveðnum millibilum.

Úr því þrjár og hálf „tíð“ er 1260 dagar, þá hlýtur tvisvar sinnum þrjár og hálf „tíð“, það er: ,,sjö tíðir“, að vera tvisvar sinnum 1260 dagar, þ. e. 2520 dagar. Þess sé þó gætt, að þetta eru ekki dagar í bókstaflegri merkingu, heldur spádómsdagar. Hve langur er spádómsdagur? „Guð þýðir sjálfur orð sín“, því að í tímaspádómnum um daga, sem skýrt er frá í bók Esekiels, 4. kapítula, segir guð oss, að á tímamæli spádómanna sé einn dagur í staðinn fyrir eitt ár. Hann fræðir oss (með þessum orðum): „Tel eg þér dag fyrir ár hvert“ (Esekiel. 4, 5—6)). Fyrir því eru „sjö tíðir“ eða 2520 dagar spádómstíma sama sem 2520 ár venjulegs tímatals. 11)

 

11) Í biblíunni er sjö sinnum talað um að refsa sjö sinnum (3. Mós. 26; 18, 21, 24, 28; Daníel 4, 16, 23, 25), og merkilegt er það, að þremur og hálfum sinnum er líka getið sjö sinnum (Daníel 7, 25; 12, 7; Opinb. 11, 2. 3; 12, 6, 14; 13, 5).

 

Nú herjaði Nebúkadnezar frá Babýlon á landið helga í árslok 604 f. Kr. og sneri aftur heim til Babýlonar árið eftir, 603 f. kr., og bætti þá löndum Benjamíns og Júda við Babýloníuveldi. „Sjö tíðir“ eða 2520 ár á eftir árinu 603 f. kr. leiða oss að því ártali, er Benjamín og Júda eiga að verða leystir undan oki annarra þjóða. Nú víkur svo við, að 2520 ár á eftir árinu 603 f. kr. leiða oss að árinu 1918 e. kr.12), og það er einmitt sama árið, er Ísland náði frelsi sínu og varð sjálfstœtt, fullvalda ríki, — af því að Ísland er Benjmín. Dansk-íslenzku sambandslögin, sem veittu Íslandi þetta sjálfstæði, voru samþykkt 1918 og gengu í gildi 1. desember það ár.

12) Þegar reiknað er frá ártali f. kr. til ártals e. kr., skal leggja ártölin saman og draga 1 frá.  Dæmi: frá 2 f. kr. til 2 e. kr. er 3 ár (2+2-1=3). Á sama hátt eru frá 603 f. kr. til 1918 e. kr. 2,520 ár(603+1918–1=2520).

ártöl mynd I

13

 

 

Sama ár, 1918, var Júdea á líkan hátt leyst undan margra alda kúgun. Tyrkir voru reknir burtu, og Gyðingum voru veitt einkaréttindi til að endurreisa þar þjóðarheimkynni sitt, — af því að Gyðingar eru Júda. Því var það, að nefnd atkvæðamikilla Gyðinga kom til Palestínu og vígði aðalstöðina í þjóðarheimkynni Gyðinga, og meðal annars lögðu þeir hyrningarstein hins mikla, hebreska háskóla, sem nú er orðinn miðstöð allra Gyðingafræða um heim allan. Þó að fyrsta herferð Babýloníumanna til Palestínu væri gerð undir stjórn Nebúkadnezars 604—603 f. Kr., hélt árásunum áfram, þangað til hinar síðustu leifar af Benjamín og Júda voru að lokum fluttar sem bandingjar til Babýlonar 580 f. kr., fimmta árið eftir eyðing Salómósmusterisins og Jerúsalemsborgar, samkvæmt sögn Jeremía og sömuleiðis Jósefusar sagnaritara. Eins og sjö tíðir eða 2520 ár, reiknuð frá byrjun þessarar undirokunar, leiddu oss að árinu 1918, þá er lýst var yfir sjálfstæði Íslands, eins gætum vér búizt við, að 2520 ár frá hinu algera hernámi Palestínu 580 f. kr. muni leiða oss að öðru ártali, mikilsvarðandi fyrir Ísland. Þá er vér við höfum sjö tíða mælikvarða guðs, finnum vér, að 2520 ár eftir árið 580     f. kr. leiða oss að árinu 1941 e.kr. — sjá mynd hér að ofan.

Frá stjórnfræðilegu sjónarmiði er það eftirtektar vert, að dansk-íslenzki samningurinn 1918 („Magna Carta“ Íslands) ákveður, að eftir lok ársins 1940, þ. e. 1. Janúar 1941 eða síðar, geti hvor þjóðin fyrir sig krafizt þess, að samningar séu hafnir að nýju til frekari endurskoðunar á sambandinu milli Íslands og Danmerkur. Orð samningsins (VI. Kafli, 18. grein) eru nákvæmlega þessi.

,,Eftir árslok 1940 getur ríkisþing og alþingi, hvort fyrir sig hvenær sem er, krafizt, að  byrjað  verði á samningum um endurskoðun laga þessara“.

Með því að árið 1941 mun marka hinzta tímatakmark hinna sjö tíða Benjamín til handa, vildum vér sjálfsagt vonast eftir, að á þeim tíma muni Benjamín-Ísland taka að ganga að framkvæmd á ætlunarverki sínu sem Ijósberi, og að spádómur Jesaja 24, 14—16 taki glöggvar að rætast:

 

14

 

 

„Þeir munu hefja upp raust sína, þeir munu lofsyngjandi vegsama hátign drottins, þeir munu hrópa hátt frá sjónum. Vegsamið þess vegna drottin meðal eldanna (meðal eld- fjallanna, því að, eins og kunnugt er, er Ísland eldland), og sömleiðis nafn drottins, guðs Ísraels, á eyjunum vestur frá (því að Íslendingar eru vestasta eyja-þjóðin).

Frá yzta jaðri jarðarinnar (Ultima Thule, þ. e.Íslandi) heyrðum vér lofsöngva: Dýrð sé hinum réttláta“.

Hin mikla krafa til íslenzku þjóðarinnar nú á tímum er köllun til iðrunar og réttlætis, til að búa sig undir hið háleita ætlunarverk sitt. Aldrei hefir nein þjóð nokkuru sinni fyrr í veraldarsögunni verið kölluð til að leysa af hendi nándar nærri því eins glæsilegt hlutverk eins og það, sem verða mun Íslandi til sæmdar innan mjög skamms tíma.

Kirkja Íslands er nú þegar góð fyrirmynd fyrir heiminn, en látum alla Íslendinga verða samtaka í því að aðstoða hinn háttvirta biskup sinn og presta sína til að hefja hið andlega líf þjóðarinnar ennþá hærra. Guð hefir skilið Íslendinga frá öðrum þjóðum og haldið þeim á afskekktum stað í þúsund ár, í háleitum og veglegum tilgangi, og drottinn mun vaflaust ætlast til mikilla yfirburða af þjóð sinni í sögulandinu. Ísland, rís þú upp til að gegna hinni háleitu og dásamlegu köllun þinni!

 

Snúum aftur að sögu Benjamíns. Eftir eyðing Babýlonar reis upp ríki Meda og Persa, og var þá Benjamíns- og Júdaættkvíslum leyft að fara aftur heim í sitt eigið land (sem hið nýja ríki hafði þá lagt undir sig) og endurreisa musteri sitt í Jerúsalem. Eftir að ríki Meda og Persa hafði kollvarpazt, komst Palestína fyrst undir yfirráð Grikkja og síðan Rómverja. Það var á dögum Rómverja, að Jesús fæddist í Betlehem. Þó að Jesús væri af húsi og kynþætti Davíðs í Júdættkvísl, hafnaði Júdalýður honum. — „Hann kom til eignar sinnar, og hans eigin menn tóku ekki við honum“. — Þeir ofsóttu hann og létu krossfesta hann. En Benjamíns ættkvísl, Galílear, svo sem þeir voru þá nefndir, tóku honum með fögnuði, og hann eyddi nær því öllum ævidögum sínum meðal þeirra. (Í bernsku og fyrst framan af fullorðins árunum átti Jesús heima í Nazaret í Galíleu — landi Benjamíns — og í þau 31/2 ár, (hér kemur talan 31/2 aftur fyrir, sbr.  31/2 spádómsár bls. 13) er hann ferðaðist um og kenndi lýðnum, dvaldi hann lengstum meðal Galíleubúa.) En hvað „Ijós“ Benjamíns skein skært á dögum Krists, þegar allir tólf postularnir voru valdir úr ættkvísl Benjamíns, og Jesús sagði við þá: ,,Þér eruð Ijós heimsins!“ Benjamín var sannarlega Ijósberi Ísraelsættar.

Um það leyti, er Kristur lauk kennslustarfi sínu, lýsti hann yfir vanþóknun sinni á Júda og varpaði honum frá sér, og var þá ekki lengur nauðsynlegt fyrir Benjamín að vera „lánaður“ Júda, og fyrir því undirbjó guðleg forsjón skilnað Benjamíns frá Júda og burtflutning. Af þessu leiddi, að alger skilnaður varð milli Júda og Benjamíns. Margir af Júdum, eða svonefndum Gyðingum, voru drepnir af Rómverjum, og hinir tvístruðust „út um allar þjóðir og hafa búið meðal þeirra alltaf upp frá því, en Galílear eða Benjamínítar fluttu sig aftur á móti yfir landamœri sín inn í Litlu-Asíu, og þaðan fundu þeir smám saman, eins og vér höfum þegar áður skýrt frá, leið sína beinlínis yfir um Evrópu til eyjanna í norðvestur-átt, og hafa að lokum haldizt afskekktir á eyjunni Íslandi, sérstaklega, allt til þessa dags, en áður en langt um líður, eiga þeir að varpa aftur Ijósi frá sér eins og á dögum Krists og Páls, er þeir sendu geisla Ijóssins og sannleikans um alla Evrópu.

Menn munu minnast þess, að eftir upprisuna birtist Kristur öllum postulum sínum, er þeir voru allir samankomnir,— allir voru þeir Benjamínítar —, og bauð þeim að flytja fagnaðarboðskapinn meðal allra þjóða og byrja í Jerúsalem, og bœtti við: „Þér skuluð vera kyrrir í borginni, unz þér íklæðizt krafti frá hæðum“.

 

15

 

 

Og þegar postularnir meðtóku þennan kraft frá hæðum á hvítasunnudag í Jerúsalem og þeir gátu talað öðrum tungum, þá sögðu múgar Gyðinganna, hverjir við aðra: „Sjá, eru ekki allir þessir, sem tala, Galíleumenn?“ (Postulasagan, 2, 7).

Þó að Jerúsalem væri komin inn í landareign Júdeu á Krists dögum, var hún borg Benjamíns og var í landareign Benjamínsættkvíslar, þegar landinu var skipt og hverri ættkvísl var úthlutað sínu. Í Jósúabók 18, 28 er getið um Jerúsalem í arfleifð Benjamínsættarinnar.

Þannig var kristniboðun eða öld fagnaðarerindisins hafin af Benjamínítum og byrjaði frá höfuðborg Benjamíns. Og mjög bráðlega mun Benjamín, er nú á tímum nefnist Ísland, varpa enn á ný út frá sér Ijósi og sannleika og lofsöngvum frá núverandi höfuðborg sinni, Reykjavík. Reykjavík er eigi aðeins höfuðborg landsins, heldur er hún einnig bletturinn, sem Ingólfur, fyrsti landnámsmaðurinn, tók sér bólfestu á, árið 874. Reykjavík er því bæði fæðingarstaður íslensku þjóðarinnar og hjartastaður íslenzks þjóðlífs.

Fyrir því er Reykjavíkurborg af þessu hvoru tveggja svo hjartkær Íslendingum. Ingólfur trúði því, að goðin vísuðu sér leið til þess staðar, þar sem hann reisti sér nýja heimilið, en œðri hönd en goð Ingólfs leiðbeindi honum, því að, er vér rannsökum þetta frá öðru sjónarmiði, finnum vér, að guð fyrir ævalöngu eigi aðeins valdi eyjuna Ísland, til að vera framtíðar heimkynni Ijúflings síns, Benjamíns, heldur var það mörgum öldum áður en nokkur maður steig fœti á eyna, að hinn almáttugi fyrirbjó borgarstæðið, þar sem höfuðborgin Reykjavík átti að verða reist. Til þess að sanna þetta verðum vér að beina athygli vorri stundarkorn að Egyptalandi. Benjamín varð fyrrum að fara til Egyptalands í vissum tilgangi ásamt bræðrum sínum og Jakobi, föður sínum. Hinn mikli forfaðir hans, Abraham, dvaldi um hríð í Egyptalandi; Móse var þar einnig, og mörgum öldum seinna varð sonur guðs, Jesús Kristur, einnig að fara til Egyptalands, svo að það er ekkert undrunarvert, að guð eigi þar eitthvað mikilvægt einnig til handa Benjamín þessara tíma, Íslandi, „Ijúflingi drottins´´.

 

Flestir hinna gömlu pýramída á Egyptalandi eru blátt áfram minnismerki eða grafhýsi Faraóanna, og hafa hin smurðu lík þeirra oftsinnis fundizt geymd í þessum gröfum. Því nœr allir pýramídarnir eru aðeins mjög léleg eftirlíking hins mikla pýramída, sem var reistur í allt öðrum tilgangi. Myndaletrið á veggjunum yfir konungssalnum í pýramídanum mikla skýrir frá því, að inni (í ensku bókinni ,,that the interior was sealed´´) pýramídans hafi verið innsiglað á sextánda ríkisári Khúfús. Nú ríkti Khúfú tuttugu og þrjú ár, og var því pýramídinn innsiglaður meira en sjö árum áður en Khúfú dó; fyrir því voru jarðneskar leifar hans ekki lagðar í pýramídann.

Ennfremur er hin geysistóra granít-loka, nálægt því fimmtán feta löng, sem smiðirnir settu í uppganginn, svo þétt skorðuð í hann, að það myndi verða ógjörningur að mjaka henni upp eða niður, svo sem hver verkfræðingur mun bera vitni um.

Innganginum í pýramídann var lokað með steini þétt felldum í greypingar, og leiðin inn í pýramídann var ókunn í margar aldir, þangað til árið 820, er Al Mamoun, kalífi í Bagdad, sonur Harúns Al Raschid, sem frægur er af „Þúsund og einni nótt“, — í von um að finna fémœti —, lét brjóta göng, sem voru 45,7 metrar á lengd, gegnum hinn rammgerða múrvegg,  þar til er hitti á sammæti ofangangsins og uppgangsins. Þá er Al Mamoun og menn hans rannsökuðu göng og sali pýramídans, var svo langt frá, að þeir fyndi þar nokkura fjársjóði í gulli, silfri eða dýrindis steinum, að þeir fundu þar ekki heldur neinn smyrðling og hvorki eitt né neitt af munum hins látna. Ennfremur eru loftræsar í pýramídanum mikla, en dauðir menn þurfa ekki lofts við. Enginn annar pýramídi á Egyptlandi er með loftræsum.

 

16

 

Hið forna, arabiska Akbar-Ezzeman-handrit, sem fræðir oss um aldur pýramídans, segir oss einnig dálítið um tilgang hans. Það segir, að pýramídinn hafi í sér fólgið: „spekina og kunnáttu í ýmislegum listum og vísindum … í talnafrœði og landmælingafræði, svo að þœr geti geymzt sem skýrslur til gagnsmuna fyrir þá, er síðar meir gæti skilið þær .. . afstöðu stjarnanna og umferð þeirra, ásamt sögu og annálum frá liðnum tímum (og) þeim tímum, er koma eiga“.

Biblían talar um merkisstein í Egyptalandi, sem muni verða til vitnisburðar um guð, og sýnir fram á, að hann sé eitt og hið sama sem pýramídinn mikli með því að lýsa sérstæði hans í landmælingalegu og landfræðilegu tilliti. Sá staður í biblíunni, sem hér er um að ræða, er í spádómsbók Jesaja 19, 19—20:,

Á þeim degi mun vera altari handa drottni í miðju Egyptalandi, og merkissteinn (hebreska orðið „matstsebah“= merkissteinn) handa drottni við landamærin. Og það skal vera til merkis og vitnisburðar um drottin hersveitanna í Egyptalandi“.

Orðið „altari“ átti upprunalega við fórnarstað og síðan fékk það merkinguna staður, sem  lotning er sýnd frammi fyrir eða tilbeiðsla iðkuð, og þegar vér nú látum oss skiljast, að pýramídinn mikli er guðdómleg opinberun í steini, þá verður þetta minnismerki fyrir vorum augum sannarlega, altari handa drottni“.13)

13) Líka altari til vitnis, sbr. Jósúa 22, 28.

Samkvæmt ritningunni er þennan altaris-merkisstein að finna „í miðju Egyptalandi“ og þó „við landamærin“. Nú er aðeins einn blettur á yfirborði jarðar, sem fullnægir báðum þessum skilyrðum, og sá blettur er einmitt staðurinn,sem pýramídinn mikli stendur á. Henry Mitchell, forstjóri sjókortagerðar við strandmælingar Bandaríkjanna, tók fyrstur manna eftir þessari merkilegu afstöðu pýramídans 1868. Honum varð mjög hugstætt, hve aðalbugðan á ströndinni fyrir Nílaróshólmunum er reglubundin, og við nánari ransókn fann hann, að hún myndaði nákvæmlega fjórðung úr hring, og þetta leiddi hann auðvitað til að komast eftir, hvaða punktur væri miðja þessa hringsfjórðungs. Hann varð hissa, er hann fann, að pýramídinn mikli markaði miðju hringsfjórðungsins, og hrópaði því hástöfum: „Afstaða þessa minnismerkis á hnettinum er meiru varðandi en nokkurs annars mannvirkis“. — Sjá uppdrátt af Egyptalandi, góðan og greinilegan.

Þegar báðar hornalínur pýramídans mikla eru framlengdar í norðvestur- og norðausturátt, lykja þær um Nílaróshólmana, og „faðma þannig hið blævængmyndaða Neðra-Egyptaland“. Pýramídinn er reistur á nyrztu brún Gizehhamranna og frá þungamiðju sinni mænir hann út yfir hinn blævængmyndaða geira af Egyptalandi (þ. e, neðra konungsríkið egypzka, þar sem Ísraelsmenn bjuggu); má því með sanni segja, að hann sé alveg við landamærin, ekki síður en í miðjunni „sjálfri. 14)

 

14) Á Egyptalandi voru tvö ríki, og tók annað yfir þríhyrningsvæðið (deltuna) við Nílarósa, en hitt var lengra uppi í Nílardalnum. Því er það, að hið forna heiti Egyptalands er ýmist ritað í eintölu (Mazor)“ eða fleirtölu (Mizraim), þó að fleirtölumyndin væri stundum viðhöfð, þegar átt var við neðra ríkið eitt, en í því var landið Gósen, þar sem Ísraelsmenn voru um skeið þrælkaðir af Egyptum.

Við þetta gjörir prófessor C. Piazzi Smyth, konunglegur stjörnufrœð- ingur fyrir Skotland, þessa athugasemd: „Nú er Neðra-Egyptaland, eins og áður er lýst, miklu fremur nákvæmlega í lögun hringgeira, heldur en ármynnismyndað, og hlýtur því miðja þess að vera, — ekki eins og í hring, í miðju yfirborðsins, — heldur í einhverju yzta horni þess“.

 

17

 

 

Um þetta hefir herra Mitchell tekið fram skarpviturlega, að mannvirki, sem stendur hjá slíkri hringhlutamiðju, eða er reist alveg á henni, hljóti að vera í senn bæði á jaðri hennar, og samt á svonefndri miðju hennar,eða í raun og veru á miðjunni sjálfri. Það er með öðrum orðum, alveg eins og þetta stórvirðulega spádóms-minnismerki átti að vera, hreint og ósaurgað í guðræknissvip sínum, þó að það stæði í hinu heiðna Egyptalandi, og til þess var bent af Jesaja (19. kapítula), því að var það ekki fyrirfram tiltekið af guðs orði til að verða hvoru tveggja, „altari handa drottni í miðju Egyptalandi, og merkissteinn við landamærin?“ — sem sýnist vera alger ómöguleiki, en er þó framkvæmt, þar sem pýramídinn mikli stendur í miðdepli hringgeirans“.

Þessi einstaka afstaða er einnig rétt, þó að miðað sé við ríkjaskipunina. Pýramídinn mikli hjá Gizeh 15) var nálægt On (Heliopolis), hinni fornu höfuðborg Neðra-Egyptalands, og jafnnærri Memfis, hinni fornu höfuðborg Efra-Egyptalands, en hann var jafnvel ennþá nær landamærum egypzku ríkjanna.

15) „Gizeh“ merkir jaðar og var svo nefnt vegna þess, að það er klettabelti, sem myndar jaðar eða umgerð eyðimerkurinnar þó að það sé svona nærri hinum fornu höfuðborgum Egyptalands, Memfis og Heliopolis.

Pýramídinn var þannig við miðnöf ríkjanna og þó við landamæri beggja egypzku ríkjanna hvors um sig og eigi síður beggja í sameiningu. Nú stendur hann ennþá nær Kaíró, núverandi höfuðborg Egyptalands og stærstu borginni í allri Afríku, og sú er reyndin, að sporvagnarnir frá Kaíró ganga út að pýramídanum mikla, og frá tindinum á minnismerkinu má fá fagra yfirsýn yfir borgina og landið umhverfis hana.

Þannig er pýramídinn mikli einmitt við hjartastað egypzku ríkjanna og egypzku þjóðarinnar, og samt er hann á landmærum landsins, því að hinum megin við pýramídann er ekkert annað en hin mikla eyðimörk Sahara, sem nær þvert yfir um meginland Afríku. Undir eins austan við pýramídann er mjög vel ræktað og þéttbýlt land, og þar stendur höfuðborg Egyptalands, en undir eins vestan við mannvirkið er hin mikla eyðimörk — eintómur sandur, sandur, sandur yfir mörg hundruð mílna svæði. Vér sjáum því, að pýramídinn mikli er „í miðju Egyptalandi og samt við landamæri þess“ bæði samkvæmt landmælingu og landaskipun.

Eftir að ritningin hefir þannig lýst því, hvar pýramídinn stendur skýrir hún frá tilgangi þessa altaris-merkissteins. „Og það skal vera til merkis og vitnisburðar um drottin hersveitanna i Egyptalandi“.

Eins og áður er tilgreint, segir Akbar-Ezzeman handritið oss, að pýramídinn hafi í sér fólgnar aldarfarsskrár um óorðna viðburði, og Jesaja spámaður segir, að hann myndi bera vitni um guð. Með því að þessir spádómar, sem þannig er lýst, rætast á fyrirsögðum tíma, mun það vissulega sanna áreiðanleik pýramídans og gera hann að vitnisburði um mátt og framvísi hins guðdómlega mannvirkjameistara — „vitnisburð um drottin“.

Það er ekki ennþá almenningi kunnugt, að hinn almáttugi hagaði svo til, að hinni miklu og undursamlegu fyrirætlun hans væri lýst með táknmyndum úr steini, löngu áður en biblían var rituð. Nútíma uppgötvanir og rannsóknir hafa leitt í Ijós þá sannreynd, að þetta stórkostlegasta mannvirki í heimi birtir í táknum og mælingum hina miklu fyrirætlun guðs um aldir fram, frá aldaöðli til heimsenda. Í öllu þessu er það dásamlegt og undursamlegt, að þó að pýramídinn mikli væri reistur meira en þúsund árum áður en fyrsta bók biblíunnar var rituð, eru kenningar hans og spádómar samhljóða ritningunni. Það er því réttnefni, er pýramídinn hefir verið kallaður „steinbiblían“. Hann er sannleikurinn í steinvarða.

18

 

 

Vér lifum á öld vísindanna. Og vissulega má þetta til sannsvegar fœrast að því leyti, að ummælin: „Er það vísindalegt?“ eru orðin algengt viðkvæði og eru viðhöfð um alls konar efni, þar á meðal um trúarbrögð. Í ritningunni hefir guð lofað að gefa þeim, er treysta honum, allt, sem þeir þurfa á öllum tímum háska og neyðar. Samkvæmt þessu og með því að almáttugur guð sá fyrir frá aldaöðli, hvernig ástatt myndi verða nú á vorum dögum, og með því að hann vissi fyrir, að þeir, sem tigna hann, myndi verða spurðir: „Er það vísindalegt?“, þá hefir hann í hinni „miklu,“eilífu fyrirætlun sinni“ undirbúið að gefa oss vísindalega opinberun —pýramídann mikla —, sem felur í sér vísindalega sönnun um sannleika biblíunnar, og er þá jafnframt sannað, að guð náttúrunnar eða vísindanna og guð biblíunnar eru einn og hinn sami, og sýnt, að sönn vísindi og sönn trúarbrögð eru í fullkomnu samræmi. Þetta volduga minnismerki, pýramídinn mikli, sýnir kristna trú á vísindalegum grundvelli. Þó að pýramídinn sé reistur á þeim tímum, er mannkynið hafði hinar vanþroskuðustu hugmyndir um alheiminn og jafnvel um vorn eiginn jarðarhnött, þá birtir hann oss þó, — með því að hann er reistur eftir guðlegum innblæstri, — með fulkominni nákvæmni öll aðalatriði jarðmælinga, sem menn gátu ekki fengið fulla vissu um fyrr en nú á tímum, eftir að þekking á þríhyrningafræði hafði aukizt, og fundin voru upp verkfæri vorrar aldar. Hann greinir nákvœmlega stærð jarðarinnar og sömuleiðis lögun hennar og tímatal allra hreyfinga hennar, auk ýmissa stjörnufræðislegra útreikinga, hárvisst í hverri grein.

Ennfremur lýsir pýramídinn mikli eigi aðeins rás viðburðanna um aldir fram, heldur bendir hann einnig á sérstaka staðinn eða í hvaða löndum eigi að koma fram viðburðir þeir, er aldurbrigðum valda 16).

16) Þeir af lesendunum, sem óska að fræðast almennt um pýramídann mikla, geta lesið um hann i hinum yfirgripsmikla kafla um pýrmídana í bókinni Israel-Britain,

Þótt pýramídinn mikli væri til orðinn meira en 2600 árum fyrir Krists burð, bendir hann á Betlehem sem fæðingarstað Messíasar. Inni í pýramídaum er leiðin að þeim stað, þar sem allt lif Krists á jörðunni er sýnt með táknmyndum og í réttri tímaröð, löguð sem gangur, er liggur skáhallt upp á við, og er hallahornið 26° 18‘ 9 · 6“ almennt kallað Messíasar-hornið. Og lína, dregin frá pýramídanum með nákvæmlega sama afviki — 26° 18‘ 9 · 6“ horni — frá breiddarbaugi norðurhliðar pýramídans, liggur í gegnum hina fornu Betlehemsborg, og meira að segja, beint yfir staðinn, þar sem Jesús var fœddur. (Sjá mynd III).

Mynd 1

 

19

 

 

Á veggina í uppganginum, sem áður getur, eru höggnar holur með vegvísara-lögun, fylltar af ígreyptum steinum; hallast þær eftir Messíasar-horninu og benda þannig á Messíasar-„miðstöðina“ við efri endann á ganginum. Afarmikill vegvísari er einnig höggvinn í klettinn rétt innan við suðausturhornið á undirstöðu pýramídans. (Hann fannst ekki fyrr en árið 1925, og höfundur þess rits hlaut þann frama að vera einn þátttakendanna í að finna hann og grafa hann upp). Þessi vegvísari er settur rétt hjá og austanvert við SA-NV-hornalínu pýramídans nálægt suðausturholunni. Hliðarnar á honum eru ekki lóðréttar, heldur hallast inn á við að miðju pýramídans, svo að vesturjaðarinn á vegvísaragrunninum („gólfinu“) er í raun réttri í fets fjarlœgð frá hornalínunni. Sé dregin lína eftir þessum vesturjaðri í norvestur-átt til miðjunnar í grundvelli pýramídans, kemur það í ljós að hornið, sem hún myndar við norður-suður-ás pýrmídans (þ.e. línu, er markar hádegisbaug hans), er örlítíð gleiðara en 45° hornið, sem hornalínan myndar við hádegisbauginn, sem sé 45° 7‘, og er þá mismunur hornanna 7‘. Sé dregin lína eftir austurjaðri vegvísarans í norðvesturátt, rekst hún á austur-vestur-ás pýramídans  (þ.e. línu sem ákveður breiddarbauginn) og myndar við hann  π hornið (51° 51’ 14·3“). (Sjámynd l).

Íslandsvísirinn

Séu nú báðar þessar línur, sín hvorum megin yið vegvísarann, framlengdar á yfirborði jarðar sem stefnulínur, fœrast þær smám saman í sundur, þangað til komið er í töluvert meira en 3000 enskra mílna (=4827 km.) fjarlægð frá pýrmídanum, þá hefir bilið milli þeirra náð hámarki sínu og er orðið meira en 260 e. m. (=418 km.). Úr því fer að draga saman með þeim, þangað til þær að lokum mætast aftur á norðurskautinu. Staðurinn, þar sem bilið milli þeirra er mest, er auðvitað brennidepillinn, sem vegvísaranum er beint að. Svæðið, sem liggur á milli línanna á þessum stað, er það, sem vegvísarinn er að draga athygli að. Með útreikningum getum vér fengið fulla vissu um, hvernig þessar línur liggja, og er vér mörkum feril þeirra á gott landabréf, komumst vér að raun um, að eyjan Ísland liggur í brennideplinum (Sjá mynd II).

Pyramida - Islandsrákin1

 

20

 

 

Vegvísaranum er því, líkt og stóru landmælinga leitarljósi, einbeint á Ísland, og fyrir því köllum vér hann Íslands-vísinn, en alla rœmuna, sem nœr frá pýramídanum til Íslands, nefnum vér Íslandsrákina.

Austurjaðarinn á Íslandsrákinni köllum vér Austur-Íslandgeislann eða Langanessgeislann, af því að hann gengur yfir um tána á Langanesi, stóru nesi, líku úrvísi að lögun, og er það yzti oddinn af stærsta skaganum á austurströnd Íslands. Sérstaklega œtti að taka eftir því, að Langanessgeislinn sneiðir alla breiddarbaugana með jafnstóru horni, π horninu frœga (51° 51‘ 14·3“.  Vesturjaðarinn á Íslandsrákinni rekst aftur á móti á öndverðan enda landsins, og

vér nefnum hann Vestur-Íslandsgeislann eða Reykjavíkurgeislann, sökum þess að honum er beint að borginni á vesturströndinni, Reykjavík, 17) „fæðingarstað“ og höfuðstað Íslands, möndli og miðstöð þjóðlífs Benjamíníta. 18) Af landsuppdrættinum á mynd II mun mega sjá, að yztu æsarnar af austur og vesturströndum Íslands falla í raun réttri saman við austur- og vesturjaðrana á pýramída-Íslandsrákinni miklu, og eyjan Ísland liggur því kirfilega á milli þessara tveggja lína með því að lengdin á Íslandi (frá austri til vesturs) svarar til breiddarinnar á rákinni. Af þessu mun sjást, að miðgeisla rákarinnar er stefnt beinlínis inn í hjarta Íslands og mætti með sanni kalla hann Íslandsásinn. 19)

17) Reykjavíkurgeislinn gengur yfir austur-hverfi Reykjavíkurbæjar.

18) Það er eftirtektarvert, að Reykjavíkurgeislinn gengur í gegnum miðjar Suðureyjar við Skotland, en Langaness-geislinn gegnum miðjar Færeyjar. (Sbr. bls. 11).

19) Þeir, sem prófa vilja nákvœmni þessarar Íslandarákar og styðjast við landabréf eingöngu, án verulegra útreikninga, verða að nota landabréf með Mercators framvarpi, með því að það er hið eina framvarp í almennri notkun, er sýnir rétta stefnu. En jafnvel þó að svo sé gert, verður að viðhafa aðgæzlu, því að erfitt er að fá landabréf, sem er hárrétt á svo mikilli vegalengd. Frá pýramídanum mikla til Reykjavíkur er vegalengdin um 5270 km., mæld eftir jarðarhringsboganum, er tengir þessa tvo punkta, — sem vitanlega er styzta leiðin á milli þeirra, sé miðað við yfirborð hnattarins. Og enn skal á það bent, að þessum boga má ekki rugla saman við pýramída-Reykjavíkur-geislann, sem er bein stefnulína.

21

 

 

Hnattstaða Íslands er merkileg hvort sem miðað er við jörðina sjálfa eða pýramídann mikla. Hádegisbaugur lengra miðjarðarássins fellur saman við austurströnd Íslands, en hún er 45° fyrir vestan hádegisbaug pýramídans mikla. Fjarlægðin milli hádegisbaugs pýramídans (31°9´ austurlengd) og hins áðurnefnda hádegisbaugs (13°51‘ vesturlengd) er 1/8 af jarðarhringnum, á hverju breiddarstigi sem er, — og ef hún er mœld á miðjarðarlínu, er hún nákvœmlega 1/8 af ummáli hnattarins. Ennfremur er það eftirtektarvert, að ef 45° horn er myndað frá pýramídanum, þá grípur bogi, dreginn þaðan, í austurströnd Íslands. Vegalengdin frá pýramídanum mikla til „skurðarpunkts“ þessara tveggja boga á austurströnd Íslands er því einnig 1/8 af ummáli jarðar, eftir þeim hringfleti. Eins og alkunnugt er, snertir þar að auki Rifstangi, nyrzti oddi eyjarinnar, Íslands, einmitt norðurskautsbauginn.

Eins og vér höfum sýnt fram á, myndar Reykjavíkurgeislinn vesturjaðarinn á Íslandsrákinni, og er hann sérstaklega þýðingarmikill sökum hinna mikilvægu, andlegu táknana, sem við hann eru tengd. Einmitt í pýramídanum mikla sjálfum gengur Reykjavíkurgeislinn beinlínis undir sæti toppsteinsins, — en toppsteinninn sjálfur er fullkominn pýramídi að lögun og táknar Krist upprisinn og er hátt upphafinn sem stór, táknsamlegur „höfuðsteinn“. Alveg eins og Betlehemsgeislinn benti til þess, hvar Messías myndi koma í heiminn sem ungbarn, í fyrri tilkomu sinni, eins er um Reykjavíkurgeislann, að með því að ganga undir hinn háreista toppstein, vísar hann oss á, hvar fyrst eigi upp að renna — undir forystu Krists hins upprisna — hin nýja guðsríkis öld, þar sem að lokum verður vilji guðs „svo á jörðu sem á himni“. Reykjavíkurgeislinn vísar oss á staðinn, þar sem enginn er herbúnaðurinn, þar sem sértrúarandinn er í raun og veru ekki til, og þar sem kristilegt frelsi hefir yfirráðin. Reykjavík! Hversu háleitur heiður hlotnast þér.

Reykjavík er þannig einstök borg, — borg, sem kjörin er af guði í andlegum tilgangi. Það er eftirtektarvert, að í hlutfalli við fólksfjölda í landinu er Reykjavík stærsta höfuðborg í heimi, því að nálega þriðjungur af öllum Íslandslýð býr í þeirri borg. Sérhver þjóð á sér að meira eða minna leyti miðstöð í höfuðborg sinni, en þetta á sér einkum stað á Íslandi. Fyrir því mun sú andlega vakning í Reykjavík, sem er í aðsigi, hafa meiri áhrif á þjóðina í heild sinni, heldur en verða myndi í sams konar efnum hjá nokkurri annarri höfuðborg í heiminum.

Með því að pýramídinn var upphaflega þakinn utan með sléttu og fægðu steinlagi, verkaði yfirborðið á hinum þríhyrndu hliðum pýramídans, öllum fjórum, hvert fyrir sig sem stór endurspeglari sólargeislanna, — sannarlega gífurlegar skuggsjár, því að yfirborð þeirra hvers um sig var að flatarmáli hér um bil 22253 m2. Hreyfingar þessara stórkostlegu endurgeislana voru algerlega reglubundnar og gerðu því pýramídann að skínandi sólskífu, er sýndi árstíðirnar. Af þessu var pýramídinn kallaður á fornegypzku Khuti, sem þýðir „Ljósin“.20)

20) Hebreska orðið, sem merkir sama sem egypzka orðið „khuti“, er „urim“, og það kemur fyrir í spádómsbók Jesaja 24, 15, sem bendir til Íslands, eins og gerð er grein fyrir á bls. 6.

Einn dag að vorinu (11. febrúar) ár hvert og einn dag að haustinu (1. nóvember) lenti endurkast hádegissólargeislanna frá austur- og vesturhliðum pýramídans alveg lóðrétt á norðurbrúnir þeirra, og frá inngangi pýramídans leit þetta út sem stór, skínandi vegvísari. Furðefnið er það, að einungis þá tvo daga ársins, er hádegisendurgeislanirnar sýndu þetta vegvísarafyrirbrigði, lá lóðrétta Ijósrákin, er myndaðist út frá endurgeislunum á vesturhliðinni, nákvœmlega langs eftir ferli Reykjavíkurgeislans, eins og hann er ákveðinn með landmælingum. Þannig urðu uptökin á ferli Reykjavíkurgeislans uppljómuð og sáust um mikinn hluta Norður-(Neðra-) Egyptalands. Þessi voldugi, uppljómaði vegvísari benti til hinna fjarlægu eyja út norður af Evrópu.

22

 

 

Brennidepill „Ljósanna“ var á Íslandi, þar sem Ingólfur nam land þúsundum ára síðar, og Reykjavík var byggð. Reykjavík á að verða aflstöðin, þaðan sem hið guðdómlega Ijós og áhrif munu varpa geislum sínum á þeim háskatímum heimsins, er óðum nálgast, svo mikilli hörmungtíð, „að slík mun aldrei verið hafa, frá því er menn urðu fyrst til“. Ó, þú Ísland, „farsælda-frón“, og þú, marg-farsæla Reykjavík!

Jesaja spámaður sagði fyrir, að pýramídinn mikli, minnismerkis-vitni guðs á Egyptalandi, myndi „tala“ á hinum mikla kúgunartíma. Bæði spádómar biblíunnar og pýramídinn benda á Ísland sem „sólskinsblett“ á jörðunni á hörmungatímunum, þá er verða mun „angist meðal þjóðanna í ráðaleysi“. Látum íslenzku þjóðina helga sig guði. Látum alla íbúa Íslands undirbúa sig. Ísland! Hugleiddu ritningarnar og inndrekktu anda Krists, því að mikilsvarðandi tækfæri gefst þér, mikil forréttindi og mikill heiður. „Blessuð er sú þjóð, sem heldur sér við sannleikann“. „Réttlætið hefur upp lýðinn“.

Í Mósebók 17, 4 er fœrt í letur það fyrirheiti guðs, að Abraham skyldi verða faðir margra þjóða. Íslendingar njóta þess heiðurs að vera ein af fyrirheitnu þjóðunum. 21)

 

21) Sá þáttur í œtterni Íslendinga, sem ekki er frá Benjamínítum, er vitanlega mestmegnis frá Gotum. En í „Israel-Britain“, kap. II. er Ijóslega sýnt fram á, að Gotar voru einnig komnir af Abraham. Er þá gjörvallur Íslandalýður — jafnt Benjamínítar og ekki-Benjamínítar — af ættstofni Abrahams.

En um aðra af þessum fyrirheitnu þjóðum var sagt fyrir, að hún myndi verða „mikil þjóð“ (1. Mósebók. 12, 2) Og í flokki með henni myndi verða „fjöldi þjóða“ (1. Mósebók 35, 11). Í hinu yfirgripsmikla riti sínu, er nefnt er Israel-Britain, sannar höfundurinn með órækum rökum, að Stóra Bretland og brezku sambandsþjóðirnar séu sú „mikla þjóð og fjöldi þjóða“, sem spáð er um í biblíunni. 22)

22) Á ríkisfundinum, er haldinn var í Lundúnaborg árið 1926, var því lýst yfir, að sjálfstjórnarlöndin brezku vœru „sjálfsforráða þjóðfélög innan Bretaveldis, jafnrétthá, og að engu leyti undirgefin hvort öðru í neinum innanlands málum né utanríkismálum, — og af frjálsum vilja sameinuð sem meðlimir Brezka þjóðabandalagsins“. Þessi „fjöldi þjóða“ lýsti þannig yfir stjórnarskrá bandalagsins, að hver þjóð getur gengið i Brezka þjóðabandalagið og þó, eftir sem áður, verið frjáls og óháð þjóð, eins og allir núverandi meðlimir bandalagsins eru, undir konungsvaldi.

En engri af þessum þjóðum má rugla saman við Gyðinga sem eru aðallega afkomendur Júda. Ritningarnar sögðu aftur og aftur fyrir, að Ísrael myndi verða að mergð „sem sandur á sjávarströnd“, en aftur á móti eru Gyðingar mjög fáir að tölu móts við hinar mörgu milljónir þeirra manna í heiminum, sem eru af ættstofni Breta og Norðurlandamanna.

Eins og sannað er með rannsókn þeirri, sem ritið Ísrael Britain hefir að geyma, — og til þess er áður vitnað —, þá eru brezku þjóðirnar aðallega komnar af hinum tíu ættkvísum, sem voru í norður-konungsríki Ísraels, þó að afkomendur hinna tveggja œttkvíslanna komi einnig að nokkrum mun fyrir meðal þessara þjóða. Hinar enskumælandi þjóðir í Bretaveldi og Bandaríkjum Ameríku, ásamt frændþjóðum þeirra á Norðurlöndum, eru því Ísrael nútímans yfir höfuð að tala — „margar þjóðir“, eins og Abraham var sagt fyrirfram. Íslenzka þjóðin er sérstaklega Benjamín, þó að auvitað sé einnig talsvert af Benjamínskyninu í Noregi, Skotlandi og í miðju Kanada. Gyðingar á hinn bóginn eru séstaklega Júda. Miðstöð hins mikla Ísraels er nú á dögum aðallega í London, en miðstöð Benjamíníta, hinnar litlu deildar af Ísrael, er í Reykjavík. 23)

23) Ættkvísl Benjamíns var skipað meðal Efraims og Manasse œttkvísla, þegar Ísraelsmenn voru á ferðalaginu. En þegar ættkvíslunum var raðað kringum tjaldbúðina á eyðimörkinni, þá voru Efraim, Benjamín og Manasse í aðgreindum flokkum, að vestanverðu við tjaldbúðina. Í Sálm. 80,3 eru svo þessar þrjár œttkvíslir aftur taldar í hóp Efraim, Benjamín og Manasse — með Benjamín í miðið. Efraím og Manasse voru tvær merkustu og áhrifamestu ættkvíslir Ísraels (þegar Juda er fráskilinn), Bretland og U. S. A. eru nú tvær stœrstu og atkvœðamestu Ísraels-þjóðirnar, og Ísland (Benjamín) er — samkvœmt landaskipun innan hádegisbauga — á milli þessara tveggja stórþjóða. „Benjamín“ er því ennþá á milli „Efraim“ og „Manasse“ — milli hinna tveggja voldugu „herða“ á Ísrael vorrar aldar.

23

 

 

Þó að Stóra Bretland (Ísrael nútímans) sé hin „mikla þjóð“, sem Abraham var gefið loforð um, þá er brezka þjóðin í heild sinni, enn sem komið er, óskyggn á ætterni sitt og arfleifð, eins og Jesaja spámaður sagði fyrir með þessum orðum: „Hver er svo blindur sem þjónn minn?“ „Þú Ísrael, því að þú ert þjónn minn“. „Heyrið mig, þér eylönd!“ (Athugið, að brezka þjóðin býr á eyjum.) En guð hefir sett hina litlu, íslenzku þjóð sem fagran „Ijósbera til að afmá blindleik brœðra sinna, hinnar miklu brezku þjóðar og frændþjóðanna á Norðurlöndum. Og að lokum munu allar þessar þjóðir í sameiningu, sem Ísrael undir leiðsögn Krists, leiða heiminn inn í betra aldarfar. En það mun verða Ijúflingurinn, Benjamín litli, — nú á tímum nefndur Ísland —, sem hefur undanferðina sem oddviti og Ijósberi. Skotland og Noregur munu verða fyrst til að upplýsast, með því að þar býr einnig vænn hluti af Benjamínskyninu, og þessi lönd eru einnig næst Íslandi.

Núverandi höfuðborg Benjamíns, Reykjavík, mun verða borg Ijóssins, þangað til hinn mikli Ísrael — hinn enskumælandi heimur — er vaknaður, og þá mun hin upphaflega höfuðborg Benjamíns, Jerúsalem, verða reist við og gerð ennþá vegsamlegri, en hún áður var, því að allar þjóðir munu að lokum ganga í Ijósi hennar. (Sjá Jeremía 3, 17,Jesaja 2, 2—4.)    Jafnvel þá er sá tími kemur, er allar þjóðir Ísraels vegsama guð og þakka honum fyrir frelsun sína, þá mun Benjamín auðsýnilega stjórna lofsöngvum þeirra, svo sem tilkynnt er í Sálm. 68, 26—28;

 

„Söngvarar eru í fararbroddi, þá strengleikarar,
ásamt yngismeyjum, er berja bumbur.
Lofið guð á samkomunum,
lofið drottin, þér, sem eruð af uppsprettu Ísraels.
Þar er Benjamín litli, er ríkir yfir þeim (leiðir þá)“.

 

Seinasta setningin í biblíutilvitnuninni hér á undan er prýðilega þýdd í frakknesku biblíunni, og er þýðingin þannig:

 

„Voici Benjamin le plus jeune, qui conduit les autres“.
(Sjá Benjamín, hinn yngsta, sem er leiðtogi hinna.)

Hversu háleitt er því ætlunarverk Íslands og hversu mikil arfleifð þess! Guð ætlar ekki aðeins að nota í þjónustu sína fáeina Íslendinga, heldur alla þjóðina, karla, konur og börn.

Nú á dögum eiga sér stað miklar hreyfingar, en Ísland á bráðum, undir handleiðslu guðs, að hefja hina mestu andlegu hreyfingu vorrar aldar, þá hreyfingu, sem mun leiða alla lýði Bretlands og Norðurlanda inn í nýtt tímabil í sögu þeirra. Sá tími er í nánd, er blindleikur Ísraelsþjóðanna verður burtnuminn, svo að þær kannist við œtterni sitt og arfleifð.

 

24

 

 

Íslenzka þjóðin mun verða fyrst af öllum þjóðum Ísraels til að kannast við, að hún sé hluti af hinum mikla Ísraelslýð guðs, og að fyrir þjónustu hennar hafi almáttugur guð lofað að blessa allan heiminn og lyfta honum upp ,því að Ísland er Benjamín, kjörinn af guði til að vera Ijósberi fyrir hinar Ísraelsþjóðirnar. Þessi vakning byrjar á Íslandi, en mun smám saman berast út um brezku eyjarnar. Norðurlönd, Holland, Bandaríki Ameríku og hin brezku ríki og nýlendur fyrir handan höfin. Þó að Ísland næði sjálfstæði sínu nákvæmlega á þeim tíma, sem guð hafði tiltekið, árið 1918, er þjóðin alls eigi ennþá laus við örðugleika og andstreymi. En Íslendingar ættu að minnast þess, að þótt guð aftur og aftur leyfði það, að hin fyrrum útvalda þjóð hans, Ísrael, lenti í örðugleikum og eymd, þegar þeir vanrœktu að þjóna honum, þá frelsaði hann þá þó ávallt aftur, þegar þeir sneru sér til hans, eins og hann hafði lofað, að hann myndi gera (Sjá 5. Mósebók, 28. kap.). Sú þjóð, sem snýr sér til guðs, nýtur verndar og velgengni.

Sem augljóst dæmi um þetta á síðari öldum má taka sögu hinnar miklu Wesley-vakningar, og hvers hún varð varðandi fyrir Stóra-Bretland. Öllum þeim, sem hlotið hafa venjulega fræðslu, er kunnugt um hið dæmalausa farsœldartímabil, sem hún hafði í för með sér, fyrir brezku þjóðina og Bretaveldi. Ef Íslendingar ganga bráðlega með einlægum huga og hjartans alúð í þjónustu guðs, hvílík breyting mun þá verða! Í þessu er fólgin hin eina fullkomna, raunverulega og stöðuga lausn Íslands úr öngþveitinu, sem nú kreppir að.

Guð œtlar einnig að sýna heiminum með dæmi Íslands, að andleg stefnumið eru æðri og að lokum máttugri en stefnumið efnishyggjunnar. Hann mun sýna mannkyninu sannleika hins heilaga orðs síns, er segir: „Réttlætið hefur upp lýðinn“. (Orðskviðir 14, 34). Með dœmi Íslands mun almáttugur guð sýna, að kristin þjóð, sem snýst einlæglega til réttlœtis, muni, jafnvel þótt hún eigi ekki neina byssuna til að verja sig með, eigi aðeins njóta verndar guðs, heldur og mun hún verða hafin upp. Þetta skýrir, hvers vegna 24. kap. í spádómsbók Jesaja segir fyrir, að Ísland muni öruggt syngja guði lof og þakkargjörð mitt í heimi, sem trylltur er af styrjöldum. (Sjá einnig 34. kap. í sömu spádómbók). Hinni guðdómlegu vernd, sem tryggir farsællegt öryggi Benjamíns-Íslands, er lýst fagurlega í spádómnum í 5. Mósebók 33, 12, þar sem Móse lét um mælt:

 

„Qg um Benjamín sagði hann:
Ljúflingur Jahve býr óhultur hjá honum.
Hann verndar hann alla daga
og hefir tekið sér bólfestu milli herða hans“.

 

Það, sem því liggur nú rakleitt fram undan, er, að Ísland nái skjótt andlegum yfirráðum, og áhrif þess munu, eins og stór viti, smám saman uppljóma hið mikla Bretaveldi og byrja á Skotlandi. Og guð er þegar að hefja undirbúninginn í Skotlandi. Sú heimsfræga smáeyja í Suðureyjum, er Íóna er kölluð, liggur rétt við hina afar markverðu skálínu, Pýrmída-Reykjavíkur-vegvísarann. (Sjá myndina III). Menn munu minnast þess, að þetta var eyjan, þaðan er Kólúmba og félagar hans stráðu fyrst Ijósi fagnaðarboðskaparins yfir hinn heiðna hluta Skotlands og Norður-Englands á sjöttu öld, og það var einnig á þessari helgu ey, sem Jakobs-koddinn eða örlagasteinninn lá á þeim tímum. (Þessi frægi steinn er nú í klausturkirkjunni í Westminster í London). Eins og Pýramída-Reykjavíkur-vegvísarinn sýnir í líkingu geislavarp guðsandamáttar, og Reykjavík er miðstöð geislavarpsins á Íslandi, þannig mun Íóna verða mistöð geislavarpsins á Skotlandi.

 

25

 

 

Þegar sú mikla og dæmalausa andlega vakning berst óðfluga út um Ísland og Skotland, er þess því að vænta, að dómkirkjurnar í Reykjavík og á Íónu muni verða samtaka um að vinna hið dýrlega starf fyrir Krist. Eins og Reykjavík er Íslendingum hjartkær, eins er Íóna (Icolmkill) hjartkær hverjum guðræknum Skota.

„Jerúsalem, Aþena og Róm
eru nöfn menntagyðjunum kœr.
En langtum sœtlegar lætur Icolmkill
Í skozku eyra“.

Þó að dómkirkjan og skólinn á Íónu hryndi á sextándu öld, og kýr væri á beit innan um rústirnar, hafði Kólúmba, á sjöttu öld, séð fyrir — með undursamlegri og spámannlegri glöggskyggni — forlög Íónu, bæði það, er snerti hnignun hennar, og viðreisn, er hún yrði mikilsháttar miðstöð kristilegrar starfsemi um lok þessarar aldar, því að hann sagði:

„Á lónu hjartkæru, á Íónu ástfólgnu
mun verða kúabaul í stað dýrlings-raddar.
En áður en heimurinn líður undir lok,
á Íóna að verða eins og hún var˝.

Og undirbúningi undir þessa miklu, andlegu endurnýjun er nú að miða áfram fyrir augum vorum. Á síðustu árunum hefir verið gert við dómkirkjuna, og núna er kirkja Skotlands að reisa skólann úr rústum í þeim tilgangi að gera Íónu aftur að miðstöð kristilegrar starfsemi í Hálöndunum og eyjunum við Skotland. Margir af verkamönnunum, sem starfa við endurreisnina, eru guðfrœðinemar, sem vinna verkið af elsku til Krists. Kirkja Skotlands hefir veitt doktor George Macleod, presti frá Glasgow, þá sœmd, að hafa yfirumsjón þessa mikla ætlunarverks. Guð blessi dr. Macleod í hinu göfuga starfi hans. Vakna þú, Íóna, og vakna þú, Reykjavík! En hin mikla, andlega þjóðarvakning á Íslandi mun verða í bezta gengi, áður en Skotland er viðbúið til síns mikla starfs, og íslenzku þjóðinni mun veitast sú mikla ánægja, að gæða bræður sína á Íónu brennandi áhuga á því að láta starfsvið sitt ná út yfir allt Skotland, og mjög skömmu síðar, — og sumpart vegna reynsluþrauta, sem guð mun láta Bretland ganga í gegnum—munu hin blíðu áhrif Reykjavíkur og Íónu gagntaka allar brezku eyjarnar. Megi þetta ætlunarverk, sem nú eru horfur á og er svo vegsamlegt, fylla hjarta sérhvers Íslendings eldmóði í þjónustu guðs og áhuga á andlegum heillum ættlands síns, sem guð hefir kjörið til svo háleitrar þjónustu. Látum alla Íslendinga veita hinum elskaða biskupi sínum og klerkum (bæði í þjóðkirkju og fríkirkju) alla þá aðstoð, sem unnt er, til að lyfta andlegu lífi í landinu svo hátt, sem þörf er á, áður en guð getur notað þjóðina í þessu háleita hlutverki. Almáttugur guð hefir gengið fram hjá þeim stóru og voldugu þjóðum, sem hafa stefnumið efnis- hyggjunnar, og hann hefir kosið Ísland — hinn litla Benjamín meðal þjóðanna — til að láta í Ijós vegsamlega, andlega fyrirmynd frammi fyrir þjóðum jarðarinnar, og til að skína fyrir heiminum sem vitni um sannleika guðs á hinum dimmu dögum, sem framundan eru. Hvílíkur heiður! Látum orðtak Íslands vera:

 

26

 

 

 

„RÉTTLÆTIÐ HEFUR UPP LÝÐINN“.

 

Látum oss því biðja þess, að guð hraði komu þess dags, er Ísland á að verða kallað Eyjan helga og Íslandslýður þjóðin helga. Látum alla, sem skilja, hve mikilsvarðandi þessi dásamlega köllun er, gjöra allt, sem þeir geta, Íslandi til uphafningar, Því að hinar voldugu engil-saxnesku þjóðir geta ekki til fulls tekið við arfleifð sinni, né heldur getur heimurinn gengið inn í blessunaröldina, sem hann á í vændum,fyrr en Ísland er undirbúið og komið inn á sjónarsviðið í skærum Ijóma sem fyrirrennari hinnar dýrlegu, nýju aldar.

 

 

 

VAKNA ÞÚ, ÍSLAND!

GUÐ BLESSI ÍSLAND!

 

 

 

 

 

27

 

IMG_0002 (2)

 

 

 

 

28

 

IMG_0001 (2)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

29

Dreymir kornabörn?

IMG (2)

Því yngri sem börnin eru, því meira dreymir þau. Öll skynhrif sem nýfætt barn verður fyrir eru ný og það þarf því tiltölulega langan tíma til að raða þeim í nýja heilabörkinn.

Kornabörn dreymir vissulega og meira að segja meira en fullorðna. Hvað þessi litlu börn dreymir, fáum við þó sennilega aldrei að vita.
Samvkæmt nýjustu kenningum notum við draumana til að vinna úr þeim áhrifum sem við höfum orðið fyrir yfir daginn og koma þeim heim og saman við fyrri reynslu. Meðan við hvílumst er heilinn sem sagt á fulluri ferð við að aðgreina áhrif dagsins og koma þeim fyrir í réttum skýffum. Í kornabörnum er heilinn ekki fullþroskaður og hér mætti ímynda sér að draumarnir eigi þátt í að koma röð og reglu á ýmsar upplýsingar í hinum nýja heilaberki. Og þar eð allar upplýsingar eru nýjar þarf draumsvefn til þess.
Ástæða þess að nú er nánast vitað með fullri vissu að ungbörn dreymir, er sú að á sérstökum svefnrannskóknarstofum er unnt að fylgjast með hinum svonefnda REM-svefni. Skammstöfunin REM stendur fyrir “Rapid Eye MOvement” eða “hraðar augnhreyfingar”. Á 6. áratugnum komust bndarískir vísindamenn að því að fólk dreymir í REM-svefni. Sé fólk vakið upp af þessu svefnstigi, kemur nánast allaft í ljós að það var í miðjum draumi. Fyrir kemur líka að fólk dreymi á dýpri svefnstigum en ekki nándar nærri jafnoft.
Fullorðið fólk er á REM-stigi um 20% af svefntímanum, en nýfædd börn eru á þessu stigi um 50% af þeim tíma sem þau sofa. Þar eð kornabörnin sofa um 16 tíma á sólarhring, dreymir þau samtals um 8 tíma.

Fóstur dreymir mest

Fyrir fæðingu er langstærsti hlutiIMG svefnsins draumasvefn – svonefndur REM-svefn. Skönnun fóstra hefur leitt í ljós að REM-svefn hefst nálægt 17. viku meðgöngu eða áður en meðgangan er hálfnuð. Eftir fæðingu dregur hratt úr REM-svefni, en á fyrsta æviárinu tekur REM-svefninn þó þriðjung alls svefntímans.

Grein þessi er úr Lifandi vísindi 
nr. 16/2004